Η Κεραμέως εισάγει στα σχολεία "διδασκαλία" μιας παλαβής ψεκασμένης ψευδοεπιστημονικής παραθρησκευτικής σέχτας...

Η Κεραμέως εισάγει στα σχολεία "διδασκαλία" μιας παλαβής ψεκασμένης ψευδοεπιστημονικής παραθρησκευτικής σέχτας ("Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής") πως αν η έγκυος ήθελε αγόρι τότε το κορίτσι βγαίνει λεσβία ενώ αν ήθελε κορίτσι τότε το αγόρι βγαίνει γκέϊ. Επίσης πως αν η έγκυος κοιτάξει άγαλμα, τότε το παιδί βγαίνει κορίτσι και νικά σε καλλιστεία. Τέλος πως νερό που εκτίθεται σε μουσική χέβι μέταλ γίνεται κατρουλιό. Και δεν τρολάρουμε!

Τι λέει αυτή η ΜΚΟ:

"Η γυναίκα προορίζεται να σώσει τη σχέση", «Η έγκυος απλά υλοποιεί το σχέδιο», "Οι έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να κάνουν παρέα με ελαττωματικούς", "Ο αγ Πορφύριος και η ευγονική" είναι κάποια απ' όσα αναφέρονται στη σελίδα της Ελληνικής Εταιρείας προγεννητικής αγωγής, στην οποία ανατέθηκε να μορφώσει τα παιδιά.

Ένα από αυτά τα βίντεο, που απευθύνονται σε μαθητές και μαθήτριες γυμνασίου, πάει ακόμα παραπέρα, υποστηρίζοντας την επίσης απόλυτα αντιεπιστημονική θεωρία, ότι η σύλληψη ξεκινά τη στιγμή που η μητέρα συλλαμβάνει την ιδέα να κάνει ένα παιδί, λόγια που αποδίδει η ομιλούσα Μαλαματένια Ρούλια από την Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής στις πεποιθήσεις μιας φυλής στην Αφρική! Πρόκειται για αντιλήψεις επικίνδυνες και αβάσιμες, οι οποίες άνοιξαν σε αρκετές χώρες την κερκόπορτα για την απαγόρευση των αμβλώσεων.

Η υπεύθυνη της Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής, Ιωάννα Μαρή ισχυρίζεται ότι η μητέρα εκτός από το αίμα της περνάει στο έμβρυο τις σκέψεις της, την πνευματική τροφή. Η υγεία διαμορφώνεται κατά τη διάρκεια που το παιδί είναι σε άμεση σχέση με τη μητέρα. Όλες οι ασθένειες ακόμα κι αν εκδηλώνονται δεκαετίες μετά, έχουν σχέση με την εγκυμοσύνη. Η ενοχοποίηση της γυναίκας, της μητέρας είναι σαφής. Μόνο μια χαρούμενη και ευτυχισμένη έγκυος, δικαιούται να ελπίζει ότι το παιδί της θα έχει μια υγιή και καλή ζωή.

«Το dna του παιδιού εξαρτάται από την ποιότητα αγάπης του ζεύγους»!

«Τα πάντα ξεκινούν τη στιγμή της σύλληψης του παιδιού» λέει η Μαλαματένια Ρούλια από την Εταιρεία Προγεννητικής Αγωγής και στηρίζει το επιχείρημα στην αρχαία Κίνα που μετρούσαν την ηλικία του παιδιού από τη στιγμή της σύλληψης, στις πεποιθήσεις κάποιας φυλής στην Αφρική της οποίας τα μέλη θεωρούσαν ότι η ηλικία του παιδιού ξεκινάει από την ώρα που η γυναίκα συλλαμβάνει την ιδέα (!) να κάνει παιδί.

Από τα ατράνταχτα επιχειρήματα δεν λείπουν και οι πληροφορίες από την αρχαία ελληνική γραμματεία «Ο Σωκράτης λέει ότι μετά τη γέννηση είναι αργά για την οποιαδήποτε αγωγή προς το παιδί» ούτε η εκκλησία «...ο άγιος Πορφύριος υποστηρίζει ότι αγωγή υγειας αρχίζει με τη σύλληψη γιατί τότε από την ανυπαρξία περνάμε στην ύπαρξη».

Η γυναίκα για την κ. Ρούλια είναι η «έγκυος που απλά υλοποιεί το σχέδιο» και σύμφωνα με τη θεωρία της εταιρείας, η επιλογή του γενετικού υλικού εξαρτάται από την ποιότητα αγάπης του ζεύγους! Δεν ξέρω τι έχουν να πουν οι βιολόγοι γι’αυτό, όμως αυτό το βίντεο θα το παρακολουθήσουν τα παιδιά μας.

Εξηγεί λοιπόν πως «...όταν το ζευγάρι τη στιγμή της σύλληψης, βρίσκεται σε ανώτερη πνευματική κατάσταση είναι μια εμπειρία που το παιδί την κουβαλάει σε όλη τη ζωή του. Ποια είναι τα επιστημονικά επιχειρήματα αυτής της «γνώσης»; Τα παραδείγματα αντλήθηκαν από την αρχαία ελληνική μυθολογία, από τα παιδιά που γεννήθηκαν από την ένωση των Θεών, γιατί «... οι μύθοι συμβολίζουν την ποιότητα της πνευματικότητας του ζεύγους».

Η κ. Ρούλια εξηγεί, πως η γνώση αυτή μπορεί να έρχεται από τα αρχαία χρόνια, συστηματοποιήθηκε όμως τα τελευταία 50. Πως; «Οι επιστήμονες μέσα από αφηγήσεις των ασθενών, βρήκαν ότι τα προβλήματα ξεκινούν από πολύ νωρίς. Ξεκίνησαν από εφηβεία πήγαν στα παιδικά χρόνια κι έφτασαν στην περίοδο της εγκυμοσύνης».

Αναλύει επίσης τους λόγους για τους οποίους η «γνώση» αυτή πρέπει να μεταφερθεί στους εφήβους: «Οι έφηβοι πρέπει να έρθουν σε επαφή με την προγεννητική αγωγή για να μπουν τα θεμέλια της αυτογνωσίας και να βελτιωθεί η κοινωνία μας.....Θα τους φέρει όμως και εσωτερική ισορροπία καθώς και ενσυναίσθηση». Επίσης «...εκείνοι («αρχιτέκτονες της νέας γενιάς») θα επιτελέσουν εν καιρώ, ως γονείς, προπαντός κατά το προγεννητικό στάδιο της ζωής των παιδιών τους».