Όταν στοιβάζονται τ' αδιάφορα κι έχουν απαρτία
Ένα ζωήρεμα διακρίνω στο βλέμμα τους
Active Member
Είναι συγκλονιστικό το βλέμμα του πατέρα της αδιόριστης δασκάλας. Χαμηλωμένο, σχεδόν απελπισμένο όταν συνειδητοποιεί ότι η κόρη του με δύο χρόνια προϋπηρεσία μπορεί φέτος να βρεθεί έξω από το σχολείο. «Δηλαδή το κορίτσι μου μπορεί να βρεθεί φέτος χωρίς δουλειά»;
Δεν καταλαβαίνει πολλά από «πίνακες», «μόρια» και «πιστώσεις ΕΣΠΑ». Ρωτάει «πόσοι δάσκαλοι πήραν φέτος σύνταξη;» και σε αιφνιδιάζει. Όμως εκεί καταλαβαίνεις ότι είναι το ερώτημα μιας άλλης γενιάς, εκείνης που κατάκτησε να μην παίρνει σύνταξη στα βαθιά γεράματα για να μπορούν τα παιδιά της να βρουν δουλειά στη θέση της.