Οι εξελίξεις με τη δεύτερη αξιολόγηση είναι εξαιρετικά σοβαρές. Η ειδησεογραφία του Σαββατοκύριακου αναφέρει:
Το κουαρτέτο απαιτεί:
1. Απολύσεις διαρκείας με μόνιμο σύστημα απολύσεων στο δημόσιο. Η εφημερίδα Αγορά σημειώνει ότι το κουαρτέτο ζητά ένα πακέτο 6 μέτρων που στοχεύει απευθείας στο ελληνικό δημόσιο με την επιχειρηματολογία ότι το δημόσιο έμεινε απυρόβλητο για ψηφοθηρικούς λόγους, ενώ η κρίση έπληξε κυρίως τον ιδιωτικό τομέα. Είναι σημαντικό ότι τις απολύσεις τις έχει πρώτο μέτρο στο πακέτο των 6 σημείων. Στόχος της πρότασής τους η δραστική μείωση του δημοσίου τομέα και του μισθολογικού και λειτουργικού κόστους. Να σημειώσουμε εδώ ότι η συζήτηση ξανά για το μισθολογικό κόστος δηλώνει ότι ανοίγει ξανά το θέμα των μισθών στο δημόσιο.
διαβάστε και στη συνέχεια...
...Όταν κυβέρνηση και κουαρτέτο ετοιμάζουν τέτοια διαπραγμάτευση, είναι φανερό ότι ο σχεδιασμός των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΣΕ για ΑΔΕΔΥ στις 24/11 και ΓΣΕΕ στις 8/12 είναι τουλάχιστον προδοτικός! Η αξιολόγηση συζητιέται στις 5/12!!! ΔΑΚΕ/ΠΑΣΚ/ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πλήρη γραμμή συνεργασίας με τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Στην ουσία οι πολιτικές δυνάμεις του 3ου μνημονίου συμμαχούν ανοιχτά και στο εργατικό κίνημα, χωρίς να κρατούν κανένα πρόσχημα! Η ΓΣΕΕ έχει υπογράψει και μνημόνιο εθνικής συνεννόησης!!! Όλοι αυτοί, μαζί με το ΜΕΤΑ καταψήφισαν στη ΓΣΕΕ πανεργατική για 24/11.
Με την τακτική αυτή συντάσσονται με τον τρόπο τους – παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις και τις λεκτικές διαφοροποιήσεις – και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Αποδέχονται αυτό το σχεδιασμό και αρνούνται την πανεργατική κλιμάκωση. Στην πράξη ναρκοθετούν την ανάγκη γενικής απεργίας που είχε αποφασιστεί (και πάλι καθυστερημένα) για τις 24 Νοέμβρη με αποφάσεις σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στη ΓΣΕΕ το ΜΕΤΑ ψήφισε κατά της 24ης Νοέμβρη και μαζί με ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΕΜΕΙΣ μετάθεσε την απεργία για τις 8 Δεκέμβρη, πιθανότατα μετά εορτής δηλ. μετά την 2η αξιολόγηση! Το ΠΑΜΕ ενώ την καταψήφισε, «υπάκουσε» στη συμβιβασμένη πλειοψηφία και αποφάσισε να αλλάξει «σε μια μέρα», με αποφάσεις ΔΣ που έχει την πλειοψηφία, ακόμα και αποφάσεις ΓΣ σωματείων ιδιωτικού τομέα που καλούσαν για τις 24/11. Aπέσυρε εν ριπή οφθαλμού τις αποφάσεις αυτές όταν η ΓΣΣΕ πήρε απόφαση για 8/12! Η τακτική του ασφαλιστικού επαναλαμβάνεται!!! Εκεί το πάνε το πράγμα. Ζούμε την επανάληψή του η οποία αποδείχτηκε καταστροφική ακόμα και για τη συγκέντρωση δυνάμεων και έσπειρε απογοήτευση όχι για μια μάχη που χάθηκε αλλά για μια μάχη που δε δόθηκε! Αντί να κάνει το αυτονόητο, με επιθετική γραμμή, να κρατήσει τις αποφάσεις και να πάμε σε πανεργατική, εκείνο έπραξε ακριβώς ανάποδα! Μάλιστα, εκεί που οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, θέτουν την πρόταση για απεργία πανεργατική στις 24/11 (Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, Λογιστές, Φάρμακο, εργατικά κέντρα π.χ. Ιωάννινα/Πρέβεζα κλπ), το ΠΑΜΕ το καταψηφίζει και ψηφίζει για 8/12. Ενώ θα μπορούσε να μετατρέψει την απεργία της ΑΔΕΔΥ σε πανεργατική μέσα από τα σωματεία, τις ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που πλειοψηφεί.
Το θέμα προφανώς δεν είναι η ημερομηνία. Είναι η αποδοχή, από ΠΑΜΕ, ενός αγωνιστικού σχεδίου «ήπιας», προκαθορισμένης και προβλέψιμης διαμαρτυρίας, υπό την αιγίδα και πρωτοβουλία των υποταγμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και όχι μιας αγωνιστικής ταξικής ενότητας ανατροπής του αντεργατικού τερατουργήματος με την ευθύνη των γενικών συνελεύσεων, των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αντιπροσώπων τους. Είναι η αποδοχή της τουφεκιάς στον αέρα, και τελικά της ήττας, αντί της συσπείρωσης σε ένα ταξικό κέντρο αγώνα με άλλο σχέδιο, περιεχόμενο αιτημάτων και προοπτική που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη. Η εξάρτηση της πραγματοποίησης πανεργατικής απεργίας από τον Παναγόπουλο (και των παρατάξεων που εκπροσωπεί), η «αναγνώρισή» του ως ηγέτη μιας νέας εργατικής ταπείνωσης!
Και για να ξεφύγει από την κατακραυγή, ακόμα και δικών του δυνάμεων, το ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά καταφεύγει στη ψευδολογία και τη συκοφάντηση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο δημόσιο. Αντιγράφουμε από το «Ρ» της Τρίτης 8/11:
«Αυτές οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο πρόσφατο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ για άλλη μια φορά είχαν τη στήριξη του συνδικαλιστικού βραχίονα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Παρεμβάσεις), αφού όλοι μαζί καταψήφισαν την πρόταση της ΔΑΣ για γενική απεργία στις 8 Δεκέμβρη, επέλεξαν το δρόμο της διάσπασης και της ακύρωσης του ενιαίου πανεργατικού αγώνα. Έφτασαν στο σημείο μέσα από τις στήλες εβδομαδιαίου εντύπου να πανηγυρίζουν γιατί δεν πέρασε στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ "ο απεργιακός - αγωνιστικός σχεδιασμός του ΠΑΜΕ" δηλαδή η κλιμάκωση της πάλης με ενιαία γενική πανεργατική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η γραμμή σύγκρουσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την εξουσία του».
Εκεί δηλ. που χρωστάγανε σου ζητάνε και το βόδι!
...τα μέτρα που ζητά το κουαρτέτο
2. Να απολυθούν οι επίορκοι, οι διεφθαρμένοι και όσοι έχουν υποπέσει σε σοβαρές παραβιάσεις, κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα. Το κουαρτέτο δεν αναφέρεται στα λαμόγια, όπως ισχυρίζεται υποκριτικά. Αν συνδυάσουμε αυτή την απαίτηση με τις αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, θα δούμε ότι στο στόχαστρο θα μπουν πρώτα και κύρια οι συνδικαλιστές που υπερασπίζονται δικαιώματα και εκπροσωπούν ριζοσπαστικές, αγωνιστικές τάσεις στο κίνημα και τολμούν να συγκρούονται με τους μηχανισμούς του κράτους και της εργοδοσίας.
3. Να υπάρξει αξιολόγηση που θα οδηγεί σε πλήρη μισθολογική και βαθμολογική στασιμότητα για όλο τον εργάσιμο βίο, όταν υπάρχει αρνητική αξιολόγηση σε τρεις αξιολογήσεις
4. Να καταργηθούν όλα τα ειδικά μισθολόγια και να υπάρξουν τρία βασικά. Εκτός των ειδικών μισθολογίων, η προσωπική διαφορά που έχουν στα εκκαθαριστικά τους πλήθος δημοσίων υπαλλήλων (και εκπαιδευτικοί) γιατί με το μισθολόγιο αυτής της κυβέρνησης μειώθηκαν οι ακαθάριστες αποδοχές τους, μπαίνει στο στόχαστρο.
5. Προσλήψεις 1/5 απαρρέκκλιτα, θέτοντας θέμα για ειδικές συμβάσεις. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ σοβαρότερα απ' ότι φαίνεται με μια ματιά, γιατί απλά προσλήψεις στο δημόσιο δεν γίνονται κι αυτό φαίνεται καθαρά από τη δραματική μείωση των δημοσίων υπαλλήλων. Η αναφορά στις ειδικές συμβάσεις περιλαμβάνει την ελαστική εργασία εκτός των άλλων. Με την πρότασή τους αυτή η ΕΕ και το ΔΝΤ θέτουν θέμα ακόμα και για τους ελαστικά εργαζόμενους στο δημόσιο, μιλώντας για ειδικές συμβάσεις που "μέσω των συνεχόμενων ανανεώσεων γίνονται ουσιαστικά μόνιμες" (εφημερίδα Αγορά). Οι αναπληρωτές στην εκπαίδευση ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
6. να κλείσουν οι οργανισμοί-φαντάσματα (και φυσικά το θέμα εδώ είναι η απόλυση όλων των εργαζόμενων σε αυτούς)
Η κυβερνητική γραμμή:
Το πολύ σοβαρό είναι η κυβερνητική απάντηση, plan b, το τιτλοφορούν οι εφημερίδες. Η κυβερνητική γραμμή είναι μια νέα ευθεία επίθεση στα εργατικά δικαιώματα. Κι είναι σοβαρό γιατί αποκαλύπτει το πάνω όριο της κυβερνητικής πολιτικής σε αυτή την αξιολόγηση! Τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση είναι:
1. Ομαδικές απολύσεις και κατάργηση του υπουργικού βέτο (ή αύξηση του ποσοστού απολύσεων στο 10% το μήνα από 5% που είναι σήμερα). Η κυβέρνηση περιμένει να τη σώσει επικοινωνιακά η απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου που θα καταδικάζει την ύπαρξη του υπουργικού βέτο και έτσι, θα τη "σώζει" χωρίς να εκτίθεται ότι το καταργεί με δική της πρωτοβουλία. Υπουργικό βέτο σημαίνει η δυνατότητα του υπουργού να μην εγκρίνει ομαδικές απολύσεις που αποφασίζουν οι επιχειρήσεις. Η κατάργησή του δημιουργεί μεγάλα εμπόδια στη δυνατότητα του εργατικού κινήματος να ακυρώνει με την πάλη του αποφάσεις. Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι με αυτή τη γραμμή συντάχθηκαν ανοιχτά πια ΣΕΒ και ΕΣΣΕ
2. Δυνατότητα ακύρωσης των κλαδικών συμβάσεων από τις επιχειρησιακές. Πρακτικά σημαίνει ότι ακυρώνεται η δυνατότητα των συνδικάτων μεγάλων και σχετικά ισχυρών ακόμα κλάδων να υπογράφουν και να καθορίζουν τους όρους εργασίας για τους κλάδους τους μια και επίσημα και νόμιμα πια θα μπορούν να μην ισχύουν και τη θέση τους να παίρνουν οι επιχειρησιακές. Αυτό θα σημαίνει πογκρόμ στις μισθολογικές και εργασιακές συνθήκες αυτών των κλάδων και σοβαρά ζητήματα στο συνδικαλιστικό κίνημα αυτών των κλάδων
3. Στα συνδικαλιστικά
α. Το λοκ αουτ και η δυνατότητα του εργοδότη να κόβει το μισθό όλων των εργαζόμενων, όταν ο εργοδότης κηρύσσει λοκ άουτ ή το συνδικάτο κάνει κατάληψη κλπ Είναι πολύ σημαντικό ότι η ΕΕ και το ΔΝΤ προτάσσουν ένα τέτοιο μέτρο που μοιάζει άνευ σημασίας στο φωτογραφικό στιγμιότυπο του κινήματος. Θα έλεγε κανείς γιατί κάνουν φασαρία αφού όλα είναι παγωμένα στο κίνημα; Κι όμως αυτοί προβλέπουν στις μελλοντικές εκρήξεις και παίρνουν τώρα τα μέτρα τους. Το μέτρο αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις. Επιδιώκει να ακυρώσει την αποτελεσματικότητα κάθε αγωνιστικής μορφής, ασκεί επιθετική εργοδοτική πολιτική και δημιουργεί κινδύνους σοβαρών συγκρούσεων γιατί στην ουσία ασκεί εκβιασμό στους εργαζόμενους.
β. Περιορισμός της συνδικαλιστικής προστασίας. Η κυβέρνηση θα το εμφανίσει επικοινωνιακά ως χτύπημα των προνομίων. Στην ουσία είναι η δυνατότητα του συνδικάτου και του σωματείου και των εκπροσώπων του να ασκεί επιθετική εργατική πολιτική απέναντι στον εργοδότη! Με βάση αυτή την πρόταση της κυβέρνησης, το τοπίο αλλάζει ριζικά. Το σωματείο και ο συνδικαλιστής θα υπερασπίζει το συνάδελφο απέναντι στις αυθαιρεσίες της διοίκησης και της εργοδοσίας και θα κινδυνεύει. Αν σε αυτό προσθέσουμε την ένταση του φαινομένου των μηνύσεων από εργοδότες για συκοφαντική δυσφήμιση απέναντι σε εργαζόμενους και σωματεία/συλλογικότητες που δημοσιοποιούν μέσω μιας καταγγελίας, την καταπάτηση των εργατικών δικαιωμάτων, αποκαλύπτεται όλο το σχέδιο. Άλλωστε, σε αυτό θα προσθέσουμε και τις αποφάσεις των δικαστηρίων που τελευταία, καταδικάζουν εργαζόμενους απέναντι σε μηνύσεις των εργοδοτών για τέτοια ζητήματα.
γ. Μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων στο υπουργείο εργασίας. Οποιαδήποτε μορφή οργάνωσης των εργαζομένων βγαίνει έξω από τα όρια του νομικού πλαισίου για τη λειτουργία των συνδικάτων και των σωματείων, θα είναι παράνομος, με ότι δηλώνει αυτό για τη νέα εποχή. Είναι σαφές, ότι κι εδώ το κράτος και η εργοδοσία, δρουν προληπτικά και με το μάτι στραμμένο στο μέλλον. Όσα σωματεία δεν υποταχθούν στα νέα συνδικαλιστικά πλαίσια που θα καθορίσει η διαπραγμάτευση, οδηγούνται στην παρανομία, με πολύ σοβαρές συνέπειες πια!
Σε όλα τα παραπάνω να συμπληρώσουμε τη νομιμοποίηση των συμβάσεων ημέρας, ώρας, λευκών συμβάσεων, κατώτατος μισθός, κατάργηση τριετιών, νέος συνδικαλιστικός νόμος με τεράστια εμπόδια στο δικαίωμα της απεργίας κ.λπ.
Όταν κυβέρνηση και κουαρτέτο ετοιμάζουν τέτοια διαπραγμάτευση, είναι φανερό ότι ο σχεδιασμός των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΣΕ για ΑΔΕΔΥ στις 24/11 και ΓΣΣΕ στις 8/12 είναι τουλάχιστον προδοτικός! Η αξιολόγηση συζητιέται στις 5/12!!! ΔΑΚΕ/ΠΑΣΚ/ΣΥΡΙΖΑ είναι σε πλήρη γραμμή συνεργασίας με τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Στην ουσία οι πολιτικές δυνάμεις του 3ου μνημονίου συμμαχούν ανοιχτά και στο εργατικό κίνημα, χωρίς να κρατούν κανένα πρόσχημα! Η ΓΣΣΕ έχει υπογράψει και μνημόνιο εθνικής συνεννόησης!!! Όλοι αυτοί, μαζί με το ΜΕΤΑ καταψήφισαν στη ΓΣΕΕ πανεργατική για 24/11.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ! ΚΑΜΙΑ ΕΠΑΝΑΠΑΥΣΗ!
Τώρα χρειάζεται ενιαία πανεργατική κλιμάκωση με απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις σε κοινό αγώνα με τη νεολαία και τα πληττόμενα μικρομεσαία στρώματα. Για να σταματήσει η αφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας και της λαϊκής περιουσίας στον βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Δε συμβιβαζόμαστε με τη συνεχή φτωχοποίηση. Για να μην έρθει στη Βουλή η νέα αντεργατική λαίλαπα, για τη σύγκρουση και έξοδο από την φυλακή της ΕΕ και των δημοσιονομικών Ευρωσυμφώνων, τον απεγκλωβισμό από την θηλιά του χρέους και τη διαγραφή του, την ανατροπή της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ και του ΔΝΤ, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της εργοδοσίας.
Αντί γι’ αυτό οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συνεχίζουν το σχέδιο υπονόμευσης της αναγκαίας πανεργατικής απάντησης, είναι έτοιμες να επαναλάβουν το περσινό φιάσκο του ασφαλιστικού, να διαλύσουν και να εξαρθρώσουν το συνδικαλιστικό κίνημα, κάθε διεκδίκηση που βγαίνει έξω από τους σιδερένιους νόμους της εκμετάλλευσης, των μνημονίων και του Ευρωσφαγείου. Γι’ αυτό η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι σε ανοιχτή συμφωνία με την κυβέρνηση και τους βιομήχανους, φτιάχνουν μέτωπα «εθνικής διαπραγμάτευσης» αντί για ταξικούς αγώνες ανατροπής, στηρίζουν τις διορισμένες διοικήσεις στο ΕΚΑ και τα εργοδοτικά σωματεία σε μια σειρά χώρους δουλειάς. Η τακτική αυτή οδηγεί στην αποδοχή των μέτρων της Κυβέρνησης.
Το λόγο τώρα πρέπει να τον αναλάβουν οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι για την ανατροπή της πολιτικής της Κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου.
Με την τακτική αυτή συντάσσονται με τον τρόπο τους – παρά τις αντίθετες ανακοινώσεις και τις λεκτικές διαφοροποιήσεις – και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Αποδέχονται αυτό το σχεδιασμό και αρνούνται την πανεργατική κλιμάκωση. Στην πράξη ναρκοθετούν την ανάγκη γενικής απεργίας που είχε αποφασιστεί (και πάλι καθυστερημένα) για τις 24 Νοέμβρη με αποφάσεις σωματείων, εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Στη ΓΣΕΕ το ΜΕΤΑ ψήφισε κατά της 24ης Νοέμβρη και μαζί με ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΕΜΕΙΣ μετάθεσε την απεργία για τις 8 Δεκέμβρη, πιθανότατα μετά εορτής δηλ. μετά την 2η αξιολόγηση! Το ΠΑΜΕ ενώ την καταψήφισε, «υπάκουσε» στη συμβιβασμένη πλειοψηφία και αποφάσισε να αλλάξει «σε μια μέρα», με αποφάσεις ΔΣ που έχει την πλειοψηφία, ακόμα και αποφάσεις ΓΣ σωματείων ιδιωτικού τομέα που καλούσαν για τις 24/11. Aπέσυρε εν ριπή οφθαλμού τις αποφάσεις αυτές όταν η ΓΣΣΕ πήρε απόφαση για 8/12! Η τακτική του ασφαλιστικού επαναλαμβάνεται!!! Εκεί το πάνε το πράγμα. Ζούμε την επανάληψή του η οποία αποδείχτηκε καταστροφική ακόμα και για τη συγκέντρωση δυνάμεων και έσπειρε απογοήτευση όχι για μια μάχη που χάθηκε αλλά για μια μάχη που δε δόθηκε! Αντί να κάνει το αυτονόητο, με επιθετική γραμμή, να κρατήσει τις αποφάσεις και να πάμε σε πανεργατική, εκείνο έπραξε ακριβώς ανάποδα! Μάλιστα, εκεί που οι δυνάμεις των Παρεμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, θέτουν την πρόταση για απεργία πανεργατική στις 24/11 (Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, Λογιστές, Φάρμακο, εργατικά κέντρα π.χ. Ιωάννινα/Πρέβεζα κλπ), το ΠΑΜΕ το καταψηφίζει και ψηφίζει για 8/12. Ενώ θα μπορούσε να μετατρέψει την απεργία της ΑΔΕΔΥ σε πανεργατική μέσα από τα σωματεία, τις ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που πλειοψηφεί.
Το θέμα προφανώς δεν είναι η ημερομηνία. Είναι η αποδοχή, από ΠΑΜΕ, ενός αγωνιστικού σχεδίου «ήπιας», προκαθορισμένης και προβλέψιμης διαμαρτυρίας, υπό την αιγίδα και πρωτοβουλία των υποταγμένων ηγεσιών σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και όχι μιας αγωνιστικής ταξικής ενότητας ανατροπής του αντεργατικού τερατουργήματος με την ευθύνη των γενικών συνελεύσεων, των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αντιπροσώπων τους. Είναι η αποδοχή της τουφεκιάς στον αέρα, και τελικά της ήττας, αντί της συσπείρωσης σε ένα ταξικό κέντρο αγώνα με άλλο σχέδιο, περιεχόμενο αιτημάτων και προοπτική που μπορεί να οδηγήσει στη νίκη. Η εξάρτηση της πραγματοποίησης πανεργατικής απεργίας από τον Παναγόπουλο (και των παρατάξεων που εκπροσωπεί), η «αναγνώρισή» του ως ηγέτη μιας νέας εργατικής ταπείνωσης!
Και για να ξεφύγει από την κατακραυγή, ακόμα και δικών του δυνάμεων, το ΠΑΜΕ για μια ακόμη φορά καταφεύγει στη ψευδολογία και τη συκοφάντηση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο δημόσιο. Αντιγράφουμε από το «Ρ» της Τρίτης 8/11:
«Αυτές οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στο πρόσφατο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ για άλλη μια φορά είχαν τη στήριξη του συνδικαλιστικού βραχίονα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Παρεμβάσεις), αφού όλοι μαζί καταψήφισαν την πρόταση της ΔΑΣ για γενική απεργία στις 8 Δεκέμβρη, επέλεξαν το δρόμο της διάσπασης και της ακύρωσης του ενιαίου πανεργατικού αγώνα. Έφτασαν στο σημείο μέσα από τις στήλες εβδομαδιαίου εντύπου να πανηγυρίζουν γιατί δεν πέρασε στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ "ο απεργιακός - αγωνιστικός σχεδιασμός του ΠΑΜΕ" δηλαδή η κλιμάκωση της πάλης με ενιαία γενική πανεργατική απεργία σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η γραμμή σύγκρουσης με την κυβέρνηση, το κεφάλαιο και την εξουσία του».
Εκεί δηλ. που χρωστάγανε σου ζητάνε και το βόδι!
Η ιστορία όμως δεν επαναλαμβάνεται! Η τραγική κατάληξη της περσινής μάχης για το Ασφαλιστικό, παρά τις λαϊκές διαθέσεις, δεν θα ξαναγίνει. Ήδη πολλά σωματεία του ιδιωτικού τομέα συσπειρώνονται στη γενική απεργιακή απάντηση της 24ης Νοέμβρη και συζητάνε σχέδιο πιο δυναμικής κλιμάκωσης αμέσως μετά.
Παίρνουμε την υπόθεση στα χέρια μας.
24/11 πανεργατική απεργία, με κλιμάκωση την πρώτη βδομάδα του Δεκέμβρη που είναι και η διαπραγμάτευση, που θα θέτει την ανάγκη οργάνωσης των αγώνων με Συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων σε αγωνιστική-ταξική γραμμή σε μορφές και περιεχόμενο. Να αντιπαρατεθούμε με τον κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής που σε πλήρη ταξική συνεργασία προετοιμάζει και καθοδηγεί μια νέα ήττα των δυνάμεων της εργασίας. Κυρίως, να συντάξουμε και να συντονίσουμε τις εργατικές δυνάμεις σε ένα διαφορετικό σχεδιασμό που δε θα είναι παρακολουθητής της ήττας αλλά θα επιδιώκει να συσπειρώσει τις πιο ριζοσπαστικές και αγωνιστικές τάσεις στους εργαζόμενους και στο κίνημα.
ΜΑΖΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ 24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 24 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΤΙΣ 24/11!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου