Γράμμα για τους γονείς για κάμερες- τηλεκπαίδευση

Γράμμα για τους γονείς που κατέθεσε η ΑΑΚ/Παρεμβάσεις στο ΔΣ του Αριστοτέλη για να εκδοθεί

Το γράμμα αυτό δεν εκδόθηκε γιατί η ΔΑΚΕ διαφώνησε ενώ η ΑΣΕ/ΠΑΜΕ δεν απάντησε ποτέ 

Αγαπητοί γονείς,

Εδώ και δύο μήνες η κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο των σχολείων και το κλείσιμο της κοινωνίας σε καραντίνα. Οι επιλογές αυτές φάνηκαν επιβεβλημένες, από τη στιγμή που οι κυβερνώντες γνώριζαν ότι δεν υπάρχει ούτε φάρμακο, ούτε εμβόλιο αλλά, κυρίως, αφού είχαν απόλυτη επίγνωση της καταστροφής που προκάλεσαν στο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας οι μνημονιακές πολιτικές και οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες για μικρότερο κράτος και ελάχιστες δημόσιες δαπάνες. Και ενώ το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας και το κλείσιμο των μαγαζιών φαίνεται ασύμφωνο με τις πολιτικές τους, αποτελεί «ευκαιρία» για νέες στρατηγικές και πολιτικές εις βάρος των εργαζόμενων. 

Η έκτακτη κατάσταση της πανδημίας και οι ζημιές που θα προκύψουν από αυτήν θα εξισορροπηθούν και μέσω της περαιτέρω συρρίκνωσης των δικαιωμάτων και των απολαβών των εργαζομένων και των νέων μορφών απασχόλησης που δοκιμάζονται αυτή την περίοδο. Η κατάσταση που βιώνουμε είναι δύσκολη για όλους, για ορισμένους ίσως περισσότερο. Πολλοί ανάμεσά μας βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς δουλειά ή με αναστολή της εργασιακής τους σχέσης. Νέες μορφές εργασίας, νέες επινοήσεις για τις αμοιβές μας είναι μερικά από τα έκτακτα μέτρα που όλοι μας αναρωτιόμαστε, αν ήρθαν για να μείνουν. Μέσα σε αυτήν τη δίνη, στην οποία μπήκαμε άνευ όρων, το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε να μας ταλαιπωρήσει περαιτέρω με την λεγόμενη τηλε-εκπαίδευση.
Εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές βιώσαμε τον εμπαιγμό αυτής της απίστευτης διαδικασίας, την οποία παρακολούθησαν βέβαια όσοι είχαν την «τύχη» να διαθέτουν τον απαιτούμενο εξοπλισμό. Το ζήτημα του εξοπλισμού βρέθηκε στο επίκεντρο των συζητήσεων της ελληνικής κοινωνίας. Είναι προφανές ότι η πολιτεία πρέπει να παρέχει σε όλους τους μαθητές ό,τι απαιτείται για την εκπαίδευσή τους. Προσοχή όμως. Η συζήτηση σχετικά με τον εξοπλισμό συσκοτίζει το καίριο ερώτημα που δεν είναι άλλο από το αν η τηλε-εκπαίδευση συνιστά μια ενδεδειγμένη πρακτική για την εκπαίδευση των ανήλικων μαθητών μας και αν συνιστά εν γένει μια μορφή εκπαίδευσης. Πριν φτάσουμε στο ερώτημα του εξοπλισμού θα πρέπει να αναρωτηθούμε: ακόμη και αν τα τεχνικά μέσα ήταν επαρκή και οι πλατφόρμες πιο φιλικές, θα προκρίναμε την εκπαίδευση του παιδιού μας από μια μηχανή; Θα επιλέγαμε να καθηλώσουμε το παιδί μας για έξι ώρες σε μια οθόνη; Και κυρίως να σκεφτούμε ποιος και γιατί προσπαθεί να μας πείσει ότι η τηλε-εκπαίδευση ήρθε για να μείνει;

Το Υπουργείο Παιδείας μας δίνει μια πρώτη απάντηση. Σε συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», με κλειστά σχολεία, η Κυβέρνηση της ΝΔ και το ΥΠΑΙΘ συνεχίζουν το επικίνδυνο αντι-κοινωνικό και αντι-εκπαιδευτικό τους έργο. Μετά την δημοσιοποίηση του πολυνομοσχεδίου για την Παιδεία, που φέρνει καταργήσεις – συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολείων, περικοπές σε εκπαιδευτικό προσωπικό, τιμωρητική αξιολόγηση, σχολείο-εξεταστικό κάτεργο, απογείωση των ταξικών φραγμών, αυταρχικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων και διάλυση του δημόσιου χαρακτήρα τους, η Υπ. Παιδείας Κεραμέως περνά «εν κρυπτώ» στη Βουλή τροπολογία με την οποία επιχειρεί:

1. Την εγκατάσταση και χρήση καμερών και μικροφώνων στις σχολικές τάξεις, για τη ζωντανή αναμετάδοση των μαθημάτων και της εκπαιδευτικής διαδικασίας μέσω διαδικτύου στα σπίτια των μαθητών, και μάλιστα με δυνατότητα καταγραφής τους από το Υπουργείο.

(«Η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση επιδημικών νόσων».«Σκοπός της παρεχόμενης δυνατότητας όλων των ανωτέρων περιπτώσεων είναι αποκλειστικά η παροχή εκπαίδευσης.» «Τα μεταδεδομένα που τυχόν παράγονται στο ίδιο ως άνω πλαίσιο διατηρούνται για συγκεκριμένο εύλογο χρονικό διάστημα […]. Η επεξεργασία των εν λόγω μεταδεδομένων επιτρέπεται αποκλειστικά για σκοπούς ερευνητικούς ή στατιστικούς […].)

2. Την νομιμοποίηση και τη μονιμοποίηση της εξ αποστάσεως όχι μόνο σε συνθήκες πανδημίας, αλλά ως οργανικό μόνιμο στοιχείο λειτουργίας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

(«η, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης, παροχή σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευση με χρήση μέσων τεχνολογίας σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που δεν δύναται να παρακολουθήσουν δια ζώσης την εκπαιδευτική διαδικασία είτε λόγω καθολικής ή μερικής αναστολής ή απαγόρευσης λειτουργίας εκπαιδευτικής δομής είτε για άλλο λόγο που ανάγεται σε έκτακτο ή απρόβλεπτο γεγονός». )

Ο «μεγάλος αδερφός» στα σχολεία; Ή οι οργουελικές φαντασιώσεις της Κυβέρνησης!

Κάνοντας ένα ακόμα πιο ακραίο αντι-δημοκρατικό βήμα, με την τροπολογία θεσμοθετείται «η ταυτόχρονη διδασκαλία σε μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν στο μάθημα με φυσική παρουσία και σε άλλους μαθητές οι οποίοι συμμετέχουν εξ αποστάσεως» υποτίθεται σε έκτακτες συνθήκες. Δηλαδή, θεσμοθετείται η ζωντανή αναμετάδοση μέσα από τις σχολικές τάξεις!!

Η τακτική της Κυβέρνησης επιβεβαιώνει τους κινδύνους που έχουμε επισημάνει από την πρώτη στιγμή. Τα παιδιά μας μέσα από τις διαδικασίες της σύγχρονης εκπαίδευσης βρίσκονται εκτεθειμένα σε κακόβουλες παρεμβάσεις. Μάθημα με κάμερες, είτε από την τάξη είτε από το σπίτι, δεν είναι μάθημα που διασφαλίζει την εμπιστοσύνη, τον αυθορμητισμό, το λάθος. Είναι ένα σχολείο που στερεί από τα παιδιά τα πλέον σημαντικά χαρακτηριστικά της ηλικίας τους. Τονίζουμε σε όλους τους τόνους ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση δεν είναι μια αυτόνομη μέθοδος διδασκαλίας, δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση», σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.ά).

Οι εκπαιδευτικοί θα δώσουμε τη μάχη για να μην μπουν κάμερες στις σχολικές τάξεις. Αυτή η μάχη όμως πρέπει να γίνει μάχη όλης της κοινωνίας γιατί αν ο μαζικός χώρος της εκπαίδευσης μετατραπεί σε εργαστήριο εφαρμογής της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, της κατάργησης της ιδιωτικότητας, της τηλεανεργίας και του πανοπτικού ελέγχου, τότε στους υπόλοιπους κοινωνικούς χώρους και ιδιαίτερα στον ιδιωτικό τομέα εργασίας, το ρολόι του χρόνου θα επιστρέψει στο μεσαίωνα.

Η Κυβέρνηση συμμορφούμενη με τις επιταγές του ΟΟΣΑ προχωρά στην νομιμοποίηση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, γιατί επιδιώκει το ψηφιακό σχολείο να γίνει η πραγματικότητα του αύριο μας. Σήμερα μας το παρουσιάζει ως μια χρυσή ευκαιρία που μας λύνει τα χέρια σε έκτακτες καταστάσεις. Σιγά – σιγά εισάγεται στη ζωή μας, εξοικειωνόμαστε μαζί του και το εμπεδώνουμε, όπως εμπεδώνουμε και την η τηλε-εργασία των μειωμένων δικαιωμάτων και αποδοχών. Κανείς μας δεν αρνείται ότι η τεχνολογία μπορεί να υποστηρίξει μια σειρά από ανθρώπινες δραστηριότητες, εμπορικές, ψυχαγωγικές, ενημερωτικές, επιστημονικές και μορφωτικές. Να υποστηρίξει αυτές τις δραστηριότητες και όχι να τις θέσει κάτω από τον έλεγχο και την επιτήρηση κεντρικών συστημάτων εξουσίας και να υποκαταστήσει την ανθρώπινη, ζωντανή αλληλεπίδραση των ανθρώπων. Η συζήτηση για την τηλε-εκπαίδευση, την τηλε-εργασία θα μείνουν ανοιχτές και θα μας απασχολήσουν στο επόμενο διάστημα. Σε αυτή τη συζήτηση όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το υπουργείο παιδείας προωθεί την εξ αποστάσεως εκπαίδευσης όχι για να απαντήσει στις ανάγκες που έθεσε η πανδημία αλλά γιατί επιδιώκει να εισάγει το ψηφιακό σχολείο, το σχολείο του μέλλοντος που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα σχολείο, οικονομικό και «αποτελεσματικό», αφού αυξάνει την αποδοτικότητα και μειώνει το κόστος. Το ψηφιακό σχολείο είναι το όραμα των φιλελεύθερων κυβερνήσεων από το οποίο έχουν να επωφεληθούν πολλά:

• Ένας εκπαιδευτικός μπορεί να διδάσκει ταυτόχρονα 50, 60, 70 μαθητές. Αποδοτικότητα!!!
• Τα λειτουργικά έξοδα για τα σχολεία μειώνονται. Οικονομία!!!!
• Η κίνηση στους δρόμους μειώνεται, η μόλυνση υποχωρεί. Ψευτο-οικολογία!!!
• Τα ακριτικά νησιά λύνουν τα εκπαιδευτικά τους προβλήματα. Αποτελεσματικότητα της διοίκησης!!
• Το περιεχόμενο της μάθησης είναι απόλυτα ελεγχόμενο. Λογοκρίσια!!!! (ε και;)
• Τα παιδιά αποφεύγουν τους συγχρωτισμούς με επικίνδυνα «στοιχεία» ή επικίνδυνες ασθένειες. Ασφάλεια!!!!
• Οι νέοι αποκτούν αναβαθμισμένες ψηφιακές δεξιότητες και το διαβατήριο για τον νέο ψηφιακό κόσμο. Τι και αν ξεχάσουν τον αληθινό κόσμο, θα είναι έτοιμοι για την κοινωνία του μέλλοντος. Καινοτομία, όραμα!!!!!

Και εμείς, τι έχουμε να χάσουμε; 

• Την ανθρώπινη επαφή, την υποστήριξη. Μοναξιά!!!
• Τους φίλους. Μελαγχολία!!!
• Τον ζωντανό διάλογο, την ανταλλαγή απόψεων, τη ζωή στην κοινότητα. Απελπισία!!
• Τις κοινωνικές μας δεξιότητες. Ρομποτοποίηση!!
• Τη δυνατότητα να αναπτύξουμε κριτική σκέψη. Τα μηχανήματα δεν σε μαθαίνουν να σκέφτεσαι κριτικά. Ομοιομορφία σκέψης = ευπείθεια, υποταγή!!!
• Την ευκαιρία να μοιραστούμε τις ανησυχίες μας με τους άλλους και να επιχειρήσουμε από κοινού να δώσουμε λύσεις. Απομόνωση, αποδυνάμωση!!!

Η μάχη ενάντια στην εξ αποστάσεως «εκπαίδευση», ενάντια στα οργουελικά σχέδια ζωντανών αναμεταδόσεων των μαθημάτων, ενάντια στον πανοπτισμό των τηλεσυστημάτων, ενάντια στον περιορισμό των ελευθεριών, ενάντια στην ομογενοποίηση που επιδιώκει κάθε «Μεγάλος Αδελφός», είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί, μια μάχη για τη ζωή των παιδιών μας την επόμενη μέρα, μια μάχη για τη συγκρότηση κοινωνιών που θα θέτουν στο επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο και όχι τις μηχανές, κοινωνιών που δεν θα μετατρέπουν τους ανθρώπους σε μηχανές