Αλληλεγγύη, Οργάνωση κι Αγώνας για τη Ζωή
Για να σωθεί ο λαός και όχι τα κέρδη τους, οι μαθητές μας και οι οικογένειές τους
Οι επικοινωνιακές φούσκες κυβέρνησης και κράτους για την τηλεκπαίδευση και την εξ αποστάσεως διδασκαλία!
Ο ιός COVID-19 πήρε και στη χώρα μας, διαστάσεις πανδημίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο διανύουμε τη χειρότερη υγειονομική κρίση μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα μπορούσε να είναι σειρά επιστημονικής φαντασίας, αλλά δυστυχώς είναι μια παγκόσμια πραγματικότητα με πολλαπλές συνέπειες, που θα βάλει τη σφραγίδα της στον κόσμο που ζούμε.
Τώρα εμφανίζονται σε όλο τους το μεγαλείο τα αποτελέσματα της εγκληματικής υποβάθμισης της δημόσιας και δωρεάν υγείας και των κοινωνικών δομών, στα οποία αναφερθήκαμε αναλυτικά στην προηγούμενη ανακοίνωσή του συλλόγου μας. Οι τραγικές ελλείψεις οδηγούν να ανακοινώνονται όλο και αυξανόμενα μέτρα περιορισμού της κυκλοφορίας γιατί το σύστημα με τις τραγικές ελλείψεις του δεν μπορεί να ανταποκριθεί, ως όφειλε, στις ανάγκες μιας πανδημίας.
Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται
Αυτό όμως, όχι μόνο δεν εμπόδισε κυβέρνηση και εργοδότες να παίρνουν αντιδραστικά μέτρα απέναντι στις ζωές μας, αλλά αντίθετα τους έδωσε το άλλοθι για να παίρνουν αντιλαϊκά μέτρα και να λειτουργούν ως αποφασιστικός παράγοντας αύξησης του άγχους, της ανασφάλειας, των καθημερινών προβλημάτων επιβίωσης των εργαζόμενων, των ανέργων, της νεολαίας. Οι απολύσεις, η εργοδοτική αυθαιρεσία, η χειροτέρευση των όρων εργασίας (τηλεργασία/αλλαγές ωραρίων κ.λπ.), οι αυτόματες μειώσεις μισθών έχουν χτυπήσει κόκκινο. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση παίρνει μέτρα υπέρ των επιχειρήσεων και κυρίως του κεφαλαίου αφήνοντας ακάλυπτους τους εργαζόμενους και τη νεολαία και δρομολογεί μια σειρά σοβαρότατων αντεργατικών μέτρων, που αποτελούσαν πάγια επιδίωξη του κεφαλαίου όπως 7ήμερη εργασία βάση της λειτουργίας του εμπορίου, «απελευθέρωση» των υπερωριών και κατάργηση κάθε συστήματος ελέγχου / καταγραφής τους, βίαιη γενίκευση των ελαστικών μορφών απασχόλησης (της τηλεργασίας και της εκ περιτροπής εργασίας), ενώ προχωρά σε χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων με την επαναφορά της πολιτικής επιστράτευσης, με το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, με την απαγόρευση μόνο των ΔΗΜΟΣΙΩΝ συναθροίσεων άνω των 10 ατόμων.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον έκλεισαν τα σχολεία και οι μαθητές μας και οι οικογένειές τους βρέθηκαν να ζουν αποκλεισμένοι στο σπίτι, μόνοι κι ανασφαλείς, με όλα τα προβλήματα που δημιουργεί ο εγκλεισμός και η οικονομική ανέχεια, πολλές φορές τρομαγμένοι για το τι θα γίνει την επόμενη μέρα, ανήσυχοι αν θα τους περιθάλψει το σύστημα υγείας αν αρρωστήσουν, έχοντας μείνει χωρίς δουλειά πολλοί, με την αγωνία ποια θα είναι η κατάσταση με την επιστροφή.
Σε αυτό το περιβάλλον ζουν οι μαθητές μας. Με το κλείσιμο του σχολείου και την απαγόρευση των συναναστροφών έχασαν την καθημερινή τους επαφή με τους συμμαθητές τους και τους φίλους τους, σταμάτησαν τις δραστηριότητες που είχαν πριν, περιορίστηκε η ελευθερία τους, χειροτέρευσε απότομα η καθημερινότητά τους. Τα ψυχοσυναισθηματικά ζητήματα θα αυξηθούν. Σε ορισμένες ηλικίες μάλιστα, όπως τα παιδιά της Γ’ και της Β’ Λυκείου η αγωνία των πανελλαδικών, της αποτελεσματικής προετοιμασίας τους θα ενταθούν.
Με βάση αυτό το περιβάλλον οφείλουμε να πούμε ως εκπαιδευτικοί:
1. Να απαλλάξουμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας από το άγχος της ύλης και των εξετάσεων. Δεν είναι αυτό σήμερα το κεντρικό ζήτημα. Η μόρφωση δεν μετριέται με το κιλό ούτε είναι συσσώρευση πληροφοριών. Ήδη όλα τα προηγούμενα χρόνια ως εκπαιδευτική κοινότητα είχαμε στηλιτεύσει την υπερβολική ύλη και είχαμε προτείνει τον επανακαθορισμό της. Για το δημοτικό μάλιστα, είχαμε πει από το 2006 κιόλας, ότι το κατέβασμα της ύλης της β’ βάθμιας εκπαίδευσης στην α’ βάθμια αύξησε τους ταξικούς φραγμούς, εντατικοποίησε την εκπαιδευτική διαδικασία και είχαμε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτή την κατεύθυνση, τις οποίες και επαναφέρουμε. Στα πλαίσια αυτά απαιτούμε:
-Μείωση και αναδιαμόρφωση της διδακτέας ύλης για όλες τις τάξεις. Ειδικά για το δημοτικό αυτό είναι πολύ απλό μια και η ύλη επαναλαμβάνεται και σε άλλες τάξεις.
-Ειδικά μέτρα για τους μαθητές και μαθήτριες της Α΄ Δημοτικού. Όταν ξανανοίξουν τα σχολεία, απαιτείται, ιδιαίτερα για την Α΄ Δημοτικού, εκτός από την αναδιάταξη και μείωση της ύλης, μικρότερος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, εκτεταμένα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας, στήριξη και ίδρυση νέων τμημάτων ένταξης.
-Να σταματήσει εδώ η ύλη των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθημάτων, ότι διδάχτηκε διδάχτηκε σε αυτά τα μαθήματα και αυτό να ανακοινωθεί τώρα ώστε να απαλλαγούν από το άγχος των εξετάσεων οι μαθητές της Γ’ Λυκείου. Η κυβέρνηση να πάρει όλα τα μέτρα, ώστε να αποφευχθεί η μεταφορά των Πανελλαδικών τον Σεπτέμβρη. Πολύ σημαντική αύξηση των εισακτέων στα πανεπιστήμια, όπως έγινε για τις ειδικές περιπτώσεις περιοχών όπου μαθητές τους πλήγηκαν από φυσικές καταστροφές κ.λπ. Να ανοίξουμε πάλι τη συζήτηση για την ελεύθερη πρόσβαση των εισακτέων στη σχολή της προτίμησής τους. Κατάργηση των προαγωγικών εξετάσεων.
-Διεύρυνση της ενισχυτικής διδασκαλίας και έναρξη της πρόσθετης διδακτικής στήριξης στους μαθητές, όταν ανοίξουν τα σχολεία.
2. Με βάση τα πραγματικά προβλήματα που εκτιμάμε ότι αντιμετωπίζει ο λαός, οι μαθήτριες/τές μας και οι οικογένειές τους, την ανάγκη εξασφάλισης ακόμα και μέσα σε αυτό το καθεστώς της επικοινωνίας, της επαφής, της κοινωνικής και ψυχολογικής στήριξης επισημαίνουμε και απαιτούμε τα παρακάτω:
Πλήθος μαθητών μας και των οικογενειών τους σε όλη τη χώρα και πιο συγκεκριμένα στα πλαίσια των περιοχών των σχολικών μονάδων του Αριστοτέλη είχαν και έχουν οξυμένα προβλήματα. Ο μαθητικός πληθυσμός στα περισσότερα σχολεία μας είναι από εργατικές, λαϊκές οικογένειες, αυτοαπασχολούμενοι, εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα κυρίως, πρόσφυγες και μετανάστες. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν πριν τον κορονοϊό ήταν οξυμένα, τώρα εκτινάχτηκαν, οικονομικά προβλήματα, ανεργίας, σπίτια που κόπηκε το σχολικό γεύμα που το είχαν απόλυτη ανάγκη για την καθημερινή επιβίωσή τους. Στα μέτρα που οφείλει να πάρει η κυβέρνηση και αφορούν την αντιμετώπιση των οικονομικών ζητημάτων, όπως την απαγόρευση των απολύσεων, τις άδειες των εργαζόμενων γονιών κ.λπ. αναφερθήκαμε αναλυτικά στης προηγούμενη ανακοίνωσή μας, είναι όλα μέτρα για την ενίσχυση του εισοδήματος ώστε να μπορέσουν οι οικογένειες να επιβιώσουν αυτή τη δύσκολη εποχή. Ειδική μέριμνα χρειάζονται οι οικογένειες προσφύγων/μεταναστών, ένας πολύ σημαντικός αριθμός υπάρχει στα σχολεία του Αριστοτέλη που σε ορισμένα σχολεία φτάνει ακόμα και στο 80%-90% του πληθυσμού τους και των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν (γλώσσα/αδυναμία πρόσβασης στις υποδομές κ.λπ.)
Θεωρούμε πολύ σημαντικό σε καθεστώς πολύ σημαντικών περιορισμών της κυκλοφορίας, όπου οι μαθητές/τριες μας βρέθηκαν κλεισμένοι και απομονωμένοι στο σπίτι να υπάρξουν όλα εκείνα τα μέτρα και το θετικό κλίμα μέσα στην οικογένεια, χωρίς εντάσεις και άγχος, ώστε να διαχειριστούν αυτή τη νέα, δύσκολη κατάσταση, αξιοποιώντας εκτός των άλλων τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτουν ώστε να μην αποκοπούν από τους φίλους τους, να συζητούν έστω και εξ αποστάσεως, καθώς και να συναντήσουν κάποιους από αυτούς (σε εξωτερικό χώρο και τηρώντας τις οδηγίες των γιατρών!). Έτσι, δεν θα σταματήσει εντελώς η αλληλεπίδραση των παιδιών με τους συνομηλίκους τους, που σίγουρα σε κάθε ηλικία είναι απαραίτητη για τη συναισθηματική τους ισορροπία. Ταυτόχρονα να έχουν τις υποδομές ώστε να γεμίσουν τον ελεύθερο χρόνο τους εποικοδομητικά με διάφορες δραστηριότητες συμβάλλοντας εκτός των άλλων να «αποφορτίζεται το κλίμα της οικογένειας από τα δυσάρεστα συναισθήματα που δημιουργούνται λόγω όλων αυτών των προβλημάτων και της πολύωρης παραμονής στο σπίτι!
Σε αυτή την κατεύθυνση απαιτούμε:
-Δωρεάν σύνδεση γρήγορου internet για όλους. Εξασφάλιση Η/Υ για μαθητές, άμεσα ένα δωρεάν tablet για κάθε μαθητή ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές μας να κάνουν χρήση των νέων τεχνολογιών για επικοινωνία, διαδικτυακή συνάντηση, συζήτηση, επαφή.
-Να προσαρμοστεί το πρόγραμμα της Δημόσιας Τηλεόρασης Π.χ. ειδικά προγράμματα, λειτουργία εκπαιδευτικής τηλεόρασης με βάση τις ιδιαίτερες ανάγκες των παιδιών, εκπαιδευτικά ντοκιμαντέρ κ.ά. Υπάρχει πλούτος καλών παιδικών και εφηβικών ταινιών και εκπομπών, που μπορούν να αξιοποιηθούν.
-Μέσω της δημόσιας τηλεόρασης, να προβάλλονται καθημερινά ειδικές ενημερωτικές εκπομπές από τους αντίστοιχους επιστημονικούς φορείς με την παρουσία εκπαιδευτικών, ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών, ώστε να στηριχθούν οι γονείς στη διαχείριση των δύσκολων καταστάσεων που βιώνουν οι ίδιοι και τα παιδιά.
Για την εξ’ αποστάσεως διδασκαλία και της αντίστοιχες προτάσεις του υπουργείου παιδείας
Το Υπουργείο Παιδείας σε μία προσπάθεια να πείσει τους γονείς και τους μαθητές ότι με κλειστά τα σχολεία μπορεί να υπάρξει μια (σχετική) κανονικότητα, στέλνει οδηγίες στα σχολεία και στους γονείς για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, παρουσιάζοντας στα ΜΜΕ μια ιδανική κατάσταση, λέγοντας ότι οι μαθητές θα μπορούν να σηκώνουν το χέρι, οι εκπαιδευτικοί θα μπορούν να επιβάλλουν ησυχία με την λειτουργία της σίγασης (!) κι ότι υπάρχει άφθονο υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευτικούς.
Εμείς τονίζουμε ότι: τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. «Η τηλεκπαίδευση, η εξ’ αποστάσεως, η ασύγχρονη εκπαίδευση» είναι απλώς εργαλεία. Εκπαίδευση για ανήλικους μαθητές δεν είναι. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να λειτουργήσουν επαρκώς με παιδαγωγικά και επιστημονικά κριτήρια και να υποκαταστήσουν τη ζωντανή διαδικασία της τάξης (κατάκτηση της γνώσης, αλληλεπίδραση, αλληλοβοήθεια, παραστατικότητα, φυσική/σωματική προσέγγιση κ.ά). Όλα τα άλλα δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, που στήνεται στις πλάτες εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις. Με τον ίδιο τρόπο που για το θέμα της υγείας η κυβέρνηση τονίζει την «ατομική ευθύνη», χωρίς να παίρνει μέτρα για τα νοσοκομεία και τη δημόσια υγεία, προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι σε τελική ανάλυση είναι ατομική ευθύνη του εκπαιδευτικού και του γονιού να βρει τον τρόπο να συνεχιστεί η εκπαιδευτική διαδικασία.
Το Υπουργείο Παιδείας με αυτή του την απόφαση συνειδητά επιλέγει να κάνει διάκριση μεταξύ των μαθητών μας. Εν μέσω πανδημίας διαλέγει ένα εργαλείο που θα το εφαρμόσει το δημόσιο σχολείο και που γνωρίζει ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει καθολικά και για όλους. Δεν έχουν όλες οι οικογένειες την υποδομή για την εξ αποστάσεως, δεν έχουν όλοι οι γονείς τη δυνατότητα να είναι «πάνω από τον υπολογιστή» ή το κινητό τηλέφωνο για να ακολουθήσουν τις οδηγίες του Υπουργείου. Η εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά. Σε καμιά περίπτωση δεν θα μπούμε στη λογική του διαχωρισμού των μαθητών μας και μάλιστα σε μια περίοδο που πολλοί και πολλές αντιμετωπίζουν είτε σοβαρά προβλήματα στην καθημερινότητά τους λόγω των ειδικών συνθηκών που ζουν οι οικογένειές τους είτε προβλήματα επιβίωσης. Για μας όλοι οι μαθητές – είτε ζουν στην πόλη, είτε στο χωριό, είτε είναι μετανάστες και προσφυγόπουλα – έχουν το ίδιο ακριβώς δικαίωμα στην μόρφωση.
Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μια γενική πρόβα με πολλές παραμέτρους. Από τη δεκαετία του ’90 και δώθε έχει καταβληθεί από ΕΕ και ΟΟΣΑ μεγάλος κόπος ώστε το σχολείο να αντιμετωπιστεί ως χώρος συντονισμού παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών, σούπερ-μάρκετ δεξιοτήτων και μάλιστα με τους όρους που θέτει η Αγορά (αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών, αυτονομία της σχολικής μονάδας, Προγράμματα σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά, Εξετάσεις και Πιστοποίηση). Θεωρούμε ότι οι προτάσεις του υπουργείου εντάσσονται στο παραπάνω πλαίσιο και ήρθαν για να μείνουν. -Για τη χρήση της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης αντί για προσλήψεις εκπαιδευτικών. -Για την κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών με βάση το αν ακολούθησαν τις οδηγίες του ή όχι. -Για την ορμητική είσοδο ιδιωτών στη δημόσια εκπαίδευση. Το υπουργείο έχει εξαιρετικά επικίνδυνες πολιτικές σκοπιμότητες και όχι πραγματικό ενδιαφέρον. Η ακύρωση της εξασφάλισης της δια ζώσης διδασκαλίας με οποιαδήποτε δικαιολογία θα είναι καταστροφική για το δημόσιο σχολείο και το μορφωτικό δικαίωμα.
Να μη αποδεχτούμε λοιπόν, ότι το Σχολείο μπορεί να υποκατασταθεί από την κάμερα. Να μην αποδεχτούμε ένα συνολικό πρόγραμμα «εξ αποστάσεως εκπαίδευσης», που υποκαθιστά την κανονική λειτουργία του Σχολείου. Σε κάτι τέτοιο είμαστε κάθετα αντίθετοι και
καλούμε τους εκπαιδευτικούς να μην συμμετέχουν
Τονίζουμε ότι έτσι κι αλλιώς όλες οι εγκύκλιοι που αφορούν την «σύγχρονη» και «ασύγχρονη διδασκαλία» εξ’ αποστάσεως δεν είναι υποχρεωτικού χαρακτήρα γιατί δεν μπορούν να εξασφαλίσουν την ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών, βασική παράμετρος του δημόσιου σχολείου. Η αξιοποίηση όποιων μορφών (π.χ. ιστοσελίδες και πλατφόρμες που προσφέρει το υπουργείο) γίνεται με τη γνώση και την ευαισθησία του κάθε εκπαιδευτικού για τις ανάγκες των μαθητών του και όχι με κρατικό έλεγχο.
Όπως κι αν έχει οι συνάδελφοι χρειάζεται να είναι πολύ προσεκτικοί στην επαφή με τους γονείς και στη χρήση των προσωπικών τους εργαλείων επικοινωνίας.
- Να σταματήσουν οι πιέσεις για υποχρεωτική παρουσία των συναδέλφων στα σχολεία. Καμία τέτοια υποχρέωση δεν προκύπτει με βάση την Κ.Υ.Α.
- Να κλείσει η πόρτα σε κάθε ιδιωτική εταιρεία, χορηγό και επίδοξο επενδυτή, φορέα της Τοπικής Διοίκησης που αξιοποιεί την “κρίση” ως ευκαιρία για να βάλει χέρι στο Δημόσιο σχολείο. Κάθε εργαλείο, κάθε υποδομή και τεχνολογική εφαρμογή με ευθύνη και αποκλειστική χρηματοδότηση του κράτους.
-Όχι στην αξιολόγηση και στο πανοπτικό σύστημα στην εκπαίδευση που επιδιώκει την πλήρη πειθάρχηση δια μέσου της απομόνωσης, της επιτήρησης, του φόβου, της υποτέλειας και της εξατομίκευση.
-Καμία αυταρχική παρέμβαση της Διοίκησης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Ταυτόχρονα απαιτούμε:
· Αύξηση των κονδυλίων για την κάλυψη των έκτακτων αναγκών στην εκπαίδευση εδώ και τώρα. Μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών και όλου του βοηθητικού προσωπικού (σχολιάτρων, ψυχολόγων, καθαρισμού, φύλαξης κλπ) που είναι απαραίτητο στην λειτουργία των σχολείων μετά το τέλος της κρίσης. Μονιμοποίηση των συμβασιούχων καθαριστριών.
· Να κλείσουν άμεσα τα ΚΕΣΥ, τα ΠΕΚΕΣ, τα ΚΠΕ. Οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να λειτουργήσουν με το απολύτως αναγκαίο προσωπικό.
· Το διοικητικό έργο από τους Διευθυντές/ντριες, Προϊσταμένους-ες, κ.λπ., για όσο διάστημα παραμένουν κλειστά τα σχολεία, είναι σαφές ότι μπορεί να υποστηριχθεί με πολλούς τρόπους χωρίς το καθημερινό άνοιγμα των σχολείων.
· Μέτρα ενίσχυσης της λαϊκής οικογένειας που μαστίζεται από την ανεργία και την επισφάλεια.
· Δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδείας για όλους τους ανθρώπους.
Δίπλα στους μαθητές/τριές μας με όπλο την αλληλεγγύη, είμαστε πιο δυνατοί!
Στηρίζουμε τους μαθητές μας και τις οικογένειές τους. Εκφράζουμε με κάθε τρόπο την αλληλεγγύη μας.
Σε αυτές τις δύσκολες για όλους συνθήκες, δεν ξεχνάμε το ρόλο που έχουμε ως παιδαγωγοί. Στεκόμαστε δίπλα στους μαθητές μας και τις οικογένειές τους με όποιον τρόπο μπορούμε. Προσπαθούμε να τους στηρίξουμε και να τους βοηθήσουμε, όσο περνάει απ’ το χέρι μας, να διαχειριστούν αυτή τη δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση. Να σταθούν κι αυτοί όρθιοι! Δεν θα αφήσουμε τα παιδιά στη μοίρα τους, απομονωμένα στο σπίτι, αντιμέτωπα με τη μοναξιά τους, βορά στην αυθαιρεσία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Αξιοποιούμε όλους τους τρόπους επικοινωνίας (τηλέφωνα, mail, μέσα κοινωνικής δικτύωσης) ώστε να έρθουμε σε επαφή μαζί τους, να συζητήσουμε, να μάθουμε για τα προβλήματά τους. Είναι σημαντικό οι μαθητές μας και οι γονείς τους να νιώσουν ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτή την κατάσταση, ότι στο μέτρο των δυνάμεών μας είμαστε εδώ για εκείνους και ότι με δική μας πρωτοβουλία θα ξαναμπούμε με όποιο τρόπο μπορέσουμε, στα σπίτια τους. Όχι για να προχωρήσουμε την ύλη, όχι για να αντικαταστήσουμε τη δια ζώσης εκπαίδευση, όχι για να ασκήσουμε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού. Θα είμαστε δίπλα, όσο περισσότερο μπορούμε και με όποιον τρόπο αυτό γίνει δυνατό ως αλληλέγγυοι εκπαιδευτικοί στη δύσκολη αυτή περίοδο. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε τρόπους να επικοινωνήσουμε με ασφάλεια, να συμβάλλουμε με ιδέες και σκέψεις, να υλοποιήσουμε «μικρά πειράματα», να ανταλλάξουμε ταινίες, βιβλία, θεατρικές παραστάσεις, μουσειακές περιηγήσεις.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, αυτές τις μέρες εκπαιδευόμαστε πώς να αποφεύγουμε ο ένας τον άλλον. Να μην το μάθουμε! Ας πλύνουμε τα χέρια μας, αλλά ας τα υψώσουμε την ίδια στιγμή με αλληλεγγύη, συλλογικότητα και διεκδίκηση! Ας φορέσουμε τη μάσκα μας, αλλά ας μην κλείσουμε το στόμα!
Υ.Γ. Δεν μας εκπλήσσουν ούτε μας αγγίζουν οι κάθε λογής συκοφαντίες τύπου Τέλλογλου για τους “τεμπέληδες εκπαιδευτικούς” που κάνουν διακοπές...Δεν έχουμε να αποδείξουμε τίποτα σ΄ αυτόν και τους ομοίους του. Άλλωστε...ποτέ αυτός αλλά και οι υπόλοιποι συστημικοί κονδυλοφόροι δε στάθηκαν δίπλα στα τεράστια προβλήματα του εκπαιδευτικού κόσμου, στους αγώνες, για να έχουν όλα τα παιδιά δασκάλους και καθηγητές από την αρχή της χρονιάς...Τους μαθητές και τους εργαζόμενους γονείς τους όμως θα τους κοιτάμε στα μάτια, γιατί μαζί τους θα είμαστε αύριο στον δρόμο του αγώνα για ένα καλύτερο σχολείο και μια καλύτερη κοινωνία.
Αλληλεγγύη, Οργάνωση κι Αγώνας για τη Ζωή
Οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους ανέργους, τους συνταξιούχους
μπροστά στον αγώνα
για να σωθεί ο λαός και όχι τα κέρδη τους, οι μαθητές μας και οι οικογένειές τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου