Μετά από τον αγώνα για πλήρη ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ, ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ με κύριο αίτημα την άδεια μητρότητας-ανατροφής παιδιού, που δίνουν δεκάδες εκπαιδευτικά σωματεία και αναπληρωτές μαζί με εργαζόμενους από τον ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μετά τη λειψή άδεια των 3,5 μηνών που δόθηκε (4/3/19) στις συναδέλφους αναπληρώτριες, έρχεται ως εμπαιγμός από το Ευρωκοινοβούλιο πρόσφατα (4/4/19) ψηφισμένη οδηγία για την «εξισορρόπηση ιδιωτικής και επαγγελματικής ζωής».
ΕΕ και διασφαλισμένη ευρωπαϊκή νομοθεσία!!!
Μια οδηγία που βρίσκεται πολύ πίσω από τα αιτήματα και τις ανάγκες των εργαζόμενων, ιδιαίτερα των γυναικών, αλλά και κάτω από το επίπεδο των αντίστοιχων εθνικών ρυθμίσεων που ισχύουν σε πολλές χώρες της ΕΕ.
Η Οδηγία που ψηφίστηκε πρόσφατα στο Ευρωκοινοβούλιο (με θετική ψήφο των περισσοτέρων Ελλήνων ευρωβουλευτών) προβλέπει τέσσερις (4) μήνες ελάχιστη περίοδο γονικής άδειας, από τους οποίους οι δύο (2) είναι μη μεταβιβάσιμοι στον δεύτερο γονέα. Αυτή η άδεια είναι ατομικό δικαίωμα και μπορεί να ζητηθεί μέχρι τα παιδιά να γίνουν 8 ετών (και όχι 12 όπως προέβλεπε ακόμη και η αρχική πρόταση της Κομισιόν!)
Η οδηγία αυτή όχι μόνο δεν κατόρθωσε να αναθεωρήσει την άδεια ανατροφής τέκνου, όταν ήδη στο δημόσιο τομέα στην Ελλάδα ισχύουν οι 9 μήνες άδειας ανατροφής, στον ιδιωτικό τομέα ισχύουν οι 6 μήνες και πρόσφατα οι λειψοί 3,5 μήνες για τις αναπληρώτριες εκπαιδευτικούς, αλλά αφήνει ανοιχτό να καθορίσει η κυβέρνηση κάθε Κράτους-Μέλους την αμοιβή της χωρίς να θέτει το αυτονόητο αίτημα αδειών με πλήρεις αποδοχές.
Μητρότητα και εκπαίδευση στην Ελλάδα
Ανέκαθεν το μεγαλύτερο ποσοστό εργαζομένων των κλάδων εκπαίδευσης που υπηρετούν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι γυναίκες με το ποσοστό να φτάνει στο 99% στους νηπιαγωγούς. Τόσο η επιλογή όσο και το ίδιο το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στο μυαλό πολλών «εξυπηρετεί» τη φροντίδα και ανατροφή των δικών τους παιδιών.
Πόσο όμως απέχει αυτή η ιδεοληψία από την πραγματικότητα;
Μέχρι και το 1999 οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί γυναίκες δικαιούνταν για την ανατροφή παιδιού έως 2,5 ετών άνευ αποδοχών ή τρεις μήνες με πλήρεις αποδοχές, βάσει του Ν. 1483/1984, άρθρο 5, για την Προστασία και διευκόλυνση των εργαζομένων με οικογενειακές υποχρεώσεις-Τροποποιήσεις και βελτιώσεις εργατικών νόμων.
Τι αλλάζει το 1999; Ο Ν. 2721/99 με το άρθρο 53 δίνει τη δυνατότητα στις μητέρες τακτικούς εκπαιδευτικούς να μπορούν να επιλέγουν τη χορήγηση άδειας εννέα (9) μηνών με αποδοχές για ανατροφή παιδιού.
Οι αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος το 1998 για μόνιμους μαζικούς διορισμούς έφεραν χιλιάδες νέες γυναίκες στην εκπαίδευση, γυναίκες που είχαν το δικαίωμα αυτής της συγκεκριμένης άδειας ανατροφής.
Ποια, όμως, είναι η εικόνα σήμερα;
Ο νεοπροσλαμβανόμενες γυναίκες της δεκαετίας του 1990-2000 σήμερα είναι το λιγότερο πάνω από 45 χρονών. Γυναίκες που την προηγούμενη εικοσαετία είχαν την ευκαιρία αξιοποίησης της εν λόγω άδειας. Χρήση της οποίας δικαιούνται πλέον και οι άντρες συνάδελφοι μας.
Οι τελευταίες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ (μέχρι και το 2008) έφεραν ένα νεότερο μόνιμο προσωπικό στην εκπαίδευση που αντιστοιχεί περίπου στο 1/7 των μονίμων. Μόνο αυτές λοιπόν, εν δυνάμει, μπορούν να κάνουν χρήση της 9μηνης άδειας, αν και η οικονομική κρίση, όπου δεν έχει καταστεί τροχοπέδη, έχει επηρεάσει την επιλογή των νέων ανθρώπων για συμβίωση και τεκνοποίηση.
Ο νόμος που αυτά τα χρόνια έδωσε την ευκαιρία σε χιλιάδες παιδιά να μεγαλώσουν τον πρώτο χρόνο της ζωής τους κοντά στη μανούλα τους ήταν και το έναυσμα των αγώνων για τη μετέπειτα κατάκτηση της 6μηνης άδειας ανατροφής για τις γυναίκες μητέρες εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα.
Ένας νόμος που έφερε πολλή χαρά, αλλά στο σήμερα μοιάζει πιο άδικος αν όχι ανενεργός.
Ένας νόμος που δεν εξυπηρετεί, ένας νόμος που δεν καλύπτει ανάγκες πραγματικές.
Σήμερα το 25% των νέων γυναικών στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι αναπληρώτριες με χρόνια υπηρεσίας από 1 έως 17. Αυτές οι γυναίκες είναι αυτές που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία από 26-40 χρονών.
Ο γηρασμένος πληθυσμός δεν κάνει χρήση αυτού του νόμου, εκ φύσεως δεν κάνει!
Είναι η σειρά των νέων αυτών γυναικών και των δεκάδων ανδρών στην εκπαίδευση να κάνουν χρήση. Πώς όμως;;
Διορισμοί δεν γίνονται πάνω από μια δεκαετία. Ο νέος ηλικιακά πληθυσμός είναι μόνο ελαστικά εργαζόμενοι, αναπληρωτές που αναπληρώνουν στην πραγματικότητα τους εαυτούς τους.
Όλες αυτές οι γυναίκες που η παρατεταμένη αδιοριστία όχι μόνο τις εξακτινίζει κάθε χρόνο σε διαφορετικό μήκος και πλάτος της ελληνικής γης, τις καθιστά επισφαλείς να ονειρευτούν την επόμενη μέρα, καθότι κάθε Ιούνη είναι άνεργες, αλλά τους στερεί και το δικαίωμα όταν μπορέσουν να έχουν μια κανονικότητα και τολμήσουν να γεννήσουν να μπορούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.
20+ χρόνια μετά βιώνουμε μέσα από τις εκατοντάδες συναδέλφους μας αναπληρώτριες, ότι είμαστε κάθε φορά για τις νέες γενιές στο σημείο 0.
4/3/19 κατατίθεται τροπολογία που μετά την άδεια λοχείας ακολουθούν 3,5 μήνες ανατροφής με πλήρεις αποδοχές και αυτές κάτω από την προϋπόθεση ότι την παίρνουν μόνο σε συνέχεια της άδειας μητρότητας μέσα στο σχολικό έτος που υπηρετούν, χωρίς καμία ελαστικότητα της χρήσης της.
Η αδικία παραμένει και μοναδικό αίτημα παραμένει η άμεση εξίσωση των αδειών αναπληρωτών εκπαιδευτικών με αυτές των μονίμων.
Η στήριξη σε απολυμένη έγκυο φέρνει εξώδικα
Συνεχίζουμε για το δικαίωμα όλων των γυναικών στην εγκυμοσύνη και ανατροφή των παιδιών τους ακόμη κι όταν έρχονται απειλητικά εξώδικα!
Πρόσφατα τα εκπαιδευτικά σωματεία που στήριξαν με ψηφίσματα συμπαράστασης απολυμένη έγκυο του ιδιωτικού τομέα δέχτηκαν εξώδικα από τον εργοδότη της απολυμένης. Μια εργοδοσία ανεξέλεγκτη μετά την επέλαση των μνημονιακών κυβερνήσεων στα εργασιακά και άλλα δικαιώματα καθώς καταλύθηκε ο νόμος 1483/1984 άρθρο 15 που αφορούσε την Προστασία της μητρότητας, όπου και απαγορευόταν η καταγγελία της σχέσης εργασίας εργαζομένης από τον εργοδότη της, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, όσο και για το χρονικό διάστημα ενός έτους μετά τον τοκετό.
Συνεχίζουμε τη δράση και απαιτούμε!
Στην πρόσφατη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε την Τετάρτη 17/4/19 το Συντονιστικό Αναπληρωτών Αδιόριστων Εκπαιδευτικών στο πλαίσιο της Καμπάνιας για την Προστασία της Μητρότητας που «τρέχει» τους τελευταίους μήνες οι ομιλήτριες/ομιλητής από δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ανέδειξαν:
τις δυσκολίες, τους κινδύνους αλλά και τους εκβιασμούς με τους οποίους έρχονται αντιμέτωπες οι έγκυες γυναίκες στον χώρο εργασίας τους ανέδειξαν οι ομιλήτριες που συμμετείχαν σε συνέντευξη Τύπου. Στις τοποθετήσεις τους οι ομιλήτριες ανέδειξαν όλο το φάσμα των πιέσεων που δέχονται οι έγκυες, την ίδια στιγμή που, αξίζει να σημειωθεί, γίνονται συσκέψεις επί συσκέψεων από θεσμικούς φορείς και χύνονται τόνοι μελάνι για το λεγόμενο «πρόβλημα της υπογεννητικότητας». Ιδιαίτερα τονίστηκε η έλλειψη έως ανυπαρξία αδειών για την Προστασία της Μητρότητας για όλους τους ελαστικά εργαζόμενους.
Όπως αναφέρουν, «απαιτούμε:
• Πλήρη προστασία της μητρότητας – 9μηνη άδεια ανατροφής για όλους τους γονείς αναπληρωτές εκπαιδευτικούς με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας
• Πλήρη προστασία της κύησης, ακώλυτη χορήγηση γονικών αδειών και άδειας ασθένειας τέκνου και 5μηνης άδειας επαπειλούμενης κύησης με πλήρεις αποδοχές, καταβολή ενσήμων και αναγνώριση της προϋπηρεσίας
• Πλήρη καταβολή μισθού και ενσήμων κατά τη διάρκεια της άδειας τοκετού και λοχείας δίχως τον περιορισμό των 200 ενσήμων τη διετία – Κανένας αποκλεισμός από παροχές μητρότητας για τις άνεργες συναδέλφισσες – Αύξηση της άδειας κύησης και λοχείας σε περιπτώσεις πολύδυμης κύησης και πολυτεκνίας -Συμπερίληψη των περιπτώσεων υιοθεσίας
• Αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας και των ενσήμων για όσες/ όσους εξαναγκάστηκαν σε χρήση των αδειών άνευ αποδοχών
• Να δοθεί σε ΟΛΕΣ τις αναπληρώτριες μητέρες η άδεια των 3,5 μηνών με παιδιά έως 4 ετών»
της Βιολέττας Πατέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου