Υπάρχουν και προσφυγικές κρίσεις για τις οποίες δεν ακούς τίποτα

Πρόσφυγες από το Μπουρούντι στη λίμνη Ταγκανίκα στα σύνορα της Ρουάντα (Daniel Hayduk/AFP/Getty Images).

Ευρωπαίοι και Αφρικανοί ηγέτες συναντήθηκαν στη Μάλτα την προηγούμενη εβδομάδα για να συζητήσουν την τρέχουσα προσφυγική κρίση, καθώς χιλιάδες άνθρωποι από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, συνεχίζουν να πεθαίνουν στο κατώφλι της Ευρώπης.

Από τον Bethan McKernan

Τα δεινά των εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν διαφύγει τον πόλεμο στη Συρία και την ISIS και τους Ταλιμπάν στο Ιράκ και το Αφγανιστάν είναι καλά καταγεγραμμένα, ακόμη και αν αυτοί οι απελπισμένοι άνθρωποι δεν καταλήξουν να βρουν κάπου καταφύγιο.

Αλλά γνωρίζουμε πολύ λιγότερα για τις συγκρούσεις, το ρατσισμό, τη μακροχρόνια φτώχεια και τα περιβαλλοντικά ζητήματα που οδηγούν τους ανθρώπους από διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο να ρισκάρουν τα πάντα και να εγκαταλείπουν τις εστίες τους.

Μερικά από τα άλλα καυτά προβλήματα που οι παγκόσμιοι ηγέτες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν στην Ευρω-Αφρικανική διάσκεψη κορυφής και θα κληθούν στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα που θα γίνει στο Παρίσι αργότερα αυτό το μήνα είναι:

1. Eρυθραία

Δύο υπήκοοι της Ερυθραίας ξεκουράζονται δίπλα σε μια λίμνη κοντά στον τερματικό σταθμό Coquelles του Eurotunnel, 30 Ιουλίου 2015, Calais, Γαλλία (Rob Stothard / Getty Images).

Η μικροσκοπική Ερυθραία στο Κέρας της Αφρικής δεν έχει εκλογές, δικαστικό σύστημα ή ελευθερία του Τύπου. Οι περισσότεροι άνθρωποι υποχρεούνται σε κάποιο είδους βαριάς εργασίας ή σκληρής στρατιωτικής θητείας, ενώ οι διαφωνούντες στέλνονται στη φυλακή.

Την έχουν περιγράψει και ως τη «Βόρεια Κορέα της Αφρικής».

2. Yεμένη

Παιδιά που έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους στην Υεμένη κάθονται σε ένα σχολείο που έχει μετατραπεί σε καταφύγιο στην πρωτεύουσα Σαναά, 19 Αυγούστου, 2015 (Mohammed Huwais/AFP/Getty Images).

Ο εμφύλιος πόλεμος στην Υεμένη είναι μία από τις λιγότερο δημοσιοποιημένες ιστορίες της εποχής μας. Η μακροχρόνια αντίσταση των Χούτι (σιίτες αντάρτες) ενάντια στην κυβέρνηση αυξήθηκε σε ένταση μετά την αποτυχία της Αραβικής Άνοιξης το 2011, με αποκορύφωμα την κατάληψη της κυβέρνησης στην πρωτεύουσα Sanaa, τον Ιανουάριο του 2015.

Μέχρι σήμερα 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί εσωτερικά από τις μάχες και είναι τόσο απελπισμένοι που καταφεύγουν ακόμη και στην ασταθή και φτωχή Σομαλία για να γλυτώσουν.

3. Λεκάνη της Λίμνης Τσαντ

Παιδιά που διασώθηκαν από την Boko Haram από νιγηριανούς στρατιώτες στο δάσος της Sambisa, κάθονται μαζί στο στρατόπεδο προσφύγων Malkohi στην Γιόλα, 5 Μαΐου, 2015 (Emmanuel Arewa/AFP/Getty Images).

Η εξέγερση της Boko Haram στη βόρεια Νιγηρία πλήττει πλέον τις χώρες που συνορεύουν με την περιοχή και ενώνονται από τη λίμνη Τσαντ, αυτό περιλαμβάνει το ίδιο το Τσαντ, καθώς και τον Νίγηρα και το Καμερούν.

Η ξηρασία και η απόλυτη φτώχεια συμβάλλουν επίσης στην αύξηση των εντάσεων στην περιοχή. Το Τσαντ αυτή την εβδομάδα κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, καθώς η κυβέρνηση αγωνίζεται να αποκρούσει την Boko Haram.

4. Αυστραλιανά κέντρα κράτησης στην Παπούα Νέα Γουινέα και στα Νησιά των Χριστουγέννων, Κόκος και Ναούρου

Μία κρατούμενη γυρίζει στο δωμάτιό της, αφού άπλωσε τα ρούχα της στο κέντρο κράτησης που χρησιμοποιείται για τους νεότερους άνδρες, γυναίκες και παιδιά, 26 Φεβρουαρίου, 2012, στο Νησί των Χριστουγέννων, Αυστραλία (Paula Bronstein / Getty Images).

Στην Αυστραλία επιβάλλεται η υποχρεωτική κράτηση για οποιονδήποτε δεν διαθέτει θεωρημένη βίζα, και από το 2013 ο καθένας που φθάνει στη χώρα με πλοίο δεν επιτρέπεται να εγκατασταθεί σε αυτήν, ακόμη και αν αποδειχθεί ότι είναι «νόμιμος» πρόσφυγας, παρά μεταφέρεται στην Παπούα Νέα Γουινέα.

Οι αναφορές για βία και βιασμούς σε αυτά τα απομακρυσμένα από την Αυστραλία κέντρα κράτησης διαρκώς και αυξάνονται.

5. Κεντρική Αμερική

Πρόσφυγες ξεκουράζονται σε ένα καταφύγιο στο Alvarado της Veracruz, Mεξικό, 10 Σεπτεμβρίου, 2010 (Sergio Hernandez/AFP/Getty Images)

Η βία των καρτέλ ναρκωτικών στην Ονδούρα, το Ελ Σαλβαδόρ και τη Γουατεμάλα έχει οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους βόρεια του Μεξικού, το οποίο όμως στο εσωτερικό του έχει να αντιμετωπίσει ένοπλες διαμάχες μεταξύ των δικών του συμμοριών που διακινούν ναρκωτικά.

Οι ΗΠΑ έχουν ξοδέψει εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση των προγραμμάτων στο Μεξικό, που σκοπό έχουν να βρίσκουν και να απελαύνουν μη-αμερικανούς πολίτες, εμποδίζοντάς τους έτσι να φτάσουν τα σύνορα των ΗΠΑ.

6. Οι Ροχίνγκια της Βιρμανίας

Πρόσφυγες Ροχίνγκια η Asyah (23), αριστερά, και η Mojuha (20), κάθονται σε ένα προσωρινό καταφύγιο στο Bayeun, Iνδονησία, 27 Οκτωβρίου, 2015 (Ulet Ifansasti/Getty Images).

Περίπου 1,3 εκατομμύρια μουσουλμάνοι που ανήκουν στην εθνοτική ομάδα των Ροχίνγκιας ζουν στη Βιρμανία, και είναι μία από τις πιο διωκόμενες μειονότητες του κόσμου, καθώς στερούνται πολλά βασικά δικαιώματα από τη στρατιωτική χούντα που κυβερνάει τη χώρα εδώ και δεκαετίες.

Αυτό που είναι ακόμη χειρότερο είναι ότι όσοι προσπαθούν να διαφύγουν τα τελευταία χρόνια πέφτουν συχνά θύματα σπειρών δουλεμπόρων, που τους υποχρεώνουν σε υποχρεωτική εργασία-σκλαβιά σε αλιευτικά σκάφη.

7. Μπουρούντι

Γυναίκες περνάνε μπροστά από οδόφραγμα που έχει στηθεί από διαδηλωτές στην Βujumbura την ημέρα των εκλογών 21 Ιουλίου, 2015 (Carl de Souza/AFP/Getty Images).

Περισσότεροι από 210.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει το Μπουρούντι όπου η βία επικρατεί παντού μετά την αυθαίρετη απόφαση του προέδρου του, Pierre Nkurunziza να αλλάξει το σύνταγμα για να δώσει ο ίδιος μια τρίτη θητεία στον εαυτό του. Η εύθραυστη ειρήνη της χώρας απειλείται καθώς οι εντάσεις μεταξύ του στρατού και των πολιτικών ομάδων εντείνονται μέρα με την ημέρα.

8. Βίαιη απομάκρυνση των Ρομά

Εκσκαφέας και προσωπικό καθαρίζουν έναν παράνομο καταυλισμό στο Malmo της Σουηδίας, 3 Νοεμβρίου, 2015. Η σουηδική αστυνομία άρχισε να καθαρίζει τον καταυλισμό των Ρομά μετά από πολύμηνη αντιπαράθεση μεταξύ των αρχών της πόλης και περίπου 200 ατόμων που είχαν εγκατασταθεί εκεί, χωρίς άδεια. (Erland Vinberg/ΤΤ μέσω AP).

Οι Ρομά έχουν γνωρίσει το ρατσισμό εδώ και αιώνες και η παράδοση συνεχίζεται και σήμερα στην Ευρώπη. Ένας καταυλισμός Ρομά στις παρυφές του Μάλμο στη Σουηδία δέχτηκε επίθεση τον περασμένο μήνα. Τα σπίτια περισσότερων από 200 ανθρώπων καταστράφηκαν και οι τοπικές αρχές έχουν σχέδια για τη μεταστέγαση μόνο 40 ατόμων, καθώς πλησιάζει ο χειμώνας.

9. Σουδάν και Νότιο Σουδάν

Μία γυναίκα πρόσφυγας με το παιδί της, θύματα των επιθέσεων στο Σουδάν, κάθεται έξω από τη σκηνή της στο στρατόπεδο Kule που βρίσκεται στο πέρασμα των συνόρων Pagak στην Gambella της Αιθιοπίας, 10 Ιουλίου, 2014 (Zacharias Abubeker/AFP/Getty Images).

Η κυβέρνηση συνεχίζει να προκαλεί θηριωδίες κατά του λαού της στο Darfur και στο Kordofan, καθώς προσπαθεί να πολεμήσει τις ομάδες αυτονομιστών. Το νεοσυσταθέν έθνος του Νοτίου Σουδάν έχει επίσης πληγεί από συρράξεις από τη γέννησή του, το 2011.

10. Πακιστάν

Πακιστανός στρατιώτης περπατά ανάμεσα στα συντρίμμια της στρατιωτικής σχολής του Peshawar, μία μέρα μετά την επίθεση των Ταλιμπάν, η οποία είχε 141 θύματα, 17 Δεκεμβρίου, 2014 (A Majeed/AFP/Getty Images).

Περισσότεροι από 20.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας λόγω των μαχών μεταξύ ομάδων ανταρτών, όπως οι Ταλιμπάν και της κυβέρνησης μαζί με αμερικανικές δυνάμεις.

11. Σομαλία

Σομαλοί πρόσφυγες στην ουρά για το λεωφορείο που θα τους μεταφέρει στο στρατόπεδο προσφύγων Dagahaley, μέρος του γιγαντιαίου προσφυγικού συνοικισμού Dadaab στα σύνορα Κένυας-Σομαλίας, 23 Ιουλίου, 2011 (Oli Scarff / Getty Images).

Η Ισλαμική τρομοκρατική ομάδα της Αλ-Σαμπάαμπ έχει προκαλέσει δυστυχία στους Σομαλούς εδώ και δεκαετίες, μετατρέποντας ουσιαστικά τη χώρα σε ένα αποτυχημένο κράτος.

Για μια στιγμή φάνηκε σαν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι που διέφυγαν στην Κένυα και σε άλλες γειτονικές χώρες να είναι σε θέση να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Η κλιμάκωση όμως της βίας τα τελευταία δύο χρόνια και η χειρότερη ξηρασία στην περιοχή εδώ και 60 χρόνια ανάγκασαν πολύ περισσότερους να φύγουν.

12. Λιβύη

Μία γυναίκα αγκαλιά με το παιδί της εισέρχονται στην Τυνησία από την Λιβύη, 2 Μαρτίου, 2011 στο in Ras Jdir, της Τυνησίας (Spencer Platt/Getty Images).

Η Λιβύη είναι ένας ενδιάμεσος σταθμός για πολλούς πρόσφυγες που προσπαθούν να φθάσουν στις ακτές της Ευρώπης, αλλά το κενό εξουσίας που άφησε ο θάνατος του Μουαμάρ Καντάφι το 2011 έχει οδηγήσει σε κλιμάκωση της βίας μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων, φυλετικών πολιτοφυλακών και ομάδων τζιχαντιστών, κάτι που έχει εκτοπίσει από τις εστίες τους πάνω από 430.000 ανθρώπους.

13… κλιματική αλλαγή

Οι πλημμύρες στις Νήσους Μάρσαλ τον Μάρτιο του 2014 άφησαν 1.000 ανθρώπους άστεγους. (GIFF Johnson / AFP / Getty Images).

Η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό τα επόμενα χρόνια να ξεπεράσει ακόμα και τον πόλεμο ως η μεγαλύτερη αιτία μετανάστευσης σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι πρώτοι αιτούντες άσυλο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, μια οικογένεια από το Κιριμπάτι, απορρίφθηκαν από τη Νέα Ζηλανδία και απελάθηκαν πίσω από εκεί που ξεκίνησαν, τον Σεπτέμβριο.

Καθώς ακραία καιρικά φαινόμενα, πλημμύρες και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας επηρεάζουν πεδινές χερσαίες περιοχές, έως και 650 εκατομμύρια άνθρωποι στα νησιά του Ειρηνικού, το Βιετνάμ, την Ινδία και το Μπαγκλαντές μπορεί να χρειαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

Μετάφραση-επιμέλεια κειμένου, Σοφία Σπανού αποκλειστικά για το Νόστιμον ήμαρ

Πηγή: http://www.nostimonimar.gr/iparchoun-ke-prosfigikes-krisis-gia-tis-opies-den-akous-tipota/