Χαιρετίζουμε αγωνιστικά τις μαζικές και δυναμικές συγκεντρώσεις που πραγματοποίησαν την Παρασκευή 16/3, για μια ακόμα φορά, χιλιάδες εκπαιδευτικοί και φοιτητές σε όλη τη χώρα ενάντια στην πολιτική της αδιοριστίας και των μηδενικών διορισμών, ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, συνέχεια των κινητοποιήσεων που έχουν ξεκινήσει εδώ και ένα μήνα, από τις 23 του Φλεβάρη, 2 και 9 Μάρτη. Συγκεντρώσεις που είναι υπόσχεση για διαρκή αγώνα για όλα τα προβλήματα της εργασίας και της εκπαίδευσης. Χαιρετίζουμε τους εκπαιδευτικούς που ταξίδεψαν αμέτρητα χιλιόμετρα από όλες τις άκρες της χώρας για να συμμετέχουν στα συλλαλητήρια.
Οι κινητοποιήσεις αυτές δείχνουν με σαφήνεια ότι ο κόσμος της αναπλήρωσης και της αδιοριστίας, βρίσκεται σε αγωνιστική ανάταση και διεκδικεί αποφασιστικά μαζικούς διορισμούς απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές. Είναι οι συνάδελφοί μας που έχουν εγκαταλείψει οικογένειες και σπίτια για να υπηρετήσουν το δημόσιο σχολείο στις εσχατιές της χώρας, που κάθε Ιούνιο απολύονται και κάθε Σεπτέμβρη ταξιδεύουν με μια βαλίτσα για άλλη περιοχή της χώρας, είναι οι συνάδελφοί μας που έμειναν άστεγοι την αρχή της χρονιάς στη Μύκονο και τη Σαντορίνη, είναι οι συνάδελφοί μας που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή τους αρνούνται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία και τους καταδικάζουν στη μόνιμη αναπλήρωση, στην εργασιακή ομηρία και την ανασφάλεια.
Και την Παρασκευή, 16 του Μάρτη, στο μεγάλο κατειλημμένο αμφιθέατρο του Υπουργείου Παιδείας, προβλήθηκε μια εικόνα από το μέλλον. Η εικόνα των εκατοντάδων εκπαιδευτικών -αναπληρωτών/μόνιμων- και φοιτητών, να κάνουν για δεύτερη φορά Γενική Συνέλευση μέσα στο κατειλημμένο υπουργείο –η πρώτη Συνέλευση Αγώνα έγινε στις 2 του Μάρτη- για να ορίσουν την κλιμάκωση του αγώνα τους για μόνιμους, μαζικούς διορισμούς.
Μια στιγμή από το μέλλον που φοβούνται. Όλοι οι μέντορες του αστικού πολιτικού προσωπικού που πασχίζουν να περνούν μέτρα αύξησης των κερδών του κεφαλαίου και να επιζούν μέσω της ελεημοσύνης των Θεσμών, κατακλέβοντας την κοινωνία ολόκληρη. Με πρώτο και καλύτερο την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τα πρώην συνδικαλιστικά - νυν κυβερνητικά στελέχη, που πουλούν επιπλέον ως ανταλλακτική τους αξία την ικανότητα να περνούν τα μέτρα χωρίς αντιδράσεις. Αυτών που ξεδιάντροπα παίζουν με την αγωνία των συναδέλφων αναπληρωτών, τρία χρόνια τώρα τάζοντας 20.000 διορισμούς. Την ίδια στιγμή που μιλούν για επιστροφή της κανονικότητας στα σχολεία των κενών και του κενού, που τρέχουν οι μόνιμοι να καλύψουν στο περίπου. Την ίδια στιγμή που εξαγγέλλουν και νομοθετούν, κατ’ εξακολούθηση νέα μέτρα «οικονομικότερης διαχείρισης προσωπικού» τέτοια δηλαδή ώστε οι μόνιμοι να πλεονάζουν και οι αναπληρωτές να ελαστικοποιούνται περισσότερο ή να απολύονται.
Είναι η εικόνα μιας μαζικής, μαχητικής, αποφασιστικής ενότητας που μπορεί να επιβάλλει να πάνε τα πράγματα αλλιώς. Να αναχαιτίσει την αντεργατική, αντιεκπαιδευτική λαίλαπα και να βελτιώσει τις ζωές μας.
Γιατί βάζει ως προτεραιότητά της να παλέψουν μαζί στο ίδιο μετερίζι όλοι οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από τη μορφή εργασίας τους, μόνιμη ή ελαστική, αλλά και όλοι οι άνθρωποι της εκπαίδευσης, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι. Επιχειρεί να οικοδομεί μέτωπα αγώνα στην εκπαίδευση και στην κοινωνία.
Και δεν επιδιώκει να διασπά με την επίκληση της λέξης «ενότητα». Αντίθετα, επιδιώκει μια ενότητα με στόχο να ανατρέψει και να κερδίσει και δεν ακολουθεί την πεπατημένη: αγωνιστικό σημειωτόν, διαμαρτυρία, μπορεί λίγα δακρυγόνα, σπίτι μας, με ή χωρίς πολιτικά συμπεράσματα. Γι αυτό δεν αποδέχεται τη μοιρολατρία του μονόδρομου και συγκεντρώνει δυνάμεις για να δώσει τη μάχη στο σήμερα.
Τα αιτήματα για μαζικούς μόνιμους διορισμούς με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, για διορισμό όλων των αναπληρωτών – κανένας αναπληρωτής χωρίς δουλειά, για εξίσωση των δικαιωμάτων αναπληρωτών και μονίμων, αποτελούν τον πυρήνα των διεκδικήσεων αυτού του κόσμου και ταυτόχρονα, αμφισβητούν έμπρακτα τα μνημονιακά δεσμά και την κυβερνητική πολιτική. Αυτά τα αιτήματα οφείλουν να συνδεθούν με την κοινωνική αναγκαιότητα για μαζικούς διορισμούς ώστε να λειτουργήσει το δημόσιο σχολείο και με τους αγώνες ενάντια στις πραγματικές αιτίες της σημερινής κατάστασης, ενάντια στο σύνολο των αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων που συρρικνώνουν και διαλύουν το δημόσιο σχολείο και περικόπτουν θέσεις εργασίας (συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και τμημάτων, υψηλός αριθμός μαθητών στις τάξεις, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, τριμελείς επιτροπές του ΠΔ79 κλπ.)
Δική μας προτεραιότητα ο αγώνας να δοθεί και να νικήσει. Με τη μεγαλύτερη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων και κοινωνική αλληλεγγύη. Την πιο μεγάλη παρακαταθήκη από το παρελθόν, γι’ αυτή την εικόνα που φώλιασε στο παρόν μας για να το διεκδικήσει. Που κάνει αλυσίδες απέναντι στα ΜΑΤ και σε όποιον πάει να την υπονομεύσει. Για να αλληλοστηριχθούν όλοι και να νικήσουν μαζί!
Οι κινητοποιήσεις αυτές είναι μόνο η αρχή!
Και σήμερα και αύριο και όσο χρειαστεί!
Μπορούμε να νικήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου