Τα τελευταία χρόνια, ένα επιτραπέζιο ψυχολογικό παιχνίδι που ονομάζεται «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο» έχει συναρπάσει και κερδίσει με τις αναρίθμητες εκδοχές και τους κανόνες του μικρούς και μεγάλους. Με δυο λόγια, σκοπός του παιχνιδιού για τους Καλούς είναι να αναγνωρίσουν και να διώξουν απ’ το παιχνίδι τους Μαφιόζους προτού εκείνοι τους σκοτώσουν όλους και για τους Μαφιόζους να προλάβουν να σκοτώσουν τους Πολίτες πριν γίνουν αντιληπτοί.
Η νύχτα όμως που απλώνει το σκοτάδι της στο Παλέρμο της Σικελίας μοιάζει να είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τους πολίτες της. Μία καθηγήτρια ιταλικής γλώσσας σε γυμνάσιο του Παλέρμο στη Σικελία τιμωρήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας για πλημμελή επίβλεψη των 14χρονων μαθητών της, οι οποίοι στη διάρκεια των εορτασμών της ημέρας της Μνήμης του Ολοκαυτώματος είχαν παρουσιάσει ένα βίντεο που παραλλήλιζαν τους φυλετικούς νόμους του 1938 επί Μουσολίνι με τους νόμους για την ασφάλεια που προωθεί ο υπουργός Εσωτερικών, Ματέο Σαλβίνι. Η δίωξη της καθηγήτριας ήταν το αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας που πυροδοτήθηκε από δημοσιεύματα ακροδεξιών και δεξιών κύκλων στο διαδίκτυο και καταγγελίες ότι «εξανάγκασε 14χρονους να πουν ότι ο Σαλβίνι είναι σαν τον Χίτλερ επειδή εξολοθρεύει τους μετανάστες».
Ακολούθως, η αναπληρώτρια γ.γ. του υπουργείου Πολιτισμού και στέλεχος της Λίγκας Λουτσία Μποργκοντζόνι, κάλεσε με δήλωσή της στο Facebook το υπουργείο Παιδείας «αν αληθεύει, να διωχθεί με καταισχύνη μία τέτοια καθηγήτρια και να της απαγορευθεί η διδασκαλία δια βίου». Πρόκειται για την ίδια ακριβώς μεθοδολογία στοχοποίησης και διασυρμού που ακολουθούν οι ακροδεξιοί κύκλοι και στην Ελλάδα απέναντι σε εκπαιδευτικούς, με πιο πρόσφατα παραδείγματα τις περιπτώσεις στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλες περιοχές το περασμένο φθινόπωρο και με αφορμή τη γιορτή του Πολυτεχνείου.
Η σχετική έρευνα του ιταλικού Υπουργείου Παιδείας κατέληξε στην πειθαρχική παύση της καθηγήτριας για δύο εβδομάδες από την εργασία της. Η 63χρονη καθηγήτρια που παραδίδει μαθήματα ελευθεροφροσύνης, πρέπει να πάρει το μάθημά της, τα 14χρονα παιδιά πρέπει επίσης να πάρουν το δικό τους μάθημα. Το σκληρό μάθημα της ανελευθερίας και του φασισμού, της λογοκρισίας, του πολιτικού και κοινωνικού διασυρμού. Όπως δήλωσε η ίδια η 63χρονη Ντελ’ Άρια: «αυτό που συνέβη το θεωρώ τη μεγαλύτερη πίκρα και το μεγαλύτερο πλήγμα στην επαγγελματική μου ζωή και φυσικά δεν μιλώ για την οικονομική πτυχή της παύσης μου, αλλά για την ηθική κι επαγγελματική βλάβη που υπέστην μετά μία ολάκερη ζωή που έχω αφιερώσει στο σχολείο και στα παιδιά». Ωστόσο, στο πλευρό της καθηγήτριας βρέθηκαν οι ίδιοι οι μαθητές της που δήλωσαν σε ανακοίνωσή τους: «Έχουμε δυσαρεστηθεί όλοι μας για ό,τι συνέβη και είμαστε αλληλέγγυοι προς την καθηγήτριά μας. Κανείς μας δεν υποχρεώθηκε να συμμετάσχει στην εργασία αυτή, οι εικόνες που χρησιμοποιήθηκαν στο πρόγραμμα παρουσίασης power point δεν επιλέχθηκαν από την καθηγήτρια, η οποία μόνον μας βοήθησε στην ορθογραφία και τη λογική σύνταξη του κειμένου».
Η δίωξη της καθηγήτριας έχει διχάσει την ιταλική κοινωνία και έχει μετατραπεί σε σημείο αντιπαράθεσης ακόμα και στο κοινοβούλιο, καθώς το δικαίωμα των μαθητών να ασκούν κριτική στο Σαλβίνι και να διαπιστώνουν τις πολιτικές και ιστορικές αναλογίες της σημερινής συγκυρίας με εκείνη του μεσοπολέμου και τα κοινά σημεία της αντιμεταναστευτικής πολιτικής Σαλβίνι με το φασιστικό καθεστώς Μουσολίνι εγείρει ευρύτερα κοινωνικά, πολιτικά αλλά και παιδαγωγικά ζητήματα. Η τιμωρία της καθηγήτριας, απλώς επιβεβαιώνει, με τον πιο δεικτικό τρόπο το βάσιμο της κριτικής των μαθητών της. Στην Ελλάδα, οι φασιστικοί κύκλοι πανηγυρίζουν: «Και πολύ καλά της έκαναν», τιτλοφορείται σχετικό άρθρο ακροδεξιάς ιστοσελίδας.
Στο ψυχολογικό παιχνίδι «Πέφτει η Νύχτα στο Παλέρμο», η ευφυΐα, η επινοητικότητα, η μπλόφα, η τύχη και η διαρκής αλλαγή ρόλων συνθέτουν μια συνεχή και αέναη πάλη του καλού με το κακό, σε ένα ασφαλές και παιγνιώδες πλαίσιο. Στην Ιταλία του Τζουζέπε Κόντε και του Ματέο Σαλβίνι, στο πραγματικό Παλέρμο, το σκοτάδι του φασισμού μοιάζει να απλώνεται πάνω από την πόλη, να κυκλοφορεί στις ιστοσελίδες του διαδικτύου, να ισοπεδώνει ζωές, δικαιώματα, το ίδιο το πλαίσιο ελεύθερης έκφρασης που αποτελεί προϋπόθεση της διδασκαλίας. Κι όμως, το σκοτάδι δεν είναι ποτέ μόνο και ανίκητο. Η καθηγήτρια και οι μαθητές της, η σχολική τάξη που όρθωσε το ανάστημά της, είναι ο άγριος σπόρος που φυτρώνει ξανά και ξανά, σήμερα στο Παλέρμο, αύριο κάπου αλλού. Και είναι υπόθεση του καθένα μας να ανθίσει αυτός ο σπόρος…
του Δ. Μαριόλη
πηγή: e-lesxi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου