Σε μια κρίσιμη καμπή για τη ζωή των εργαζομένων συνολικά πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ με φόντο τις εξελίξεις, την παρέμβαση και το αγωνιστικό σχέδιο. Η άλλοτε παντοδύναμη στην κοινή γνώμη κυβέρνηση της ΝΔ, με την αδυναμία στοιχειώδους κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης που αναζητά το αντίπαλο δέος για το αστικό σύστημα, επιτίθεται λυσσαλέα και στρατηγικά στην εργατική τάξη και τους εργαζόμενους επιδιώκοντας να επιβάλλει τους στόχους και τις αναδιαρθρώσεις σε όλα τα πεδία.
Η έμμεση και άμεση καταλήστευση του εισοδήματος των εργαζομένων (40% η μείωση από την κρίση του ‘10) με απογείωση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου και των μεγάλων ομίλων-επιχειρήσεων, το χτύπημα στο εργασιακό ωράριο και τα δικαιώματα, η στήριξη των μηχανισμών που γεννούν την ακρίβεια με τις ευλογίες της ΕΕ, η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς ως η μαγική λύση και το κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε όλα τα δημόσια αγαθά (ενέργεια, νερό, μεταφορές, δάση), η διάλυση και η επιχειρηματική λειτουργία των βασικών κοινωνικών υπηρεσιών σε Παιδεία- Υγεία- Ασφάλιση, η -σε βάρος των αναγκών του λαού- εμπλοκή της χώρας στους πολέμους του κεφαλαίου, με πάνω από 6 δις το χρόνο στρατιωτικών δαπανών, μαζί με τη συνεργασία του εφοπλιστικού κεφαλαίου της χώρας και της έρευνας με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ σηματοδοτούν τη σφοδρή ταξική επίθεση που εξαπολύουν. Αποτελούν εγκληματική καθημερινότητα και επιδίωξη για τα αστικά επιτελεία, αλλά και κάνουν για το εργατικό κίνημα επιτακτική την ανάγκη ενιαίων πολιτικών στόχων σύγκρουσης και ανατροπής προς υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων.
Σε αυτή την πραγματικότητα η κοινωνική οργή ξεδιπλώνεται μέρα με τη μέρα. Με τον αναβρασμό στην εκπαίδευση όπου συντελούνται καταλήψεις από γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς, συνελεύσεις, συνεχείς κινητοποιήσεις ενάντια στο μπαράζ συγχωνεύσεων, παράνομες διώξεις, χτύπημα απεργών που μπλοκάρουν την αξιολόγηση και ποινικοποίηση του απεργιακού δικαιώματος. Με δεδομένη την κατάσταση στην υγεία όπου το μαχόμενο υγειονομικό κίνημα βγαίνει σε απεργία και κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της υγείας του λαού και των εργασιακών δικαιωμάτων, το μπλοκάρισμα της μετατροπής των νοσοκομείων σε επιχειρήσεις, την είσοδο ιδιωτών και εργολάβων με τις πλάτες του δημόσιου χρήματος σε όλες της λειτουργίες της δημόσιας υγείας.
Απέναντι σε όλα αυτά η στάση της πλειοψηφίας στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ έκλεισε το μάτι στην κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει παρά τις όποιες κορώνες. Οι περισσότερες παρατάξεις (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥΠ, ΕΑΕΚ, Ανατροπή) κινούνται σε επίπεδο απλών διαπιστώσεων όσον αφορά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ και την απαξίωση των εργαζομένων, την ακρίβεια, μισθούς, στέγαση, χωρίς αναφορά στις αιτίες, την πολιτική που τα επιβάλλει και ως εκ τούτου κανένα αγωνιστικό σχέδιο σύγκρουσης, με συνέχεια και στόχους. Η βάση συζήτησης για τις δυνάμεις αυτές αποτελεί η πρόσδεση στην αστική πολιτική και η υποταγή στο εφικτό, αρνούνται να συγκρουστούν να σπάσει η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης και άρα καταλήγουν να δίνεται έμφαση μόνο σε διεκδικήσεις όπως το αφορολόγητο, το ξεπάγωμα των κλιμακίων, την κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ των ανέργων, την εύρεση κατοικίας από Δήμους κλπ. Με αυτά ως δεδομένα και με προφανή συνεννόηση πρότειναν και ψήφισαν μια «προτεινόμενη απεργία» στις 13 Νοέμβρη (2 μήνες μετά!!!) προς τη ΓΣΕΕ, κλείνοντας έτσι όλο το αγωνιστικό πρόγραμμα μέχρι τα Χριστούγεννα, με Γενικό Συμβούλιο στις 10/10, συνδιάσκεψη στην Καβάλα 4-5/11, περιφερειακές συσκέψεις, στήριξη των κλαδικών κινητοποιήσεων όπου υπάρχουν και αν υπάρξουν... Παρά τη γκρίνια προς τη ΓΣΕΕ συνεχίζουν τον ακολουθητισμό και τη συμπόρευση μαζί της ως μοναδική προϋπόθεση για πανεργατική απεργία. Μοναδικό άγχος, πέρα από την απόρριψη της πρότασής μας για άμεση απεργιακή απάντηση ως πρώτο βήμα και συνέχιση κλιμάκωσης με όλο το διεκδικητικό πλαίσιο και συνολικά αιτήματα μαζί με την Υγεία ήταν μη τυχόν και βάλει η ΓΣΕΕ απεργία πιο νωρίς, ενώ για τέλη Νοέμβρη ή αρχές Δεκέμβρη δεν υπάρχει πρόβλημα. Η απάντηση των δυνάμεων αυτών στο οικονομικό ορυμαγδό σε βάρος του λαού ήταν το απόλυτο μηδέν και όλοι μαζί βοηθούν την κυβέρνηση και δουλεύουν εναντίον των εργαζομένων!
Η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) παρότι τοποθετήθηκε για το συνεχές χτύπημα των εργαζομένων σε όλους τους χώρους, τον αυταρχισμό και το ρόλο των ΜΜΕ, μίλησε για Γενικές Συνελεύσεις καλής ενημέρωσης και οργάνωσης των αγώνων και απεργιακής απάντησης κλαδικών και γενικευμένης, κάλεσε για επίσπευση των διαδικασιών, δεν κατέθεσε σχέδιο ενιαίας αγωνιστικής απάντησης και πολιτικούς στόχους. Επακόλουθα αρνήθηκε την πρόταση των Παρεμβάσεων για άμεσο απεργιακό σταθμό, συνέχισή του με συμβολή στο να συνολικοποιηθούν οι αγώνες με αντίστοιχο περιεχόμενο. Τα καλέσματά του σε διαμαρτυρίες, διάσπαρτες κινητοποιήσεις δε συγκροτούν σχέδιο αντεπίθεσης, ίσα ίσα οδηγούν σε κοινοβουλευτικά συμπεράσματα, αφού στο όνομα της “γενίκευσης” οδηγούμαστε τα τελευταία χρόνια σε μία απεργία και μία άλλη που σέρνεται όλη τη χρονιά! Ουσιώδης παραμένει η διαφορά μας για δημιουργία όρων ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής, τη στιγμή που ούτε στους κλάδους στα συνδικάτα μπαίνει σε απεργία ως πρώτο βήμα. Στη ΓΣΕΕ το ΠΑΜΕ έθεσε για τις 13/11, ενώ στην ΑΔΕΔΥ ήταν η ΔΗΣΥΠ στο ρόλο του «λαγού» για την ίδια μέρα. Στην ίδια γραμμή του ακολουθητισμού συμφώνησαν όλοι μαζί να περιμένουμε-καλέσουμε τη ΓΣΕΕ να πάρει απόφαση και μετά να οριστικοποιήσουμε, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να πάει και αργότερα η απεργία.
Ως Παρεμβάσεις καταθέσαμε και ψηφίσαμε αγωνιστική πρόταση και σχέδιο, γνωστό από το προηγούμενο γενικό συμβούλιο. Διμέτωπο Παιδεία-Υγεία καταρχήν από το δημόσιο, αλλά και κάλεσμα και σε άλλες ομοσπονδίες και συμπόρευση με ιδιωτικό τομέα και με πρωτοβουλίες από τα κάτω. Θέσαμε προμετωπίδα την διάχυτη κοινωνική οργή που υπάρχει παντού και την επιτάχυνση της κυβέρνησης ΝΔ στις στρατηγικές αναδιαρθρώσεις. Βάλαμε όλο το ταξικό περιεχόμενο και την αναγκαιότητα να τεθούν ως ενιαίοι πολιτικοί στόχοι τα επιμέρους με σύνδεση μεταξύ τους, για αυξήσεις μισθών πέρα από τα όρια της αποδοχής της δημοσιονομικής πολιτικής, χτύπημα της ακρίβειας με πλαφόν στις τιμές των βασικών αγαθών, ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων σε όλες τις πρώην ΔΕΚΟ, να γίνουν από το κίνημα ρήγματα στην οικονομία πολέμου με τα δις δαπανών για εξοπλισμούς και απεμπλοκή της χώρας από τα πολεμικά μέτωπα, τερματισμό της σφαγής του παλαιστινιακού λαού, φθηνή κατοικία και προστασία της λαϊκής οικογένειας και των εργαζομένων.
Με δεδομένο τον αναβρασμό που υπάρχει στην Παιδεία, αλλά και στην Υγεία με το τσάκισμα του ΕΣΥ, την αδυναμία στοιχειώδους πρόληψης-περίθαλψης και αποκατάστασης του λαού, την είσοδο ιδιωτών σε εφημερίες, απογευματινά χειρουργεία και ιατρεία, την παρουσία ΣΔΙΤ, την παραχώρηση τομέων σε εργολάβους και την επιχειρηματική λειτουργία, τις βίαιες μετακινήσεις και την εξουθένωση των υγειονομικών και βεβαίως τις δεκάδες χιλιάδες ελλείψεις και άρνηση κάλυψης οργανικών κενών κοινό χαρακτηριστικό και στους δύο πολύπαθους κλάδους σε παιδεία και υγεία, αποτέλεσμα της χρόνιας υποχρηματοδότησης.
Όλα αυτά εν μέσω γενικών συνελεύσεων στους Συλλόγους και ΕΛΜΕ και προσπάθεια απεργιακής απάντησης-συνάντησης στις 17 Οκτώβρη όπου υπάρχει απεργία στα νοσοκομεία της χώρας. Καταγγείλαμε ότι δεν αρκεί μόνο η στήριξη γενικά και αόριστα αλλά πρέπει να συναντηθεί η Υγεία με την Παιδεία, η 17/10 να γίνει απεργιακός κόμβος όλου του Δημοσίου, ως πρώτο βήμα εκκίνησης συνολικού σχεδίου και συνέχισής του, αν στοιχειωδώς σεβόμαστε τον κόσμο. Πιάνουμε το κλίμα του αναβρασμού ώστε να αποτελέσει χρονιά αντεπίθεσης με απεργιακή κλιμάκωση και δίπτυχο σοβαρές αυξήσεις στους μισθούς, συνολική πάλη ενάντια σε ακρίβεια και ιδιωτικοποιήσεις. Οι Παρεμβάσεις έθεσαν και εναλλακτική πρόταση, πακέτο 17/10- αρχές Νοέμβρη εάν υπήρχε σύγκλιση, με πανεργατική απεύθυνση που θα υπηρετηθεί χωρίς αναβολές και τα κομπρεμί της ΓΣΕΕ. Συνολική άρνηση από όλους. Σε κάθε περίπτωση δηλώνουμε ότι η δύναμη είναι στα α/θμια σωματεία και στον αναγκαίο συντονισμό τους, στις επιτροπές αγώνα και συλλογικοτήτων γειτονιάς, εκεί θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίπλα στον κόσμο, με πρόταση και περιεχόμενο υπεράσπισης των εργαζομένων.
Με βάση και τη συνολική μας τοποθέτηση και την προσπάθεια να συμπέσουν οι αγώνες και το πολιτικό περιεχόμενο σε ένα σχέδιο προτείναμε επίσης, 20/9 στήριξη και συμμετοχή στην απογευματινή εκπαιδευτική συγκέντρωση της Παρασκευής που καλούν Σύλλογοι-ΕΛΜΕ, 23/9 στήριξη και συμμετοχή στην κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη στη δίκη για τους πλειστηριασμούς των Σμήλιου και Κλεισιάρη, 24-25 Κινητοποιήσεις της ΠΟΕΔΗΝ - παρεμβάσεις στα νοσοκομεία με διευκολυντικές στάσεις, 28/9 κινητοποίηση στη MotorOil, βάση του εφοπλιστικού κεφαλαίου που χρηματοδοτεί και ενισχύει το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ στο αιματοκύλισμα της Παλαιστίνης, 2/10 συμμετοχή στην εξ αναβολής συνάντηση στην επιθεώρηση εργασίας για τον Δημήτρη Αντωνίου στη διαμάχη με τη διοίκηση του ΕΚΠΑ και την απόλυσή του.
Την κρίσιμη περίοδο που μπήκαμε υπάρχει η αδήριτη ανάγκη η ταξική πτέρυγα να βγει επιθετικά, να απεγκλωβίσει τον κόσμο, να συμπαρασύρει με το σχεδιασμό της όλες τις δυνάμεις. Είναι φανερό ότι η πολιτική στάση των συνδικαλιστικών δυνάμεων πάνε για μια από τα ίδια, σαν να μην πέρασε μια μέρα από ότι κάνουν τα τελευταία χρόνια. Και την υπηρετούν σύσσωμοι παρά τις επιμέρους διαφωνίες. Οι διαδικασίες βάσεις, η λειτουργία και η συζήτηση πρέπει να ανοίξουν, η μεγαλύτερη συσπείρωση, ο συντονισμός σωματείων και οι επιτροπές αγώνα είναι αναγκαίες και πρέπει να εκφραστούν και να στοχεύσουν ενιαία να ανατραπούν αντιλαϊκές πολιτικές και να ηττηθεί η πολιτική τους.
Ανειρήνευτη πάλη για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις!
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία, Υγεία για όλους και δημόσια κοινωνικά αγαθά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου