Μπλόκο σε πλευρές εφαρμογής της υπουργικής απόφασης για το «νέο» δημοτικό σχολείο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κατόρθωσε το εκπαιδευτικό κίνημα την φετινή χρονιά. Ο αιώνιος αντίπαλος, το μαχόμενο, ριζοσπαστικό εκπαιδευτικό κίνημα δεν τους άφησε ούτε φέτος να ολοκληρώσουν πλήρως το σχέδιό τους για δημιουργία μηχανισμού εξοικονόμησης και δημοσιονομικής προσαρμογής του δημόσιου σχολείου στη μνημονιακή πολιτική της κοινωνικής λεηλασίας και του προληπτικού κόφτη!
Έτσι υποχρέωσαν την κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας σε δυο σημαντικές αλλά όχι καθολικές υπαναχωρήσεις:
Α. Από το σχολικό έτος 2017-18 με την εγκύκλιο για τον προγραμματισμό του ολοήμερου δημοτικού σχολείου, αναγνωρίζεται αυτό που οι εκπαιδευτικοί και τα σωματεία τους διεκδικούσαν για την ώρα της σίτισης στο ολοήμερο: η ώρα αυτή είναι διδακτική για όλους/ες! Το Υπουργείο Παιδείας με την απόφασή του αυτή παραδέχεται ότι τόσο καιρό παρανομούσε! Παραδέχεται ότι υπήρχε σαφής παραβίαση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών και προσπαθούσε με αυτό τον τρόπο να εξασφαλίσει χιλιάδες ώρες απλήρωτη δουλειά, εκατοντάδες θέσεις εργασίας ακάλυπτες, στα πλαίσια των περικοπών στην εκπαίδευση, της προσαρμογής στους δημοσιονομικούς «κόφτες», της πολιτικής των μηδενικών διορισμών και της ελαχιστοποίησης των προσλήψεων. Η ώρα της σίτισης είναι ένα μόνο κομμάτι του παζλ στη λογική που λέει ότι το σχολείο θα λειτουργεί με παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων, με εκπαιδευτικούς «λάστιχο».
Οι εκπαιδευτικοί και τα σωματεία τους έδωσαν σημαντική μάχη από την αρχή της χρονιάς για τη διεκδίκηση του αυτονόητου: την υπεράσπιση του κατοχυρωμένου διδακτικού τους ωραρίου και την ανάγκη για προσλήψεις που θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες των σχολείων. Φυσικά, το υπουργείο δεν ικανοποίησε πλήρως το αίτημα. Θεωρεί την ώρα αυτή διδακτική για τον εκπαιδευτικό που έχει μάθημα και τη δεύτερη ώρα του ολοημέρου, κάτι που είναι παράνομο και παράλογο και δεν πρόκειται να το δεχτούν τα εκπαιδευτικά σωματεία. Η πρώτη ώρα του ολοημέρου (η σίτιση) είναι αυτοτελής διδακτική ώρα και θα υπολογίζεται για κάθε εκπαιδευτικό που την ασκεί σε κάθε ολοήμερο τμήμα! Είναι αυτονόητο επίσης, ότι οι εκπαιδευτικοί διαμορφώνουν έτσι τα προγράμματα ώστε να μην έχουν άχρηστα κενά παραμονής στη σχολική μονάδα, χωρίς αντιλήψεις και πρακτικές διαχωρισμών σε παλιούς και νέους αλλά με συνεργασία και συλλογικότητα!
Β. Το Υπουργείο Παιδείας επιδίωκε τη διάλυση του ολοήμερου προγράμματος με στόχο την περικοπή θέσεων εργασίας, θέτοντας ως προϋπόθεση συμμετοχής των μαθητών/τριών σε αυτό, την εργασία και των δύο γονιών. Ήδη από πέρσι, λόγω των δυναμικών αντιδράσεων και κινητοποιήσεων και της αποκάλυψης των επιδιώξεων αυτών, στους γονείς και την κοινωνία, το ΥΠΑΙΠΘ και η κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αποδεχτεί ως προϋποθέσεις τη βεβαίωση εργασίας μαζί με την κάρτα ανεργίας. Μάλιστα, λόγω της αποφασιστικότητας του εκπαιδευτικού κινήματος, ούτε αυτές οι προϋποθέσεις τηρήθηκαν στην πράξη! Τα εκπαιδευτικά σωματεία και οι σύλλογοι διδασκόντων επέβαλαν στην πράξη την εγγραφή χωρίς όρους και προϋποθέσεις, υποχρεώνοντας το υπουργείο να το δεχτεί άτυπα! Αυτή η πρακτική χρειάζεται να συνεχιστεί και φέτος που το Υπουργείο επανήλθε στην εγκύκλιο για τον προγραμματισμό του ολοήμερου δημοτικού και νηπιαγωγείου θέτοντας ως προϋπόθεση για την παρακολούθηση των μαθητών στο ολοήμερο πρόγραμμα την κάρτα εργασίας ή ανεργίας από τους γονείς των μαθητών Δημοτικών και Νηπιαγωγείων. Δηλώνουμε με σαφήνεια ότι θα πράξουμε ότι και την περσινή χρονιά! Θα δεχτούμε την εγγραφή όλων των μαθητών και μαθητριών χωρίς όρους και προϋποθέσεις και θα συνεχίζουμε να διεκδικούμε μαχητικά να θεσμοθετηθεί έτσι ακριβώς!
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη! Η περσινή αναδιάρθρωση στην εκπαίδευση δεν έχει ακυρωθεί. Το πολυδιασπασμένο φτηνό κι ευέλικτο σχολείο της αγοράς, της εργασιακής ευελιξίας και ομηρίας, που έχει ως βασικά του κριτήρια λειτουργίας τις μνημονιακές οικονομικές δεσμεύσεις και τις περικοπές δεν ακυρώθηκε!
Το σχολείο-χυλός, όπου όλοι θα τα κάνουν όλα, καλύπτοντας τρύπες προγράμματος, καταπατώντας το δικαίωμα στην εργασία κάθε εκπαιδευτικού, οποιουδήποτε ΠΕ είναι σε εξέλιξη! Οι στόχοι για μια πιο ταξική εκπαίδευση, με τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα στον Καιάδα, με την επιδίωξη της «αυτονομίας» των σχολείων, την αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και των εκπαιδευτικών με βάση τις απαιτήσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ παραμένουν στην προμετωπίδα της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όμως, είναι φανερό ότι εκτός από τις επιδιώξεις της κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΟΟΣΑ, του κεφαλαίου καθώς και όλης της μνημονιακής αντιπολίτευσης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ-ΧΑ, υπάρχει και η ταξική πάλη και οι αγώνες των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών!
Στις μέρες της μνημονιακής λαίλαπας και της συντηρητικής εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, το να πάρεις ακόμα και το «αυτονόητο» θέλει πείσμα, «τσαμπουκά» και αποφασιστικότητα, θέλει συλλογικότητα και συσπείρωση στα σωματεία, θέλει οργάνωση αγώνα που δεν θα διεκδικεί στα χαρτιά, αλλά θα είναι αποφασισμένο να νικά! Που δε θα βγάζει αποφάσεις για τα μάτια του κόσμου, όπως έκανε η ΔΟΕ και η ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ(ΠΑΣΚ) με μια απόφαση στον αυτόματο πιλότο, χωρίς κανένα μέτρο προώθησής της, μόνο για να λέει ότι έπραξε το καθήκον της! Απαιτεί συνδικαλισμό ανατροπής και όχι διαμαρτυρίας ή υποταγής, συνδικαλισμό και συνδικάτο της αυτοοργάνωσης των εργαζόμενων και όχι της ανάθεσης και της εκλογικής εκπροσώπησης, συνδικαλισμό σύγκρουσης με τις αναδιαρθρώσεις και όχι διαχείρισης της μνημονιακής αθλιότητας, συνδικαλισμό που παλεύει και για τις πιο μικρές νίκες και δεν παραχωρεί κανένα δικαίωμα στο όνομα της κρίσης! Οι αποφάσεις των σωματείων και των συλλόγων διδασκόντων, οι κινητοποιήσεις στις Διευθύνσεις και στις Περιφέρειες, τα χιλιάδες αιτήματα-ερωτήματα των συναδέλφων προς τη διοίκηση, η ντε φάκτο προσμέτρηση της ώρας σίτισης στο διδακτικό ωράριο για όλους από συλλόγους διδασκόντων, παρά και ενάντια σε πιέσεις και απειλές σχολικών συμβούλων και διοίκησης, έφεραν τη νίκη!
Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε το σωματείο μας «ο Αριστοτέλης», με πολλούς συλλόγους διδασκόντων να έχουν φτιάξει πρακτικά με αποφάσεις συνυπολογισμού της ώρας της σίτισης, με αρκετούς από αυτούς να τη συνυπολογίζουν έμπρακτα, με εκατοντάδες αιτήματα-ερωτήματα προς τη διεύθυνση, με τρεις κινητοποιήσεις στην Α’ διεύθυνση και για αυτό το ζήτημα και με μια συγκέντρωση στην Περιφέρεια, δεν αφήσαμε το ζήτημα σε επίπεδο διαμαρτυρίας και γκρίνιας! Αναμετρηθήκαμε με τις αντιλήψεις που έλεγαν ότι τίποτα δεν κερδίζεται, που κοιτούσαν να «τη βολέψουν» ατομικά δια της πλαγίας, αδιαφορώντας για την κατάκτηση του δικαιώματος συλλογικά για όλους και όλες, με τις αντιλήψεις που επένδυαν στην παράλυση δια μέσου του φόβου και του εκβιασμού! Όλες και όλοι οι συναδέλφισσες και οι συνάδελφοι, ειδικά όσες και όσοι δεν συνέβαλαν σε αυτή τη μάχη, οφείλουν να το ξανασκεφτούν και να αναγνωρίσουν ότι η θεσμοθέτηση της ώρας είναι συλλογικό όφελος!
Κάθε τέτοια νίκη ανοίγει δρόμους, φέρνει αυτοπεποίθηση, και δείχνει ότι ποτέ δεν πρέπει να υποτιμάμε τη δύναμή μας! Δεν πρέπει να ξεχνάμε και άλλες τέτοιες νίκες μας ακόμα και μέσα στα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, όπως το ότι εμποδίσαμε μετακινήσεις συναδέλφων που για την κυβέρνηση «περίσσευαν», ότι πέρσι οι αναπληρωτές ανάγκασαν το Υπουργείο να πάρει πίσω το προσοντολόγιο για τις προσλήψεις τους, ότι ακόμα δεν έχει προχωρήσει το σχέδιό τους για την αξιολόγησή μας! Να διδασκόμαστε από αυτές τις νίκες γιατί έχουμε μπροστά πολλές και σημαντικές μάχες, να τις προστατεύουμε με αποφασιστικότητα γιατί η κυβέρνηση είναι έτοιμη κάθε φορά να τις πάρει πίσω με κάθε τρόπο!
Όπως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κάθε έστω και μικρή νίκη για να στεριώνει και να πατά στα πόδια της χρειάζεται γενικευμένη αντιπαράθεση και συνολικό αγώνα για τη ρήξη και την ανατροπή της πολιτικής που εξαθλιώνει το σχολείο και τις ζωές μας.
Το ανυπότακτο ρεύμα των Παρεμβάσεων είναι υπερήφανο που έχει πρωτοστατήσει σε όλες τις μικρές και τις μεγάλες μάχες του εκπαιδευτικού κινήματος κι έχει συμβάλλει ώστε αυτές να μπλοκάρουν, να φρενάρουν και να ακυρώσουν αντιδραστικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις! Ένα ανυπότακτο ρεύμα που διαπερνά όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από τους δασκάλους και τους καθηγητές μέχρι τους μαθητές και τους φοιτητές, με παρέμβαση σε όλους τους χώρους εργασίας στο δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα, τους χαλούσε πάντα τα σχέδια. Η ανυπότακτη πτέρυγα παραμένει πάντα ανυπότακτη, αρνούμενη να φορέσει γραβάτα, αρνούμενη να δηλώσει υποταγή, κυρίως αρνούμενη να δηλώσει παραίτηση. Αυτό το ανατρεπτικό, αντισυστημικό ρεύμα του μαχόμενου εκπαιδευτικού κι εργατικού κινήματος, με επίγνωση των δυσκολιών, θα συνεχίσουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα μέχρι τη νίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου