Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει τσάμπα τις τράπεζες, μαζί με τα …σπίτια μας
του Νίκου Στραβελάκη
Βρισκόμαστε στον έβδομο χρόνο της πρώτης μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης στο νέο αιώνα και μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι βασική της ιδιαιτερότητα είναι η πρωτοφανής και ξεδιάντροπη κοινωνικοποίηση ιδιωτικών ζημιών με τη χρησιμοποίηση κρατικών κεφαλαίων. Τούτο έχει εκτοξεύσει το δημόσιο χρέος παγκοσμίως, από τις ΗΠΑ που διπλασίασαν το χρέος τους τα τελευταία επτά χρόνια μέχρι την Ελλάδα, που ενώ μπήκε στα μνημόνια με λόγο χρέους προς ΑΕΠ 120% βρίσκεται ήδη στο 180% περίπου, παρά το «κούρεμα» (PSI) που μεσολάβησε.
Στην Ελλάδα η πληρωμή των ζημιών των καπιταλιστών γίνεται μέσα από την ανακεφαλαίωση και χρηματοδότηση των τραπεζών. Σε αυτή τη διαδικασία οι τράπεζες έχουν λάβει μέχρι στιγμής 12,5 δις. από τον Αλογοσκούφη με μορφή κρατικού ομολόγου, 38 δις. από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) υπό μορφή απευθείας αύξησης κεφαλαίου και έχουν δανεισθεί 90 δις από την τράπεζα της Ελλάδας μέσω Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) , το περιβόητο ELA. Αν σε αυτά προσθέσουμε 14,5 δις. που θα μπουν στις τρέχουσες αυξήσεις μέσω ιδιωτικών τοποθετήσεων και Ευρωπαϊκού Μηχανισμού σταθερότητας (ESM) μιλάμε για ένα σύνολο τουλάχιστον 155 δις. που έχουν μπει ή πρόκειται να μπουν στις τράπεζες όταν η «ζημία» τους από PSI ήταν 18 δις. και το ΑΕΠ της Ελλάδας είναι 168 δις. περίπου.
Το εύλογο ερώτημα είναι τι έγιναν αυτά τα λεφτά. Κάποια χρήματα δόθηκαν για να καλύψουν τη μείωση των καταθέσεων λόγω του περιορισμού των εισοδημάτων εξ αιτίας της κρίσης και της φυγής κεφαλαίων. Ήταν κατά κύριο λόγο τα χρήματα του ELA. Κάποια άλλα χρήματα όμως, αυτά της ανα-κεφαλαιοποίησης (38+12,5 δισ.), είτε χρηματοδότησαν λειτουργικές ζημίες των τραπεζών, είτε κάλυψαν θαλασσοδάνεια, είτε τέλος υποστήριξαν τις χορηγήσεις που έλαβαν ιδιώτες μέτοχοι και ομολογιούχοι (κάτοχοι LME s’) των τραπεζών για τη συμμετοχή τους σε αυξήσεις κεφαλαίου συμπεριλαμβανομένης και της τρέχουσας. Παρεμπιπτόντως το τελευταίο είναι και ποινικό αδίκημα.
Η χρηματοδότηση αυτών των ζημιών όμως έγινε εκ του ασφαλούς αφού τα λεφτά τα είχε βάλει και τα χρωστάει άλλος: το ελληνικό δημόσιο. Έτσι οι διάφοροι fund managers δεν είχαν κανένα πρόβλημα να αποτιμήσουν την τρέχουσα αξία του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος στα 770 εκατομμύρια ευρώ και μέσω της αύξησης κεφαλαίου να οδηγήσουν το ελληνικό δημόσιο στην οριστική αναγνώριση ζημιών της τάξης των 49 δις. Περίπου (50,5 δισ. που μπήκαν μείον 770 εκατ.). Αυτό θα γίνει μέσω των εξευτελιστικών τιμών της τάξης του ενός λεπτού τη μετοχή στις οποίες θα γίνουν οι αυξήσεις αλλά και την ακύρωση μετοχών (reverse split) που θα ακολουθήσει. Επιπλέον, με ένα ποσό της τάξης των 6 δισ. βάζουν στο χέρι το σύνολο του τραπεζικού συστήματος.
Θα πει κάποιος “καπιταλισμό έχουμε, τόσο κάνει, τόσο τα πήρανε, το κράτος ας πρόσεχε”. Μάλιστα η ΝΔ έσπευσε να πει ότι φταίει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ διότι οδήγησε στα capital controls και στην καταστροφή. Επιπλέον, και με επιχείρημα την ανικανότητα κράτους και διοικήσεων, το ESM έχει απαιτήσει να βάλει στο χέρι απευθείας και όχι μέσω ΤΧΣ, τις όποιες μετοχές αγοράσει το δημόσιο με δανεικά και έχει απαιτήσει ενεργό ρόλο στις διοικήσεις με ανθρώπους της επιλογής του.
Όλα αυτά είναι βέβαια κροκοδείλια δάκρυα απόσεισης ευθυνών και αποπροσανατολισμού του κόσμου. Στην ουσία με ένα πολύ μικρό ποσό (6 δις.) βάζουν στο χέρι ένα δανειακό χαρτοφυλάκιο που ακόμη και με έκπτωση από την ονομαστική αξία της τάξης του 80% κάνει 15 – 20 δις. στην αγορά του Λονδίνου ή της Νέας Υόρκης. Θα κάτσουν λοιπόν να ξεκοκαλίσουν με την ησυχία τους τα όποια λεφτά βάλει το ESM, ή πάρουν μέσω ELA, θα πουλήσουν τα δάνεια σε δικούς τους τσάμπα και μετά θα μας πούνε ή δανείζεστε κι άλλα για σώσετε τις τράπεζες ή χρεοκοπούμε. Μάλιστα θα έχουν και τη δικαιολογία έτοιμη, αφού θα επικαλεστούν τους κανόνες του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Εγγύησης καταθέσεων που ανακοινώθηκε πριν μερικές μέρες.
Απόδειξη αυτού είναι ότι το μόνο προ-απαιτούμενο που έθεσαν αγορές και δανειστές για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών ήταν η αναμόρφωση της διαδικασίας των πλειστηριασμών και του πτωχευτικού κώδικα εν γένει. Ο Ντράγκι ήταν παραπάνω από ξεκάθαρος: «δεν υπάρχει ανακεφαλαιοποίηση χωρίς τα κόκκινα δάνεια» τους είπε. Είναι προφανές ότι αν δεν μπορείς να βγάλεις ευχερώς τα ενέχυρα στο πλειστηριασμό ή εάν στο εκπλειστηρίασμα προηγούνται τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων ή οι απαιτήσεις του δημοσίου, τότε τα δανειακά χαρτοφυλάκια είναι πρακτικά άχρηστα. Αν όμως αρθούν οι περιορισμοί όπως έσπευσε να ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τότε πράγματι οι ιδιώτες επενδυτές και οι ξένοι δανειστές έχουν μια επικερδή μπίζνα στα χέρια τους με μόνο σίγουρο χαμένο το λαό.
Είναι πράγματι μεγάλη η επιτυχία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αφού κατόρθωσε να χάσει το δημόσιο 50 δις., να χαθούν οι τράπεζες τις οποίες έχει χρυσοπληρώσει, να χρωστάει το κράτος τα δανεικά και να κινδυνεύουμε να μας πάρουν και το σπίτι.
Νομοτεχνικές βελτιώσεις υπέρ τραπεζιτών
Αυτές τις μέρες η κυβέρνηση για να κρύψει τις πομπές της κατέθεσε «νομοτεχνικές βελτιώσεις» στα άρθρα για τα κόκκινα δάνεια. Παράλληλα διαδίδει ότι οι τράπεζες θα χαρίσουν κεφάλαιο τους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, αφού η μέγιστη αποπληρωμή του οφειλέτη θα συσχετίζεται με το ποσοστό του εκπλειστηριάσματος που θα λάβουν.
Το τελευταίο δε θα καθοριστεί βάσει απόφασης της Τράπεζας της Ελλάδας.
Προφανώς είναι ψευτιές με σκοπό να ξεγελάσουν ακόμα μια φορά τον κόσμο. Βάσει των κατατεθεισών βελτιώσεων κάθε διευθέτηση δανείου θα βασίζεται στη λογική ότι η τράπεζα δεν θα βρεθεί σε χειρότερη θέση, αποδεχόμενη την μέγιστη δυνατή αποπληρωμή του οφειλέτη, από εκείνη στην οποία θα βρίσκονταν εάν έβγαζε το ενέχυρο στον πλειστηριασμό. Ρε Σταθάκη, δεν έχουν ανάγκη εσένα οι καπιταλιστές για να αποφασίσουν για τα συμφέροντά τους. Προφανώς άμα τους συμφέρει να παίρνουν μια δόση που αντιστοιχεί σε ποσό αποπληρωμής μεγαλύτερο από αυτό που θα έπαιρναν άμα έβγαζαν το σπίτι στο σφυρί θα το κάνουν.
Επιπλέον, το κείμενο της νομοτεχνικής βελτίωσης δεν μιλάει για κούρεμα της ονομαστικής αξίας των δανείων αλλά γενικώς για διευθέτηση. Ενδέχεται λοιπόν οι τράπεζες, όπως κάνουν ήδη άλλωστε, να περιορίσουν τη δόση διατηρώντας παράλληλα την ονομαστική αξία του δανείου αμετάβλητη.
Εξίσου γελοία είναι και η αναφορά που προβλέπει: τη δυνατότητα του δημοσίου, από 31.12.2016, να καταβάλλει μέρος της διαφοράς μεταξύ της καταβαλλόμενης δόσης και του ποσού που προκύπτει από τη διευθέτηση για τους δανειολήπτες που υπάγονται στη προστασία του νόμου. Δηλαδή το δημόσιο στην ουσία θα αποζημιώσει τους τραπεζίτες στις περιπτώσεις που δεν μπορούν να βγάλουν το σπίτι στο σφυρί λόγω του νόμου. Αιδώς γελοίοι…
Νέα φάση όξυνσης της κρίσης του καπιταλισμού
Είναι προφανές πως η ανακεφαλαίωση των τραπεζών εγκαινίασε μια νέα φάση όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα. Ήδη στο πλαίσιό της ψηφίσθηκαν επιπλέον αντιλαϊκά και υφεσιακά μέτρα, όπως έμμεσοι φόροι και φόροι στους αγρότες, ενώ αναμένεται το πετσόκομμα των συντάξεων με το νέο ασφαλιστικό.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που τα ευρωπαϊκά σύνορα κλείνουν με πρόσχημα τους Τζιχαντιστές, οδηγώντας το μεταναστευτικό πρόβλημα σε νέα όξυνση, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στη Μέση Ανατολή βρίσκονται σε εκρηκτική φάση και οι Κινέζοι ξεφορτώνουν περίπου δέκα δισ. το μήνα Γερμανικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ. Κοντολογίς οι αντιθέσεις στο πλαίσιο της κρίσης εντείνονται σε παγκόσμια κλίμακα.
Η ελληνική αστική τάξη μοιάζει να έχει παραδοθεί αμαχητί σε αυτές τις εξελίξεις. Μετά τη ουσιαστική απώλεια των τραπεζών την οποία αποδέχθηκε με κατεβασμένα χέρια μοιάζει να ενδιαφέρεται αποκλειστικά στο να τσιμπήσει κανένα φράγκο από τα οφειλόμενα του δημοσίου, περιμένοντας να παζαρέψει τα όποια συμφέροντά της με τα νέα αφεντικά των τραπεζών.
Αναζητούν λύσεις “οικουμενικές” για τα δύσκολα
Στο ίδιο μήκος κύματος και το πολιτικό σύστημα. Στη κυβέρνηση το μόνο που ενδιαφέρει πλέον είναι να περάσει τα μέτρα ώστε να τα έχει καλά με τους «έξω» για να μπορέσει να μοιράσει και κάποια «έναντι» στους εγχώριους καπιταλιστές. Από την άλλη η ΝΔ βρίσκεται πλέον στη σφαίρα του γελοίου μετά και τις εξελίξεις στην εκλογή προέδρου.
Όλοι, με πρώτη την κυβέρνηση, γνωρίζουν ότι η παρούσα πλειοψηφία μετράει πλέον μέρες και αναζητούν οικουμενικές λύσεις με σκοπό να ορθώσουν μαύρο μέτωπο απέναντι στις λαϊκές διεκδικήσεις.
Είναι μια κατάσταση που φέρνει το λαϊκό κίνημα απέναντι σε νέες προκλήσεις και νέα καθήκοντα.
πηγή: www.prin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου