Τετάρτη 26 Μαΐου 2021

Συνολική Ανάλυση του νομοσχεδίου Χατζηδάκη

 Ξεφυλλίστε το φυλλάδιο εδώ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ συλλ. Αριστοτέλης

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/                                 dimosio.paremvasis@gmail.com

 

ΓΕΝΙΚΟΣ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΕΚΤΡΩΜΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ

για την κατάργηση του 8ωρου, το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία και τη  μετατροπή των συνδικάτων σε διαδικτυακά λόμπυ

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, για την κατάργηση 8ωρου, την έμμεση αλλά σαφέστατη κατάργηση της απεργίας, τη διάλυση των σωματείων και τη μετατροπή τους σε διαδικτυακά λόμπυ φιλοδοξεί να φέρει το τέλος της εργασίας, των εργατικών αγώνων και του συνδικαλισμού όπως τα γνωρίσαμε ως τώρα. Ένα νομοσχέδιο γραμμένο με το χέρι του ΣΕΒ και της Ε.Ε, που επιχειρεί να ανατρέψει στοιχειώδεις κατακτήσεις και δικαιώματα.

Κατακτήσεις δεκαετιών θα γίνουν καπνός. Πρόκειται για το πιο αντιδραστικό ν/σχ μετά τη μεταπολίτευση. Αποτελεί την επιτομή ενός ολόκληρου προγράμματος αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της αστικής πολιτικής, μια ιστορική πρόκληση σταθεροποίησης, κερδοφορίας και ενισχυμένης ανταγωνιστικότητας των μεγαλοεπιχειρηματιών. Απογειώνει σε γιγάντιο βαθμό την εκμετάλλευση του εργαζόμενου με την παραπέρα κλοπή του εργάσιμου χρόνου, τσακίζει τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, διαλύει τις Συλλογικές συμβάσεις αφήνοντας τον εργαζόμενο απροστάτευτο απέναντι στο αφεντικό.

Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας (το πραγματικό μέτρο του πλούτου) για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, οι τεχνολογικές και παραγωγικές δυνατότητες είναι τεράστιες, ο καπιταλισμός απαιτεί όλο και περισσότερα από τον εργάτη δίνοντάς του όλο και λιγότερα. Απαιτεί να γίνουμε οι σκλάβοι ενός καινούριου εργασιακού μεσαίων, στο όνομα μάλιστα τους εκσυγχρονισμού και της προόδου!

Ο νόμος αυτός πρέπει να ανατραπεί, να μην κατατεθεί στη Βουλή ούτε να ψηφιστεί

 Το ν/σχ επιβάλλει τη δεκάωρη εργασία μέσω ενός προγράμματος ανταλλαγής χρόνου χωρίς χρήμα ανάμεσα στην επιχείρηση και τον εργαζόμενο. Οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν χωρίς υπερωριακή αμοιβή μέχρι 10 ώρες ημερησίως. Οι εργοδότες αφού δηλώσουν την υπερωριακή εργασία στην ΕΡΓΑΝΗ θα δεσμεύονται να «επιστρέψουν» τις ώρες στον εργαζόμενο εντός έξι μηνών. Δηλαδή π.χ. θα τον βάλουν να δουλέψει 6 ώρες κάποια άλλη ημέρα. Για την παρακολούθηση αυτού του δαιδαλώδους συστήματος ανταλλαγών θα θεσπιστεί η ηλεκτρονική κάρτα εργαζομένου που θα ενημερώνει απευθείας το σύστημα. Την ευθύνη της εφαρμογής βέβαια δεν θα την έχει η οργανωμένη πολιτεία αλλά μια ανεξάρτητη αρχή που θα φτιαχτεί για το σκοπό αυτό στη θέση της Επιθεώρησης Εργασίας. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση θα βγαίνει πάντα λάδι αφού η ευθύνη θα βρίσκεται στην ανεξάρτητη αρχή. Με απλά λόγια, οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που θα ενταθεί το επόμενο διάστημα.

Χαρακτηριστική είναι η παράταση του εργάσιμου βίου που ήδη προωθείται από την Ε.Ε. με την  «Κοινωνική Δέσμευση του Πόρτο» (7/5/2021) και την το Σχέδιο δράσης της Επιτροπής που υιοθετήθηκε στις 4/3/2021 που καθορίζει ότι «τουλάχιστον το 80% των ατόμων ηλικίας 16-74 ετών θα πρέπει να έχουν βασικές ψηφιακές δεξιότητες, απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη και συμμετοχή στην αγορά εργασίας και την κοινωνία σε μια ψηφιακά μετασχηματισμένη Ευρώπη», είναι μια γεύση μόνο από το αυτό το δυστοπικό μέλλον.

 

Παρακάτω επισημαίνουμε ορισμένα από τα πιο χαρακτηριστικά άρθρα του ν/σχ:

 

άρθρο

Τι προβλέπει

Τι σημαίνει

56

Αν παραστεί ανάγκη για πρόσθετη εργασία πέραν της συμφωνημένης, ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει και η άρνησή του θα ήταν αντίθετη με την καλή πίστη.

Το νομοσχέδιο επιδιώκει όχι απλώς να βάλει τέλος στο 8ωρο, αλλά να κάνει λάστιχο τη ζωή και την καθημερινότητα κάθε εργαζόμενου, να σπάσει την κανονικότητα του καθημερινού εργασιακού του χρόνου, να προσαρμόσει όλη τη ζωή του στις ανάγκες της εργοδοσίας.

57

Μισθωτοί απασχολούμενοι υπερωριακώς δικαιούνται για κάθε ώρα νόμιμης υπερωρίας, και έως 3 (τρεις) ώρες ημερησίως, και μέχρι τη συμπλήρωση εκατόν πενήντα (150) ωρών ετησίως, αμοιβή ίση με το καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά σαράντα τοις εκατό (40%).

Αυξάνονται οι ετήσιες ώρες νόμιμης υπερωρίας σε 150 από 96 στην βιομηχανία και από 120 στις υπηρεσίες.

 

66.7

Με την επιφύλαξη των διαφοροποιήσεων που οφείλονται στη φύση της τηλεργασίας, οι τηλεργαζόμενοι έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους συγκρίσιμους εργαζομένους εντός των εγκαταστάσεων της επιχείρησης ή εκμετάλλευσης, ιδίως σε σχέση με τον όγκο εργασίας, τα κριτήρια και τις διαδικασίες αξιολόγησης, τις επιβραβεύσεις, την πρόσβαση σε πληροφορίες που αφορούν στην επιχείρηση, την κατάρτιση και επαγγελματική τους εξέλιξη, τη συμμετοχή σε σωματεία, τη συνδικαλιστική τους δράση και την απρόσκοπτη και εμπιστευτική επικοινωνία τους με τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους.

Για την τηλεργασία προβλέπονται τα πάντα εκτός από το σημαντικότερο: το χρόνο τηλεργασίας, που γίνεται λάστιχο προς όφελος του εργοδότη. Η τηλεργασία αποτελεί μια νέα μορφή εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Για παράδειγμα, στην εκπαίδευση, οι προϊσταμένες νηπιαγωγείων και οι διευθυντές και υποδιευθυντές σχολείων βρίσκονται μονίμως σε εγρήγορση, απέναντι σε μια βροχή εγκυκλίων που αποστέλλονται από το ΥΠΑΙΘ Σάββατο πρωί, Κυριακή βράδυ, κλπ. Για να μην μιλήσουμε για τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς που απαντούσαν σε μέιλ, συμμετείχαν σε συνεδριάσεις, επιμορφώσεις κλπ μέχρι και Σ/Κ, διέθεσαν τον προσωπικό τους εξοπλισμό και χώρο. Και φυσικά, τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για τον ιδιωτικό τομέα. Και μόνο η αναφορά του ν/σχ  στο «δικαίωμα στην αποσύνδεση», δείχνει το μέγεθος του προβλήματος.

100.1

Η Επιθεώρηση Εργασίας απολαύει λειτουργικής ανεξαρτησίας, διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας, δεν υπόκειται σε έλεγχο ή εποπτεία από κυβερνητικά όργανα, κρατικούς φορείς ή άλλες διοικητικές αρχές και υπόκειται σε κοινοβουλευτικό έλεγχο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής και στο παρόν.

 

Εδώ και δύο χρόνια έχει καταργηθεί νομικά η δυνατότητα του ΣΕΠΕ (Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας) να ασκεί ελέγχους για τα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα. Μέσα από την ανεξαρτητοποίηση του νέου Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας επιχειρείται να μην έχει καμία απολύτως εμπλοκή η κάθε κυβέρνηση στον τρόπο και στις πολιτικές με τις οποίες θα καταπολεμάται η αδήλωτη εργασία. Μία ανεξάρτητη αρχή σταματάει εκεί που σταματάει η τυπική της εντολή. Άρα δεν πρέπει να θεωρήσουμε ότι αναβαθμίζεται η Επιθεώρηση Εργασίας. Δεν θα είναι υπόλογη, ακριβώς γιατί υπάρχει συνολικά ένα σχέδιο απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και κατάργησης των συλλογικών δικαιωμάτων. Η συμμετοχή προφανώς των συνδικάτων των εργαζομένων και όποιων κοινωνικών φορέων στον ελεγκτικό μηχανισμό πλέον καταργείται. Επιπλέον, η νέα Επιθεώρηση Εργασίας θα έχει ως αρμοδιότητα τον έλεγχο της καταμέτρησης των ωρών εργασίας κάθε εργαζόμενου μέσω της ηλεκτρονικής του κάρτας και του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ.

 

55.1

Όταν ο χρόνος ημερήσιας εργασίας υπερβαίνει τις τέσσερις (4) συνεχόμενες ώρες, χορηγείται διάλειμμα κατ’ ελάχιστον δεκαπέντε (15) λεπτών και κατά μέγιστον τριάντα (30) λεπτών(…)Το διάλειμμα αυτό δεν αποτελεί χρόνο εργασίας και δεν επιτρέπεται να χορηγείται συνεχόμενο με την έναρξη ή τη λήξη της ημερήσιας εργασίας.

Τα διαλείμματα εργασίας των εργαζομένων μετατρέπονται υποχρεωτικά σε χρόνο που δεν συμπεριλαμβάνεται στο ωράριο.

62

Αι διατάξεις περί υποχρεωτικής αναπαύσεως καθ’ ημέραν Κυριακήν και ημέρας αργίας, δεν εφαρμόζονται επί μισθωτών απασχολουμένων εις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις, υπηρεσίας και εργασίας εν γένει: [ακολουθεί αναλυτική λίστα κλάδων εργαζομένων]

Κατόπιν άδειας της Επιθεώρησης Εργασίας, δύναται να επιτραπεί η λειτουργία των παρακάτω επιχειρήσεων, εκμεταλλεύσεων, υπηρεσιών και εργασιών εν γένει ως και η απασχόλησις του προσωπικού τούτων κατά τις Κυριακές και ημέρες αργίας… [ακολουθεί αναλυτική λίστα κλάδων εργαζομένων]

Δραματικά μεγάλη αύξηση των εργασιών που επιτρέπεται να γίνονται κατά την Κυριακή. Ακόμα μεγαλύτερη καταστρατήγηση της κυριακάτικης αργίας.

 

 

65.3

Εάν η απόλυση πάσχει για λόγο διαφορετικό από τους λόγους της παρ. 1, το Δικαστήριο, αντί οποιασδήποτε άλλης συνέπειας, μετά από αίτημα είτε του εργαζομένου είτε του εργοδότη, επιδικάζει υπέρ του εργαζομένου ποσό πρόσθετης αποζημίωσης, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο των τακτικών αποδοχών 3 μηνών, ούτε μεγαλύτερο του διπλάσιου της κατά νόμο αποζημίωσης λόγω καταγγελίας κατά τον χρόνο απόλυσης.

Νέες διευκολύνσεις στις απολύσεις. Ο εργοδότης μπορεί μην επαναπροσλάβει εργαζόμενο/η που η απόλυση του/της έχει κριθεί παράνομη από τα δικαστήρια, αλλά να δώσει πρόσθετη αποζημίωση 3 μηνιαίους μισθούς μέχρι διπλάσιο της νόμιμης αποζημίωσης αν το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση του εργοδότη και ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του/της εργαζόμενου/ης.

95.1

…από την πλευρά των εργαζομένων, ικανότητα για σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας έχει η πλέον αντιπροσωπευτική τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση. Για τις υπόλοιπες συλλογικές συμβάσεις εργασίας του άρθρου 3, από την πλευρά των εργαζομένων, ικανότητα για σύναψη συλλογικής σύμβασης εργασίας έχει η πλέον αντιπροσωπευτική συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζομένων στο πεδίο ισχύος της συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Συνεχίζεται η υπονόμευση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων. Με βάση αυτές τις ρυθμίσεις αν η επιχειρησιακή ΣΣΕ (η ΣΣΕ που υπογράφει το Σωματείο της επιχείρησης) είναι χειρότερη από την ΣΣΕ που υπογράφει το αντίστοιχο κλαδικό Σωματείο του κλάδου που ανήκει η επιχείρηση τότε υπερισχύει  η χειρότερη ΣΣΕ του επιχειρησιακού. Επίσης το κλαδικό Σωματείο δεν έχει κανένα λόγο στα ζητήματα διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Γενικότερα υπάρχει υπονόμευση του κλαδικού συνδικαλισμού και ενίσχυση του επιχειρησιακού σε θέματα ΣΣΕ, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει υπονόμευση του επιχειρησιακού σε θέματα απεργιακών κινητοποιήσεων. Όλα τα ζητήματα για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες ή αυξημένη απαρτία στην Γενική Συνέλευση για την λήψη απόφασης για απεργία (νόμος Αχτσιόγολου – ΣΥΡΙΖΑ) αφορούν τα επιχειρησιακά Σωματεία. Τα κλαδικά μπορούν ακόμα να πάρουν απόφαση από τα Δ.Σ. χάνουν όμως την σημασία τους για του χώρους δουλειάς.

90

Για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας, συμπεριλαμβανομένων των ολιγόωρων στάσεων εργασίας, απαιτείται προειδοποίηση του εργοδότη ή της συνδικαλιστικής του οργάνωσης 24 τουλάχιστον ώρες πριν από την πραγματοποίηση της. Η προειδοποίηση είναι έγγραφη, επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή…

Ακόμα και για να κηρύξει μια ολιγόωρη στάση εργασίας ένα πρωτοβάθμιο σωματείο, πρέπει να προσφύγει (με το αζημίωτο) σε δικαστικό επιμελητή!

93.1

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις που κηρύσσουν απεργία (…) υποχρεούνται να καταθέσουν ενώπιον του Ο.ΜΕ.Δ. αίτηση διεξαγωγής δημόσιου διαλόγου για τα αιτήματα της απεργίας(…)ο εργοδότης δικαιούται να ζητήσει τη διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου ενώπιον του Ο.ΜΕ.Δ(…) Όσο διαρκεί ο δημόσιος διάλογος, αναστέλλεται η άσκηση του δικαιώματος της απεργίας

Δηλαδή, η εργοδοσία μπορεί ακολουθώντας την οδό του «δημόσιου διαλόγου» να παγώσει την απεργιακή κινητοποίηση.

 

92.1

Η συνδικαλιστική οργάνωση που κηρύσσει απεργία υποχρεούται να προστατεύει το δικαίωμα των εργαζομένων, που δεν συμμετέχουν στην απεργία, να προσέρχονται και να αποχωρούν ελεύθερα και ανεμπόδιστα από την εργασία τους και να παρέχουν αυτήν χωρίς εμπόδιο και ιδίως χωρίς την άσκηση σωματικής ή ψυχολογικής βίας σε βάρος τους από οιονδήποτε.

2. Σε περίπτωση παραβίασης της υποχρέωσης της παρ. 1, η απεργία μπορεί να διακοπεί με απόφαση που λαμβάνεται κατά τη διαδικασία της παρ. 4 του άρθρου 22 του ν. 1264/1982. Στην  περίπτωση αυτή, για την κήρυξη νέας απεργίας απαιτείται η τήρηση όλων των διατυπώσεων του άρθρου 20 του ν. 1264/1982 και της προθεσμίας της παρ. 1 του άρθρου 19 ή της παρ. 2 του άρθρου 20 του ν. 1264/1982, κατά περίπτωση.

Οι απεργιακές φρουρές, η περιφρούρηση των απεργιών, ακόμα και η επιστολή προς τον επίδοξο απεργοσπάστη, της μεγάλης απεργίας του 2006 στην εκπαίδευση, ακόμα και η παρότρυνση  αποτελούν ποινικό αδίκημα. Ακόμα και όταν κηρύσσεται απεργία, πρέπει να είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Σε διαφορετική περίπτωση, η απεργία θα κηρυχθεί παράνομη και θα πρέπει να διακοπεί!

 

94.1

Κατά τη διάρκεια της απεργίας η συνδικαλιστική οργάνωση, η οποία την κηρύσσει, έχει υποχρέωση να διαθέτει το αναγκαίο προσωπικό για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων της επιχείρησης και την πρόληψη καταστροφών και ατυχημάτων (Προσωπικό Ασφαλείας).

2. Στις υπηρεσίες οργανισμούς, επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις της παρ. 2 του άρθρου 19 , πέραν του προσωπικού ασφαλείας διατίθεται και προσωπικό για την αντιμετώπιση στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου κατά τη διάρκεια της απεργίας (Προσωπικό Ελάχιστης Εγγυημένης Υπηρεσίας). Οι στοιχειώδεις αυτές ανάγκες ορίζονται ως τουλάχιστον το ένα τρίτο (⅓) της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας, ανάλογα με τους κινδύνους που προκύπτουν για τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των πολιτών.

10. Δεν επιτρέπεται η κήρυξη απεργίας χωρίς να έχει προηγουμένως καθοριστεί το προσωπικό ασφαλείας και, όπου απαιτείται, το προσωπικό στοιχειώδους λειτουργίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο παρόν, ή χωρίς να τεθεί πραγματικώς στη διάθεση του εργοδότη το προσωπικό αυτό, υποκείμενο στο διευθυντικό του δικαίωμα, με ευθύνη της συνδικαλιστικής οργάνωσης που κηρύσσει την απεργία.

Απεργία ή όχι, η παραγωγή δεν σταματά! Σε βιομηχανίες, υπηρεσίες και χώρους εργασίας προβλέπεται προσωπικό ασφαλείας. Μάλιστα στις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα το προσωπικό ασφαλείας που απαιτείται φθάνει το 1/3, δηλαδή, με απλά λόγια, η απεργία δια νόμου ακυρώνεται.

 

 

 

 

85.3

Κάθε μέλος δικαιούται να συμμετέχει στη Γενική Συνέλευση εξ αποστάσεως, καθώς και να ψηφίζει εξ αποστάσεως, ιδίως σε περίπτωση λήψης απόφασης περί κήρυξης απεργίας. Το καταστατικό οφείλει να προβλέπει τους τρόπους της εξ αποστάσεως συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση και ψήφου κάθε μέλους που το επιθυμεί, οι οποίοι πρέπει να περιλαμβάνουν την ηλεκτρονική, διαδικτυακή ή δικτυακή, σύνδεση, με όρους που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και τη μυστικότητα.

Επιχειρείται το χτύπημα των σωματείων και η διάλυση του ζωντανού χαρακτήρα τους, των συλλογικών διαδικασιών βάσης και των Γενικών Συνελεύσεων, της ελεύθερης διάδοσης ιδεών, ώστε οι εργαζόμενοι να χειραγωγούνται εύκολα από τα κατευθυνόμενα και πλήρως ελεγχόμενα από την κυβέρνηση και το κράτος Μ.Μ.Ε.

Η βασική έννοια που συγκροτεί το σωματείο είναι η έκφραση της συλλογικής δύναμης των εργαζομένων. Το ν/σχ στοχεύει εκεί ακριβώς: να σπάσει τη συλλογική δύναμη της τάξης και να ενισχύσει την εξατομίκευση. Η φυσική παρουσία στις συλλογικές διαδικασίες αποτελεί πολιτική στάση, η οποία προφανώς ενοχλεί.

86.1

Η ψηφοφορία γίνεται είτε διά φυσικής παρουσίας είτε ηλεκτρονικά εξ αποστάσεως, με διασφάλιση και στις δύο περιπτώσεις της ταυτοπροσωπίας των ψηφοφόρων. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις παρέχουν υποχρεωτικά στα μέλη τους τη δυνατότητα ηλεκτρονικής εξ αποστάσεως ψηφοφορία με διασφάλιση της μυστικότητας των ψήφων.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει την ηλεκτρονική ψηφοφορία ως εργαλείο και συνολικότερα με το ιδεολόγημα της ηλεκτρονικής «δημοκρατίας» όπου όλα γίνονται δια μέσου του υπολογιστή,  εντάσσεται σε ένα γενικευμένο σχέδιο απομόνωσης των εργαζομένων από τις συλλογικές διαδικασίες. Η πρώτη απόπειρα να επιβληθεί αυτή η «ηλεκτρονική ψηφοφορία» στις εκλογές για τα υπηρεσιακά συμβούλια των εκπαιδευτικών, συνάντησε σθεναρή αντίσταση με ποσοστά αποχής πάνω από 90%.

85.3

Απαγορεύεται η λήψη απόφασης κήρυξης απεργίας, χωρίς την παροχή πραγματικής δυνατότητας εξ αποστάσεως συμμετοχής στη Γενική Συνέλευση και ψήφου σε όποιο μέλος το επιθυμεί.

Η ιδιαίτερη έμφαση για την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τη λήψη απόφασης απεργίας, είναι ένα ακόμα δείγμα για τη στρατηγική επιδίωξη να περιοριστεί με κάθε τρόπο η δυνατότητα κήρυξης απεργίας, επιδίωξη που επιχείρησε και η προηγούμενη κυβέρνηση με το 50% +1 για τη λήψη απόφασης.

85.3

Απόφαση Συνέλευσης μπορεί να ακυρωθεί, αν στη Συνέλευση παραβρέθηκαν φυσικώς ή εξ αποστάσεως πρόσωπα που δεν ήταν μέλη της συνδικαλιστικής οργάνωσης και η παρουσία τους μπορούσε να επηρεάσει το αποτέλεσμα.

Αν, για παράδειγμα, σε μια ΓΣ ΕΛΜΕ ζητήσει το λόγο για έναν σύντομο χαιρετισμό εκπρόσωπος του τοπικού Συλλόγου ΠΕ ή απλώς επισκεφθεί τη ΓΣ, τότε η απόφαση της μπορεί να ακυρωθεί!

82.1

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εργαζομένων εγγράφονται στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε.) (…)6. Η εγγραφή της συνδικαλιστικής οργάνωσης στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε. και η πλήρης, έγκαιρη και προσήκουσα επικαιροποίηση της εγγραφής αυτής με όλα τα κατά νόμο απαιτούμενα στοιχεία, αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις για: α) οιαδήποτε χρηματοδότηση της συνδικαλιστικής οργάνωσης(…)β) την ικανότητα της συνδικαλιστικής οργάνωσης να διαπραγματεύεται συλλογικώς και να καταρτίζει συλλογικές συμβάσεις εργασίας(…)γ) τη νόμιμη ενάσκηση του δικαιώματος της συνδικαλιστικής οργάνωσης να αποφασίζει την κήρυξη απεργίας, (…) δ) τη νόμιμη ενάσκηση κάθε δικαιώματος και διευκόλυνσης της συνδικαλιστικής οργάνωσης, και ε) την προστασία των στελεχών της συνδικαλιστικής οργάνωσης έναντι της απόλυσης και της μετάθεσης…

Όλες οι συνδ. οργανώσεις καταγράφονται (βλ. φακελώνονται) στο ΓΕ.ΜΗ.Σ.Ο.Ε (Γενικό μητρώο συνδ. οργανώσεων ενώ τα βιβλία των σωματείων (Βιβλίο Πρακτικών, πρακτικά Γ.Σ κ.λπ.) σε ψηφιακή μορφή.

Όποιο σωματείο δεν το πράξει, πολύ απλά δεν υφίσταται! Δεν μπορεί να διαπραγματεύεται συλλογικές συμβάσεις, δεν μπορεί να έχει συναλλαγές με την τράπεζα όπου έχει καταθέσει το ταμείο του, δεν μπορεί να κηρύσσει απεργίες, δεν προστατεύει τα εκλεγμένα μέλη του από απολύσεις.

 

83.1

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις τηρούν ψηφιακά τα ακόλουθα βιβλία: (α) Μητρώο μελών, όπου αναγράφονται αριθμημένα προκειμένου για μέλη-φυσικά πρόσωπα το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα, η διεύθυνση κατοικίας, ο αριθμός του δελτίου ταυτότητας, ο ΑΜΚΑ, και οι χρονολογίες εγγραφής και διαγραφής κάθε μέλους…

Πως θα συλλέξει το ΔΣ κάθε σωματείου όλα αυτά τα προσωπικά δεδομένα; Και τι τα χρειάζεται; Ποιοι θα έχουν πρόσβαση στο Μητρώο μελών; Το κράτος; Η εργοδοσία;

  

Ή εμείς ή αυτοί!

Το ν/σχ που προωθεί η κυβέρνηση της Ν.Δ. εκφράζει την βαθιά και δομική επιτακτική ανάγκη του κεφαλαίου να ξεπεράσει την κρίση του, αποτελεί συνέχεια και τομή ταυτόχρονα των πολιτικών εκμετάλλευσης. Ταυτόχρονα, η Ν.Δ. δίνει μια πολιτική και ιδεολογική μάχη:

·        Για τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο των συνδικαλιστικών δομών.

·        Για να θέσει όσο το δυνατόν περισσότερα εμπόδια στην κήρυξη των απεργιών των αγώνων των εργαζομένων.

·        Για να υπάρχει πολυδιάσπαση και διαφοροποίηση συμφερόντων στον ίδιο χώρο.

·        Αν περάσει το νομοσχέδιο θα δημιουργηθεί ένας νέος τύπος εργαζομένου. Πρόκειται για τον πολίτη που ζει για να δουλεύει και μάλιστα αποκλειστικά για τις ανάγκες του κέρδους των αφεντικών και όχι για την κάλυψη των άμεσα βιοτικών αναγκών του σε τροφή, στέγη, υγεία, μετακίνηση, ψυχαγωγία. Για πρώτη φορά συνδέεται τόσο άμεσα η παροχή της εργασίας με τις ανάγκες της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο μισθός αποδεσμεύεται από την παροχή της εργασίας και ο χρόνος εργασίας από ουσιώδη όρο συλλογικής ή ατομικής διαπραγμάτευσης γίνεται μέρος και περιεχόμενο του διευθυντικού δικαιώματος του εργοδότη. Η υπέρβαση του ημερήσιου χρόνου εργασίας με την τροποποίηση του ΠΔ 88/1999 σε καθεστώς μάλιστα ευέλικτης μορφής εργασίας έχει ανυπολόγιστες οικονομικές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες στους εργαζομένους. Ταυτόχρονα μετατρέπει το πιο δυναμικό κομμάτι τις συλλογικής δράσης, τα εργατικά συνδικάτα σε εύκολα ελεγχόμενες ΜΚΟ.

Επιτέλους ή θα αναλάβουμε όλοι και όλες οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες, όλες οι αγωνιστικές συνδικαλιστικές δυνάμεις τις συλλογικές και προσωπικές ευθύνες που μας αναλογούν, συναισθανόμενοι την ιστορικότητα και την κρισιμότητα της συγκυρίας ή θα ζήσουμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν ως δουλοπάροικοι του 21ου αιώνα. Για να μην περάσει αυτό το νομοσχέδιο - έκτρωμα απαιτείται παλλαϊκός γενικός ξεσηκωμός, επανεκκίνηση της λειτουργίας των σωματείων και γενικές συνελεύσεις παντού, τοπικές συγκεντρώσεις, παλλαϊκό συλλαλητήριο διαρκείας στο Σύνταγμα, μαζικότατες ταξικές πανεργατικές συγκεντρώσεις, ευρύτατο αγωνιστικό μέτωπο δυνάμεων, απεργιακό πρόγραμμα που θα στοχεύει στην ανατροπή του ν/σχ, να μην κατατεθεί καν στη Βουλή. Αν ο στόχος της κυβέρνησης είναι ο κόσμος της εργασίας και τα δικαιώματά του, ο δικός μας στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε διαχειριστή αυτής της πολιτικής.

Μας αφήνει παγερά αδιάφορους η ανησυχία των συνδικαλιστικών ηγεσιών να βγουν από την υποχρέωση με την κήρυξη μιας 24ωρης απεργίας για την τιμή των όπλων την ημέρα της ψήφισης. Οι αποφάσεις της τελευταίας συνεδρίασης του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ ήταν αναντίστοιχες με την αντεργατική σφοδρότητα του νομοσχέδιου Χατζηδάκη, που κατ΄ επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των καπιταλιστών επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν αναντίστοιχες και με τις τοποθετήσεις όλων των παρατάξεων που στάθηκαν μετωπικά απέναντι στο αντιδραστικό τερατούργημα και πρότειναν εντατική αγωνιστική δράση για να μην κατατεθεί, να μην ψηφιστεί, να ανατραπεί.

Η απόσταση όμως «λόγων και έργων» παραμένει μεγάλη για κάποιες παρατάξεις.

Στην τελική ψηφοφορία ΔΗΣΥΠ (ΚΙΝΑΛ), ΔΑΣ -ΠΑΜΕ, ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ψήφισαν απεργία για την Πέμπτη 3 Ιουνίου αλλά «υπό όρους», μια απεργία με «εξαρτημένες μεταβλητές». Αυτές αφορούσαν

α) τη σύμφωνη γνώμη του ιδιωτικού τομέα (ΕΚΑ, ΕΚΠ, ΓΣΕΕ κλπ)

β) το πότε και αν θα καταθέσει το νόμο η κυβέρνηση στη Βουλή

 

Είναι φανερό ότι επιλέγεται μια τακτική διολίσθησης που μεταθέτει την απεργιακή απάντηση όλο και πιο πίσω χρονικά (το έργο έχει ξαναπαιχτεί και έχει λήξει άδοξα με την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου). Είναι μια τακτική απεργιακού μετώπου χαμηλών πτήσεων και συνήθους τύπου που περιλαμβάνει απεργία τη μέρα της κατάθεσης ή της ψήφισης και μόνο. Μια τακτική που αφήνει την πρωτοβουλία κινήσεων στην κυβέρνηση και αδυνατίζει τις αντιστάσεις. Δεν υιοθετήθηκε ούτε η λογική της προειδοποιητικής απεργιακής απάντησης ούτε του συνεχούς αγώνα που θα περιλαμβάνει συλλαλητήρια διαμαρτυρίας στις πόλεις και τις συνοικίες, δημιουργία κέντρων αγώνα του μαζικού κινήματος στις πλατείες και τους χώρους δουλειάς, ενωτικά, με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο κυβερνητικό νομοσχέδιο έκτρωμα, όπως πρότειναν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.

Να σημειωθεί ότι ΕΚΑ και ΕΚΠ (στα οποία εκπροσωπούνται οι ίδιες παρατάξεις που ρίχνανε το μπαλάκι στον ιδιωτικό τομέα και τις αποφάσεις του!) δεν έχουν αποφασίσει τίποτα ούτε έχουν βάλει συνεδριάσεις ακόμα, ενώ η εργοδοτική ΓΣΕΕ διαβουλεύεται με την κυβέρνηση.

 

 

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ διατύπωσαν συνολική και συνεκτική πρόταση ανατροπής και εργατικού ξεσηκωμού απέναντι στο νόμο Χατζηδάκη (επισυνάπτεται). Στην τελική ψηφοφορία υποχωρήσαμε από την πρόταση 48ωρης που αρχικά καταθέσαμε (για την ανάγκη ομοφωνίας και συμπαγούς απάντησης του σ.κ.) και ψηφίσαμε υπέρ της 24ωρης προειδοποιητικής. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε στην άρνηση της προειδοποιητικής της διάστασης,  δηλ. πριν την κατάθεση του νόμου. Καταψηφίσαμε την τελική κατάληξη. Ο νόμος αυτός δεν θα ανατραπεί με ντουφεκιές στον αέρα.

 

Ο λόγος τώρα στις δυνάμεις της ανατροπής, τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις επιτροπές αγώνα, τις συνελεύσεις, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Όσο κι αν οι ηγεσίες ορισμένων παρατάξεων δεν θέλουν να τους ακούσουν.

 

Γι’ αυτό χρειαζόμαστε συνδικάτα με ταξικό προσανατολισμό, ανεξάρτητα από κράτος, κυβέρνηση και εργοδοσία, χρειάζεται να παραμερίσουμε τον κυβερνητικό, κρατικό, εργοδοτικό συνδικαλισμό, να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η νεολαία την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους.

Απαιτείται λαϊκός, πανεργατικός ξεσηκωμός για να μην περάσει αυτό το νομοθετικό τερατούργημα. Με τον αγωνιστικό συντονισμό όλων των ταξικών δυνάμεων

 Υπάρχουν δυνατότητες. Η εμπειρία της Πρωτομαγιάτικης απεργίας αλλά και οι λαϊκές και νεολαιίστικες αντιστάσεις του προηγούμενου εξαμήνου έδειξαν ότι υπάρχει αγωνιστικό δυναμικό που αναζητά δρόμους ανατροπής.

Στεκόμαστε μετωπικά απέναντι στο νόμο και την κυβερνητική πολιτική. Δεν μπαίνουμε σε καμιά συζήτηση και διάλογο μαζί της. Μας κήρυξαν τον πόλεμο, θα απαντήσουμε δυναμικά και εξεγερτικά! Θα είμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική ή συνδικαλιστική δύναμη που συναινεί με αυτή την πολιτική και επιχειρεί να ωραιοποιήσει το νόμο. Τα μέτρα αυτά είναι στην φαρέτρα του κεφαλαίου και της Ε.Ε, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής τους και όχι απλά νεοσυντηρητική ιδεοληψία. Γι αυτό και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ψήφισαν απεργοκτόνους νόμους, έβαλαν τις βάσεις για τη «διευθέτηση» δηλ. επέκταση του χρόνου εργασίας με συνεννοήσεις εργοδοτών και ενώσεων εργαζομένων.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

-Να μην περάσει ο νόμος Χατζηδάκη στο σύνολό του.

-Μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση αποδοχών. Άμεσα 35ωρο 5ήμερο. Σταθερή δουλειά για όλους. Νομοθέτηση της Κυριακάτικης αργίας.

-Να ακυρωθούν οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

-Διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Συνδικάτα ελεύθερα από κράτος, κυβερνήσεις, εργοδοσία. Κατάργηση των απεργοκτόνων νόμων.

 Προτείνουμε;

1)     Κήρυξη προειδοποιητικής 48ωρης γενικής απεργίας πριν την κατάθεση στην Βουλή του νομοσχεδίου (ενδεικτικά 1/6-2/6) με στόχο να μην κατατεθεί, και απεργιακή κλιμάκωση αν αυτό έρθει για ψήφιση.

2)     Συνεχή συλλαλητήρια διαμαρτυρίας στις πόλεις και τις συνοικίες. Επόμενο απογευματινό πανεργατικό συλλαλητήριο στην Αθήνα στις 28/5.

3)     Με πρωτοβουλία των συνδικάτων να δημιουργηθούν κέντρα αγώνα του μαζικού κινήματος, ενωτικά, με όλες τις αγωνιστικές δυνάμεις που εναντιώνονται στο κυβερνητικό νομοσχέδιο έκτρωμα, σε όλες τις πόλεις. Οι πλατείες να μετατραπούν σε χώρους μαζικών, καθημερινών, αγωνιστικών διαδηλώσεων των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας.

4)     Συνελεύσεις αγώνα σε όλα τα σωματεία και ειδικό σχέδιο κλαδικών κινητοποιήσεων

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/                                 dimosio.paremvasis@gmail.com

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου