Τρίτος και καταϊδρωμένος έρχεται ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης στην εκτόξευση απειλών και τρομοκράτησης απέναντι στους εκπαιδευτικούς. Προηγήθηκαν οι πρώην και νυν Γ.Γ. ΥΠΑΙΘΑ Κόπτσης και Κατσαρός αντίστοιχα.
"Η παράλειψη ανταπόκρισης στο καθήκον της αξιολόγησης εφεξής θα συνιστά ειδικό πειθαρχικό παράπτωμα με επιπτώσεις στην εξέλιξη του/της εκπαιδευτικού, αλλά και με στέρηση αποδοχών ενός μήνα"
Κ. Μητσοτάκης
Επιπλέον, ο υπουργός Παιδείας δεν δίστασε να δηλώσει ότι «η αξιολόγηση είναι γραμμένη στην πέτρα», κάτι σαν τις δέκα εντολές δηλαδή! Καμιά αλλαγή στάσης ή τακτικής δεν σηματοδότησε η αλλαγή της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘΑ. Οι αυταπάτες της πλειοψηφίας των 9 μελών του ΔΣ της ΔΟΕ (ΔΑΚΕ-ΑΣΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ) που συμμετείχαν στη συγκρότηση άτυπης επιτροπής διαβούλευσης με το ΥΠΑΙΘΑ και της πλειοψηφίας των 7 (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΔΙΚΤΥΟ) που προσήλθαν στην πρώτη της συνεδρίαση, έκαναν ζημιά στον αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική.
Απέναντι στις νέες απειλές και εκβιασμούς που εκτοξεύονται από την κυβέρνηση στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο πλέον, έχουμε να πούμε τα εξής:
1. Αφού η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών είναι τόσο πρόθυμη όσο λένε απέναντι στην αξιολόγηση, τότε γιατί χρειάζεται ολόκληρος πρωθυπουργός να απειλεί δημόσια τους εκπαιδευτικούς; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μεγαλύτερη ομολογία χρεοκοπίας της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής από αυτή τη δήλωση.
2. Από όλα τα παραπάνω -που δεν είναι καινούρια, επαναλαμβάνονται με ευλάβεια κάθε χρόνο οι ίδιες ακριβώς απειλές- δεν εφαρμόστηκε τίποτε αφού η συμμετοχή των συναδέλφων και συναδελφισσών στην Α/Α και τις κινητοποιήσεις αποτελεί αναφαίρετο συνταγματικό δικαίωμα. Σε κανέναν εκπαιδευτικό δεν στερήθηκε μισθός λόγω της συμμετοχής του στην Α/Α, κανένας και καμία δεν υπέστη κανενός είδους κυρώσεις, όπως και σε κανένα στέλεχος εκπαίδευσης δεν του στερήθηκε η δυνατότητα να ξαναγίνει. Η απεργία-αποχή είναι μια μορφή αγώνα που η κυβέρνηση δεν κατάφερε να την αμφισβητήσει νομικά, παρά το ότι έχει σύρει το εκπαιδευτικό κίνημα επανειλημμένα στα δικαστήρια.
3. Κανένας νεοδιόριστος δεν υπέστη κυρώσεις επειδή συμμετείχε στην απεργία-αποχή. Αντιθέτως κανένας νεοδιόριστος από όσους επέλεξαν να αξιολογηθούν πανελλαδικά δεν έχει μονιμοποιηθεί! Επομένως, οι νεοδιόριστοι δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν από τη συμμετοχή τους στον αγώνα και τίποτα να κερδίσουν από τη συμμετοχή τους στην αξιολόγηση.
Τι είναι, όμως, αυτό που κάνει τον πρωθυπουργό να εξαπολύει τέτοιου είδους απειλές;
Η αντίσταση των εκπαιδευτικών, η μαζική συμμετοχή στην Απεργία –Αποχή από την αξιολόγηση όλο το προηγούμενο διάστημα και η αποτυχία της κυβέρνησης να επιβάλλει την πολιτική της και να διαμορφώσει την περίφημη κουλτούρα αξιολόγησης, ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχου και υποταγής και να διαλύσει το δημόσιο σχολείο, εξαναγκάζουν την κυβέρνηση να επιστρατεύσει τις απειλές, και μάλιστα αυτή τη φορά δια στόματος πρωθυπουργού. Οι απειλές αυτές είναι το τελευταίο καταφύγιο της κυβέρνησης για να επιβάλει την αξιολόγηση. Καταδεικνύουν για μια ακόμη φορά ότι η απονομιμοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής και της αξιολόγησης είναι τόσο βαθιά που ο αυταρχισμός είναι το τελευταίο όπλο για την επιβολή τους. Μιας πολιτικής που διαλύει το δημόσιο σχολείο, το κατηγοριοποιεί, το εμπορευματοποιεί, που απαξιώνει τους εκπαιδευτικούς και την εργασίας τους, που καταργεί στην πράξη τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και των μαθητριών, που λειτουργεί αυταρχικά, ολοκληρωτικά, με απειλές, εκβιασμούς, ποινές, με χρήση του διευθυντικού δικαιώματος και των αναθέσεων, με κατάργηση κάθε δημοκρατικής λειτουργίας του συλλόγου διδασκόντων.
Μιας πολιτικής που έχει βαθιά ταξικά χαρακτηριστικά όπως εκφράζεται με την ΕΒΕ , την τράπεζα θεμάτων, τις εξετάσεις PISA και τη μετατροπή του σχολείου σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο. Βαθαίνει ακόμη περισσότερο την ταξικότητα της εκπαίδευσης με την ελεύθερη επιλογή σχολείων, το εθνικό απολυτήριο, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Χειροτερεύει τις συνθήκες εργασίας των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο. Με ελάχιστους διορισμούς εκπαιδευτικών, με λιγότερους αναπληρωτές, με την κατηγοριοποίηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών να αποτελεί και κεντρική επιλογή της πολιτικής της κυβέρνησης την εκπαίδευση. Με εκπαιδευτικούς φτωχοποιημένους που αμείβονται με μισθούς πείνας όταν η ακρίβεια, η κερδοσκοπία και η αισχροκέρδεια του κεφαλαίου και των επιχειρηματικών ομίλων είναι στην ημερήσια διάταξη.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να διαμορφώσει ένα πλαίσιο εκφοβισμού τρομοκράτησης και χειραγώγησης των εκπαιδευτικών που θα είναι διεκπεραιωτές της αντιπαιδαγωγικής πολιτικής της κυβέρνησης, της βαθιά ταξικής εκπαιδευτικής πολιτικής του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Η απάντηση βρίσκεται στην αντίσταση και τον αγώνα για την ακύρωση της αξιολόγησης και την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Παρά τα εμπόδια του κυβερνητικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΔΙΚΤΥΟ/ΣΥΝΕΚ-ΔΗΣΥ/ΠΕΚ, παρά τις εσκεμμένες «ελλείψεις» της οργάνωσης του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει καταφέρει να μην περάσει η αξιολογική διαδικασία της κυβέρνησης εδώ και τρία χρόνια.
Χρειάζεται αυτή τη στιγμή, τα πρωτοβάθμια σωματεία, να συντονίσουν τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, να πάρουν την πρωτοβουλία συγκρότησης ενός πλατιού μετώπου σύγκρουσης με την κυβέρνηση με στόχο την οργάνωση μαζικών αγώνων για την ανατροπή της πολιτικής της.
Ούτε βήμα πίσω
Συμμετέχουμε μαζικά στην Απεργία – Αποχή και τις στάσεις εργασίας
Κανείς αξιολογητής στην τάξη
Κατάργηση του 4823/21 και του 4692/20
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου