Η ζωντανή εκπαίδευση κάτω από τη σκιά του νέου επιθεωρητισμού!

Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να πω ότι περνάω και πολύ ωραία αυτόν τον καιρό. Οι μισοί συνάδελφοί μου είτε παίρνουν νωρίς σύνταξη είτε πηγαίνουν δύο φορές την εβδομάδα σε ειδικούς για το στρες. Εκεί που σκοτωνόμαστε να εφαρμόσουμε μια νέα σειρά οδηγιών, η κυβέρνηση μας πετάει κάτι διαφορετικό.

Αφιερώνουμε τόσο χρόνο στο να προετοιμαζόμαστε για επιθεωρητές, να γράφουμε εκθέσεις ο ένας για τον άλλον, να καταρτίζουμε προϋπολογισμούς και να κλείνουμε λογιστικά βιβλία που έχω σχεδόν ξεχάσει γιατί ήθελα να διδάξω στην αρχή.

Τζόναθαν Κόου, Το σπίτι του ύπνου

 

"κι όμως θα ξανάρθω... μ' άλλο όνομα,

άλλα ρούχα, αλλά με τον ίδιο πάντα σκοπό"

39 χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητισμού, οι επιθεωρητές επιστρέφουν, με «άλλο όνομα» και «άλλα ρούχα». Ντυμένοι με τα «νέα» ιερά άμφια του επιστημονισμού, κάτω από τις σημαίες της νεοφιλελεύθερης επαγγελίας ότι το «αόρατο χέρι» της αγοράς θα οδηγήσει σε καλύτερα σχολεία. Πολιτική τους πυξίδα, οι αντιεκπαιδευτικές κατευθύνσεις που προωθούν η κυβέρνηση, η Ε.Ε. και ο Ο.Ο.Σ.Α., σύμμαχοί τους το πανεπιστημιακό κατεστημένο και τα ΜΜΕ, ευαγγέλιο τους η δικτατορία των δεικτών, της ποσοτικοποίησης και μέτρησης της εκπαιδευτικής πράξης. Όραμά τους, ο ασφυκτικός έλεγχος, η υποταγή των εκπαιδευτικών, η κατηγοριοποίηση των σχολείων, η πλήρης κυριαρχία των ιδιωτικών συμφερόντων σε συνδυασμό με τον πιο σκληρό κρατικό έλεγχο των ζωντανών συντελεστών της εκπαίδευσης: των εκπαιδευτικών και των μαθητών.

24 χρόνια μετά την ψήφιση του αντιεκπαιδευτικού νόμου 2525 και ενώ όλες οι ψηφισμένες νομοθετικές διατάξεις και τα προεδρικά διατάγματα για την αξιολόγηση ακυρώθηκαν από τους αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας, η κυβέρνηση προωθεί για εφαρμογή ένα ακόμα νομοθετικό αξιολογικό πλαίσιο με το νόμο Κεραμέως (4692/2020) και την Υ.Α.  6603/ΓΔ4/20-1-2021 με τίτλο: Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο.

Σχετικά με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, ο σχεδιασμός μας για την πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι σαφής και ξεκάθαρος: πρώτο βήμα η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και η αξιολόγηση των σχολικών μονάδων και στη συνέχεια η αξιολόγηση δασκάλων και καθηγητών»

 Νίκη Κεραμέως

Το δόγμα του σοκ στην εκπαίδευση

Με την ψήφιση του νόμου 4692/2020 και την έκδοση της σχετικής Υ.Α. ανοίγει μια μεγάλη περίοδος σκληρής αναμέτρησης. Το εκπαιδευτικό τοπίο που θα επιχειρήσει να διαμορφώσει η κυβέρνηση με την εφαρμογή του νόμου σπαράσσεται από οξύτατες αντιθέσεις ακριβώς γιατί θίγονται τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα εκατοντάδων χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, εκπαιδευτικών και ευνοούνται τα ταξικά συμφέροντα των σχολαρχών, των ιδιοκτητών ιδιωτικών εκπαιδευτικών ομίλων, φροντιστηρίων, καθώς και μιας εκπαιδευτικής, κοινωνικής και μαθητικής ελίτ. Είναι η ίδια ακριβώς περίοδος που προωθείται η Τράπεζα Θεμάτων και οι νέοι εξεταστικοί φραγμοί στο Λύκειο, η δραματική μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ, η Πανεπιστημιακή Αστυνομία και το σχέδιο διαγραφής δεκάδων χιλιάδων φοιτητών μέσω του περίφημου ν+2. Είναι η ίδια ακριβώς περίοδος, που η κυβέρνηση, με τη συνολική πολιτική της στο θέμα της πανδημίας, οδήγησε στη μεγαλύτερη αναστολή λειτουργίας σχολείων που γνώρισε μεταπολεμικά η χώρα. Βασικός στόχος που υπηρετούν όλα τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα της κυβέρνησης είναι το φτηνό, ανταγωνιστικό σχολείο της αγοράς, η μεταφορά της ευθύνης για όλα τα προβλήματα στους ίδιους τους γονείς, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς, στην ακόμα μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση της εκπαίδευσης, η εκδίωξη των μαθητών προς την κατάρτηση και την ειδίκευση, η προσαρμογή του περιεχομένου του σχολείου στις δεξιότητες και την πληροφορία. Αυτόν τον στόχο υπηρετούν όλα τα νομοσχέδια που θα βγάλει από το συρτάρι της η κυβέρνηση τις αμέσως επόμενες εβδομάδες: Αυτονομία σχολικών μονάδων, αξιολόγηση εκπαιδευτικών και νέο σύστημα επιλογής στελεχών εκπαίδευσης, νόμος – πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ειδική αγωγή και εκπαίδευση.

Η αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση είναι ένας κρίσιμος κρίκος σε αυτή την αντιπαράθεση, καθώς απαιτείται η συμμόρφωση-πειθάρχηση των εκπαιδευτικών για να υπηρετήσουν τον παραπάνω στόχο, για να εξασφαλιστεί η προώθηση του φθηνού, πειθαρχημένου σχολείου των ταξικών φραγμών και του εξεταστικού μινώταυρου, του αποκλεισμού μεγάλου μέρους του μαθητικού πληθυσμού από το δημόσιο αγαθό της μόρφωσης.

 

 

Ο ΝΟΜΟΣ 4692/2020

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας είναι το πρώτο βήμα για την εμπέδωση κουλτούρας αξιολόγησης, την κατηγοριοποίηση των σχολείων και τη διαμόρφωση των κατάλληλων συνθηκών για να προχωρήσει η ατομική αξιολόγηση.

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας εμφανίζεται ως συνέχεια του νόμου Γαβρόγλου (ν. 4547/2018) και ειδικότερα με το άρθρο 33 του νόμου αντικαθίσταται το άρθρο 47 του ν. 4547/2018.

Έχουμε πιο σφικτά χρονικά όρια υποβολής των εκθέσεων προγραμματισμού και απολογισμού.  Ο Ρόλος του διευθυντή αναβαθμίζεται. Με τις ομάδες επαγγελματικής  ανάπτυξης εμφανής είναι και η προσπάθεια του Υπουργείου να στήσει γέφυρες και να αναζητήσει συμμαχίες με το κομμάτι των εκπαιδευτικών που επιζητά την υπηρεσιακή ανέλιξη. 

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας αποτελείται:

Α. από τον προγραμματισμό του εκπαιδευτικού έργου

Β. από την αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου της σχολικής μονάδας που είναι διπλή:

1. εσωτερική αξιολόγηση από το σύλλογο διδασκόντων

2. εξωτερική αξιολόγηση από τον Συντονιστή εκπαιδευτικού έργου που είναι υπεύθυνος για κάθε σχολική μονάδα. Εδώ εμπλέκονται τα ΠΕΚΕΣ για το σύνολο των σχολείων ευθύνης τους, η Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε. και το Ι.Ε.Π.

 

Αναλυτικά με βάση τη νέα Υ.Α.:

Άρθρο 2

Προγραμματισμός - Υλοποίηση - Αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου

Την ευθύνη για την υλοποίηση του συλλογικού προγραμματισμού και της εσωτερικής αξιολόγησης έχει ο/η Διευθυντής/τρια του σχολείου. Στο τέλος κάθε διδακτικού έτους, η σχολική μονάδα συντάσσει στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης, με ευθύνη του/της Διευθυντή/τριας, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Διδασκόντων, ενώ λαμβάνονται υπόψη και οι απόψεις του Σχολικού Συμβουλίου για θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές του, το οποίο οφείλει να έχει προηγουμένως συγκληθεί για τον λόγο αυτό.

Η εσωτερική αξιολόγηση είναι μια συνεχής κυκλική διαδικασία τριών (3) υποχρεωτικών σταδίων:

Α. ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ. Ο ετήσιος συλλογικός προγραμματισμός του εκπαιδευτικού έργου καταχωρίζεται από κάθε σχολική μονάδα στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. στο διάστημα 1-20 Οκτωβρίου κάθε έτους.

Β. ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ. Προβλέπονται τακτικές συνεδριάσεις, οι οποίες πραγματοποιούνται με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους και τουλάχιστον μια φορά ανά δίμηνο.

Γ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. Στο τέλος του διδακτικού έτους, ο/η Διευθυντής/τρια της σχολικής μονάδας συγκαλεί σε ειδική συνεδρίαση τον Σύλλογο Διδασκόντων, για να συντάξουν την ετήσια Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

Άρθρο 3

Λειτουργίες, θεματικοί άξονες και δείκτες για την εσωτερική αξιολόγηση -αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας

Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας γίνεται σε επίπεδο θεματικού άξονα, σε τετράβαθμη κλίμακα: 1 = μη επαρκής λειτουργία, με αρκετά σημεία προς βελτίωση, 2 = επαρκής λειτουργία με κάποια σημεία προς βελτίωση, 3 = καλή λειτουργία, με ελάχιστα σημεία προς βελτίωση, 4 = εξαιρετική λειτουργία.

 

Άρθρο 4

Διαδικασίες Συλλογικού Προγραμματισμού της σχολικής μονάδας

Στην αρχή του σχολικού έτους και, σε κάθε περίπτωση πριν την 10η Οκτωβρίου, συγκαλείται, με ευθύνη του/της Διευθυντή/τριας, ειδική συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων για τον ετήσιο Συλλογικό Προγραμματισμό του έργου της σχολικής μονάδας. Στη συνεδρίαση, εκτός από τον οικείο Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου (Σ.Ε.Ε.) Παιδαγωγικής Ευθύνης, είναι δυνατόν να προσκληθούν στελέχη του ΠΕ.Κ.Ε.Σ., του Κ.Ε.Σ.Υ., του Κ.Π.Ε., καθώς και μέλη ΔΕΠ, Ερευνητές από Ερευνητικά Κέντρα και επιστήμονες άλλων εποπτευόμενων από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων φορέων. Κάθε εκπαιδευτικός δηλώνει συμμετοχή σε δύο τουλάχιστον Ομάδες Δράσης (Α και Β):

Δράση Α. Η υλοποίηση Σχεδίου Δράσης στο πλαίσιο του πρώτου θεματικού άξονα, «Διδασκαλία, μάθηση και αξιολόγηση» (άρθρο 3) είναι υποχρεωτική για όλους τους Εκπαιδευτικούς.

Δράση Β. Κάθε εκπαιδευτικός εντάσσεται σε μία τουλάχιστον επιπλέον Ομάδα Δράσης, επιλέγοντας ένα δεύτερο θεματικό άξονα (άρθρο 3) με βάση τις ανάγκες, τις προτεραιότητες και τους στόχους της σχολικής μονάδας, καθώς και τα δικά του/της ενδιαφέροντα. Ο/Η Διευθυντής/τρια και ο Σύλλογος Διδασκόντων φροντίζουν να υπάρχει, κατά το δυνατό, ισοκατανομή Ομάδων Δράσης στις τρεις λειτουργίες της σχολικής μονάδας. Ο Συλλογικός Προγραμματισμός, η καταγραφή δηλαδή των στόχων «βελτίωσης» για την εκάστοτε σχολική χρονιά, ανά θεματικό άξονα, και των τίτλων των Σχεδίων Δράσης που θα αναλάβουν οι Ομάδες, καταχωρίζεται στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π., μετά από έγκριση του Συλλόγου Διδασκόντων και αναρτάται στην ιστοσελίδα του σχολείου.

Οι Ομάδες Δράσης, στη συνέχεια, προβαίνουν στον αναλυτικό σχεδιασμό των Δράσεων, τον οποίο επίσης αποτυπώνουν στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π., αναφέροντας τους στόχους, το περιεχόμενο, τα μέσα υλοποίησης, τα κριτήρια αξιολόγησης κ.λπ.

Στο τέλος του διδακτικού έτους, εξετάζεται η δυνατότητα να παρουσιάσουν οι συνεργαζόμενες ομάδες την εργασία τους σε ειδική εκδήλωση του σχολείου, σε διασχολικές συναντήσεις ή σε εκπαιδευτικές ημερίδες ανάλογης θεματικής, με στόχο τη διάχυση καλών πρακτικών.

Η τελική αξιολόγηση της εφαρμογής των Σχεδίων Δράσης λαμβάνει χώρα στο τέλος του διδακτικού έτους, οι ομάδες προβαίνουν στην λεκτική αυτοαξιολόγηση (1. μη επαρκής, 2. επαρκής, 3. καλή,4. εξαιρετική).

Άρθρο 5

Διαδικασίες εσωτερικής αξιολόγησης -αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας

Η Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης συμπληρώνεται και καταχωρίζεται μέχρι τις 25 Ιουνίου κάθε έτους στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π.,

Επομένως, δεν πρόκειται για μια εσωτερική διαδικασία ανατροφοδότησης του διδακτικού έργου αλλά για μια αξιολογική διαδικασία που ποσοτικοποιεί, καταμετρά, κατανέμει και κατηγοριοποιεί τις σχολικές μονάδες με βάση το πανοπτικό σύστημα του Ι.Ε.Π. ανεξάρτητα από το εάν αυτό είναι δημόσια προσβάσιμο ή όχι.

Άρθρο 6

Εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων από τους Συντονιστές Εκπαιδευτικού Έργου Παιδαγωγικής Ευθύνης

Α. Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης για κάθε σχολείο. Οι Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης μελετούν τις Εκθέσεις των σχολικών μονάδων ευθύνης τους και συντάσσουν,  μέχρι τις 20 Ιουλίου κάθε έτους, Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης για κάθε σχολική μονάδα ευθύνης τους στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π.

Β. Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης σχολείων ευθύνης του/της ΣΕΕ. Οι Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης συντάσσουν στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. την Έκθεση Εξωτερικής  Αξιολόγησης για το σύνολο των σχολικών μονάδων ευθύνης τους, το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουλίου κάθε έτους.

Άρθρο 7

Εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων από το ΠΕ.Κ.Ε.Σ.

Το ΠΕ.Κ.Ε.Σ., αφού λάβει υπόψη τις ετήσιες Εκθέσεις Εσωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων καθώς και τις Εκθέσεις των Σ.Ε.Ε. για τα σχολεία ευθύνης τους, συντάσσει, στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π., Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων ευθύνης του, το αργότερο μέχρι τις 31 Αυγούστου κάθε έτους..

Άρθρο 9

Ειδική ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. για τη σύνταξη του Συλλογικού Προγραμματισμού, της Εσωτερικής και της Εξωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.

Το Ι.Ε.Π. αναλαμβάνει την ανάπτυξη και λειτουργία ειδικής ψηφιακής εφαρμογής στην οποία συντάσσονται (α) ο Συλλογικός Προγραμματισμός των σχολικών μονάδων, (β) η ετήσια Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, (γ) οι Εκθέσεις Εξωτερικής Αξιολόγησης των Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης, και (δ) η Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης από τα ΠΕ.Κ.Ε.Σ. για το σύνολο των σχολικών μονάδων της οικείας Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης.

Άρθρο 10

Διατάξεις για το πρώτο έτος εφαρμογής του συστήματος Εσωτερικής και Εξωτερικής Αξιολόγησης σχολικών μονάδων.

2. Για την προετοιμασία της πρώτης Έκθεσης Εσωτερικής Αξιολόγησης της σχολικής μονάδας (σχολικού έτους 2020-2021):

- Ο/Η Διευθυντής/τρια του σχολείου, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2021, συγκαλεί ειδική συνεδρίαση για την ενημέρωση του Συλλόγου Διδασκόντων σχετικά με το νέο σύστημα εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης σχολικών μονάδων, όπως περιγράφεται στα άρθρα της παρούσης.

Συγκροτούνται ομάδες εκπαιδευτικών, οι οποίες αναλαμβάνουν τη διερεύνηση του έργου του σχολείου σε σχέση με τους 14 θεματικούς άξονες, με σκοπό να προετοιμάσουν μέχρι το τέλος Μαΐου 2021 εισήγηση αναφορικά με την αποτίμησή τους.

Στις αρχές Ιουνίου, οι ομάδες διερεύνησης των θεματικών αξόνων παρουσιάζουν τις σχετικές εισηγήσεις τους στην ειδική συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων προκειμένου να συζητηθούν από κοινού και να συνταχθεί η Έκθεση Εσωτερικής Αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.

3. Οι Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης μελετούν τις Εκθέσεις των σχολικών μονάδων ευθύνης τους και συντάσσουν, μέχρι τις 20 Ιουλίου, Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης για κάθε σχολική μονάδα ευθύνης τους στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π.

4. Οι Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης συντάσσουν στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. την Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης για το σύνολο των σχολικών μονάδων ευθύνης τους, το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουλίου. Η Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης περιλαμβάνει: την τεκμηριωμένη αποτίμηση των λειτουργιών του σχολείου ανά θεματικό άξονα (σε δεκάβαθμη κλίμακα).

Δηλαδή, η εκπαιδευτική λειτουργία τεμαχίζεται, ποσοτικοποιείται, καταγράφεται. Και με βάση αυτήν την καταγραφή οι σχολικές μονάδες βαθμολογούνται σε δεκαβάθμια κλίμακα και κατηγοριοποιούνται ανάλογα στην ψηφιακή πλατφόρμα του ΙΕΠ. Και σε αυτήν την διαδικασία μας καλούν να γίνουμε συνεργοί!

 

5. Το ΠΕ.Κ.Ε.Σ., αφού λάβει υπόψη τις ετήσιες Εκθέσεις Εσωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, καθώς και τις Εκθέσεις των Σ.Ε.Ε. για τα σχολεία ευθύνης τους, συντάσσει, στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π., Έκθεση Εξωτερικής Αξιολόγησης των σχολικών μονάδων ευθύνης του, το αργότερο μέχρι τις 31 Αυγούστου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 7 της παρούσης και τους περιορισμούς του παρόντος άρθρου (1.iv).

 

ΘΕΜΑΤΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ (όπου σε κάθε άξονα υπάρχουν δείκτες)

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

1.       Διδασκαλία, μάθηση και αξιολόγηση

2.       Ενιαία ενταξιακή εκπαίδευση

3.       Πρόληψη και αντιμετώπιση σχολικής βίας και εκφοβισμού

4.       Συμμετοχή του σχολείου  και υποστήριξη σε δράσεις – διακρίσεις μαθητών/τριών

5.       Φοίτηση - σχολική διαρροή

6.       Σχέσεις μεταξύ μαθητών/τριών

7.       Σχέσεις μεταξύ μαθητών /τριών και εκπαιδευτικών

8.       Σχέσεις σχολείου - οικογένειας

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

9.       Ηγεσία - Οργάνωση και διοίκηση σχολικής μονάδας

10.     Διαχείριση υλικών πόρων και υποδομών

11.     Σχολείο και κοινότητα

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

12.     Συμμετοχή των εκ/κών σε επιμορφωτικές δράσεις

13.     Ανάληψη επιμορφωτικών πρωτοβουλιών του σχολείου για τη βελτίωση της διδασκαλίας , της μάθησης και της αξιολόγησης

14.     Συμμετοχή του προσωπικού σε άλλες δράσεις( προγράμματα Erasmus, συνεργασία με άλλα σχολεία κλπ).

Υπάρχουν δυο κρίσιμες παράμετροι που θα καθορίσουν το βάθος και το εύρος της αξιολόγησης που επιδιώκει το υπουργείο:

1.   Ο χαρακτήρας της ατομικής αξιολόγησης και του βαθμού σύνδεσής της με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Σε ένα βαθμό η κατεύθυνση φαίνεται και από την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στα Πρότυπα και Πειραματικά. Η σύνδεση ανάμεσα στην ατομική αξιολόγηση και την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας εκεί είναι άμεση.

2. Αυτή τη στιγμή, δεν συνδέεται η αυτοαξιολόγηση και η εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων με χρηματοδότηση, όμως η εμπλοκή άλλων φορέων (δήμοι, πανεπιστήμια, χορηγοί) στην χρηματοδότηση των σχολείων μέσω π.χ. των δράσεων και των ερευνητικών προγραμμάτων μπορεί να διαφοροποιεί σε μεγάλο βαθμό την χρηματοδότηση των σχολείων και αυτό να αξιολογείται, εν τέλει.

Ωστόσο, ο κεντρικός προσανατολισμός της κυβέρνησης και οι δηλώσεις στελεχών της αλλά και δημοσιογράφων που προωθούν την πολιτική της, προδιαθέτουν για τις πιο σκληρές επιλογές και στα δύο παραπάνω ζητήματα.

Ποιοι είναι οι στόχοι του Υπουργείου:

 

· Να μπουν οι εκπαιδευτικοί στη διαδικασία να συμπληρώνουν αξιολογόχαρτα, να αξιολογούν το εκπαιδευτικό τους έργο.

· Να δημιουργηθεί μια βάση μετρήσιμων και συγκρίσιμων δεδομένων για κάθε σχολική μονάδα που θα αποτελέσει μέτρο σύγκρισης, κατάταξης και κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων σε όλη τη χώρα.

· Να αποδεχτεί το εκπαιδευτικό σώμα την αξιολόγηση του σχολείου ανοίγοντας το δρόμο και για την ατομική αξιολόγηση.

· Να πειθαρχήσουν οι εκπαιδευτικοί στις αντιεκπαιδευτικές επιλογές, προσαρμόζοντας το έργο τους στις απαιτήσεις της αξιολόγησης.

· Να προκληθούν ρωγμές στο σώμα των εκπαιδευτικών, να αποσπάσει  η κυβέρνηση μέρος της εκπαίδευσης στο άρμα της. Μέσα από τη συμμετοχή στις ομάδες δράσης επαγγελματικής ανάπτυξης επιδιώκει την ανάπτυξη του ρεύματος εκπαιδευτικών που ενεργά θα ζητούν αξιολόγηση, διαχωρισμό, ιεραρχία, αναγνώριση, τιμωρία κλπ. Το προσοντολόγιο που καθιερώθηκε με τον νόμο Γαβρόγλου στους αναπληρωτές, τώρα επιχειρείται να γενικευτεί σε όλο το εκπαιδευτικό σώμα.

Με την αξιολόγηση θα γίνει το σχολείο καλύτερο;

Το πλαίσιο και τα κριτήρια είναι εξωτερικά και αυστηρά καθορισμένα. Η αυτο-αξιολόγηση γίνεται αυτο-λογοκρισία, αυτο-περιορισμός, εν τέλει αυτο-προσδιορισμός του έργου του εκπαιδευτικού με βάση αυτό που πιστεύει ότι θέλει να ακούσει ο εξωτερικός αξιολογητής, εν προκειμένω το κράτος. Η εσωτερική αξιολόγηση είναι το όχημα για μια πολλαπλή και αυστηρά ιεραρχημένη εξωτερική αξιολόγηση, με εκθέσεις ανά σχολείο, ανά ομάδα σχολείων, ανά περιφέρεια και τελικά ανά την επικράτεια. Όπως λέει με σαφήνεια ο Γενικός Επιθεωρητής Εκπαίδευσης της Ιρλανδίας Harold Hislop:

«… αυτό που είναι αναπόφευκτο, είναι ότι για οποιαδήποτε κίνηση να επιδοθεί μεγαλύτερη αυτονομία και δυνατότητα του σχολείου να παίρνει αποφάσεις υπάρχει η πιθανότητα να εξισορροπείται από μεγαλύτερο δημόσιο λεπτομερή έλεγχο της δουλειάς των στελεχών, των εκπαιδευτικών, των συμβουλίων διοίκησης των σχολείων».

Σε αυτή την κατεύθυνση τα στοιχεία (evidence) και τα δεδομένα (data) αποτελούν βασικό εργαλείο της αξιολογικής διαδικασίας. Γίνεται σαφές από όλη τη βιβλιογραφία αλλά και από τα ντοκουμέντα –ελληνικά και διεθνή– που αναφέρονται σε αυτήν ότι αξιολόγηση χωρίς μέτρηση δεν υπάρχει. Προϋπόθεση της αξιολόγησης είναι η διαμόρφωση στόχων που θα μπορούν να μπουν σε ρουμπρίκες, excel και πίνακες. Αυτά που μπορούν να μετρηθούν στην εκπαίδευση είναι οι επιδόσεις των μαθητών από τις αλλεπάλληλες εξεταστικές διαδικασίες και για αυτό ανοίγει η συζήτηση για εξετάσεις ακόμα και στο δημοτικό, τα προσόντα των εκπαιδευτικών, η συμμετοχή σε προγράμματα και δράσεις, η χρήση των ψηφιακών μέσων. Μιλώντας ειδικά για τη φετινή σχολική χρονιά με την εκτεταμένη και για μεγάλο χρονικό διάστημα χρήση της τηλε-«εκπαίδευσης», υπάρχει ήδη το υλικό για μια λεπτομερή, ψηφιακή καταγραφή του έργου του σχολείου και των εκπαιδευτικών. Οι κλίμακες μέτρησης και μάλιστα με τη δεκάβαθμη κλίμακα των συντονιστών υπάρχουν για να γίνεται σύγκριση και κατηγοριοποίηση. Η δημοσιοποίηση επίσης των εκθέσεων σε πλατφόρμες  με ελεύθερη πρόσβαση, όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία χρήσης τέτοιων διαδικασιών δημοσιοποίησης, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δημόσια πια κατάταξη των σχολείων σε «καλά» και «κακά», με ό,τι αυτό σημαίνει για τις άλλες νεοφιλελεύθερες πρακτικές στην εκπαίδευση, όπως χρηματοδότηση ανάλογα με τα αποτελέσματα, γονεϊκή επιλογή κ.ο.κ.

Εκτός των άλλων, μιλάμε για μια αέναη γραφειοκρατική διαδικασία, που θα κλέβει πολύτιμο χρόνο από την καθαρά παιδαγωγική και μορφωτική λειτουργία του εκπαιδευτικού και της σχολικής μονάδας για να υλοποιούνται αυτά που ορίζονται στο ΦΕΚ: το ρήμα «διδάσκω» λείπει από το σχεδιάγραμμα που περιγράφει σχηματικά τη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης, αφού το βάρος δίνεται στο πολύπτυχο «ελέγχω, παρακολουθώ, εντοπίζω, ιεραρχώ, προσαρμόζω, αξιολογώ».

Η διεθνής εμπειρία αποδεικνύει ότι η αυτοαξιολόγηση δεν είναι φάρμακο αλλά θανατηφόρο δηλητήριο

Ας μιλήσουμε με παραδείγματα

Στις ΗΠΑ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έκλεισαν 4000 σχολεία, καταργήθηκαν 300.000 θέσεις εκπαιδευτικών, μειώθηκε η κρατική χρηματοδότηση προς τα σχολεία σε 34 από τις 50 πολιτείες, χιλιάδες μαθητές βρέθηκαν στην κυριολεξία στο δρόμο – ειδικά στις φτωχές γειτονιές – αφού δεν υπήρχε πια σχολείο να φοιτήσουν. Με ποιο τρόπο έγινε αυτό; Με την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών μέσω σκληρών εξετάσεων που μετρούν τις επιδόσεις των μαθητών από την τρίτη δημοτικού!

Τα σχολεία πια δεν προσπαθούν να υπηρετήσουν τις ανάγκες των μαθητών αλλά οι μαθητές τις ανάγκες των σχολείων! Οι εκπαιδευτικοί κάνουν στην κυριολεξία αγώνα δρόμου για να μπορέσουν να επιβιώσουν σε ένα σκληρό εργασιακό περιβάλλον, όπου το επαγγελματικό τους μέλλον είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τις επιδόσεις των μαθητών τους.

Τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα έχουν τα συστήματα αξιολόγησης και στην Αγγλία: κλεισίματα σχολείων, απολύσεις εκπαιδευτικών, αύξηση της μαθητικής διαρροής, μείωση χρηματοδότησης. Η υπηρεσία της εξωτερικής αξιολόγησης, το διαβόητο OFSTED, είναι στην κυριολεξία ο εφιάλτης των εκπαιδευτικών. Η πίεση που τους ασκείται  είναι τέτοια που το 50% παραιτείται στην πρώτη πενταετία!

Όσο για την Ευρώπη, η κατάσταση είναι παρόμοια: χιλιάδες συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων στην Πορτογαλία, υποχρηματοδότηση των σχολείων στην Ισπανία μέσω της αξιολόγησης, διαχωρισμός των μαθητών στη Γερμανία από πολύ μικρή ηλικία σε αυτά που «μπορούν» και «δεν μπορούν» να σπουδάσουν. Τέλος παντού, η αναλογία μόνιμων και συμβασιούχων εκπαιδευτικών είναι σε βάρος των πρώτων.

Οι «μεταρρυθμίσεις» στα εκπαιδευτικά συστήματα σε παγκόσμιο επίπεδο, καθοδηγούμενες από τον ΟΟΣΑ, την Παγκόσμια Τράπεζα και την Ευρωπαϊκή Ένωση στην περίπτωση της Ευρώπης, έχουν τρία βασικά χαρακτηριστικά: τη σύνδεση της αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, τη σύνδεση των μισθών των εκπαιδευτικών με τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους και το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται εξω-εκπαιδευτικοί φορείς – δηλαδή εταιρείες και ιδιώτες - για την δήθεν  πιο «αντικειμενική» εξωτερική αξιολόγηση. Στα Προεδρικά Διατάγματα και τα επιμορφωτικά υλικά που προβλέπονται για τη δική μας αξιολόγηση, θα βρούμε αυτολεξί μεταφράσεις και copy paste από αντίστοιχα νομοθετήματα άλλων χωρών, κατά κύριο λόγο των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας, όπου εφαρμόζονται τα πιο σκληρά και καταστροφικά για το δημόσιο σχολείο συστήματα αξιολόγησης.

Ας πάψουν λοιπόν να μιλούν για αξιολόγηση που θα βελτιώσει την εκπαίδευση και θα βοηθήσει τον εκπαιδευτικό. Η πραγματικότητα δείχνει ότι όπου εφαρμόζεται, και μάλιστα με τον σκληρό και καθολικό τρόπο που προβλέπεται και για τη χώρα μας, πάντα ακολουθεί ένα ακόμα πιο σκληρό σύστημα, για να «διορθώσει» τις καταστροφικές συνέπειες που έχει το προηγούμενο! Αν επιτρέψουμε να εφαρμοστεί και σε μας, τα επόμενα βήματα θα είναι ακόμα πιο σκληρά, με πρώτο και κύριο τη σύνδεση της επαγγελματικής μας προοπτικής με τις επιδόσεις των μαθητών μας.

Τελικά η αξιολόγηση σημαίνει συμμόρφωση

 

παράδειγμα: η εγκύκλιος για την κάλυψη της ύλης

Ενώ τα σχολεία ήταν κλειστά σχεδόν 3 μήνες την προηγούμενη σχολική χρονιά, δηλαδή είχε χαθεί όλο το γ΄ τρίμηνο, με την εγκύκλιο με θέμα «Οδηγίες κάλυψης πιθανών (!!) διδακτικών κενών του προηγούμενου σχολικού έτους» το Υπουργείο Παιδείας επιδεικνύει πρωτοφανή αδιαφορία για τα δεδομένα που διαμορφώνουν οι συνθήκες της πανδημίας και η μακρόχρονη αναστολή λειτουργίας των σχολείων. Συγκεκριμένα η εγκύκλιος αναφέρει ότι στο πρώτο δεκαήμερο των μαθημάτων, οι εκπαιδευτικοί θα αναπληρώσουν (ως δια μαγείας) το σύνολο των διδακτικών στόχων όλων των μαθημάτων! Οι συντάκτες των σχετικών οδηγιών απλώς παρέθεσαν δια της μεθόδου copy-paste, όλους τους διδακτικούς στόχους που περιλαμβάνονται στα ΑΠΣ-ΔΕΠΠΣ. Επομένως, οποιαδήποτε ενδεχόμενα διδακτικά κενά παρατηρούνται στους μαθητές την επόμενη περίοδο, θα χρεώνονται στην ολιγωρία, την αδιαφορία ή και την ανικανότητα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του ΙΕΠ και την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, διαθέτουν την ικανότητα να διδάξουν εντός δεκαημέρου την ύλη ενός ολόκληρου τριμήνου. Εάν ίσχυε η αξιολόγηση που θεσμοθετεί σήμερα το Υπουργείο Παιδείας θα έπρεπε να λογοδοτήσουμε στις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης σε ποιο βαθμό εφαρμόσαμε αυτή την (ανεφάρμοστη) οδηγία και να αξιολογηθούμε γι’ αυτό, επομένως, εκ των πραγμάτων, θα «όφειλε» κάθε εκπαιδευτικός να καλύψει την ύλη όπως-όπως αδιαφορώντας αν την κατανόησε έστω και ένας μαθητής. Επομένως, η αξιολόγηση όχι μόνο δεν θα βελτιώσει τη λειτουργία του σχολείου αλλά θα υποχρεώσει τους εκπαιδευτικούς να συμμορφωθούν με κάθε αντιεκπαιδευτική επιλογή όσο καταστροφική κι αν είναι για τους μαθητές τους.

Συμπέρασμα: η αξιολόγηση δεν κάνει το σχολείο καλύτερο…

Μπλοκάρουμε την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση με απεργία-αποχή από κάθε αξιολογική διαδικασία

Το επόμενο διάστημα οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να συμμετάσχουν στις ομάδες δράσεων και οι Σύλλογοι Διδασκόντων να συνεδριάσουν για να ενημερωθούν για τις αξιολογικές διαδικασίες. Ήδη στον Αριστοτέλη πάνω από το 80% των σχολικών μονάδων (48 ΔΣ και 49 Νηπ. Μέχρι τις 14/2/2021) έχουν αποφασίσει συντριπτικά απεργία αποχή! Με βάση αυτό κανένας συνάδελφος/ισσα δεν πρέπει να συμμετάσχει στις ομάδες – κανένας Σύλλογος Διδασκόντων ακόμα κι αν καλεστεί, δεν μπορεί να συνεδριάσει για θέμα σχετικό με την αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση γιατί δεν έχει απαρτία. 

Η πρωτοβουλία των 77 Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ για απεργία-αποχή από την αξιολόγηση δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει το εκπαιδευτικό κίνημα. Οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ έχουν ήδη αποφασίσει να κηρύξουν απεργία-αποχή από αυτές τις αξιολογικές διαδικασίες. Καλούμε όλους τους/τις συναδέλφους να συμμετέχουν στον αγώνα. Προχωράμε άμεσα σε διαδικτυακές ενημερωτικές συναντήσεις οργάνωσης του αγώνα.

Έχοντας την εμπειρία της νικηφόρας μάχης του 2013 – 2014 και με όπλο την απεργία – αποχή, σαν ένας άνθρωπος, η ζωντανή εκπαίδευση πρέπει να ορθώσει αδιαπέραστο τείχος αντίστασης απέναντι στους αξιολογητές. Ο κόσμος της ζωντανής εκπαίδευσης, η βάση των εκπαιδευτικών πρέπει να ανατρέψει κάθε τέτοιο σχέδιο με την αγωνιστική δυναμική του. 

Η Κεραμέως πρέπει να πάρει την απάντηση που της αξίζει από το σύνολο των εκπαιδευτικών. Τώρα είναι η ώρα να απαντήσουμε μαζικά και αποφασιστικά για όλα όσα έχουμε υποστεί από τις πολιτικές του υπουργείου Παιδείας.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ;

ΟΧΙ, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Επειδή η αξιολόγηση :

1.     Όχι μόνο δεν θα βελτιώσει την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά αντίθετα, θα αφυδατώσει την εκπαιδευτική πράξη από τον αυθορμητισμό, την πρωτοβουλία και τη δυνατότητα του διαφορετικού.

2.     Όχι μόνο δεν θα βελτιώσει την εικόνα του εκπαιδευτικού, αλλά θα συμβάλει στην πλήρη απαξίωση του κοινωνικού του ρόλου, στην υποταγή και χειραγώγησή του.

3.     Όχι μόνο δεν είναι μια «ουδέτερη» και «αντικειμενική»  διαδικασία, αλλά αντίθετα, μέσω του ασφυκτικού διοικητικού ελέγχου και των κυρώσεων, στοχεύει στην επιβολή των κυρίαρχων αξιών και παιδαγωγικών μεθόδων.

4.     Είναι μια διαδικασία μετρήσιμη, με κριτήρια, μέτρα και σταθμά που καθορίζονται αυθαίρετα από την εκάστοτε εξουσία. «Ποσοτικοποιεί» δηλαδή παράγοντες όπως η διδακτική ικανότητα, η επιστημονική συγκρότηση, η παιδαγωγική κατάρτιση, η μεταδοτικότητα, η επικοινωνία με τους μαθητές κλπ. Αυτά όμως δεν είναι ποσοτικά μεγέθη που μπορούν να μετρηθούν με μεθόδους και κριτήρια «αντικειμενικά» και «αξιοκρατικά». Είναι επομένως μια διαδικασία υποκειμενική και αυθαίρετη.

5.     Είναι μια διαδικασία αυταρχική που αλλάζει δραματικά το κλίμα στη σχολική τάξη αλλά και στο σύλλογο διδασκόντων: η συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα δίνουν τη θέση τους στον ανταγωνισμό και τη δουλοπρέπεια, η ελεύθερη σκέψη και η όποια παιδαγωγική αυτονομία αντικαθίστανται από την πλήρη υποταγή και τον ασφυκτικό έλεγχο.

6.     Αποτελεί σημαντικό μοχλό της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης του σχολείου, με βάση τις απαιτήσεις της αγοράς. Οδηγεί στην κατηγοριοποίηση και τον ανταγωνισμό των σχολικών μονάδων και στην αναζήτηση οικονομικών πόρων από ιδιώτες. Αποτελεί κεντρικό μηχανισμό για την εμπέδωση της ταξικής λειτουργίας του σχολείου, στην κατεύθυνση της διευρυμένης αναπαραγωγής των κοινωνικών ανισοτήτων και την εγχάραξη της κυρίαρχης ιδεολογίας.

7.     Προβάλλει το εκπαιδευτικό έργο ως προσωπική υπόθεση των εκπαιδευτικών. Επιδιώκει έτσι να τους ενοχοποιήσει στα μάτια των μαθητών τους και της κοινής γνώμης για την κρίση της εκπαίδευσης. Οι κοινωνικοί και εκπαιδευτικοί παράγοντες ουσιαστικά δεν αποτελούν αντικείμενο της αξιολόγησης.

8.     Είναι μοχλός ανατροπής των εργασιακών σχέσεων και καταπάτησης βασικών εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν κατακτηθεί με πολύχρονους και αιματηρούς αγώνες. Μπλοκάρει τη μονιμοποίηση και τη μισθολογική – βαθμολογική εξέλιξη και θέτει τις βάσεις για την άρση της μονιμότητας.

9.     Επιδιώκει να χειραγωγήσει ιδεολογικά τους εκπαιδευτικούς, ελέγχοντας τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς – και κατ’ επέκταση των μαθητών – σύμφωνα με τις κυρίαρχες αξίες και πρότυπα. Μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς σε «άβουλους και μοιραίους», «yes men», υπαλλήλους που πάσχοντας από μόνιμη οσφυοκαμψία ευθυγραμμίζονται με την εκπαιδευτική πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης και την επίσημη κρατική διδακτική.

10. Περιορίζει την παιδαγωγική ελευθερία και αυτονομία των εκπαιδευτικών στην εκτέλεση του εκπαιδευτικού έργου, συρρικνώνοντας δραστικά τις όποιες δυνατότητες για εναλλακτικές μορφές διδασκαλίας και εκπαιδευτικές καινοτομίες.

11. Προκαλεί ανταγωνισμούς και συγκρούσεις μεταξύ των εκπαιδευτικών.

12. Είναι μια διαδικασία που όχι μόνο  δεν θα προωθήσει τη διαφάνεια και την "αξιοκρατία", αλλά θα οικοδομήσει ένα νέο πρωτόγνωρο καθεστώς διαπλοκής και αλληλοτροφοδότησης των κομματικών - διοικητικών και αξιολογικών μηχανισμών. Το ρουσφέτι θα κυριαρχήσει και οι τάσεις διάλυσης και υποταγής κάθε συλλογικής δράσης θα ενισχυθούν.

13. Θέτει τα θεμέλια μιας ιστορικής διάσπασης του εκπαιδευτικού σώματος με την κατηγοριοποίηση σε  «στελέχη – αξιολογητές» και «εκπαιδευτικούς – αξιολογούμενους».

Η μάχη ενάντια στην αξιολόγηση, μάχη για το δημόσιο σχολείο

Η αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις για την αξιολόγηση και το γεγονός ότι καμία δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να την επιβάλει διαχρονικά είναι σοβαρή παρακαταθήκη του εκπαιδευτικού κινήματος. Φυσικά πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτή την εμπειρία, βλέποντάς την ταυτόχρονα στο πλαίσιο της σημερινής  επίθεσης στο δημόσιο σχολείο που είναι συνολική και γενικευμένη.

Ταυτόχρονα, πρέπει να αξιοποιήσουμε την εμπειρία των χωρών που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια συστήματα αξιολόγησης. Αν η αξιολόγηση είναι η απάντηση για την βελτίωση της εκπαίδευσης, τότε γιατί τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα σε εκείνες που την εφαρμόζουν σκληρά, όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία, υπάρχουν τεράστια προβλήματα στη δημόσια εκπαίδευση, από την υποχρηματοδότηση μέχρι την εγκατάλειψη σοβαρών υποστηρικτών δομών για τα παιδιά από τα πιο φτωχά στρώματα ή τη μεγάλη σχολική διαρροή, οδηγώντας τους εκπαιδευτικούς σε μεγάλα απεργιακά ξεσπάσματα; Γιατί όλο και περισσότερο το επάγγελμα του εκπαιδευτικού σε αυτές τις χώρες απαξιώνεται, με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να εγκαταλείπουν τη σχολική τάξη από τα πρώτα κιόλας χρόνια της σταδιοδρομίας τους; Και φυσικά, η απάντηση που δίνουν οι εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις που γίνονται κατά καιρούς στο όνομα της αντιμετώπισης αυτών των προβλημάτων είναι ακόμα πιο σκληρή αξιολόγηση. Δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο την εκπαίδευση στη σκληρή δίνη της νεοφιλελεύθερης πρόσδεσής της στην ιδιωτικοποίηση, την εμπορευματοποίηση, την εργασιακή ανασφάλεια των εκπαιδευτικών και την υπονόμευση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών.

Η παρούσα προσπάθεια της κυβέρνησης πρέπει να βρει μπροστά της, για ακόμα μια φορά, τη μαχητική αντίσταση των εκπαιδευτικών. Δεν είναι σχήμα λόγου, ούτε μια γενική επίκληση. Από την έκβαση αυτής της αντιπαράθεσης θα εξαρτηθούν πολλά για το μέλλον του δημόσιου σχολείου, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Γιατί πρέπει να έχουμε βαθιά συναίσθηση ότι αν αφήσουμε έστω και ένα μικρό περιθώριο εφαρμογής της αξιολόγησης από την αρχή, κάθε επόμενο βήμα θα είναι ακόμα πιο δύσκολο. Η μάχη λοιπόν που έχουμε μπροστά μας πρέπει να δοθεί σχολείο το σχολείο, με πλήρη επίγνωση της ιστορικότητάς της.

 

ΓΝΩΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Η

αντιπαράθεση που συνεχίζεται σε όλα τα πεδία (ιδεολογικό, συνδικαλιστικό, πολιτικό) θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των εκπαιδευτικών πραγμάτων, θα επιταχύνει ή θα αναχαιτίσει τις διαδικασίες αποδόμησης του δημόσιου σχολείου και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών. Είναι μια μάχη κοινωνικού χαρακτήρα που αφορά τον εργαζόμενο γονιό, το μαθητή και όλες όσες δυνάμεις στρέφονται ενάντια στη νεοσυντηρητική πολιτική και τη δικτατορία των δεικτών και της αγοράς.

Ο κοινωνικός ρόλος του εκπαιδευτικού, ο κοινωνικός έλεγχος της εκπαίδευσης, η αντίληψη για την εκπαιδευτική διαδικασία, το περιεχόμενο, τις μεθόδους και την κοινωνική της αποστολή, πρέπει να αποτελέσουν μαζί με την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, τον πυρήνα μιας αντίπαλης λογικής.

Από αυτή την αφετηρία πρέπει να επιδιώξουμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση των δυνάμεων εκείνων που διαφωνούν συνολικά με την επιχείρηση επιβολής της αξιολόγησης, να δημιουργήσουμε εστίες αντίστασης και δράσης, με στόχο την αναχαίτιση και ανατροπή της, αλλά και τη διαμόρφωση ενός ρεύματος μορφωτικής και πολιτιστικής αντεπίθεσης, που θα διεκδικεί και θα κατοχυρώνει στην πράξη ένα άλλο ρόλο για τον εκπαιδευτικό και την ίδια την εκπαίδευση.

Είναι επίκαιρο και αναγκαίο όσο ποτέ, απέναντι στα ιεραρχικά πυραμιδωτά σχήματα διοίκησης και ελέγχου, να αντιπαραθέσουμε τη λογική των δικτύων, της οριζόντιας επικοινωνίας, επαφής και ισότιμης συνεργασίας. Δίκτυα που θα στηρίζονται, όχι στη δύναμη των ιδιωτικών εταιρειών εκπαιδευτικού λογισμικού, αλλά στη δυναμική που μπορεί να αναπτύσσουν οι σχολικές κοινότητες και η συνεργασία των εκπαιδευτικών.

ΔΕΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ!

· Ουσιαστικός ρόλος στο σύλλογο διδασκόντων και την εκπαιδευτική κοινότητα για τη συλλογική οργάνωση της εκπαιδευτικής πράξης, για την αντιμετώπιση των μαθησιακών προβλημάτων με εσωτερική χρήση των συμπερασμάτων. 

 

· Παιδαγωγική ελευθερία, δημοκρατία στα σχολεία. 

 

· Απέναντι στην αντίληψη που θέλει οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί να υπηρετούν τις ανάγκες του σχολείου, να αγωνιστούμε για ένα σχολείο που θα υπηρετεί τις ανάγκες των μαθητών και των εκπαιδευτικών.