Ενώ από Δευτέρα επέστρεψαν στα θρανία και οι υπόλοιποι μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, απαιτώντας απόσυρση του νομοσχεδίου Κεραμέως, ακύρωση της τροπολογίας για τη live streaming διδασκαλία και μέτρα για το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων.
Την προηγούμενη βδομάδα τα πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία και οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες οργάνωσαν σε όλη τη χώρα κινητοποιήσεις, ενώ στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε μια πολύ μεγάλη σε όγκο διαδήλωση που έβγαλε στην επιφάνεια όλη τη συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών για την εξαπάτηση σχετικά με τη live streaming διδασκαλία και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Ήταν ένα συλλαλητήριο με παλμό, αγωνιστικότητα και προπάντων αποφασισμένο για συνέχεια στη σύγκρουση και ανατροπή της κατάστασης.
Αφορμή, αλλά όχι αιτία, για τη μαζική κινητοποίηση του κόσμου της εκπαίδευσης ήταν η πρωτοφανής, για τα εκπαιδευτικά θέματα, τροπολογία — και μάλιστα σε νόμο εντελώς άσχετο με τα εκπαιδευτικά θέμα. Πρόκειται για ρύθμιση που αφορά την τηλε-εκπαίδευση, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και τη live streaming εκπαίδευση. Μια τηλε-εκπαίδευση που δεν αποτελεί φυσικό φαινόμενο. Επειδή η κυβέρνηση είναι αδίστακτη, χρησιμοποιεί την πανδημία ως ευκαιρία για να νομοθετήσει, να εφαρμόσει, να γενικεύσει και να επεκτείνει σε όλες τις βαθμίδες την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Στόχος η εξοικονόμηση προσωπικού, η υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου, η απαξίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και του εκπαιδευτικού έργου.
Και ενώ θα περίμενε κανείς να υπάρξει καθολική αντίδραση στην προσπάθεια της κυβέρνησης να εισάγει την εκπαίδευση από μακριά, τόσο η ΟΛΜΕ όσο και η ΔΟΕ έβαλαν πλάτη –στο όνομα της πανδημίας και για να διατηρήσουν οι εκπαιδευτικοί την επαφή με τα παιδιά– στο να περάσει τώρα και να εδραιωθεί με νόμο η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ, ΑΕΕΚΕ, ΔΗΣΥ, ΠΑΜΕ) στις δύο ομοσπονδίες «κουβάλησαν» την πολιτική του υπουργείου γι’ αυτό το θέμα και έγιναν ο ιμάντας μεταφοράς της στην εκπαιδευτική διαδικασία. Μα, θα ρωτήσει κάποιος, και τι να έκαναν οι εκπαιδευτικοί, θα προκαλούσαν και την κοινή γνώμη, αν δεν ακολουθούσαν την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Γι’ αυτό υλοποίησαν τη γραμμή «επαφή με όλα τα μέσα». Εκ των υστέρων και εκ του αποτελέσματος, η «επαφή με όλα τα μέσα» έγινε «εκπαιδευτική διαδικασία» μόνο με τα μέσα του υπουργείου.
Υπάρχει, ωστόσο, το ερώτημα: αποτελεί εκπαιδευτική διαδικασία η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση»; Αν θεωρήσουμε ότι η εκπαιδευτική διαδικασία είναι ζωντανή, αμοιβαία, αλληλοεπιδρούμενη, διαδραστική, είναι συναίσθημα, είναι άγγιγμα, είναι επαφή, η απάντηση είναι αρνητική. Και συνεχίζει το ερώτημα, αν φύγουν οι κάμερες από τις αίθουσες δεν υπάρχει πρόβλημα με την εξ αποστάσεως; Μήπως, μόνο με το αίτημα αυτό, οι ομοσπονδίες συμβάλλουν για μια ακόμη φορά στο να παγιωθεί η εξ αποστάσεως σύγχρονη εκπαίδευση; Αν το ζητούμενο είναι η επαφή με τα παιδιά, θα μπορούσε να γίνει πραγματικά με όλα τα τεχνολογικά μέσα εκτός αυτών του υπουργείου, μιας και η επιδίωξή τους –και αυτό ήταν ολοφάνερο με τις δηλώσεις Κεραμέως από την αρχή– ήταν να μεγαλώνει το σακούλι με τους αριθμούς. Τόσοι μαθητές, τόσοι εκπαιδευτικοί στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Άλλο να εναντιώνεσαι ως ομοσπονδία και άλλο να βάζεις πλάτη.
Παράλληλα, όλο το προηγούμενο διάστημα, τα πρωτοβάθμια σωματεία των εκπαιδευτικών, σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έδωσαν συντονισμένη μάχη και κόντρα στη σιγή των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, που δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από τον υποταγμένο, εργοδοτικό, κυβερνητικό συνδικαλισμό! Το ερώτημα τίθεται σε όλους. Τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς, τους μαθητές, τους φοιτητές. στα συλλογικά μας όργανα. Θα αφήσουμε να γίνει πραγματικότητα η διάλυση του δημόσιου σχολείου, της δημόσιας εκπαίδευσης; Θα περάσει το σχέδιο νόμου της Κεραμέως; Ή θα ορθώσουμε ένα τεράστιο τείχος υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών και των οικογενειών τους;
Στις μέχρι τώρα γενικές συνελεύσεις των ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ η συμμετοχή είναι αυξημένη, οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί δημιουργούν επιτροπές αγώνα και βάζουν άμεσα αιτήματα: Απόσυρση του νομοσχεδίου, κατάργηση της τροπολογίας για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση και ζωντανή αναμετάδοση, ασφαλή επιστροφή στα σχολεία. Την επόμενη βδομάδα υπάρχουν συνελεύσεις σε όλες τις ΕΛΜΕ και ολομέλεια προέδρων για κλιμάκωση του αγώνα. Το μεσημέρι της Τετάρτης 20 Μάη, η απάντηση δόθηκε με ένα ακόμα μεγαλύτερο συλλαλητήριο στα Προπύλαια.
Θιασώτες της τηλε-εκπαίδευσης ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ
Μήπως η τηλε-εκπαίδευση και η εξ αποστάσεως «εκπαίδευση» δεν είναι τόσο καινούρια; Μήπως τα δύο κόμματα –ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ– εναρμονίζονται και σε αυτό; Το θέμα της εξ αποστάσεως μπαίνει ήδη από το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ: «Εισαγωγή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε ορισμένα γνωστικά αντικείμενα […] σε σχολεία απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών, όταν υπάρχει αδυναμία κάλυψης θέσεων». Στο πόρισμα Γαβρόγλου-Λιάκου αναφέρεται: «[…] Κάποια μαθήματα μπορούν να τα παρακολουθούν οι μαθητές σε συγκεκριμένη χρονικά ζώνη, ή τέλος το όλο σύστημα να λειτουργήσει ως καταλύτης για να αναπτυχθούν επιτέλους υποδομές σύγχρονης τηλε-εκπαίδευσης […]. Ειδικά σε περιπτώσεις απομακρυσμένων λυκείων, κάποια μαθήματα θα διδάσκονται με χρήση κατάλληλου λογισμικού και εξοπλισμού, οι μαθητές θα συμμετέχουν κανονικά στο μάθημα, θα βλέπουν και θα ακούν τους πάντες και οι πάντες θα βλέπουν και θα ακούν αυτούς».
του Ακρίτα Καλούση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου