Εν μέσω πανδημίας, με κλειστά σχολεία και εκπαιδευτικούς/μαθητές σε καραντίνα, το υπουργείο κατέθεσε σε διαβούλευση νομοσχέδιο που διαλύει/αποδομεί ακόμη περισσότερο το δημόσιο σχολείο, ανεβάζει τον πήχη των ταξικών διακρίσεων και οδηγεί σε κατηγοριοποίηση μαθητών/σχολείων/εκπαιδευτικών.Η κυβέρνηση, συνεπής στη νεοφιλελεύθερη, νεοσυντηρητική πολιτική γραμμή, επιδιώκει να το ψηφίσει, υλοποιώντας το «όραμά της» για το σχολείο. Το υπ. παιδείας ανοίγει τα σχολεία για την Γ λυκείου από 11η Μαΐου, κάνοντας σαφές ότι τα ειδικά σχολεία παρατείνουν την αναστολή λειτουργίας τους. «Σφραγίζει» επ΄ αόριστον τα ειδικά πλαίσια σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και επιβεβαιώνει έτσι την απόλυτη πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης να μην αναλάβει το κόστος για τις διαχρονικές ελλείψεις σε υποδομές (ακατάλληλα σχολικά κτίρια, χωρίς ασφαλείς προδιαγραφές και χώρους άσκησης εκπαιδευτικού και θεραπευτικού έργου, χωρίς επαρκή και κατάλληλο τεχνολογικό εξοπλισμό), στη χρόνια απουσία του αναγκαίου μόνιμου εκπαιδευτικού, ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού, αλλά και την απουσία δημόσιας και δωρεάν κρατικής μέριμνας για την υγεία και την αποκατάσταση των μαθητών με αναπηρία/ ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Οι ανακοινώσεις για επαναλειτουργία των σχολείων και μείωση των μαθητών ανά τμήμα λόγω της πανδημίας, ενώ το σχέδιο νόμου προωθεί την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα φτάνοντας μέχρι και τους 26 και την ύπαρξη 20 μαθητών σε κάθε τάξη, μόνο αστείες μπορούν να θεωρηθούν. Ταυτόχρονα δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για την καθαριότητα των σχολείων και ιδιαίτερα των ειδικών σχολείων.
Το κεκτημένο της περιόδου είναι η κατάρρευση του μύθου σχετικά με την υπεροχή του ιδιωτικού τομέα σε υγεία και παιδεία και η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ότι ο δημόσιος τομέας, σε υγεία/παιδεία, είναι αυτός που χρειάζεται να ενισχυθεί για να μπορεί αποτελεσματικά και διαχρονικά να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις, αλλά και να παράσχει σε όποιες συνθήκες «κανονικότητας», τις υπηρεσίες που έχει ανάγκη το σύνολο του λαού. Στις σημερινές συνθήκες φάνηκε ότι το κράτος με όλες τις κυβερνήσεις, σε όλες τις περιόδους, ΑΓΝΟΗΣΕ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, την υλοποίηση των αιτημάτων του οργανωμένου εκπαιδευτικού/εργατικού κινήματος. Η αναστροφή της πραγματικότητας οδήγησε σε παραλογισμούς που «έβαζαν το κάρο μπροστά από το άλογο». Αντί να υπηρετηθούν οι ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, πρωτίστως των ευπαθών ομάδων, από τις υπάρχουσες δημόσιες δομές, οι «σχεδιασμοί» αφορούσαν το πώς και ποιες ανάγκες «θα στριμωχτούν» για να χωρέσουν στις λειψές, ανεπαρκείς δημόσιες δομές!!! Πώς δηλαδή, με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, θα μετριαστεί το κόστος για την αποκατάσταση του αυτονόητου.
Το υπ. παιδείας προσπάθησε να «στρίψει δια του αρραβώνος»τη συζήτηση του γιατί δεν ήταν έτοιμο για να αντιμετωπίσει την πανδημία, όταν στο παρελθόν και σε άλλες υγειονομικές πανδημίες είχε φανεί η αναγκαιότητα ενίσχυσης των δημοσίων δομών υγείας/παιδείας. Τα σχέδια για την εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» αποδεικνύουν ότι μετατρέπει ένα συμπληρωματικό εργαλείο της εκπαίδευσης σε αυτοσκοπό. Και ενώ στα λόγια (σε επίπεδο στάσης) αναγνωρίζεται ότι το εργαλείο αυτό είναι συμπληρωματικό στην εκπαιδευτική διαδικασία και χρήσιμο, στην πρακτική (σε επίπεδο συμπεριφοράς) ανάγεται ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΤΕΥΟΝ βασικό συστατικό της εκπαιδευτικής διαδικασίας, σε σημείο μάλιστα που διευκολύνονται οι σχεδιασμοί του υπουργείου της επόμενης μέρας για μια τηλε- «εκπαίδευση» που μπορεί δυνητικά να εξοικονομήσει προσωπικό, σε συνθήκες κρίσης. Το υπουργείο δράττεται της ευκαιρίας να προωθήσει/ υλοποιήσει προτάσεις της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ για την εξοικονόμηση προσωπικού. Η εργαλειοποίηση της πολιτικής επιλογής του βρέθηκε στον αντίποδα των αυθόρμητων, επίπονων και με πρόσθετο οικονομικό κόστος πρωτοβουλιών ΟΛΩΝ των εκπαιδευτικών που κράτησαν ανοιχτά κανάλια επικοινωνίας και μάθησης με τους μαθητές, σε συνθήκες μάλιστα πρωτόγνωρης «ερήμου». Ωστόσο, αυτή η προσπάθεια των εκπαιδευτικών δεν υποκαθιστά την εκπαιδευτική διαδικασία. Για άλλη μια φορά, όπως και στην περίοδο των μνημονίων και της οικονομικής κρίσης, αυτοί που στήριξαν το δημόσιο σχολείο και τους μαθητές του δεν ήταν οι πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων που στόχευαν στη λεηλασία των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά οι εκπαιδευτικοί που καθημερινά στην τάξη, στο σχολείο στάθηκαν στο πλευρό των μαθητών, ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων, αλλά και στους δρόμους του αγώνα όπου συγκρούστηκαν με τις μνημονιακές πολιτικές και τις προσπάθειες επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στη δημόσια εκπαίδευση. Μετά δε την αποκτηθείσα εμπειρία, μπαίνουν επί τάπητος αμείλικτα ερωτήματα του σήμερα και του αύριο, με ιδιαίτερη μάλιστα βαρύτητα για τον ειδικό μαθητικό πληθυσμό. Όταν μάλιστα είναι πιθανή η ανάκαμψη της πανδημίας από την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς, ΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ:
Τι θα κάνει το υπ. παιδείας για τον ειδικό πληθυσμό, που για μεγάλο χρονικό διάστημα στερείται τις θεραπευτικές συνεδρίες (εντός και εκτός δημόσιων ειδικών εκπαιδευτικών/θεραπευτικών δομών);
Τι θα κάνει για να αντισταθμίσει τις «καθηλώσεις»/παλινδρομήσεις του ειδικού μαθητικού πληθυσμού τόσο σε επίπεδο κινητικότητας, ψυχολογικής ενδυνάμωσης λόγω των συγκεκριμένων συνθηκών εγκλεισμού, κατάκτησης λόγου όσο και σε επίπεδο ειδικής εκπαιδευτικής αποκατάστασης;
Τι θα κάνει για τις οικογένειες του μαθητικού δυναμικού των δημόσιων και ιδιωτικών ειδικών πλαισίων για την ομαλή επανεκκίνηση της εκπαιδευτικής διαδικασίας;
Τι θα κάνει για τον τεράστιο αριθμό μαθητικού πληθυσμού που βρίσκεται σε κλειστές ιδιωτικές δομές ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, προκειμένου αυτός και να προστατευθεί και να μπορέσει να συνεχίσει σε περιβάλλον προστασίας την αποκατάσταση που το κράτος οφείλει να του παρέχει;
Οι χθεσινές διεκδικήσεις αποκτούν χαρακτήρα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΟΣ, αν δεν θέλουμενα υλοποιηθείη πλήρης αποδόμηση της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης. ΜΕ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΟΣ χρειάζεται:
- ΤΩΡΑ διαχειριστικός έλεγχος ιδιωτικών μονάδων ειδικής εκπ/σης (ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΟΙΧΤΩΝ) και ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΣ. Έγκαιρη διάγνωση και καταγραφή των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
- Πρώιμη παρέμβαση, ίδρυση ΤΕ σε κάθε σχολείο, με απαραίτητο εξοπλισμό και εποπτικό υλικό, στελέχωση των σταθερών δομών με μόνιμο προσωπικό. Δημιουργία και δεύτερου ΤΕ ανάλογα με τις ανάγκες κάθε σχολείου.
- Αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 15% του τακτικού προϋπολογισμού.
- Ίδρυση και στελέχωση δημόσιων δωρεάν δομών διάγνωσης, αξιολόγησης, υποστήριξης της ειδικής αγωγήςκαι εκπαίδευσης. Κατοχύρωση παιδαγωγικής εκπαιδευτικής κατεύθυνσης, άμεση στελέχωση, με μικρές περιοχές ευθύνης ανά δήμο, λιγότερες διοικητικές αρμοδιότητες, κινητές μονάδες που θα επισκέπτονται τα σχολεία και θα στηρίζουν εκπαιδευτικούς και μαθητές και θα υλοποιούν την υποστήριξη των μαθητών με ειδικές ανάγκες μέσα στα σχολεία.
- Διορισμοί εκπαιδευτικών σε όλα τα δημόσια ιατροπαιδαγωγικά κέντρα.
- Στελέχωση των ειδικών σχολείων με απαραίτητες ειδικότητες με μόνιμη σχέση εργασίας.20 μαθητές/τμήμα στα δημοτικά, 15 ανά τμήμα Α΄ και Β΄ δημοτικού και στα νηπιαγωγεία. Μείωση αριθμού μαθητών και στα τμήματα των ειδικών σχολείων. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για την καθαριότητα.
- Αναβάθμιση των υπαρχόντων και ίδρυση νέων εκπαιδευτικών μονάδων δημόσιων και δωρεάν, ΕΕΕΕΚ, μονάδων αυτόνομης διαβίωσης, προστατευμένων εργαστηρίων, νομοθετική κατοχύρωση των αποφοίτων. Μόνιμη σταθερή, προστατευμένη/υποστηριζόμενη εργασία στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό Τομέα.
- Μαζικούς μόνιμους διορισμούς στην ΕΑ, σε όλες τις βαθμίδες της για όλες τις ανάγκες της. Καμία κατηγοριοποίηση, κατακερματισμός/διαχωρισμός εκπαιδευτικών. Κατάργηση ελαστικής εργασίας. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα! Ενιαία κριτήρια μεταθέσεων, διορισμών σε όλη την εκπαίδευση. Διορισμοί με βάση το χρόνο λήψης του πτυχίου και την προϋπηρεσία. Διορισμός όλων των αναπληρωτών με έστω και μια σύμβαση στο δημόσιο σχολείο. Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους.
- Επαναλειτουργία των διδασκαλείων,απαλλαγή από διδακτικά καθήκοντα για όλους στην εκπαίδευση.
- Κατάργηση των νόμων που εμπορευματοποιούν την ειδική αγωγή, προωθούν την ιατρικοποίηση, κατηγοριοποιούν τους εκπαιδευτικούς και ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα. Κανένα προσοντολόγιο. Όχι στα πιστοποιητικά παιδαγωγικής, διδακτικής επάρκειας. Όχι σε αξιολόγηση, πιστοποιητικό επαγγελματικής επάρκειας, πλαίσιο προσόντων εκπαιδευτικού.
- ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΜΕΣΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ για να γίνουν δημόσιες και δωρεάν θεραπείες των μαθητών ΑΜΕΑ σε δημόσιους χώρους με ασφαλείς προδιαγραφές, με μαζικούς μόνιμους διορισμούς, αξιοποίηση των δημόσιων κατασκηνώσεων με ενίσχυση των δράσεων και με μόνιμες προσλήψεις όλου του αναγκαίου προσωπικού. Τήρηση όλων των μέτρων προστασίας(ένας θεραπευόμενος ανά ένα θεραπευτή/ ή ειδικό παιδαγωγό σε κατάλληλες αίθουσες, δωρεάν ασφαλής μετακίνηση για όλους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου