Ενώ τα κέρδη του κεφαλαίου αυξάνονται, η φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων μεγεθύνεται με γοργούς ρυθμούς: οι τράπεζες προβλέπουν κέρδη 4 δισ. στο τέλος του 2023 ενώ νέες αυξήσεις ανακοινώνονται στα τιμολόγια του ρεύματος, τα νοίκια έχουν φτάσει σε απλησίαστα επίπεδα και οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης τα καθιστούν είδη πολυτελείας.
Ακόμα και τα πρωτοσέλιδα των συστημικών εφημερίδων αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση με την ακρίβεια στα βασικά είδη λαϊκής κατανάλωσης και στα ενοίκια βρίσκονται σε σημείο ρεκόρ! Από την πλευρά της η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την πολιτική στήριξης της επιχειρηματικής κερδοφορίας και με ταξικό κυνισμό αντιμετωπίζει τις αυξήσεις φωτιά. Έτσι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε τηλεοπτική του συνέντευξη όταν ρωτήθηκε για την αστρονομική τιμή του ελαιόλαδου απάντησε : «Αυτό που είναι πρόβλημα για τον καταναλωτή είναι όφελος για τον παραγωγό», αναφερόμενος πάντα στους μεγαλέμπορους και μεγαλολαδέμπορους. Ταυτόχρονα, δήλωσε ότι «η αγορά θα τα λύσει όλα και οι τιμές όπως ανεβαίνουν, κάποτε θα πέσουν».
Για να αντιμετωπίσει όμως, τη συνεχώς αυξανόμενη αγανάκτηση των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας απέναντι στην οικονομική καταβύθιση που βιώνει, έχει επιδοθεί σε μια απέλπιδα προσπάθεια να πείσει ότι έρχονται αυξήσεις στους μισθούς από 1.1.2024. Για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση λειτουργεί παραπλανητικά, χρησιμοποιώντας τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ. Αυτά παρουσιάζουν τις μεικτές αυξήσεις, αποκρύβοντας ότι μειώνονται αισθητά όταν μιλήσουμε για καθαρά ποσά. Παρουσιάζουν όλες τις «αυξήσεις» μαζί, τις αυξήσεις στο αφορολόγητο για όσες/όσους έχουν ανήλικα παιδιά, λες και αυτές αντιστοιχούν ταυτόχρονα σε όλους τους εργαζόμενους.
Όμως η αλήθεια δεν είναι αυτή. Αντίθετα η μεικτή αύξηση των 70 ευρώ στο μισθό των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα είναι 40 ευρώ καθαρά
Οι μεικτές αυξήσεις στο επίδομα παιδιών, 20 ευρώ για ένα παιδί και 50 ευρώ για δύο παιδιά, γίνονται 13 ευρώ για το ένα παιδί και 35 ευρώ για δύο παιδιά.
Η αύξηση του αφορολόγητου για τα τέκνα είναι στην πραγματικότητα 5 με 10 ευρώ το μήνα.
Οι πολυδιαφημιζόμενες “αυξήσεις” αυτό που προσφέρουν είναι περίπου 1,5 ευρώ καθαρά και 0,5-1,50 ευρώ επιπλέον για κάθε παιδί την ημέρα.
Αυτή η παρωδία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ράλι στις τιμές των προϊόντων, της ενέργειας και των ενοικίων!
13 χρόνια μισθολογικής καθήλωσης με μνημονιακές μειώσεις ως και 40% έχουν οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενους του δημοσίου σε δραματική μείωση των μισθών τους. Χαρακτηριστικά, υπάλληλος ΙΔΟΧ κατηγορίας ΠΕ (π.χ. αναπληρωτής/τρια εκπαιδευτικός) με ΜΚ1 παίρνει 906 ευρώ, ενώ κατηγορίας ΥΕ (π.χ. φύλακας ή καθαρίστρια με ΒΑΕ) παίρνει 671 και 644 ευρώ, αντίστοιχα. Ομοίως για τον/την νεοδιόριστο/η (λόγω αυξημένων κρατήσεων) το ΜΚ1 κατηγορίας ΠΕ αντιστοιχεί σε 738 ευρώ. Τα ποσά αυτά αλλάζουν λόγω μεταπτυχιακών και διδακτορικών διπλωμάτων που αυξάνουν τα κλιμάκια κατά 2 και 6 αντίστοιχα, αλλά η πραγματικότητα παραμένει σκληρή. Οι νέοι υπάλληλοι του δημοσίου έχουν μισθούς κάτω των 1000 ευρώ, ενώ όλοι είναι χωρίς 13ο και 14ο μισθό, με μισθολογικό χρόνο δύο ετών κλεμμένο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (2016-17) και μετά από 35 χρόνια υπηρεσίας ένας/μία υπάλληλος ΠΕ κατηγορίας παίρνει 1420 ευρώ. Οι «αυξήσεις» τους δεν ξεπερνούν το 4%, όταν μόνο το 2022 είχαμε πραγματική μείωση του πραγματικού μισθού κατά 7,4% και δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τον πληθωρισμό των τελευταίων χρόνων. Ενώ οι χιλιάδες συμβασιούχοι που δουλεύουν για λίγους μήνες το χρόνο θα δουν «αυξήσεις» πολύ μικρότερες.
Ταυτόχρονα το “νέο μισθολόγιο” ενισχύει την κατηγοριοποίηση των υπαλλήλων με την μεγάλη ψαλίδα στις αποδοχές μεταξύ των κατηγοριών ΠΕ/ΤΕ/ΔΕ/ΥΕ και την αντίστοιχη μεταξύ απλών υπαλλήλων και προϊσταμένων. Η ευνοϊκή μεταχείριση προς στα στελέχη της δημόσιας διοίκησης (με 30% προσθήκη στα επιδόματα θέσης ευθύνης) σχετίζεται και με την επιβολή της αντιδραστικής αξιολόγησης που θα κληθούν να υλοποιήσουν, για υποταγμένους υπαλλήλους, υπόλογους όλων των προβλημάτων του δημοσίου και την σύνδεσή της με το μισθό που ήδη προβλέπεται στο μισθολόγιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Προϋπολογισμός του 2024 κάθε άλλο παρά οφέλη για τους εργαζόμενους προαναγγέλλει. Είναι προϋπολογισμός φοροκαταιγίδας για το λαό και φοροαπαλλαγής για το κεφάλαιο. Συγκεκριμένα προβλέπει:
§ 6,2 δισ. αύξηση στους φόρους (+8,1%), συνολικά 62,9 δισ. ευρώ
§ Στα 24,3 δισ. ευρώ ο ΦΠΑ (+2,2 δισ.), από 22,1 δισ.
§ Στα 13 δισ. ευρώ οι άμεσοι φόροι, αυξημένοι κατά 1,7 δισ.
§ Αύξηση του ΦΠΑ από 13% σε 24% στα μη αλκοολούχα ποτά, στα αναψυκτικά και στο νερό με ανθρακικό που σερβίρονται από επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.
§ 12,1 δισ. ευρώ επιδοτήσεις προς τις μεγάλες επιχειρήσεις μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (8,5 δισ. ευρώ) και του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (3,6 δισ. ευρώ).
§ Νέες φοροαπαλλαγές, συνολικού ετήσιου κόστους άνω των 100 εκ. ευρώ και ακόμα περισσότερες για τις πράσινες μπίζνες
Να βγούμε στην αντεπίθεση για τον μισθό, την ακρίβεια, την αξιολόγηση, το ωράριο, τη σύνταξη, το δικαίωμα στη δουλειά, τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα!
Ο κρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός της συναίνεσης και της υποταγής έχει κηρύξει σιωπητήριο! Στο δημόσιο η ΑΔΕΔΥ με ευθύνη των ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥΠ/ΕΑΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχει ούτε σχέδιο ούτε διεκδικήσεις ούτε καν συζήτηση για αγώνες. Ακόμα κι αυτές οι απεργιακές κινητοποιήσεις που εξαγγέλλει, ανακοινώνονται στο παρά πέντε, δεν εντάσσονται σε κανένα αγωνιστικό σχεδιασμό. Στον ιδιωτικό τομέα η ΓΣΕΕ είναι παντελώς ανύπαρκτη, έχει μετατραπεί πλήρως σε φερέφωνο της εργοδοσίας και των κυβερνήσεων. Η απάντηση της ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ στον οικονομικό ορυμαγδό είναι το απόλυτο μηδέν, κόπηκε κάθε συζήτηση ακόμα και για τις εθιμοτυπικές απεργίες μπροστά στον προϋπολογισμό.
Το ΠΑΜΕ από την άλλη, ενώ διατείνεται ότι είναι η μόνη μαζική δύναμη στον ιδιωτικό τομέα και έχει συγκροτήσει μια συσπείρωση συνδικάτων, μεταθέτει τις απεργίες σε κάποιο αόριστο μέλλον, αρνείται συνολικά να θέσει ένα συγκροτημένο απεργιακό σχέδιο που θα στοχεύει στην ανατροπή της επίθεσης, αρνείται να συνολικοποιήσει τους αγώνες, όλες οι κινητοποιήσεις εξαντλούνται σε απογευματινά και Σαββατιάτικα συλλαλητήρια, κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας, που ακόμα κι αυτές δε συγκροτούν ένα σχέδιο αντεπίθεσης, τα τελευταία χρόνια γίνεται με το ζόρι μια 24ωρη και υπάρχει απόφαση για άλλη μια που σέρνεται και δεν πραγματοποιείται ποτέ. Γι’ αυτό και στην πρόσφατη σύσκεψη ομοσπονδιών που έγινε με πρωτοβουλία των δυνάμεών του, έφτασε να προτείνει μόνο κινητοποιήσεις συνδικαλιστικών στελεχών (και μάλιστα στην επέτειο του Γρηγορόπουλου 6 Δεκέμβρη) κι απογευματινά συλλαλητήρια.
Στις δύσκολες μέρες που ζούμε τα συνδικάτα μπορούν και πρέπει να μπουν αποφασιστικά μπροστά για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς (Κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1200 ευρώ και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό. Επιστροφή όλων των μνημονιακών μισθολογικών απωλειών/κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης /χορήγηση 13ου-14ου μισθού/επιστροφή κλεμμένης διετίας 2016-17/αφορολόγητο 12.000 ευρώ και 4.000 για κάθε παιδί), συνεχή αύξηση-αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον τιμάριθμο, καταπολέμηση της ακρίβειας (κατάργηση ΦΠΑ στα βασικά είδη/χρηματιστήριο ενέργειας/πάταξη της αισχροκέρδειας και κερδοσκοπίας του κεφαλαίου), το ωράριο (μείωση ωραρίου, 7ωρο-35ωρο με στόχο 6ωρο-30ωρο), τη σύνταξη (με 30 χρόνια στα 55 και 58), ενάντια στην αξιολόγηση (κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου), την άμεση και ακώλυτη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων, τη μόνιμη και σταθερή εργασία με μαζικούς μόνιμους διορισμούς, τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων, την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου και της δημόσιας υγείας. Φθηνές δημόσιες συγκοινωνίες και κοινωνικές υπηρεσίες όλων των ειδών. Μέριμνα την πολιτείας για φθηνή κατοικία. Προστασία της κατοικίας από τις ορέξεις των αρπακτικών των funds.
Να δώσουμε μάχη ενάντια στον πόλεμο και την συμμετοχή- εμπλοκή της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική μηχανή του πολέμου σε Παλαιστίνη και Ουκρανία που χρηματοδοτείται με αίμα και ιδρώτα των εργαζομένων. Στο πλευρό του παλαιστινιακού λαού και ενάντια στο κράτος τρομοκράτη του Ισραήλ, τους ιμπεριαλιστές ΗΠΑ ΕΕ ΝΑΤΟ και την κυνική ελληνική άρχουσα τάξη που ζητά κέρδη και ισχύ.
Γι’ αυτά αξίζει να αγωνιστούμε με πραγματικούς αγώνες και όχι συμβολικές διαμαρτυρίες. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο για σύγκρουση, συντονισμός, συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνα διαρκείας και απεργίες, το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας, με τα σωματεία, τις ΓΣ, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό τους, να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης, κόντρα στην υποταγή και την ήττα.
Ως Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις δημόσιου προτείνουμε την οργάνωση πολύμορφου αγώνα με απεργίες και παλλαϊκά συλλαλητήρια για πραγματικές αυξήσεις, ενάντια στη φτωχοποίηση – τη λεηλασία του εισοδήματος – την κλοπή του δημόσιου πλούτου – τον πόλεμο του κεφαλαίου και την εμπλοκή της χώρας και την ανατροπή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων και την κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας .
Πρωτοβουλίες μέσα από προσπάθειες συντονισμού σωματείων και εργατικών συλλογικοτήτων, για τη δημιουργία αγωνιστικού κοινωνικού μετώπου για Παιδεία, Υγεία, εργασία – δημοκρατία – ενάντια στην καταστολή και τις απαγορεύσεις. Συμβάλουμε με κάθε τρόπο σε ΞΕΣΗΚΩΜΟ του λαού για ρήξη και ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης-ΕΕ-ΟΟΣΑ-Κεφαλαίου.
Καλούμε τα πρωτοβάθμια σωματεία του δημοσίου να προχωρήσουν άμεσα σε γενικές συνελεύσεις για απόφαση 24ωρης απεργίας στις 14/12 (όπως προτείναμε ως Παρεμβάσεις και στην ΕΕ της ΑΔΕΔΥ - 14/12 είναι μέρα απεργίας των εργαζομένων στους δήμους) προχωρώντας σε νέες γενικές συνελεύσεις για συνέχιση και κλιμάκωση τον Γενάρη.
ΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΜΑΖΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΜΙΑ ΑΞΙΟΒΙΩΤΗ ΖΩΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου