Σαν κατάρα, λες και γίνεται επίτηδες, λίγο καιρό πριν την 6η Δεκεμβρίου κάθε χρόνο δολοφονείται και ένα ακόμα παιδί από την αστυνομία. Αυτή τη φορά ήταν ο μαθητής μας ο Χρήστος.
Οι πληροφορίες από την αστυνομία έρχονται πανομοιότυπες σαν πριν από 2 χρόνια για την δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη. Σε καταδίωξη για ασήμαντα ή ανύπαρκτα αδικήματα, τα θύματα προσπάθησαν να βλάψουν τα όργανα του κράτους. «Προσπάθησαν να εμβολίσουν τις μοτοσικλέτες τους», ή «προσπάθησε να αποσπάσει το όπλο». Σαν πέρυσι στη δολοφονία του Κώστα Φραγκούλη, έτσι και τώρα, «εκπυρσοκρότησε το όπλο». Και στις τρεις περιπτώσεις η Αστυνομία βγάζει διαφορετική ανακοίνωση στην αρχή και αλλαγμένες λεπτομέρειες στην συνέχεια.
Χρειάζεται άραγε να διαβάσουμε τις μαρτυρίες του αδερφού του δολοφονημένου 17χρονου για να καταλάβουμε τι έγινε?
Αυτόπτης μάρτυρας και συνεπιβάτης στο όχημα: «φοβήθηκε ο αδερφός μου … Λίγο πιο πέρα, στα 800 μέτρα άναψε τα αλάρμ και σταμάτησε…ο αστυνομικός κατέβηκε από το αμάξι με νεύρα, πλησίασε, χτύπησε με το όπλο το τζαμί, από την μεριά του αδερφού μου με δύναμη. Άνοιξε την πόρτα ο αδερφός μου, δεν πρόλαβε να κατέβει και ο αστυνομικός του έριξε δύο κλωτσιές στα πλευρά, μια στα πόδια, στο καλάμι, τον άρπαξε από την μπλούζα και τον πυροβόλησε. Γέμισε η άσφαλτος αίματα του αδερφού μου. Χωρίς να κάνει τίποτα. Υπάρχουν μαρτυρίες. Ούτε καταδίωξη, ούτε τίποτα. Εκείνη την στιγμή δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι εγώ και τα δύο κορίτσια»
Ποιος να σοκαριστεί πλέον;
Μήπως δεν διαβάσαμε το ιατρικό ανακοινωθέν για την 17χρονη στο Νέο Ηράκλειο που ξυλοκοπήθηκε από τις αστυνομικές δυνάμεις και ζει από θαύμα;
Ακόμα και σε κάθε διαδήλωση, σε κάθε πορεία δεν βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια τις δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας;
Από τύχη δεν έχουμε περισσότερους νεκρούς. Βλέπουμε ασταμάτητα η κρατική βία όχι μόνο να εντείνεται σε μέγεθος και ένταση αλλά και να επιβραβεύεται από την άρχουσα τάξη (και όχι μόνο).
Και φυσικά θα έχουμε ένα σωρό ρεπορτάζ ή άρθρα τις επόμενες μέρες που θα περιγράφουν, πόσο καλά κάνουν την δουλειά τους οι αστυνομικοί, πως 2 αστυνομικοί έσωσαν έναν παππού σε μια γειτονιά, ή έδωσαν μια κουβέρτα σε έναν άστεγο, ή βοήθησαν κάποιον να αλλάξει μια ρεζέρβα και από την άλλη πόσα κυκλώματα ναρκωτικών όπλων ή ότι άλλο καταλήγουν σε καταυλισμούς Ρομά, όχι σε κανένα πλοίο εφοπλιστή που βρέθηκε με άπειρους τόνους ναρκωτικών φυσικά, αλλά στους «εγκληματίες Ρομά».
Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες και από την τραγική απόπειρα συστημικών media να πλασάρουν πόσο πολύ φταίνε οι εκπαιδευτικοί για όλα τα άσχημα στα οποία καταλήγουν οι Ρομά. Χρειάζεται σήμερα να διαβαστεί από όλη την κοινωνία η ανακοίνωση του τοπικού συλλόγου εκπαιδευτικών ΠΕ “Ηρώ Κωνσταντοπούλου” – Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Φυλή*. Εγώ θα αντιγράψω μόνο ένα μικρό σημείο της:
«Γιατί ο ρατσισμός κύριοι δημοσιογράφοι που βιώνουν τα παιδιά μας στα σχολεία που αναφέρατε, ξεκινά πρώτα και κύρια από το κράτος και την πολιτεία! Αρκεί μια βόλτα στις γειτονιές τους, αρκεί μια επίσκεψη στα σχολεία όπου και το στοιχειώδες αμφισβητείται.»
Και όπως ακριβώς καταλήγει και η ανακοίνωση, πρέπει όλοι μας, για κάθε μαθητή και μαθήτρια μας, για κάθε παιδί, να δίνουμε και την ψυχή μας! Να αγωνιστούμε για κάθε 8χρονο Ρομά που γίνεται θύμα αυτής της σάπια κοινωνίας, για κάθε νέο άνθρωπο που δολοφονείται ωμά από το κράτος, για κάθε καταπιεσμένο να γίνουμε ασπίδα.
Ξέρουμε πολύ καλά τι θα ακολουθήσει τις επόμενες μέρες, η τρομοκρατία, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η βία που θα δεχτούν οι καταυλισμοί αλλά και κάθε κομμάτι της κοινωνίας που θα βγει να αγωνιστεί.
Όμως, μέρες που είναι και με έμπνευση τους αγώνες του πενηντάχρονου πολυτεχνείου, δεν φοβηθήκαμε και δεν θα φοβηθούμε ποτέ τα όπλα και την βία του κράτους.
Θυμίζουμε:
2021: Νίκος Σαμπάνης, 18 ετών
2022: Κώστας Φραγκούλης, 16 ετών
2023: Χρήστος Μιχαλόπουλος, 17 ετών
*Η ανακοίνωση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ “Ηρώ Κωνσταντοπούλου” – Άνω Λιόσια, Ζεφύρι, Φυλή http://www.p-e-filis.gr/?p=5202
του Θοδωρή Μαυρίδη
πηγή: https://selidodeiktis.edu.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου