Smash Fortress - Europe! Σκίτσα και σκέψεις για τον Aylan Kurdi και τη βάρβαρη υποκρισία της Ευρώπης - φρούριο

Γράφει: Κώστας Φουρίκος - Editorial, Kοινωνία + Κινήματα - 04/09/2015

Πολύ φρικτές οι εικόνες αυτές τις μέρες. Πολύ μεγάλη και η συζήτηση. Και η «κανονική» συζήτηση αλλά και αυτή η διαστρεβλωμένη των social media όπου κάποιες φορές μοιάζουν όλοι να μαλώνουν με όλους. Και καθένας καλείται να «πάρει θέση» βεβιασμένα. Ακόμη κι αν το θέμα δεν αφορά gossip για δημόσια πρόσωπα ή γατάκια, αλλά τις ζωές μας ή τις ζωές ανθρώπων που χάνονται, το facebook και το twitter πολλές φορές συγκροτούν μια συζήτηση στρατοπέδων στα οποία η κοινότητα των χρηστών ή οι υπο – κοινότητές της πρέπει αναγκαστικά να χωριστούν και να πάρουν θέση, ακόμη κι αν δεν έχουν προλάβει να συγκροτήσουν θέση – συλλογισμό – επιχείρημα.

Αρκεί πάντως να δει κανείς τις πιο «καθημερινές» εικόνες των στοιβαγμένων μεταναστών – προσφύγων  στα πλοία ή τα φορτηγά ή στα κέντρα υποδοχής και όχι αναγκαστικά αυτές των νεκρών σωμάτων τους που ξεβράζει η θάλασσα, για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος αυτού που συμβαίνει δίπλα μας αυτές τις μέρες. Η ανθρωπότητα ζει τραγικές στιγμές με αυτό που συμβαίνει στους πρόσφυγες της Μέσης Ανατολής, της Συρίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Αφρικής. Χιλιάδες άνθρωποι χάνονται προσθέτοντας λίγη ακόμη φρίκη στο έτσι κι αλλιώς φρικτό δεδομένο των εκατομμυρίων που αναγκάζονται χωρίς να το θέλουν να ξεσπιτωθούν και να αναζητήσουν ελπίδα πολύ πολύ μακριά από την πατρίδα τους.

Ο πολιτισμένος κόσμος μας φρίττει και συγκινείται μπροστά στην εικόνα -που έκανε τον γύρο του κόσμου- του μικρού Aylan στην άκρη της παραλίας. Δεν κάνει και πολλά όμως, όταν αποκαλύπτεται πως οι κυβερνήσεις του χρηματοδοτούν τις πολεμικές συγκρούσεις που διώχνουν αυτούς τους ανθρώπους κακήν κακώς από τις εστίες τους. Όταν υψώνονται φράχτες και συρματοπλέγματα και στρατιωτικές δυνάμεις και συνθήκες και δακρυγόνα από την Κω έως τη Σλοβακία και την ΠΓΔΜ ενάντια στις προσπάθειές τους να βρουν έναν καλύτερο κόσμο. Όταν κρατικοί και παρακρατικοί φασίστες ενθαρύνονται να επιτεθούν, από εμετικά πρωτοσέλιδα όπως το παρακάτω της εφημερίδας «Δημοκρατία» (που με τέτοιο όνομα για άλλη μια φορά συνομολογεί πως και οι λέξεις έχουν χάσει πλήρως το νόημά τους):

Όταν οι κυρίαρχοι δακρύζουν σαν κροκόδειλοι αλλά την ίδια στιγμή μιλάνε συνεχώς για λαθραίους που μας απειλούν και ζητάνε τα ρέστα για το πόσα πολλά χρήματα ξοδεύονται για την διάσωσή τους στο Αιγαίο. Όταν μιλούν από το πρωί ως το βράδυ για τζιχαντιστές και άλλα θηρία από τα οποία τις περισσότερες φορές τρέχουν να κρυφτούν στα πέρατα της γης οι ίδιοι οι πρόσφυγες στους οποίους αναφέρονται. Όταν προσπαθούν ακόμη και προεκλογικά να τζογάρουν πάνω στον ανθρώπινο πόνο. Όταν ευνοούν τους λαθρέμπορους να θησαυρίζουν αντί να λειτουργήσουν οργανωμένα και ανθρώπινα απέναντι σε ροές ανθρώπων που κανένα μέσο καταστολής δεν μπορεί να ανακόψει για τον απλούστατο λόγο ότι αγωνίζονται να επιβιώσουν.

Τα πράγματα μάλλον είναι πάλι λίγο απλούστερα: Όποιος δεν αντιστέκεται με λόγια και πράξεις ενάντια στις αιτίες καλύτερα ας μην εκπλήσσεται με τις συνέπειες. Ειδικά όταν αυτές μάλιστα αφορούν τις 2 – 3 περιπτώσεις που ο φακός καταφέρνει να αποθανατίσει τη φρίκη. Όποιος δεν αντισταθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση που ειδικά το τελευταίο διάστημα παίρνει ενεργότερο από ποτέ ρόλο στην φρίκη του πολέμου από την Ουκρανία μέχρι τη Συρία, που θωρακίζεται καόμη περισσότερο ως Ευρώπη – φρούριο, που αποκτηνώνεται και αναθρέφει νέους ρατσισμούς και ξενοφοβίες δεν θα έχει δικαίωμα να διαχωρίζεται από αυτούς που ο ιστορικός του μέλλοντος θα κατηγορήσει για γενοκτονία ολόκληρων πληθυσμών.

---

Κάποια από τα πολλά σκίτσα και φωτογραφίες που χρήστες των κοινωνικών δικτύων και καλλιτέχνες δημοσίευσαν αυτές τις μέρες και ειδικά με την αφορμή της εικόνας του μικρού Aylan:

[Υστερόγραφο 1 :]

Πέρα από όλα αυτά αδέρφια, υπάρχει και ο Σταύρος. Ο Βασιλιάς των ηλιθίων. Ο Άρχων της υποκρισίας. Ο Αυτοκράτορας του επικοινωνιακού κροκοδείλιου τίποτα. Ο τύπος που αφού για άλλη μια μέρα μας είπε πως πρέπει να πεθάνουμε για την ανάπτυξη και να αγαπάμε τους φίλους μας τους Ευρωπαίους (- όχι δεν εννοούσε αυτό το παιδί που γνώρισες στο Εράσμους, αλλά τους ηγέτες, τους λομπίστες, τους τραπεζίτες κλπ.) αποφάσισε να προχωρήσει σε μια αξιομνημόνευτη κίνηση. Στο φόντο προφανώς των παιδιών και γενικώς των προσφύγων που θαλασσοπνίγονται δώρισε σωσίβια σε κάποια από τα παιδάκια που πήγε και βρήκε για να κάνει το κομμάτι του, τα οποία παρά τις κακουχίες είναι από τα τυχερά που δεν έχασαν τη ζωή τους και τελικά κατάφεραν να φτάσουν σώα στην Ελλάδα!! Μπράβο. Πόσες μαλακίες κρύβονται ακόμη στο σακίδιο;

[Υστερόγραφο 2:]

Όταν η μουσική καταφέρνει να αιχμαλωτίσει το νόημα από πολύ παλιά. Από το 2003 μέχρι και σήμερα οι Asian Dub Foundation υπογραμμίζουν ότι «χτυπάμε πάνω στον τοίχο της Ευρώπης – φρούριο». To 2022 πάντως για το οποίο τότε μιλούσαν είναι απελπιστικά κοντά:

2022, μια νέα ευρωπαϊκή τάξη
Φρουροί τελευταίας τεχνολογίας περιπολούν τα σύνορα
Ρομποτικά σκυλιά  ολοένα και πιο κοντά
Θωρακισμένα αυτοκίνητα και αξιωματικοί μετανάστευσης

Ένα  χωριό που καίγεται στο Κόσοβο.
Το βομβαρδίσατε και τώρα μας λέτε να γυρίσουμε πίσω

Πηγή: http://www.toperiodiko.gr/%CF%83%CE%BA%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C-aylan-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%AF/#.VfFlJxHtmkr