Πρωτοφανή και άκρως επικίνδυνη στρατηγική ακολουθεί η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΝΔ, ΣΥΝΕΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ΠΕΚ-ΚΙΝΑΛ) καθώς χρησιμοποιεί παιδαριώδεις γνωμοδοτήσεις για να ακυρώσει τις ΓΣ των ΕΛΜΕ που προκλήθηκαν μετά από την ενυπόγραφη απαίτηση 36 ΕΛΜΕ για νέα γενική συνέλευση προέδρων. Ο στόχος των φαιδρών και ψευδών ερωτημάτων είναι για να δικαιολογήσουν μια ακόμα φαιδρότατη γνωμοδότηση! Θα εξηγήσουμε στη συνέχεια πόσο παιδαριωδώς καθοδηγούμενη είναι, από τα ερωτήματά που υποτίθεται καλείται να απαντήσει αλλά έχει τεράστια πολιτική σημασία ότι τελικά όλη η γνωμοδότηση στήθηκε για να ανακόψει την όλο και διευρυνόμενη απαίτηση των εκπαιδευτικών για προκήρυξη νέας Α-Α από τις ομοσπονδίες. Το θέμα είναι ότι με αυτά και με εκείνα, η νομική «σύμβουλος» της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ αναλαμβάνουν το έργο της Κεραμέως και του Κόπτση, να εντείνουν τις απόπειρες τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών και ταυτόχρονα δίνουν το πράσινο φως στο ΥΠΑΙΘ. Κι ειδικά αυτό, είναι πρωτοφανές στα συνδικαλιστικά χρονικά, δεν έχει ματα γίνει, το συνδικάτο να «στήνει» νομικά επιχειρήματα για διώξεις των μελών του!
Η «κατά παραγγελία» γνωμοδότηση της κας Παναγοπούλου αποκαλύπτεται από το αρχικό ανόητο ερώτημα: «Εάν η ΟΛΜΕ προέβαινε σε επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής που κρίθηκε παράνομη,…»
Και απαντά:
«…Συνεπώς, εφόσον η ΟΛΜΕ επαναπροκήρυττε απεργία-αποχή με το ίδιο περιεχόμενο και αιτήματα αυτής που κρίθηκε τελεσιδίκως ως παράνομη και χωρίς να τηρήσει τις δύο διατυπώσεις που κρίθηκαν επιβεβλημένες (η μία αφορά στην υποβολή αιτήματος διεξαγωγής δημοσίου διαλόγου στον ΟΜΕΔ που κρίθηκε τελεσιδίκως επιβεβλημένη, η έτερη αφορά στον καθορισμό προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας που κρίθηκε πρωτοδίκως επιβεβλημένη χωρίς να ανατραπεί η σχετική κρίση σε δεύτερο βαθμό) είναι σαφές ότι δεν συντρέχει το πραγματικό της περ.Δ΄ της ΟλΑΠ 27/2004, ώστε να επικαλεσθεί ο συμμετέχων σε αυτήν εκπαιδευτικός το τεκμήριο νομιμότητας της νέας αυτής απεργίας-αποχής.»
Μόνο που η κ. Παναγοπούλου, ακριβώς όπως και το ερώτημα που της τέθηκε αποκρύπτει ότι δεν υπήρξε ούτε υπάρχει καμία συζήτηση για επαναπροκήρυξη της Α-Α με το «ίδιο περιεχόμενο και αιτήματα». Άλλωστε, ήδη γράφτηκε αυτό στις γνωμοδοτήσεις και τα εξώδικα που κατέθεσαν οι πρωτοβάθμιοι ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ.
Η απεργία αποχή που προκήρυξαν τα σωματεία είναι ΝΕΑ Α-Α με διαφοροποιήσεις στα αιτήματα και στις διεκδικήσεις, ακριβώς για να την θωρακίσουν.
Και δεν ανακαλύψαμε την Αμερική. Αυτό γίνεται πάντα, αποτελεί κεκτημένη εμπειρία και πρακτική του εργατικού κινήματος και αποτελεί τη νομική θωράκιση σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις που συνεχίστηκαν απεργίες που κρίθηκαν και παράνομες και καταχρηστικές! Πρόσφατο παράδειγμα η ΑΔΕΔΥ που προκήρυξε 3 φορές την απεργία αποχή από την αξιολόγηση στο δημόσιο το 2014 ενώ τα δικαστήρια την έκριναν παράνομη. Το ίδιο ακριβώς έκαναν επανειλημμένα οι διοικητικοί υπάλληλοι στο Πανεπιστήμιο στην απεργία τους που κράτησε τρεις μήνες. Τo ίδιο συνέβη με την συνέχιση της απεργίας στο ΜΕΤΡΟ και πολλά άλλα παραδείγματα.
Δεν τέθηκε λοιπόν, το πραγματικό ερώτημα γιατί αυτό είναι ήδη απαντημένο από το Γνωμοδοτικό Υπόμνημα και τα Βήματα για την Απεργία αποχή. Όλες οι απαντήσεις για τη νομιμότητα της νέας Α-Α υπάρχουν εκεί. Κι αυτό το ερώτημα δεν διευκολύνει να δοθούν τρομοκρατικές απαντήσεις. Δεν αποτρέπουν ΣΕΠΕ και ΕΛΜΕ να προκηρύξουν ούτε δικαιολογούν την πλειοψηφία της ΟΛΜΕ που δεν προχώρησε σε νέα κήρυξη Α-Α.
Για αυτό η συγκεκριμένη γνωμοδότηση, παραβλέπει και παρακάμπτει εσκεμμένα:
- την αυτοτέλεια και αυτονομία των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων έναντι των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων στις οποίες μετέχουν
- το τεκμήριο νομιμότητας που διέπει την συνταγματικά κατοχυρωμένη απεργία και που καθιστά υποχρεωτική για το κράτος – εργοδότη την προσφυγή στα Δικαστήρια για την κήρυξη παράνομης μίας απεργίας
- τα υποκειμενικά και αντικειμενικά όρια του δεδικασμένου έκαστης δικαστικής αποφάσεως, διευρύνοντας αυθαίρετα αυτά ώστε να καταλαμβάνουν κάθε απεργιακή κινητοποίηση ανεξάρτητα της ταυτότητας των διαδίκων – συνδικαλιστικών οργανώσεων, των αιτημάτων, του τρόπου και της μεθόδου κήρυξης έκαστης απεργίας.
Όλα τα παραπάνω είναι πολύ σοβαρά, καταγγελτέα, στημένα, αποκαλύπτουν την εξωνημένη στρατηγική της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ αλλά η επικέντρωση στις «συνέπειες των μελών του σωματείου» για την υλοποίηση απόφασης του σωματείου ξεπερνά σε φιλοεργοδοτισμό όλες τις μέχρι τώρα συνήθεις πρακτικές! Είναι απερίγραπτη, εργοδοτική και άκρως επικίνδυνη!
Η ηγεσία – πλειοψηφία της ΟΛΜΕ, με χυδαίο τρόπο, που δεν τόλμησαν ούτε οι πλέον αντιδραστικές κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, εισάγει για πρώτη φορά την ατομική ευθύνη του κάθε εργαζόμενου – εκπαιδευτικού χωριστά, στον οποίο μετακυλεί την ευθύνη του ελέγχου της νομιμότητας μίας απεργίας που έχει προκηρυχθεί από νόμιμα συνεστημένη συνδικαλιστική οργάνωση.
- Αν το έγραφε η Κεραμέως θα την κατατροπώναμε, αν το έστελνε ο Κόπτσης θα τον μηνύαμε. Αυτό που δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του εργατικού κινήματος στη χώρα τουλάχιστον μετά την μεταπολίτευση έρχεται για πρώτη φορά, η νομική σύμβουλος του συνδικάτου να το υποδείξει στο υπουργείο και εργοδότη μας.
- Είναι εντυπωσιακό πόσο εξόφθαλμα καθοδηγούμενη και κατά παραγγελία είναι όλη η γνωμοδότηση, ώστε η κ. Παναγοπούλου ξεχνά στις απαντήσεις της να αναφερθεί -έστω και για τα μάτια- σε πιθανές κυρώσεις για το συνδικάτο και όλες της οι απαντήσεις προσανατολίζονται στις συνέπειες – κυρώσεις των μελών των συνδικάτων!!! Στο θέμα αυτό έχει απαντήσει το Γνωμοδοτικό Σημείωμα της νομικού συμβούλου της ΔΟΕ
- εντύπωση επίσης προκαλεί το γεγονός ότι χωρίς καμιά νομική στήριξη, η γνωμοδότηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η προκήρυξη της απεργίας από το πρωτοβάθμιο σωματείο δε χρειάζεται καν προσφυγή στα δικαστήρια για να κριθεί ως παράνομη. Στο θέμα αυτό έχει απαντήσει το Γνωμοδοτικό Υπόμνημα του νομικού συμβούλου των πρωτοβάθμιων εκπαιδευτικών σωματείων
Ωστόσο, πρέπει να ενημερώσουμε τους συναδέλφους των κυβερνητικών παρατάξεων -παλιών και νέων- ότι:
- Με την υπ’ αριθ. 4242/2021 τελεσίδικη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Αθηνών κρίθηκε μεταξύ άλλων ότι είναι άκυρη και ως εκ τούτου παράνομη η απεργία – αποχή της ΟΛΜΕ λόγω μη τήρησης της υποχρέωσης υποβολής αιτήματος στον ΟΜΕΔ για τη διεξαγωγή δημόσιου διαλόγου, καθώς και ότι είναι καταχρηστική η απεργία της ΟΙΕΛΕ διότι έχει ως μόνο αίτημα την απόσυρση από την κυβέρνηση των ρυθμίσεων για την «αξιολόγηση» κι όχι την επίλυση των προβλημάτων, τα οποία ενδεχομένως υφίστανται οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί λόγω των πρόσθετων, πέραν του εκπαιδευτικού τους έργου, υποχρεώσεων, τις οποίες αναλαμβάνουν βάσει των επίμαχων διατάξεων, ενώ
- Με την υπ’ αριθ. 542/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκε παράνομη η απεργία – αποχή που προκήρυξε η ΑΔΕΔΥ, κρίθηκε μεταξύ άλλων ότι η απεργία αυτή αφορά μόνο στις υποχρεώσεις των εκπαιδευτικών — μελών της που απορρέουν από την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρ. 33, 34, 35 και 36 Ν. 4692/2020 και του Ν. 4823/2021 και όχι από τα εν γένει εκπαιδευτικά καθήκοντά τους, τα οποία εξακολουθούν να εκτελούν, δεν συνεπάγεται την απουσία τους από την εργασία τους, κι ως εκ τούτου δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του άρθρ. 21 παρ. 1 και 2 περί καθορισμού προσωπικού ασφαλείας για την αποτροπή κινδύνων που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με την παρουσία εκπαιδευτικών και προσωπικού ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας για την κάλυψη στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Το απίστευτο είναι ότι την επιτυχία της δικαστικής απόφασης να ακυρώσει το επιχείρημα της προσφυγής του Υπ. Παιδείας ενάντια στην κατά τα άλλα καταδικαστική απόφαση για την Απεργία Αποχή της ΑΔΕΔΥ την έκανε η ίδια η Παναγοπούλου η οποία υπερασπίστηκε την ΑΔΕΔΥ στο Πρωτοδικείο Αθηνών. Ενάντια ακόμα και στα επαγγελματικά της συμφέροντα ξεχνάει την δικαστική απόφαση αυτή και γνωμοδοτεί με βάση την προγενέστερη απόφαση του Πρωτοδικείου ότι απαιτείται διάθεση προσωπικού ασφαλείας!!!
Η «γνωμοδότηση», συνεπώς, που επικαλείται η ηγεσία της ΟΛΜΕ δεν βρίσκει κανένα νομικό και ουσιαστικό – πραγματικό έρεισμα στις πρόσφατες απεργίες – αποχές (από κάθε διαδικασία ή ενέργεια που συνδέεται με την άσκηση των εκπαιδευτικών καθηκόντων που αφορούν στις διαδικασίες συλλογικού προγραμματισμού και υλοποίησης του εκπαιδευτικού έργου, εσωτερικής αξιολόγησης / αυτοαξιολόγησης και εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων που προβλέπονται από τις διατάξεις της υπ’ αριθ. 108906/ΓΔ4/10.9.2021 (ΦΕΚ Β΄ 4189) απόφασης της Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων και κάθε άλλης κανονιστικής πράξεως που εκδόθηκε ή θα εκδοθεί κατ’ εφαρμογή και κατ’ εξουσιοδότηση των άρθρων 33, 34, 35 και 36 ν.4692/2020 και των άρθρων 56 εώς 83 και 97 ν.4823/2021) που κηρύσσονται η μία μετά την άλλη από πρωτοβάθμια σωματεία του κλάδου μας, μετά από καταγγελία του Υπουργείου Παιδείας για την άρνηση του να συζητήσει έστω με την εκπαιδευτική κοινότητα τόσο για το σύστημα «αξιολόγησης» του εκπαιδευτικού έργου, αναφορικά με τη συμμετοχή και επέμβαση εξωτερικών της σχολικής κοινότητας φορέων, αλλά και τις αντεργατικές πειθαρχικές ποινές και επιπτώσεις σε βάρος συναδέλφων εκπαιδευτικών και στελεχών εκπαίδευσης που με οποιονδήποτε τρόπο αρνούνται την εκτέλεση καθηκόντων σχετικών με το ως άνω σύστημα «αξιολόγησης». Η Υπουργός παιδείας αν και κλήθηκε με εξώδικο αρνείται να συζητήσει και να επιλύσει ευρύτερα αιτήματα που δεν κατατείνουν απλά στην απόσυρση – κατάργηση των επίμαχων νομοθετημάτων αλλά σε ένα δημόσιο, καθολικό σύστημα εκπαίδευσης.
Ως εκ τούτου, η συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ, αντί να παραγγέλνει «κατά το δοκούν» γνωμοδοτήσεις με παρελκυστικά και κατευθυνόμενα ρωτήματα για να αποσπάσει πληρωμένες απαντήσεις «κλείνοντας το μάτι» στην κυβέρνηση – εργοδότη, αντί να θέτει φραγμούς στο εργατικό – εκπαιδευτικό κίνημα καλά θα κάνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να ενεργήσει ως εκπρόσωπος των εργαζομένων κι όχι του εργοδότη – κράτους και να δώσει μέχρι τελικής νίκης τον αγώνα ενάντια στη διάλυση του δημόσιου σχολείου, στην κατηγοριοποίηση και ιδιωτικοποίηση του καθώς και στην αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών και την κατάργηση κάθε εργασιακού και συνδικαλιστικού δικαιώματος τους.
Οι ηγεσίες των παρατάξεων που έχουν την πολιτική ευθύνη για αυτή την εξέλιξη και προσπαθούν να κρύψουν την ανοιχτή πολιτική επιλογή τους να περάσουν τη γραμμή της Κεραμέως στο εκπαιδευτικό κίνημα με κάθε μέσο και κάθε κόστος, αποκαλύπτουν ξεδιάντροπα τον ρόλο τους. Επιδιώκουν με κάθε τρόπο να σπείρουν τον φόβο και την τρομοκρατία απέναντι στις προτάσεις για προκήρυξη νέας Α-Α από τα συνδικάτα. Η κατά παραγγελία γνωμοδότηση αποτελεί το νέο 2ο πραξικόπημα μετά το πραξικόπημα της προηγούμενης ΓΣ των προέδρων στην ΟΛΜΕ.
Η μαχόμενη εκπαίδευση θα δώσει ηχηρή απάντηση. Μέσα από τις ΓΣ που έχουν οι ΕΛΜΕ αυτή την εβδομάδα, μέσα από τον συνεχόμενο αγώνα σε Α’ βάθμια και Β’ βάθμια εκπαίδευση για να κηρυχτεί νέα Α-Α από ΔΟΕ/ΟΛΜΕ
Συνεχίζουμε μέχρι την νίκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου