Το Τρίτο Μνημόνιο και οι «καλές πρακτικές» ΕΕ-ΟΟΣΑ διαλύουν την Παιδεία

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ  ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΚΙΝΗΣΗ συλλ. «ο Αριστοτέλης»

           ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

Το 3ο μνημόνιο προβλέπει για την εκπαίδευση την υλοποίηση των πιο αντιδραστικών, αντιλαϊκών μέτρων και αναδιαρθρώσεων που αποτυπώθηκαν στα ντοκουμέντα του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Αυτές αποτελούν πλέον τα βασικά manual της εκπαιδευτικής πολιτικής της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ας δούμε τις βασικές δεσμεύσεις-«παραδοτέα» που περιλαμβάνει το 3ο μνημόνιο για την εκπαίδευση.

        Οι μνημονιακές προτεραιότητες τη νέα χρονιά

·             Μείωση του κόστους της εκπαίδευσης και λιτότητα σε όλα τα επίπεδα.

·             Αξιολόγηση των παραγόντων της σε σύνδεση με επιδόσεις, αποτελεσματικότητα και μισθούς.

·             Μαθητεία, δηλαδή τζάμπα εργασία για την πλειοψηφία των αποφοίτων της τεχνικής εκπαίδευσης.

·             Επιχειρηματικότητα, δηλαδή υποταγή στις ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργοδοτών από τα προγράμματα της τεχνικής εκπαίδευσης μέχρι την έρευνα και τα προγράμματα των Πανεπιστημίων.

Η εφαρμογή των μέτρων θα ξεκινήσει με βάση τα νομοθετήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων: Το αντιδραστικό «νέο σχολείο» της Διαμαντοπούλου και το νόμο 4186/2013 του Αρβανιτόπουλου.

        «Βέλτιστες πρακτικές»: Ευφημισμός νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας στην παιδεία

Η αντιδραστικότητα των παραπάνω μέτρων γίνεται πιο κατανοητή αν δει κανείς τι περιλαμβάνουν οι περίφημες εκθέσεις εμπειρογνωμόνων και οι «βέλτιστες πρακτικές», καθώς και τι αποτελεί επίσημη πολιτική των Διεθνών Οργανισμών και της ΕΕ.

        Οι Βέλτιστες Πρακτικές του ΟΟΣΑ (Έκθεση του 2011) περιγράφουν τα παρακάτω:

* Μείωση μισθολογικού κόστους εκπαιδευτικών, με μείωση εκπαιδευτικών, αύξηση ωραρίου (4 έως 5 ώρες), μείωση σχολείων, τάξεων, αύξηση μαθητών στην τάξη και συγχωνεύσεις.

* Σύνδεση επαγγελματικής-βαθμολογικής εξέλιξης, αμοιβής εκπαιδευτικών με αξιολόγηση μαθητών, σχολείων και ατομική αξιολόγηση, ώστε σε περιόδους κρίσης να αμείβονται οι πιο αποτελεσματικοί.

* Τυποποιημένη αξιολόγηση των επιδόσεων των μαθητών (μια μορφή ήταν η Τράπεζα Θεμάτων).

* Εξωτερική αξιολόγηση όλων -μαθητών, εκπαιδευτικών, σχολείων- και επιπτώσεις σε αξιολογούμενους ώστε το σύστημα «να μη στερείται σοβαρότητας».

* Μετατόπιση από το τρέχον σύστημα κατανομής πόρων, σε εφάπαξ επιχορηγήσεις που θα κατανέμονται στις περιφέρειες, βάσει της αρχής «τα χρήματα ακολουθούν το μαθητή».

* Περιορισμός του συνολικού αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε αριθμό συγκρίσιμο με τον μέσο όρο εισακτέων στην ΕΕ, με αύξηση των εισακτέων στα ΤΕΙ και κλείσιμο τμημάτων, αύξηση επιμερισμού κόστους στους φοιτητές, ευθυγράμμιση των δηλώσεων ικανοτήτων (κάποτε τα λέγαμε επαγγελματικά δικαιώματα) με το νέο Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων.

        Οι Βέλτιστες Πρακτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκπαίδευση:

* Υποδεικνύουν ανάπτυξη δεξιοτήτων με κέντρο την επιχειρηματικότητα αντί γνώσης.

* Προωθούν στην επαγγελματική εκπαίδευση-κατάρτιση τη «μάθηση» με βάση την εργασία (πρακτική άσκηση, μαθητεία), ως πύλη εισόδου στην αγορά εργασίας στα νέα μοντέλα εργασίας (ελαστικές σχέσεις, κοινωφελής εργασία κ.λπ.).

* Προωθούν τις εταιρικές σχέσεις μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για κατάλληλα προγράμματα σπουδών και παροχή κατάλληλων δεξιοτήτων που χρειάζονται οι εργοδότες

* Προωθούν την κινητικότητα-μετανάστευση καταρτιζόμενων και εργαζόμενων μεταξύ των χωρών.

        Στη βάση αυτή, το νέο ΕΣΠΑ 2014-2020, προβλέπει πλήθος δράσεων για την «αντιμετώπιση της ανεργίας», με τζάμπα εργατική δύναμη για τους εργοδότες μέσω μαθητείας ή πρακτικής άσκησης και επιβολή της εργασίας των voucher και των κοινωφελών προγραμμάτων (με εξορθολογισμό τους!) ως το μελλοντικό μοντέλο εισόδου αλλά και μετέπειτα απασχόλησης για τη νέα γενιά.

        Αυτές είναι οι Βέλτιστες Πρακτικές που επικαλούνται στις ομιλίες τους ο κ Τσίπρας και το επιτελείο του. Γι' αυτές υπερθεματίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και ΠΟΤΑΜΙ. Σκόπιμα παραλείπουν να προσθέσουν ότι είναι βέλτιστες για το κεφάλαιο και χείριστες για την εκπαίδευση, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, το λαό. Όχι λόγω αυταπατών και κάποιας ιδεοληψίας τους ότι εντός ΕΕ, ΟΟΣΑ και καπιταλιστικών προτεραιοτήτων και πλαισίων μπορεί να υπάρξει λαϊκή ανακούφιση, όπως επικαλούνταν πριν μερικούς μήνες. Αλλά γιατί έχουν αποφασίσει συνειδητά να εξυπηρετήσουν την αστική πολιτική με κάθε μέσο.

        Εμείς τι κάνουμε;

Ας πάρουμε στους ώμους μας τη δική μας αλήθεια, την αλήθεια των εργατικών δικαιωμάτων, των λαϊκών αναγκών και της κοινωνικής αξιοπρέπειας.

        Ας ξανασκεφτούμε πάνω στις καλύτερες στιγμές της συλλογικής μνήμης και της μαχητικής δράσης των σωματείων μας αλλά και των ανεπαρκειών μας.

        Ας πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της εκπαίδευσης και της ζωής μας σε ρήξη και σύγκρουση με μνημόνια, ΕΕ, ΔΝΤ κι όσους τα ανάγουν σε φοβερούς μονόδρομους υπηρετώντας τα κι ας κάνουμε πραγματικότητα την ανατροπή αυτής της επελαύνουσας βαρβαρότητας στην εκπαίδευση και την κοινωνία.

        Αυτός ο δρόμος του «ΟΧΙ» μέχρι το τέλος δεν έχει προβλεφθεί από το μνημόνιο και δεν υπάρχει σύμφωνα με τους 222 βουλευτές από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ που ενέκριναν πανηγυρικά το μνημόνιο παραμονές Δεκαπενταύγουστου.

        Αλλά είναι ο μόνος που αξίζει να περπατηθεί από το εκπαιδευτικό κίνημα.