Στην τελική ευθεία ψήφισης του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου εκτρώματος μπαίνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε πλήρη συμπόρευση με τα συμφέροντα κεφαλαίου, ΕΕ, ΔΝΤ. Το στόρυ των «σκληρών διαπραγματεύσεων» με τους «Θεσμούς», που έχουν αρχίσει πάλι να παίζουν σε επεισόδια τα ΜΜΕ, έχουμε πια εμπειρία τι επιδιώκει και που οδηγεί. Το νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή να περιέχει ακόμη χειρότερα μέτρα από τα ήδη προβλεπόμενα στην κυβερνητική πρόταση και ταυτόχρονα να εγκλωβίσει τη λαϊκή οργή μέσω εκβιασμών.
Με τη νομιμοποίηση των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων, πάνω στην αύξηση των ορίων ηλικίας -67 χρόνια ή 62 με 40 χρόνια δουλειάς- και στην αύξηση των εισφορών στους ήδη συνταξιούχους, που έχουν ψηφιστεί, προτείνεται να εφαρμοστούν από το 2016:
Κατάργηση όλων των Εθνικών Συστημάτων (ασφάλισης, πρόνοιας και υγείας), ταμείων και των ειδικών διατάξεών τους και ενοποίησή τους σε ένα φορέα με κορμό το ΙΚΑ (ΕΦΚΑ). Στο όνομα της εφαρμογής ενιαίων κανόνων για όλους τους ασφαλισμένους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επιχειρείται η εξίσωση όλων των παροχών σε χαμηλότερα επίπεδα (παροχές υγείας, εφάπαξ).
Μεγάλες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, τόσο των νέων όσο και των ήδη συνταξιούχων, αφού επαναϋπολογίζονται. Οι νέες συντάξεις θα υπολογίζονται ως άθροισμα της εθνικής σύνταξης, των 384 ευρώ (αρχικά) και της ανταποδοτικής σύνταξης, που θα προέρχεται από τις ασφαλιστικές εισφορές. Αυτή όμως θα υπολογίζεται πλέον, με μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης, ενός μειωμένου συντάξιμου μισθού, αφού αυτός θα προκύπτει από το σύνολο του ασφαλιστικού βίου, με διαγραφή (!) του τελευταίου έτους. Αυτό σημαίνει μειώσεις πάνω από 25% σε εργαζόμενους που έχουν ασφαλιστικό βίο 30 – 33 χρόνια. Για τη νέα γενιά των ανέργων και ελαστικά εργαζόμενων σημαίνει ψίχουλα, αφού το σύνολο του ασφαλιστικού βίου θα είναι πολύ μικρότερο. Η μείωση των σημερινών συντάξεων, μέσα από τον επαναυπολογισμό τους, θα δίνεται ως προσωπική διαφορά, που θα πάψει να ισχύει μετά το 2018.
Δραστικές μειώσεις μέχρι και σταδιακή εξαφάνιση των επικουρικών συντάξεων, αφού θα εξαρτάται η παροχή τους από τα δημογραφικά δεδομένα (όσο περισσότεροι θα είναι οι προβλεπόμενοι δικαιούχοι, τόσο μικρότερο το ποσό) και θα υπολογίζεται με ποσοστό αναπλήρωσης 0,45% των συντάξιμων αποδοχών για κάθε χρόνο ασφάλισης. Αυτό σημαίνει ότι για να φτάσει κάποιος το προηγούμενο ποσοστό αναπλήρωσης που ήταν 20%, δεδομένου ότι ο συντάξιμος μισθός είναι χαμηλότερος, πρέπει να δουλεύει πάνω από 45 χρόνια! Ταυτόχρονα, αυξάνεται το ποσό της μηνιαίας εισφοράς για την επικουρική ασφάλιση σε 3,5% για τους ασφαλισμένους και 4% για τους εργοδότες (από 3% και 3%). Σημειωτέον ότι οι εισφορές των εργοδοτών μειώθηκαν κατά 3,9 τα τελευταία χρόνια.
Καμιά μέριμνα κοινωνικού πόρου ή άλλης ενίσχυσης από το κράτος, για το Μετοχικό Ταμείο, που εγκαταλείπεται στην πολιτική της συνεχούς μείωσης των μερισμάτων που δίνει, μέχρι την οριστική του κατάρρευση.
Κι ακόμη:
Χαμηλότερα εισοδηματικά κριτήρια για το ΕΚΑΣ με αποτέλεσμα να το χάνουν αρχικά 70.000 δικαιούχοι, μέχρι την οριστική του κατάργηση το 2019.
Αυξήσεις σε τρεις δόσεις στις εισφορές των αγροτών που θα πάνε από το 7% στο 20%, μέχρι το 2019 και υπολογισμός εισφορών επί του εισοδήματος για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Τα μέτρα που θα περιλαμβάνει το νέο Ασφαλιστικό δεν θα εξαντληθούν με την ψήφιση του νομοσχεδίου, αλλά θα παίρνονται κι άλλα αν απαιτείται από τους δημοσιονομικούς στόχους.
Πρόκειται για πρωτοφανή αντεργατική αναδιάρθρωση, που υπερβαίνει αντιδραστικά το νόμο Γιαννίτση, τα πορίσματα των επιτροπών «σοφών», το νόμο 3863/2010 Λοβέρδου – Κουτρουμάνη. Τσακίζει τους εν ενεργεία ασφαλισμένους εργαζόμενους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους ήδη συνταξιούχους, τους ανέργους και τους ελαστικά εργαζόμενους, τη νεολαία. Προκειμένου να μην πληρώσει το κεφάλαιο όσα έκλεψε από τη συνεχή μείωση των μισθών, τη μαύρη, απλήρωτη ή ελαστική εργασία, από τη συνεχή μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αυτές που ποτέ δεν αποδόθηκαν, από τις απαλλαγές και τη λεηλάτηση των αποθεματικών των ταμείων. Ο αντιασφαλιστικός νόμος δεν έρχεται για να «σωθεί» το ασφαλιστικό! Αλλά για να ενισχυθούν τα κέρδη της αστικής τάξης, τα «επενδυτικά» κίνητρα στα ντόπια και ξένα αρπακτικά, η εξυπηρέτηση του τοκογλυφικού χρέους, η υποταγή στο δημοσιονομικό σφαγείο της ευρωζώνης. Είναι μια στρατηγική απάντηση του κεφαλαίου και της ΕΕ στην καπιταλιστική κρίση, μια αγωνιώδης προσπάθεια να σώσουν τα κέρδη τους μέσα από τη δουλοποίηση των εργαζομένων.
Κατεδαφίζουν το κολοβό, αναδιανεμητικό σύστημα, που είχε τη λογική οι «δυνατοί», δηλαδή οι εργαζόμενοι, να στηρίζουν τους «αδύναμους», παιδιά, γέροντες, αρρώστους. Το αστικό πολιτικό σύστημα και οι κυβερνήσεις διαχείρισης των συμφερόντων του, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αφού καταβύθισαν τα εργατικά δικαιώματα στη θάλασσα της ανεργίας, της ελαστικής και της μαύρης – απλήρωτης εργασίας και αντέστρεψαν τους ρόλους, μετατρέποντας τη «σύνταξη» σε μέσο επιβίωσης, ολόκληρων οικογενειών, τώρα τη λεηλατούν κι αυτή. Διαλύουν ότι άφησαν όρθιο από το δημόσιο, ασφαλιστικό σύστημα, μετατρέποντας το σε ανταποδοτικό – κεφαλαιοποιητικό. Όποιος έχει, θα πληρώνει για την υγεία του αλλά και για να έχει την πιθανότητα να πάρει κάτι παραπάνω από ένα επίδομα πείνας στα βαθειά γεράματα.
Δεν εμπιστευόμαστε κανέναν τους. Ούτε τα δεκανίκια τους εντός κι εκτός Βουλής, ΠΟΤΑΜΙ-ΛΕΒΕΝΤΗ και ΧΑ. Μαζί στηρίζουν το 3ο μνημόνιο και τα προαπαιτούμενα του Αυγούστου. Τα ίδια μέτρα ψήφιζε και η λεγόμενη «αντιπολίτευση» όταν ήταν κυβέρνηση. Έτσι κι αλλιώς «οικουμενικά» κυβερνούν. Τα ίδια ψέματα λένε στο λαό, με τα ίδια ακριβώς λόγια. Ότι θα βγούμε από τα μνημόνια εφαρμόζοντάς τα! Ότι κόβουμε συντάξεις για να τις σώσουμε! Ότι απολύουμε για να έρθουν δουλειές! Ότι οι κοινοί κανόνες φτώχειας και ισοπέδωσης των δικαιωμάτων μας είναι ισότητα και δικαιοσύνη. Και ότι αυτή η χρονιά θα είναι η τελευταία των «θυσιών». Απέναντι στη συναίνεσή τους για την καταστροφή μας απαντάμε με μαζικό, λαϊκό ξεσηκωμό. Με ταξικό πόλεμο. Δε ζητάμε «δικαιοσύνη στην εξαθλίωση». Απαιτούμε να πάρουμε πίσω όλα τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας. Τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε
Όλοι σε θέση μάχης, για ένα γενικό, απεργιακό και λαϊκό ξεσηκωμό. Με έκτακτες Γενικές Συνελεύσεις και ΓΣ προέδρων, τοπικό και συνολικό συντονισμό σωματείων, φορέων, αγροτών κλπ και Ομοσπονδιών, των εργαζόμενων Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα ξεπερνά τα όρια που βάζει ο γραφειοκρατικός, ο υποταγμένος εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Δεν περιμένουμε τα αποτελέσματα της «διαπραγμάτευσης» - κοροϊδία. Καλούμε τώρα όλες τις μαχόμενες δυνάμεις να πάρουν ξεκάθαρη θέση σε ένα ενωτικό, αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής της επίθεσης, σε μια πραγματική και όχι εικονική μάχη για να μπλοκάρουμε τον νέο αντιασφαλιστικό νόμο. Να μην τολμήσουν να τον φέρουν στη Βουλή. Να διαμορφωθεί καυτό έδαφος οργής παντού με μαζικά συλλαλητήρια, καταλήψεις, δυναμικές ενέργειες που να μην επιτρέψει να καταπατηθεί για μια ακόμη φορά η λαϊκή θέληση και αποφασιστικότητα.
Στα πλαίσια αυτά προτείνουμε συγκεκριμένα:
Έκτακτη Γενική Συνέλευση με ολομέλεια προέδρων και επιτροπή αγώνα
Τοπικός συντονισμός με ΕΛΜΕ - Σωματεία - Συλλόγους γονιών - Λαϊκές Συνελεύσεις και συλλογικότητες
Ημέρα δράσης με παρέμβαση στις πλατείες και στους ηλεκτρικούς σταθμούς της περιοχής δράσης του σωματείου μας
Πανό-αφίσες-κάθε μορφή προπαγάνδισης των αιτημάτων μας. Καλούμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες των ειδικοτήτων (εικαστικοί, θεατρολόγοι, πληροφορικής κ.λπ.) με τον πρωτότυπο τρόπο τους να συμβάλλουν αποφασιστικά στην έκδοση των υλικών
48ωρη γενική απεργία στις 21 και 22 Γενάρη. Οργανώνουμε πανελλαδικά συλλαλητήρια, καταλήψεις και δυναμικές ενέργειες παντού. Περικύκλωση της Βουλής εάν φέρουν το νόμο για ψήφιση.
Κοινό μέτωπο, συντονισμός εργαζομένων δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, ανέργων, νεολαίας, αυτοαπασχολούμενων και φτωχομεσαίας αγροτιάς.
Αγωνιστικός Συντονισμός σωματείων, λαϊκών συνελεύσεων, επιτροπών αγώνα που θα ξεπερνά τα όρια των επετειακών αντιδράσεων και της μάχης για την τιμή των όπλων.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
Καθολικό δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση για όλους χωρίς προϋποθέσεις.
Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Η ασφάλιση δεν είναι εμπόρευμα.
Το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει τους εργοδότες και το κράτος τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους.
Θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος στα 25 χρόνια υπηρεσίας για όλους και χωρίς όριο ηλικίας. Πλήρης σύνταξη στα 30 χρόνια. Σύνταξη ίση με το 80% του ύψους του τελευταίου μισθού. Αυξήσεις στις συντάξιμες αποδοχές. Να σταματήσει η διάλυση της επικουρικής ασφάλισης, του μετοχικού ταμείου και της μείωσης του εφάπαξ.
Να σταματήσει η διάλυση της δημόσιας υγείας. Σύστημα υγείας, ασφάλισης και σύνταξης αποκλειστικά Δημόσιο.
Όλοι οι πολίτες που διαμένουν στη χώρα, Έλληνες ή μετανάστες, εργαζόμενοι ή άνεργοι να έχουν ελεύθερα και χωρίς προϋποθέσεις δωρεάν περίθαλψη από ένα αποκλειστικά δημόσιο υγειονομικό σύστημα.
Άμεσα, το κίνημα απαιτεί:
Να καταργηθούν όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία χρόνια (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά κ.λπ.) και οι ρυθμίσεις που προωθήθηκαν την πενταετία των μνημονίων.
Να μην περάσουν τα βάρβαρα μέτρα του 3ου μνημονίου και ο νέος νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για την ασφάλιση.
Να επιστραφούν στα ασφαλιστικά ταμεία τα αποθεματικά που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος:
τα 70 δις ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δις που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά και τα δις που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να αποπληρωθεί το ΔΝΤ.
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι εκπαιδευτικοί, πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να συγκροτήσουν ένα πλατύ, ενωτικό, κοινωνικοπολιτικό και αγωνιστικό μέτωπο με ξεκάθαρους στόχους και πρόγραμμα ανατροπής ώστε να απαλλαγεί η κοινωνική ασφάλιση και η ζωή μας απ’ ό,τι εμποδίζει την ικανοποίηση των αναγκών μας!
Από τη μηχανή του χρέους, που καταβροχθίζει τον πλούτο που παράγουμε και τα αποθεματικά των ταμείων. Γι’ αυτό απαιτούμε: πλήρη διαγραφή του χρέους.
Από τους «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς», στο βωμό των οποίων θυσιάζονται οι κοινωνικές δαπάνες κι οι ασφαλιστικές ανάγκες. Γι’ αυτό απαιτούμε: αύξηση των κοινωνικών δαπανών με επιβάρυνση της εργοδοτικής πλευράς και όχι των μισθών.
Από τους νόμους των αγορών και των τραπεζών, που εξανεμίζουν τα αποθεματικά των ταμείων στο όνομα της υψηλότερης «απόδοσης». Γι’ αυτό απαιτούμε: έξω οι τράπεζες και οι αγορές από τα ταμεία, έξω τα ταμεία από το χρηματιστηριακό τζόγο.
Από τις απαιτήσεις των εργοδοτών, των «επενδυτών» και της «ανάπτυξης», που θέλουν μια τυπικά ή ουσιαστικά ανασφάλιστη εργασία, με τη μείωση της εισφοράς τους ή κάλυψή της από το κράτους (δηλ. απ’ τους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω της φορολογίας).
Από τη μέγγενη του ευρώ και της ΕΕ, που βρίσκονται -χρόνια τώρα, αλλά και στην εποχή των μνημονίων- πίσω από κάθε αντιασφαλιστικό μέτρο. Γι’ αυτό απαιτούμε: μη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών κατευθύνσεων της ΕΕ. Ρήξη/έξοδο από ευρώ και ΕΕ.
Από τα τρία μνημόνια και κάθε κυβέρνηση ή μηχανισμό που τα προωθεί.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε!
Άλλος δρόμος υπάρχει και είναι αυτός που ανοίγουν οι αγώνες μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου