Φερετζές διαλόγου, χλευασμός, απαξίωση αλλά και φόβος είναι η πρόταση του υπουργείου για συνάντηση με τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΔΟΕ-ΟΛΜΕ για Τετάρτη 7/3 μακριά από τις διαδικασίες του εκπαιδευτικού κινήματος, χωρίς διαδηλωτές κι απεργούς, χωρίς ανήσυχες κι ανατρεπτικές κινητοποιήσεις... Συνάντηση, έτσι, ως φίλοι! Έχουμε όλοι καταλάβει πια τον λόγο. Ο Υπουργός δεν μπορούσε στις 2/3, δεν μπορεί στις 9/3, γενικώς δεν μπορεί ποτέ όταν υπάρχει διαδήλωση. Μπορεί μόνο όταν οι διαδηλωτές είναι στη δουλειά τους και στα σχολεία τους! Χωρίς απεργία και στάση εργασίας ώστε να ενοχλήσουν με τα συνθήματά τους τον Υπουργό!
Και οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες; Έτοιμες να αποδεχτούν ησύχως να συναντηθούν χωρίς τους ενοχλητικούς και "ταραχοποιούς" διαδηλωτές... χωρίς τη ζωντανή εκπαίδευση... μακριά της; Ποιος φοβάται τελικά, το ορμητικό ποτάμι που εισέβαλε στο προσκήνιο! Μήπως γίνει χείμαρρος κι ανατρέψει υπολογισμούς, σχεδιασμούς, συμφωνίες κυρίων κάτω από το τραπέζι όπως συνήθως! Και για όποιον δεν κατάλαβε, ξαναγυρίσαμε στα μυστικά και σιωπηλά ραντεβού με τους υπουργούς μακριά απ’ ότι αγωνίζεται, ανασαίνει, διεκδικεί! Έτσι, στη ΔΟΕ και στην ΟΛΜΕ οι παρατάξεις ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΣΥΡΙΖΑ (ΕΡΑ/ΑΕΚΕ) ήταν έτοιμες να δεχτούν ανερυθρίαστα να συναντηθούν μακριά από κινηματικές διαδικασίες και τις ενοχλητικές διαδηλώσεις την ώρα που πολλά πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία, Σύλλογοι και ΕΛΜΕ, έχουν πάρει ήδη αποφάσεις για στήριξη της κινητοποίησης για 9/3 στο Υπουργείο με στάσεις εργασίας. Το ΔΣ της ΔΟΕ μετά από μια πολύωρη και πολυτάραχη συνεδρίαση την Τρίτη 6/3, αποφάσισε να μην αποδεχτεί την πρόταση του κ. Γαβρόγλου για συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών. Η απόφαση αυτή δεν πάρθηκε εύκολα ούτε αμέσως. Έχει τεράστια σημασία όμως, ότι πάρθηκε! Η απόπειρα του υπουργείου να επιβάλλει συζητήσεις μακριά από την καυτή ανάσα των διαδηλωτών, δέχτηκε πλήγμα.
Στον Αριστοτέλη η απόφαση αυτή για στήριξη της κινητοποίησης 9/3 την οποία αποφάσισαν οι διαδηλωτές σε Συνέλευση Αγώνα μέσα στο Υπουργείο, με στάση εργασίας 1-4 ώρες στο διδακτικό ωράριο, έχει αποφασιστεί από το Σάββατο μετά από πρόταση της ΑΑΚ (Παρεμβάσεις) την οποία ψήφισε η ΔΑΚΕ και καταψήφισαν ΔΗΣΥ/ΠΑΜΕ. Η ΔΗΣΥ με το γνωστό επιχείρημα «ότι πει η ΔΟΕ» και το ΠΑΜΕ παίζοντας με τις ημερομηνίες (πρότεινε 16/3)! Αλλά η ΔΑΚΕ που το ψήφισε, χρησιμοποίησε δυο μέρες μετά, αστεία προσχήματα για να περιορίσει την προπαγάνδισή της και την μαζική συμμετοχή.
Έθεσε ως προϋπόθεση για να βγει κείμενο-ανακοίνωση που να καλεί στις 9/3, την αποδοχή της συνάντησης της ΔΟΕ με τον Υπουργό την Τετάρτη 7/3! Δηλαδή, να αποδεχτεί ο Αριστοτέλης ότι καλά θα κάνει η ΔΟΕ να πάει μόνη της χωρίς κινητοποίηση στο Υπουργείο! Και φυσικά δεν εξηγεί γιατί πρέπει να τοποθετηθούμε εμείς. Εμείς καλεστήκαμε; Όχι φυσικά! Γι’ αυτό είναι πρόσχημα, σαν το γνωστό ανέκδοτο! Και η ΔΗΣΥ γι’ αλλού τίρβαζε ξανά. Ότι μπει κεντρικά από την ομοσπονδία είναι η απάντησή της σε κάθε πρόταση, λες και το σωματείο είναι μουγγό και άβουλο. Αν είναι έτσι, να το κλείσουμε το σωματείο! Ευτυχώς, η εξελίξεις τους διέψευσαν ως ένα βαθμό! Το ΔΣ της ΔΟΕ μετά από μια πολύωρη και πολυτάραχη συνεδρίαση την Τρίτη 6/3, αποφάσισε να μην αποδεχτεί την πρόταση του κ. Γαβρόγλου για συνάντηση κεκλεισμένων των θυρών. Η απόφαση αυτή δεν πάρθηκε εύκολα ούτε αμέσως. Έχει τεράστια σημασία όμως, ότι πάρθηκε! Η απόπειρα του υπουργείου να επιβάλλει συζητήσεις μακριά από την καυτή ανάσα των διαδηλωτών, δέχτηκε πλήγμα. Αλλά οι πλειοψηφίες των παρατάξεων σε ΔΟΕ κι ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ/ΠΑΣΚ-ΕΡΑ-ΑΕΚΕ-ΠΑΜΕ) αρνήθηκαν την απόφαση της Συνέλευσης Αγώνα που ψηφίστηκε μέσα στο κατάμεστο από κόσμο αμφιθέατρο του κατειλημμένου Υπουργείου και που έχουν δηλώσει τη συμμετοχή τους ήδη πολλοί Σύλλογοι και ΕΛΜΕ.
Όσο μας αφορά, ως Ανεξάρτητη Αγωνιστική Κίνηση δηλώνουμε με σαφήνεια ότι σεβόμαστε και θα υπερασπιστούμε την μαχητικότητα που εξέφρασαν εκατοντάδες διαδηλωτές που μπήκαν στο Υπουργείο και πραγματοποίησαν Συνέλευση Αγώνα και τις συλλογικές αποφάσεις τους. Η προσπάθεια να ακυρωθεί η ημερομηνία που αποφάσισαν οι απεργοί-διαδηλωτές αποτελεί απόπειρα φύμωσής τους την ώρα που εκείνοι αποφασίζουν να βγουν δυναμικά στο προσκήνιο!
Οι ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, ΣΥΡΙΖΑ (ΕΡΑ/ΑΕΚΕ) στα ΔΣ των ομοσπονδιών, προκειμένου να υπερασπίσουν τη συντηρητική αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση και την κυβερνητική πολιτική, κάνουν ότι μπορούν για να μην κινείται τίποτε στους εκπαιδευτικούς. Κι όταν παρ όλα αυτά οι εκπαιδευτικοί κινηθούν, όπως στις 2/3, τους καταγγέλλουν (ο ΔΑΚίτης πρόεδρος ΟΛΜΕ) γιατί προκαλούν τα ΜΑΤ και δεν κάθονται ήσυχα στη γωνιά τους, αφήνοντας τις ηγεσίες να χειριστούν τα ζητήματα, δηλαδή να μπαίνουν στο υπουργείο από την πίσω πόρτα και να ψάχνουν τον υπουργό στους διαδρόμους, την ίδια ώρα που αυτοί τρώνε ξύλο και δακρυγόνα. Στην ίδια αποτυχημένη γραμμή κινήθηκαν και όσοι αποζητούν την αποστείρωση του εκπαιδευτικού κινήματος από τα όπλα του μάχιμου, πολιτικοποιημένου συνδικαλισμού, που μπορεί να επιβάλλει κατακτήσεις και τον υποβιβασμό του σε υπάκουο κοινωνικό εταίρο. Όλοι βέβαια οι παραπάνω αποχώρησαν από το υπουργείο, όταν μπήκαν μέσα οι εκπαιδευτικοί και απαξίωσαν να παρακολουθήσουν τη Γενική Συνέλευση. Το ΠΑΜΕ, αν και έμεινε στη συνέλευση, ψήφισε και συνδιαμόρφωσε την απόφασή της, επιλέγει αμέσως μετά να δώσει προτεραιότητα στον κομματικό του σχεδιασμό και να προτείνει απεργιακή κινητοποίηση για τις 16/3, στο όνομα της «προετοιμασίας». Επί της ουσίας, δυσκολεύει την υλοποίηση της απόφασης για τις 9/3, δεν προτάσσει την ενίσχυση της δυναμικής που φαίνεται να διαμορφώνεται, επιλέγει να διασπά αντί να συμβάλλει στη δημιουργία ενός μετώπου που θα έδινε άλλο αέρα στον κόσμο που επιλέγει την αντιπαράθεση.
Τώρα πια είναι ολοφάνερο γιατί δεν ψήφισαν συμμετοχή στις 9/3 και τι φοβούνται:
Γιατί την Παρασκευή, 2 Μάρτη, στο μεγάλο κατειλημμένο αμφιθέατρο του Υπουργείου Παιδείας, προβλήθηκε μια εικόνα από το μέλλον. Η εικόνα των χιλίων περίπου εκπαιδευτικών -αναπληρωτών/μόνιμων- και φοιτητών, να κάνουν Γενική Συνέλευση για να ορίσουν την κλιμάκωση του αγώνα τους για μόνιμους, μαζικούς διορισμούς, μετά από συγκρούσεις με τα ΜΑΤ, που δεν μπόρεσαν να τους αποτρέψουν.
Μια στιγμή από το μέλλον που φοβούνται. Όλοι οι μέντορες του αστικού πολιτικού προσωπικού που πασχίζουν να περνούν μέτρα αύξησης των κερδών του κεφαλαίου και να επιζούν μέσω της ελεημοσύνης των Θεσμών, κατακλέβοντας την κοινωνία ολόκληρη. Με πρώτο και καλύτερο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρώην συνδικαλιστικά - νυν κυβερνητικά στελέχη, που πουλούν επιπλέον ως ανταλλακτική τους αξία την ικανότητα να περνούν τα μέτρα χωρίς αντιδράσεις. Αυτών που ξεδιάντροπα παίζουν με την αγωνία των συναδέλφων αναπληρωτών, τρία χρόνια τώρα τάζοντας 20.000 διορισμούς. Την ίδια στιγμή που μιλούν για επιστροφή της κανονικότητας στα σχολεία των κενών και του κενού, που τρέχουν οι μόνιμοι να καλύψουν στο περίπου. Την ίδια στιγμή που εξαγγέλλουν και νομοθετούν, κατ’ εξακολούθηση νέα μέτρα «οικονομικότερης διαχείρισης προσωπικού» τέτοια δηλαδή ώστε οι μόνιμοι να πλεονάζουν και οι αναπληρωτές να ελαστικοποιούνται περισσότερο ή να απολύονται.
Είναι η εικόνα μιας μαζικής, μαχητικής, αποφασιστικής ενότητας που μπορεί να επιβάλλει να πάνε τα πράγματα αλλιώς. Να αναχαιτίσει την αντεργατική, αντιεκπαιδευτική λαίλαπα και να βελτιώσει τις ζωές μας.
Γιατί βάζει ως προτεραιότητά της να παλέψουν μαζί στο ίδιο μετερίζι όλοι οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από τη μορφή εργασίας τους, μόνιμη ή ελαστική, αλλά και όλοι οι άνθρωποι της εκπαίδευσης, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι. Επιχειρεί να οικοδομεί μέτωπα αγώνα στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.
Και δεν επιδιώκει να διασπά με την επίκληση της λέξης «ενότητα». Αντίθετα, επιδιώκει μια ενότητα με στόχο να ανατρέψει και να κερδίσει και δεν ακολουθεί την πεπατημένη: αγωνιστικό σημειωτόν, διαμαρτυρία, μπορεί λίγα δακρυγόνα, σπίτι μας, με ή χωρίς πολιτικά συμπεράσματα. Γι αυτό δεν αποδέχεται τη μοιρολατρία του μονόδρομου και συγκεντρώνει δυνάμεις για να δώσει τη μάχη στο σήμερα.
Δεν αποδέχεται δηλαδή τα όρια που βάζει η κυβερνητική πολιτική και η συμφωνούσα «διαφωνώντας» αντιπολίτευση. Έχει δρόμο για να υπηρετήσει αυτό το στόχο. Προτείνει αποφασιστική αντιπαράθεση και κλιμάκωση απεργιακή μέχρι το τέλος. Γι αυτό ρίχνει όλα τα σφυριά της για να γίνει απειλητική και επικίνδυνη.
Ελέγχει και καθοδηγεί η ίδια τον αγώνα της μέσα από Γενικές Συνελεύσεις και συντονισμούς, όσο γίνεται πιο κάτω στη βάση των εκπαιδευτικών αλλά και πιο μακριά από τον επίσημο, κυβερνητικό συνδικαλισμό των πλειοψηφιών ΟΛΜΕ–ΔΟΕ. Και αυτό δεν το δηλώνει χάριν ανάγκης ή από αγωνιστικό πλειστηριασμό. Αλλά το εννοεί. Γιατί νικάει ο αγώνας που είναι στα χέρια αυτών που αγωνίζονται και ορίζουν την προοπτική του. Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, της 2 Μάρτη, και η ενίσχυσή τους πρέπει να είναι γι αυτό το πρώτο μέλημα όσων μιλούν στο όνομα των αγώνων.
Δική μας προτεραιότητα ο αγώνας να δοθεί και να νικήσει. Με τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων και κοινωνική αλληλεγγύη. Την πιο μεγάλη παρακαταθήκη από το παρελθόν, γι’ αυτή την εικόνα που φώλιασε στο παρόν μας για να το διεκδικήσει. Που κάνει αλυσίδες απέναντι στα ΜΑΤ και σε όποιον πάει να την υπονομεύσει. Για να αλληλοστηριχθούν όλοι και να νικήσουν μαζί!
ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ
ΣΕ ΔΟΕ ΚΑΙ ΟΛΜΕ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΔΟΕ ΚΑΙ ΟΛΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥΣ
Ο Υπουργός Παιδείας καλεί σε συνάντηση την ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ την Τετάρτη 7/3/2018, για να συζητήσει μαζί τους το θέμα του διορισμού εκπαιδευτικών. Είναι ο ίδιος Υπουργός που έλειπε απ’ το Υπουργείο την Παρασκευή 2/3/2018, ενώ ήξερε ότι οι εκπαιδευτικοί θα πραγματοποιούσαν απεργιακή συγκέντρωση με κεντρικό αίτημα τους μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες. Είναι φανερό ότι μετά απ’ αυτή τη μεγαλειώδη συγκέντρωση και την προσπάθεια καταστολής των αγωνιστικών διαθέσεων των εκπαιδευτικών απ’ τα ΜΑΤ, μετά την κατάληψη και τη μαζική Συνέλευση Αγώνα, το υπουργείο Παιδείας αναγκάστηκε να οδηγηθεί σε γνώριμους τακτικισμούς. Στοχεύει στην εκτόνωση της αντιπαράθεσης ώστε να κλείσει ο κύκλος μαζικών κινητοποιήσεων και να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων προσπερνώντας έτσι την πίεση που δημιούργησε η μαζική και δυναμική κινητοποίηση της Παρασκευής 2 Μάρτη για μαζικούς μόνιμους διορισμούς.
Το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση προσπαθούν να διασπάσουν το εκπαιδευτικό κίνημα και να συζητούν πίσω από κλειστές πόρτες και με απόντες τους εκπαιδευτικούς. Το πλήθος πρέπει ήσυχα –ήσυχα να αποσυρθεί, ο χώρος έξω από του Υπουργείο να αδειάσει έτσι ώστε ο Υπουργός Παιδείας να εξηγήσει χωρίς τα ενοχλητικά συνθήματα των εκπαιδευτικών ότι «αγωνίζεται» να λύσει το «δημοσιονομικό πρόβλημα» και να αποσπάσει από τους Θεσμούς τη «δέσμευση» για διορισμούς στο χρονικό ορίζοντα της επόμενης τριετίας, ότι «ελπίζει» να έχει τη δέσμευση των Θεσμών «όταν τελειώσει η επιτροπεία», όπως δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στο "Κόκκινο".
Τα ΔΣ της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ οφείλουν να πάρουν άμεσα αγωνιστική απόφαση για κλιμάκωση με 24ωρη απεργία και πανελλαδική κινητοποίηση στις 9 Μάρτη και να απαιτήσουν από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να γίνει εκείνη τη μέρα η συνάντηση. Οι εκπαιδευτικοί στη μαζική Συνέλευση Αγώνα που πραγματοποίησαν μέσα στο υπουργείο Παιδείας, που τελούσε υπό κατάληψη, αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία να ανανεώσουν το ραντεβού τους με τον υπουργό Παιδείας την Παρασκευή 9/3/2018 με νέα κινητοποίηση. Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες δεν νομιμοποιούνται σε καμιά περίπτωση να παραστούν σε συνάντηση με τον υπουργό παιδείας πλην της Παρασκευής 9 Μάρτη, με όρους μαζικής κινητοποίησης. Δεν νομιμοποιούνται να εκχωρήσουν στον υπουργό το δικαίωμα του εκπαιδευτικού κινήματος να απαιτεί και να καθορίζει τις συναντήσεις του με την πολιτική ηγεσία. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποδεχτούν τη συνάντηση της Τετάρτης, με όρους ήττας, πίσω από τις πλάτες του κινήματος. Διαφορετικά, θα έχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες και θα λειτουργήσουν ως συνεργοί του Υπουργείου στην επιχείρηση εκτόνωσης του κινήματος.
Καλούμε την ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ:
· Να μην παραστούν στη συγκεκριμένη συνάντηση την Τετάρτη 7/3/2018
· Να αποφασίσουν άμεσα απεργιακή κινητοποίηση και νέα συγκέντρωση στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 9/3/2018 και κλιμάκωση μέσα από νέες Γενικές Συνελεύσεις για το αμέσως επόμενο διάστημα
· Να απαιτήσουν συνάντηση με τον υπουργό Παιδείας την Παρασκευή 9/3/2018
Απαιτούμε απ’ το υπουργείο Παιδείας μόνιμους μαζικούς διορισμούς για την σχολική χρονιά 2018-19 με βάση την κτήση του πτυχίου και την προϋπηρεσία. Διορισμό όλων των αναπληρωτών-κανένας αναπληρωτής χωρίς δουλειά, εξίσωση των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μόνιμων εκπαιδευτικών.
Καλούμε τους Συλλόγους ΠΕ και τις ΕΛΜΕ να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους, να συντονίσουν τη δράση τους και να στηρίξουν την απόφαση της Συνέλευσης Αγώνα για απεργιακή και πανελλαδική κινητοποίηση στις 9 Μάρτη.
Αθήνα 5/3/2018
Δημήτρης Μαριόλης
Αργύρης Παπαθανασίου
Μαρία Δανιήλ
Δημήτρης Καρυώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου