Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιχειρούνται να επιβληθούν σε όλον τον κόσμο, υπό τις επιταγές του διεθνούς κεφαλαίου, των υπερεθνικών οργανισμών και του πολιτικού τους προσωπικού έχουν παντού τον ίδιο στόχο. Να χτυπήσουν τα εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα, τις συλλογικές διεκδικήσεις, τον κόσμο της εργασίας, της επισφάλειας και της νεολαίας, τα συνδικάτα και τις αντιστάσεις, τα μορφωτικά δικαιώματα, τη δημόσια παιδεία. Όλα προς όφελος των επιχειρήσεων, των ιδιωτικών συμφερόντων και του κέρδους. Όσο η επίθεση εντείνεται, οι αντιστάσεις φουντώνουν, τα λαϊκά κινήματα, με πρωτοστάτες και πρωταγωνιστές τον κόσμο της εκπαίδευσης, μαθητές, φοιτητές εκπαιδευτικούς αποδεικνύουν ότι το παρόν και το μέλλον δεν είναι δεδομένο, ότι η ιστορία δε τελείωσε, ότι στους δρόμους του αγώνα η αναπνοή “των από κάτω” είναι ζωντανή και καυτή:
Στη Χιλή εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βρίσκονται πεισματικά στους δρόμους σε πρωτοφανείς μαζικότητας και μαχητικότητας διαδηλώσεις. Πρωτοστατούν οι μαθητές και οι φοιτητές, η νεολαία της ελαστικής εργασίας και της εργασιακής περιπλάνησης. Από το Σικάγο και την Αργεντινή έως τη Γαλλία και την Αλβανία μεγάλες απεργίες και κινητοποιήσεις από εκπαιδευτικούς με γονείς και μαθητές συμπαραστάτες. Οι νέοι εργαζόμενοι και οι σπουδαστές πρωταγωνιστές, ενάντια σε ιδιωτικοποιήσεις, καταστολή, περικοπή εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων.
Στην Ελλάδα, οι φοιτητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις φουντώνουν ενάντια στην κατάργηση του ασύλου, ενάντια κυβερνητικά σχέδια περιστολής των φοιτητικών δικαιωμάτων, της πλήρους απαξίωσης των πτυχίων τους και των εργασιακών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτά, ενάντια στα σχέδια επιβολής του Πανεπιστημίου Α.Ε. Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι διαδηλώσεις και οι συνελεύσεις αγώνα και συντονισμού είναι μαζικές. Το μαζικό μαχητικό συλλαλητήριο των φοιτητών στις 31/10 στο κέντρο της Αθήνας, και το μαθητικό στις 4/11 το αποδεικνύουν!
Η χρόνια υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου, η μονιμοποίηση της αναπλήρωσης, το τσάκισμα εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και η αξιολόγηση δε θα περάσουν!
Το εκπαιδευτικό κίνημα θα τα αποτρέψει!
Οι προωθούμενες αντι-εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο των Πανεπιστημίων, έρχονται ως οργανική συνέχεια στην προσπάθεια επιβολής του προσοντολογίου, της αξιολόγησης, της μονιμοποίησης της ελαστικής εργασίας και της συρρίκνωσης του δημοσίου σχολείου προς όφελος των ιδιωτικών συμφερόντων υπό τις επιταγές ΕΕ – ΟΟΣΑ: Η κυβέρνηση της ΝΔ και το Υπουργείο Παιδείας υιοθετούν μια λογική που κινείται με ακόμα πιο επιθετικό προσανατολισμό στις μνημονικές περικοπές των κοινωνικών δαπανών των προηγούμενων κυβερνήσεων και στις δεσμεύσεις απέναντι στις εκθέσεις των ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών (Ε.Ε. – Ο.Ο.Σ.Α.), εντελώς μακριά από τα αιτήματα της ζωντανής εκπαίδευσης για υπεράσπιση του Δημόσιου Σχολείου, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών. Την στιγμή που εκατοντάδες διδακτικές ώρες χάνονται καθημερινά στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, αντί να δώσει λύση με μόνιμους διορισμούς σε όλα τα χιλιάδες κενά σε γενική και ειδική αγωγή, επιχειρεί μιλώντας για χαρτογράφηση από την αρχή, να τα αποκρύψει πραγματοποιώντας συμπτύξεις τμημάτων.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή η κυβέρνηση της ΝΔ μίλησε και έπραξε πεντακάθαρα για την πολιτική που θα ασκήσει: Έκλινε τη λέξη αξιολόγηση σε όλες τις πτώσεις, ανέστειλε την υποχρεωτική δίχρονη σε 13 δήμους, κατήργησε το άσυλο, αμφισβήτησε την ανάγκη διορισμών. Καμία απολύτως αυταπάτη δεν δικαιολογείται. Ο δημόσιος χαρακτήρας της εκπαίδευσης καθώς και το σύνολο των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων είναι στο στόχαστρό της. Η προώθηση της εκπαίδευσης της αγοράς, του σχολείου επιχείρηση δια μέσου της σχολικής αυτονομίας, της αποκέντρωσης, της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων, της μεταφοράς αρχικά της προσχολικής αγωγής στους δήμους, της επίθεσης στα δικαιώματα όπως το ωράριο, το σχολείο των «αρίστων» σε βάρος του δημόσιου σχολείων των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, η κατάργηση του ασύλου, η διεύρυνση της ελαστικής εργασίας χωρίς δικαιώματα, κι όλα αυτά σε περιβάλλον αυταρχισμού και εργοδοτικής τρομοκρατίας, αποτελούν προτεραιότητες της.
Η συντηρητική στροφή στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης και η αποθέωση των ταξικών φραγμών αποτελούν επιλογή της: με την επιλογή των «άριστων» σημαιοφόρων, τις εθνικιστικές δηλώσεις για την ιστορία, τους ιεροδιδάσκαλους, το ακροδεξιό διάγγελμα για την 28η Οκτώβρη, τα πρότυπα σχολεία, τη λογική της αριστείας, τη βάση του δέκα, τον περιορισμό των εισακτέων. Σχεδιάζει και προωθεί ένα σχολείο που θα διαμορφώνει μια νέα κοινωνική ελίτ και θα διαπαιδαγωγεί με βαθιά συντηρητικές αξίες.
Η προσπάθεια επιβολής της κουλτούρας της αξιολόγησης δεν είναι καινούρια για τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Το προσοντολόγιο (ν.4589/2019) ακριβώς σε αυτήν την κατεύθυνση: της σύγκρισης και της διαρκούς αξιολόγησης προσόντων η οποία θα υποδεικνύει κάθε φορά ποιος είναι άξιος να δουλεύει και ποιος όχι, κουρελιάζοντας όλα τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο και την προϋπηρεσία. Στην ουσία, το προσοντολόγιο συνιστά σκληρό αξιολογικό μηχανισμό που κατατάσσει τους εκπαιδευτικούς, αποκλείοντας κάθε φορά και κάποιον άλλο από το δικαίωμα στην εργασία στο πλαίσιο της μόνιμης ανακύκλωσης ανθρώπων μεταξύ ελαστικής εργασίας και ανεργίας.
Το ψηφισμένο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προσοντολόγιο αποτελεί το καλύτερο έδαφος προσπάθειας εφαρμογής αξιολόγησης και μετατροπής των εκπαιδευτικών σε ''άλογα κούρσας'' πάνω στο οποίο θα πατήσει η κυβέρνηση της ΝΔ και σε ακόμα σκληρότερη κατεύθυνση θα προσθέσει και γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Όσο για τους περιβόητους μόνιμους διορισμούς, η υπουργός Παιδείας Κεραμέως αμφισβητεί ακόμα και την αναγκαιότητά τους. Είναι πλέον σαφές σε όλους μας ότι η “λύση” της ελαστικής εργασίας και της μόνιμης επαναλαμβανόμενης αναπλήρωσης δεν αποτελεί μια δημοσιονομική “αναγκαιότητα”, αλλά μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή του συστήματος: Χρειάζονται και θέλουν εκπαιδευτικούς αναπληρωτές εργαζόμενους – λάστιχο, φθηνούς, ευέλικτους για τις ανάγκες της αγοράς, εξαρτημένους από προγράμματα ΕΣΠΑ.
Με Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο και Συντονισμό για το μέλλον των αναγκών μας
Η ίδια λοιπόν λογική και πολιτική στρατηγική κουρελιάζει πτυχία και εργασιακά δικαιώματα, μετακυλύει την ευθύνη της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας σε φοιτητές, νεολαία και εργαζόμενους, συνθλίβει τη δημόσια δωρεάν Παιδεία, προσπαθεί να καταστείλει προληπτικά μέσα και φωνές αντίστασης (κατάργηση ασύλου, αντ-συνδικαλιστικός νόμος κ.λπ.). Η επίθεση που δέχεται όλος ο κόσμος της εκπαίδευσης (μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί) και της εργασίας είναι ενιαία και ξεκάθαρη, ενιαία και αποφασιστική πρέπει να είναι και η απάντησή μας.
Να πάρουμε τη σκυτάλη από τους αγώνες του Γενάρη του 2019, που ράγισαν τη βιτρίνα της συναίνεσης και της αδράνειας, ξεπέρασαν τα όρια που έθετε ο κρατικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός, δημιούργησαν κέντρο αγώνα στην κατειλημμένη πρυτανεία, έσπασαν τη λογική του «μάταιου αγώνα» και της συνδιαχείρισης της βαρβαρότητας, έβαλαν στην προμετωπίδα των αγώνων τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματα και συσπείρωσαν χιλιάδες φοιτητές, αναπληρωτές και μόνιμους εκπαιδευτικούς σε αυτή τη μάχη. Συναντήθηκαν με εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα για το δικαίωμα όλου του λαού σε μόνιμη, σταθερή αξιοπρεπή εργασία!
Η εκπαίδευση έχει ανάγκη από χιλιάδες μόνιμους διορισμούς, από τον διορισμό/μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών που έχουν δουλέψει στο δημόσιο σχολείο αποκλειστικά με πτυχίο/προϋπηρεσία κι όχι από ένα προσοντολόγιο κι έναν διαγωνισμό ΑΣΕΠ απολύσεων και αξιολόγησης. Έχει ανάγκη από δημόσια και δωρεάν πανεπιστήμια με εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα για τους φοιτητές και αποφοίτους, με ακαδημαϊκό έργο και έρευνα για την κάλυψη των σύγχρονων μορφωτικών, εργασιακών και κοινωνικών αναγκών, όχι από Πανεπιστήμια – επιχειρήσεις και αυταρχικές – εξουθενωτικές για τους φοιτητές διατάξεις. Οι μαθητές μας και το δημόσιο σχολείο έχουν ανάγκη από μόνιμους εκπαιδευτικούς, από δημοκρατικά δικαιώματα, από ουσιαστική κριτική μόρφωση και γνώση, από υποστηρικτικές και αντισταθμιστικές εκπαιδευτικές δομές για το δημόσιο σχολείο των όλων των ίσων των διαφορετικών. Όχι από αξιολόγηση, αυτονομία, «αριστεία», ταξικούς και φυλετικούς φραγμούς και εθνικο-θρησκευτικές κατηχήσεις που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω.
Θα δώσουμε τη μάχη για την ανάπτυξη πανεκπαιδευτικού μετώπου που θα υπερασπιστεί το εργασιακό δικαίωμα που απορρέει από το πτυχίο και τα χρόνια δουλειάς μας.
· Τη μάχη ενάντια στην ελαστική εργασία και την πολιτική των μηδενικών διορισμών. Απαιτούμε την κάλυψη ΟΛΩΝ των κενών κάθε ειδικότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης αποκλειστικά με μόνιμους μαζικούς διορισμούς.
· Τη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση εκπαιδευτικών και την αυτό-αξιολόγηση με απεργία – αποχή από κάθε διαδικασία, και τη μάχη να μην ψηφιστεί και εφαρμοστεί κανένα θεσμικό πλαίσιο αξιολόγησης.
Η αξιολόγηση – χειραγώγηση – υποταγή δεν έχει θέση στα σχολεία μας, όπως και στο παρελθόν, έτσι και τώρα θα αποτρέψουμε τις προσπάθειες της κυβέρνησης της Ν.Δ. και του ΥΠΑΙΘ για την εφαρμογή της, με όπλο τους αγώνες του εκπαιδευτικού – λαϊκού κινήματος και του κλάδου, αλλά και το συντονισμό και τη δράση των δεκάδων πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων που έχουν πάρει ανάλογες αποφάσεις!
· Μαζί με τους φοιτητές και τους μαθητές διεκδικούμε πραγματικά δημόσια δωρεάν παιδεία, πτυχία με εργασιακά δικαιώματα, πανεπιστήμια της μόρφωσης και της καλλιέργειας δημοκρατικών και κοινωνικών συνειδήσεων, όχι του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
· Θα επιβάλλουμε την εφαρμογή της 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά 4-6 ετών αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών!
· Ο ρατσισμός – εθνικισμός δε χωράει στα σχολεία μας, αγωνιζόμαστε ώστε όλα τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών να φοιτήσουν σε δημόσια πρωϊνά σχολεία.
· Διεκδικούμε με πολύμορφες κινητοποιήσεις την απόσυρση συνολικά του «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου με τις αντεργατικές ρυθμίσεις που διαλύουν τις εργασιακές σχέσεις και πλήττουν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία.
Η μαχόμενη εκπαίδευση είναι ζωντανή, σηκώνει ανάστημα και στην Ελλάδα. Συμμετέχουμε και καλούμε στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια, τις συνελεύσεις αγώνα και συντονισμούς (φοιτητών και φοιτητικών συλλόγων, αναπληρωτών και εκπαιδευτικών σωματείων, μαθητών):
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ
Να ξεκινήσει αποφασιστικός, πολύμορφος αγώνας διαρκείας που θα περιλαμβάνει ενημερώσεις, συγκεντρώσεις, αποκλεισμούς, καταλήψεις, απεργίες. Η εξέλιξη του αγώνα θα καθορίζεται κάθε φορά από τις Γ.Σ.
Συμμετοχή στα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια:
-6/11 μεσημέρι κινητοποίηση στην περιφερειακή διεύθυνση μαζί με ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ για κενά/επιστροφή προσφυγόπουλων στα σχολεία/μεταφορές
-14/11 πανεκπαιδευτικό με συνέλευση αγώνα αμέσως μετά με κύρια θέματα
-20-21/11 διήμερο πανελλαδικών κινητοποιήσεων με απεργία για τα ζητήματα της εκπαίδευσης και νέα συνέλευση αγώνα
Επίσης:
6/11 συμμετοχή με στάση εργασίας στην κινητοποίηση στο εφετείο που απολογείται ο Μιχαλολιάκος
10/11 συνέλευση των πρωτοβάθμιων σωματείων για ανάπτυξη των αγωνιστικών δράσεων για ασφαλιστικό και οικονομικά
ΓΣ αμέσως μετά (εμείς έχουμε προγραμματισμένη 26/11, εκτίμηση και νέο πρόγραμμα δράσης)
Συμμετοχή στις δράσεις (συνέντευξη τύπου/κινητοποίηση κ.λπ.) καταδίκης της απόφασης της δημοτικής αρχής να μην φέρει προς συζήτηση την παραχώρηση του 144ου ΔΣ στην πακιστανική κοινότητα. Κάλεσμα σε συντονισμό από τον Αριστοτέλη
Να σπάσουμε την «κανονικότητα» του ρεαλισμού και των μειωμένων προσδοκιών και απαιτήσεων! Να ξαναδώσουμε πνοή στους δρόμους και να δώσουμε τη μάχη για ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια! Για το δικαίωμα όλων στην μόνιμη και σταθερή εργασία! Για τη δημόσια παιδεία των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών!
ΜΟΡΦΩΣΗ – ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου