ΜΑΖΙΚΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

«ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΓΚΟΥΛΙΩΝΗΣ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ»

Στη Λάρισα βρέθηκε στις 4 Ιουλίου και ο σύλλογος εκπ/κών «ο Αριστοτέλης» που πήρε την πρωτοβουλία να βάλει πούλμαν από την Αθήνα (μια και η ΔΟΕ κωλυσιεργούσε στο όνομα της μη συγκρότησης του προεδρείου της) ώστε να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο όλοι οι συνάδελφοι που ήθελαν να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στο διωκόμενο συνάδελφο Στ. Γκουλιώνη, με βάση τις αποφάσεις της τελευταίας Γ.Σ. του σωματείου μας. 

Ακολουθεί η δήλωση

των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων-Κινήσεων- Συσπειρώσεων

στο Δ.Σ. της ΔΟΕ 

Αγαπητός Θανάσης – Νικολάρας Γιάννης

που παραβρέθηκαν μαζί με εκατοντάδες άλλους εκπαιδευτικούς στο συλλαλητήριο της Λάρισας

paremvasisdoe@gmail.com
 Εκατοντάδες εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυοι/ες έδωσαν απάντηση αγωνιστική σε όλους αυτούς που θέλουν τον κόσμο της εργασίας φοβισμένο και πειθαρχημένο να «βλέπει τη δουλειά του και να κάθεται ήσυχος στον καναπέ του σπιτιού του».

 Έδειξαν όλες/οι που βρέθηκαν στην Λάρισα και συμπαραστάθηκαν στον διωκόμενο συνάδελφο Στέφανο Γκουλιώνη πως το όπλο των εργαζομένων και τώρα αλλά και στο μέλλον είναι η αλληλεγγύη, η συμπαράσταση και ο κοινός αγώνας.

Με κάθε τρόπο εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυοι/ες από το πρωί βρεθήκαμε έξω από την έδρα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας στη Λάρισα και με τα πανό τα συνθήματα και την αποφασιστικότητα μας στείλαμε μήνυμα στους «διώκτες» του συναδέλφου –κυβέρνηση, κρατικούς, πειθαρχικούς μηχανισμούς και στελέχη διοίκησης- πως θα μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί το δίκιο και η αλήθεια είναι από τη μεριά του κόσμου της εργασίας, του κόσμου που είναι στους δρόμους και παλεύει για τις ανάγκες και τα δικαιώματα του.

 

 

 

Με τη φωνή και την αποφασιστικότητα τους οι διαδηλωτές/τριες έστειλαν μήνυμα καθαρό πως δεν υπάρχει άλλη απόφαση του πειθαρχικού παρά μόνο η πανηγυρική αθώωση του αγωνιστή συναδέλφου.

Στη συνέχεια πλημμύρισε η πόλη της Λάρισας από διαδηλωτές/τριες που διασχίζοντας τους δρόμους της πόλης βροντοφώναξαν «κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές - αυτή η πολιτική θα ανατραπεί».

 

Ορισμένες επισημάνσεις που είναι αναγκαίες:

Για μια ακόμη φορά φάνηκαν τα όρια του κρατικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού, που το μόνο που έκανε ήταν η φυσική παρουσία δυο-τριών συνδικαλιστών και η επίμονη προσπάθεια τους να είμαστε «ήσυχοι, να μη φωνάζουμε συνθήματα, να μην ενοχλούμε τους δικαστές» και σιωπηρά να πετύχουμε την ευνοϊκή αντιμετώπιση του πειθαρχικού συμβουλίου. Αυτή η στάση τους δεν είναι λάθος γιατί δεν καταλαβαίνουν τις συνθήκες «πολέμου» που βρισκόμαστε, αλλά συνειδητή επιλογή, γιατί έτσι εξυπηρετούν τα σχέδια της συγκυβέρνησης για σιωπή-ανοχή και στήριξη αυτής της βάρβαρης -αντικοινωνικής πολιτικής με τον αυταρχισμό, τη βία και τα πειθαρχικά στον δημόσιο τομέα.  

            Η πολιτική απόφαση και συνδικαλιστική στάση των κεντρικών και τοπικών ηγεσιών είναι να μη δημοσιοποιούνται και να μην παίρνουν έκταση αυτά τα ζητήματα, να μην διαρρηγνύουν τις σχέσεις τους με τους κυβερνώντες και τους τοπικούς εκπροσώπους τους, να μην τους δυσκολεύουν και να καλλιεργούν αυταπάτες πως με τη συναλλαγή και τη συναίνεση θα υπάρχουν θετικές εξελίξεις για τους διωκόμενους.

Τα ζητήματα των διώξεων, όπως η συγκεκριμένη παραπομπή του συνάδελφου Σ. Γκουλιώνη, δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται ως μεμονωμένες περιπτώσεις και με ατομικό ή τοπικό τρόπο. Είναι κορυφαία ζητήματα που αφορούν όλους τους εργαζόμενους, στρέφονται ενάντια σε όλους, γι’ αυτό η αλληλεγγύη και η γενίκευση της απάντησης του κινήματος πρέπει να είναι συλλογική και  συνολική. Τα πειθαρχικά, οι δικαστικές διώξεις, η ποινικοποίηση των αγώνων μας αφορούν όλους και εκφράζουν μια αντιδραστική και αντιδημοκρατική μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος και την τάση για την επιβολή ενός αντιδημοκρατικού-φοβικού- αυταρχικού καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και κοινοβουλευτικής δικτατορίας.

Η συμμετοχή και η  έκφραση της αλληλεγγύης κάθε συλλογικότητας  δεν κρίνεται από τους ένα δύο αναγνωρίσιμους  παραβρισκόμενους και τις δηλώσεις στα Μ.Μ.Ε. αλλά την έγκαιρη κινητοποίηση, τη φυσική παρουσία των μελών της συλλογικότητας-παράταξης και τη μαζική συμμετοχή σ’ όλες τις δράσεις. Στους τομείς αυτούς και στη Λάρισα έδειξαν τα όρια και τις διαθέσεις τους όλοι, από συνδικαλιστικές ηγεσίες (ΔΟΕ-ΑΔΕΔΥ) μέχρι παρατάξεις (ΠΑΜΕ-ΕΡΑ).Εμείς ως Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις, όπως κάναμε στη Λάρισα με κάθε τρόπο, όσο περισσότεροι γίνεται, θα βρισκόμαστε δίπλα σε κάθε αγωνιστή που διώκεται και δεν θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε και να στηρίζουμε κάθε εργαζόμενο που συγκρούεται με την αντιλαϊκή πολιτική συγκυβέρνησης τρόικας και Ε.Ε.