Παρεμβασεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις: Ανακοίνωση για την 86η Γενική Συνέλευση ΔΟΕ Στη σκιά του τέταρτου μνημονίου, με φόντο την αξιολόγηση-αυτοαξιολόγηση, συνέδριο αναντίστοιχο των απαιτήσεων. Η οργάνωση αποφασιστικών – νικηφόρων αγώνων, καθήκον του ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ για Δ.Σ.  Δ.Ο.Ε.

	Σύνολο ψήφων	Ποσοστό	Έδρες	2015
				Σύνολο ψήφων	Ποσοστό	Έδρες
ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ	610	-	-	605	-	-
ΨΗΦΙΣΑΝ	609			605	-	-
ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ	1			1	-	-
ΕΓΚΥΡΑ	608			604	-	-
ΔΑΚΕ	182	29,93%	3	151	25%	3
ΠΑΣΚ	123	20,23%	2	101	16,72%	2
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ	114	18,75%	2	132	21,85%	2
ΠΑΜΕ	88	14,47%	2	88	14,56%	2
ΑΕΕΚΕ	44	7,23%	1	54	8,94%	1
ΕΡΑ	40	6,57%	1	78	12,91%	1
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ	13	2,13%	-
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΑ ΡΕΥΜΑΤΑ	3	0,49%
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ	1	0,16%

Η 86η ΓΣ της ΔΟΕ (23-26/6/2017) ολοκλήρωσε τις εργασίες της, στη σκιά του τέταρτου μνημονίου και της αντιλαϊκής συμφωνίας της 15ης Ιούνη, λίγες μόνο μέρες μετά τη μετωπική αντιπαράθεση του εκπαιδευτικού κινήματος με την κυβέρνηση, με επίδικο την απόπειρα προώθησης της αξιολόγησης και ενώ σε εξέλιξη ήταν η μεγάλη απεργία των συμβασιούχων στους ΟΤΑ. Παρά ταύτα, ήταν ένα συνέδριο σαν όλα τα προηγούμενα. Αναντίστοιχο των απαιτήσεων, χωρίς πλούσιο και αγωνιστικό διάλογο, ώστε να μεταφερθεί στην αίθουσα ο υπόγειος θυμός, η πίκρα της οικονομικής ανέχειας, των προβλημάτων που ζει η κοινωνία, οι αγωνίες και οι ανάγκες του κόσμου της εργασιακής περιπλάνησης, της φτώχειας, των εργατικών ατυχημάτων, της ανασφάλειας. Φωτεινές εξαιρέσεις ήταν οι τοποθετήσεις των Παρεμβάσεων αλλά και ανεξάρτητων αντιπροσώπων που μετέφεραν όλη την αγωνία του μαχόμενου κομματιού της εκπαίδευσης προσπαθώντας να χαράξουν έναν άλλο δρόμο αντίστασης και ανατροπής ενάντια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης συνεχίζει και εντείνει όλη την προηγούμενη διακυβέρνηση των Μνημονίων, της Ε-Ε, του ΔΝΤ και του Κεφαλαίου και την παρουσιάζει σαν την μοναδική λύση.

Οι αποφάσεις που πήρε η 86η ΓΣ της ΔΟΕ (θέσεις για το σχολείο, ειδική αγωγή, προσχολική αγωγή, πρόσφυγες), αλλά κυρίως οι αποφάσεις που δεν πήρε (πρόγραμμα δράσης), καθώς και τα αποτελέσματα των αρχαιρεσιών για το νέο ΔΣ της ΔΟΕ, έχουν τη δική τους σημασία, θετική ή αρνητική για τον προσανατολισμό του κινήματος και την οργάνωση των απαραίτητων αγώνων. 

Τα εκλογικά αποτελέσματα για το νέο ΔΣ αποτυπώνουν και σε επίπεδο αρχαιρεσιών την τάση ενίσχυσης του παλιού και ανασυγκρότησης του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού και αντανακλούν τη γενικότερη κατάσταση κινηματικής κάμψης και νηνεμίας. 

Το συντηρητικό μπλοκ ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ, συνεπικουρούμενο και από άλλες δυνάμεις κατά περίπτωση, πέτυχε την υπερψήφιση αποφάσεων που κινούνται σε αρνητική κατεύθυνση στα ζητήματα του σχολείου, της ειδικής αγωγής και των οικονομικών της Ομοσπονδίας. Συγκεκριμένα:

1. Στο θέμα «Το σχολείο που βιώνουμε, το σχολείο που οραματιζόμαστε», οι ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ εξάντλησαν την κριτική τους στις δύο υπουργικές αποφάσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ για το δημοτικό σχολείο και το νηπιαγωγείο, αφήνοντας στο απυρόβλητο ολόκληρη τη διαδικασία αντιεκπαιδευτικών αναδιαρθρώσεων της προηγούμενης περιόδου. Ούτε λέξη για το σχολείο της αγοράς, των νεοφιλελεύθερων/νεοσυντηρητικών εκπαιδευτικών πολιτικών, των νέων αναλυτικών προγραμμάτων και βιβλίων και των μορφωτικών φραγμών που υψώνουν. Ούτε λέξη για τις εκπαιδευτικές πολιτικές του ΟΟΣΑ και της ΕΕ, για τα αποτελέσματα του «εθνικού διαλόγου για την παιδεία» στον οποίο συμμετείχε η ΔΟΕ (με ευθύνη της ΔΑΚΕ, της ΔΗΣΥ, αλλά και της ενιαίας τότε ΕΡΑ και της ΑΕEΚΕ). Ούτε λέξη για την προηγούμενη αλλά και την επόμενη έκθεση του ΟΟΣΑ που αποτελούν τον οδηγό των αντιεκπαιδευτικών επιλογών των προηγούμενων αλλά και της σημερινής κυβέρνησης. Ούτε λέξη για το σχολείο που οικοδομήθηκε από τις πολιτικές Διαμαντοπούλου – Αρβανιτόπουλου. Κατά τα άλλα, αναπαράγουν στην απόφαση του συνεδρίου την παλαιότερη απόφαση της ΔΟΕ του 1985 για το ολοήμερο σχολείο που «θα μετατραπεί σε ζωντανή αγορά του δήμου, σε ζωντανό πολιτιστικό και κοινωνικό κύτταρο της γειτονιάς και του χωριού», χωρίς να προβληματίζονται ότι οι διατυπώσεις «αγορά του δήμου» που 32 χρόνια πριν παρέπεμπαν στην Αθηναϊκή Δημοκρατία της κλασσικής εποχής, πλέον έχουν αποκτήσει μια εντελώς διαφορετική νοηματοδότηση, εξαιρετικά επικίνδυνη για το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς. Η υπερψήφιση αυτής της απόφασης από τις ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ – και μάλιστα σε μια ψηφοφορία που αμφισβητήθηκε έντονα από τις Παρεμβάσεις και άλλες δυνάμεις – κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση με τις διεκδικήσεις, τα αιτήματα και τους στόχους του εκπαιδευτικού κινήματος.

2. Η απόφαση της 86ης Γ.Σ. του κλάδου για την Ειδική Αγωγή αποτελεί «εκπαιδευτική εκτροπή». Οι θέσεις της Ομοσπονδίας πλέον, υιοθετούν και εσωτερικεύουν τις λογικές της πλήρους ένταξης στο γενικό σχολείο. Ταυτίζονται με τη γραμμή του Υπουργείου, του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση. Δεν ασκούν καμία κριτική στις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται στην ΕΑΕ. Η γενική αναφορά στην ιδιωτικοποίηση αφήνει στο απυρόβλητο τις ιδιωτικές δομές, την ιδιωτική παράλληλη και βέβαια τη συνεχιζόμενη υποχρηματοδότηση των σχολείων. Το αίτημα για μετατροπή των θέσεων της ειδικής αγωγής σε ΠΕ 71 και 61, κατηγοριοποιεί τους εκπαιδευτικούς της ειδικής, καρατομεί εργασιακά δικαιώματα των μόνιμων και συμβάλλει στον πολυκερματισμό των εκπαιδευτικών της ειδικής αγωγής. Η απόφαση του συνεδρίου για τους διορισμούς όχι μόνο δεν αγκαλιάζει το σύνολο των αναπληρωτών, δεν απαιτεί τον διορισμό όλων όσων δουλεύουν, αντίθετα παίρνει θέση υπέρ ενός τμήματος του κλάδου, καλλιεργεί τον συντεχνιασμό, τον εσωτερικό «εμφύλιο», την πολυδιάσπαση των αναπληρωτών. Η υπερψήφιση της πρότασης αυτής από τη ΔΑΚΕ και τη ΔΗΣΥ, είναι αποκαλυπτική της γενικότερης αντίληψής τους για τις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση. Μια αντίληψη που διαφωνεί στα επιμέρους αλλά συμφωνεί στην ουσία των αναδιαρθρώσεων. Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη πρόταση υπερψηφίστηκε και από την ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ προσφέροντας έτσι μια ανέλπιστη πλειοψηφία στο συντηρητικό μπλοκ, είναι χαρακτηριστικό της τυχοδιωκτικής τακτικής της που την οδηγεί ακόμα και στο σημείο να συμπλεύσει με τις ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ σε αποφάσεις επιζήμιες για τον κλάδο. Κατά τα άλλα, οι εκκλήσεις της για ενότητα, μετωπική δράση και κοινή εκλογική καταγραφή, αναπαράγουν τις εκλογικίστικες τακτικές και παραδόσεις του πολιτικού χώρου από τον οποίο προέρχεται. Φτάνει στο σημείο μάλιστα, σε πρόσφατη ανακοίνωσή της, να ισχυρίζεται ότι η κοινή κάθοδος με τις Παρεμβάσεις θα σήμαινε μια «τρίτη έδρα για τις ριζοσπαστικές δυνάμεις», συμπέρασμα ολοφάνερα ψευδές όπως μπορεί κάποιος να διαπιστώσει εύκολα από τα εκλογικά αποτελέσματα.

3. Η ΔΑΚΕ και η ΔΗ.ΣΥ αρνήθηκαν για μια ακόμα φορά να συζητήσουν μια συνολική αλλαγή προσανατολισμού στα οικονομικά της ομοσπονδίας, παρόλο που υπήρχαν αλλαγές τα τελευταία χρόνια σε θετική κατεύθυνση. Διαφώνησαν με την πρόταση των Παρεμβάσεων για μείωση των εξόδων (περιορισμός των συμμετοχών σε συνέδρια εξωτερικού κλπ) ώστε να αυξηθούν σημαντικά τα ποσά που δαπανώνται για τη στήριξη των κινητοποιήσεων, μείωση της συνδρομής στα 20 €, μείωση της συνδρομής των αναπληρωτών στα 10€ και των αναπληρωτών ΑΜΩ στα 5 € καθώς και με την αποχώρηση της Ομοσπονδίας από την ETUCE, τη διεθνή εκπαιδευτική οργάνωση που επί της ουσίας είναι ο «πλασιέ» των εκπαιδευτικών πολιτικών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Ο οικονομικός απολογισμός και ο προϋπολογισμός υπερψηφίστηκαν οριακά από τις ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ.

Στα θέματα αυτά, όταν οι άλλες παρατάξεις αμφισβήτησαν το αποτέλεσμα που ανακοίνωσε το προεδρείο και ζήτησαν να γίνει καταμέτρηση, οι εκπρόσωποι των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ στο προεδρείο αρνήθηκαν την καταμέτρηση, πράγμα που καταγγέλθηκε δημόσια. Βέβαια οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι οι πολλοί αντιπρόσωποι των ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ έδειξαν αξιοζήλευτα αντανακλαστικά όσες φορές χρειάστηκε να επιστρέψουν εσπευσμένα στην αίθουσα και να υπερψηφίσουν π.χ. εισήγηση για το σχολείο, οικονομικός απολογισμός –προϋπολογισμός κ.λπ.

Οι Παρεμβάσεις – Κινήσεις – Συσπειρώσεις έδωσαν με συνέπεια τη μάχη για τον αγωνιστικό προσανατολισμό της Ομοσπονδίας και κατέθεσαν συγκεκριμένες προτάσεις για: 

Κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και όλου του μνημονιακού μετώπου που κυβέρνησε και ψήφισε μνημόνια ως τώρα. Με αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής, όχι διαμαρτυρίας και υποταγής. Με συνδικάτο ταξικό, όχι κυβερνητικό και κρατικό. Το πρώτο μέλημα των Παρεμβάσεων είναι να οργανώσουν τον αγώνα ώστε να αναμετρηθούν με αποφασιστικότητα και μαχητικότητα με όλα τα κεντρικά ζητήματα που θα βρεθεί αντιμέτωπη η εκπαίδευση και ο κόσμος της εργασίας! Οι αντιπρόσωποι των Παρεμβάσεων, θέσαμε στο συνέδριο την ανάγκη για ένα προσανατολισμό ρήξης με την ΕΕ, το ΔΝΤ και κάθε διαχειριστή της πολιτικής τους, σε αντιπαράθεση με τις επιλογές της ΔΑΚΕ και της ΔΗΣΥ που παραμένουν πιστές σε μια φιλοΕΕ πολιτική και «ξεχνούν» τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων και τις αιτίες που γεννούν αυτές τις πολιτικές, σε αντιπαράθεση με τον κυβερνητισμό που εκφράστηκε απροκάλυπτα από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της ΕΡΑ. Έναν τέτοιο κυβερνητισμό εκφράζουν επί της ουσίας και οι δυνάμεις της ΑΕΕΚΕ, που στη μάχη ενάντια στην προσπάθεια προώθησης της αξιολόγησης μέσω της επιλογής διευθυντών ταυτίστηκε με την πολιτική του Υπουργείου Παιδείας καταψηφίζοντας τις αποφάσεις για απεργία/αποχή, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσε για την «ανάγκη διαμόρφωσης κριτηρίων» για κομβικά ζητήματα όπως τους διορισμούς και τις προσλήψεις αναπληρωτών ή την «ανάγκη διαμόρφωσης προτάσεων» για την αξιολόγηση. 

· Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο στα πλαίσια του 14χρονου εκπαιδευτικού σχεδιασμού. Να δυναμώσουμε τον αγώνα για το σχολείο των όλων, των ίσων, των διαφορετικών, το σχολείο των αναγκών και των οραμάτων της κοινωνικής πλειοψηφίας, τους Συλλόγους, τα σωματεία μας, ως ελεύθερες, ανεξάρτητες, ταξικές συλλογικότητες, τους Συλλόγους Διδασκόντων για να γίνουν το αποφασιστικό όργανο στο σχολείο. Να διαμορφώσουμε ένα νέο μορφωτικό ρεύμα κριτικής απελευθερωτικής παιδαγωγικής και κοινωνικής χειραφέτησης με συλλογικές ριζοσπαστικές πρακτικές, στην τάξη και το σχολείο. Δεν υπερασπιζόμαστε το σημερινό μίζερο, ακριβοπληρωμένο, φροντιστηριακό σχολείο, της αγοράς και των αποσπασματικών πληροφοριών. Αναζητούμε το σχολείο της γνώσης που θα διασφαλίζει την ολόπλευρη πνευματική ολοκλήρωση των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας που θα προσπαθεί να εξηγήσει τον κόσμο για να τον αλλάξει. 

· Άμεση απόσυρση των Υπουργικών αποφάσεων και όλων των εγκυκλίων και τροπολογιών για το δημοτικό σχολείο, το νηπιαγωγείο, την ειδική αγωγή. 

· Ολοκληρωμένη πρόταση για την ειδική εκπαίδευση.

· Εγγραφή όλων των παιδιών των προσφύγων και μεταναστών στο ΠΡΩΙΝΟ σχολείο.

· Ολοκληρωμένη και όχι αποσπασματική απάντηση συνολικά για τον κόσμο της ελαστικής εργασίας και της αδιοριστίας. Μαζικούς , μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη όλων των αναγκών. Με βάση την προϋπηρεσία και την ημερομηνία λήψης πτυχίου. Πλήρη εργασιακά, εκπαιδευτικά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές. Καμιά απόλυση – κανένας αναπληρωτής χωρίς δουλειά. Διορισμός όλων των αναπληρωτών. Πρόσληψη σε μία φάση, πριν την έναρξη των μαθημάτων, όλων των εκπαιδευτικών που εργάστηκαν τη φετινή και περσινή σχολική χρονιά, όλων των αναπληρωτών που έχει ανάγκη η εκπαίδευση (δάσκαλοι, δάσκαλοι ειδικής αγωγής, νηπιαγωγοί, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών, φυσικής αγωγής, μουσικής, εικαστικών, θεατρικής αγωγής, πληροφορικής). Δημιουργία οργανικών θέσεων για όλες τις υπάρχουσες ειδικότητες εκπαιδευτικών. Πρόσληψη – τοποθέτηση εκπαιδευτικών των υπαρχουσών ειδικοτήτων σε όλα τα σχολεία. 

· Το απαραίτητο πρόγραμμα δράσης και διεκδικητικό πλαίσιο που θα προσανατολίσει το εκπαιδευτικό κίνημα σε αγώνες ρήξης και ανατροπής και όχι απλής διαμαρτυρίας. Με κήρυξη απεργίας – αποχής από κάθε διαδικασία αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης, μπλοκάρισμα οποιασδήποτε προσπάθειας υποχρεωτικών μετακινήσεων, συμπτύξεων τμημάτων, συγχωνεύσεων, με συγκεντρώσεις και καταλήψεις σε Διευθύνσεις και Περιφέρειες, άμεση προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων σε κάθε περίπτωση ανακοίνωσης και προσπάθειας εφαρμογής των μνημονιακών αντιεκπαιδευτικών μέτρων (αύξηση ωραρίου, αύξηση μαθητών ανά τμήμα, προώθηση αξιολόγησης κλπ.) 

Για τη διδασκαλία εκπαιδευτικών στις φυλακές Κορυδαλλού και την ανάγκη η ΔΟΕ να ενεργήσει, ώστε να δημιουργηθούν σχολεία μέσα στις φυλακές. 

Ψήφισμα για τη φυλάκιση της Ηριάννας Κωνσταντίνου. 

Η επόμενη χρονιά να αφιερωθεί από τη ΔΟΕ ενάντια στον ρατσισμό και τον φασισμό και να γίνουν σχετικές δράσεις και εκδηλώσεις. 

Όλα αυτά είναι που συνέβαλαν τελικά ώστε το συνέδριο να πάρει αποφάσεις σε θετική κατεύθυνση:

- Στο θέμα της προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, με την απόφαση για την Ενιαία δημόσια δωρεάν δεκατετράχρονη εκπαίδευση (ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 στο δημόσιο Νηπιαγωγείο) και όλο το αντίστοιχο πλαίσιο. Να σημειώσουμε ότι η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από όλες τις παρατάξεις εκτός από την ΑΣΕ/ΠΑΜΕ που δεν ψήφισε ούτε υπέρ, ούτε κατά, ούτε λευκό εμμένοντας στην αρχική πρότασή της. Ανάλογη στάση κράτησε και η ΕΡΑ χωρίς όμως να καταθέσει δική της πρόταση.

- Για την εγγραφή όλων των παιδιών προσφύγων και μεταναστών οπουδήποτε κι αν διαμένουν (σπίτια, στρατόπεδα κ.λπ.), στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης στα πρωινά τμήματα μαζί με τα άλλα παιδιά. Και η πρόταση αυτή υπερψηφίστηκε από όλες τις παρατάξεις εκτός από την ΑΣΕ/ΠΑΜΕ που δεν ψήφισε ούτε υπέρ, ούτε κατά, ούτε λευκό εμμένοντας στην αρχική πρότασή της.

- Για τη συμπαράσταση στον αγώνα των συμβασιούχων στους ΟΤΑ, εκδίδοντας σχετικό ψήφισμα το οποίο ψηφίστηκε από όλες τις παρατάξεις εκτός από τη ΔΑΚΕ και τη ΔΗΣΥ. Στο αρχικό ψήφισμα του ΠΑΜΕ που περιοριζόταν στην αλληλεγγύη, οι Παρεμβάσεις επέμειναν και πρότειναν να συμπληρωθεί ότι το θέμα αφορά τους συμβασιούχους σε όλο το δημόσιο, την ανάγκη στήριξης των καταλήψεων και απεργιών και της κλιμάκωσης του αγώνα μέχρι τη νίκη. Η επιμονή των Παρεμβάσεων υποχρέωσε το ΠΑΜΕ σε αποδοχή και τελικά σε κοινή κατάθεση και υπερψήφιση. Αποκαλυπτική ήταν η στάση όλων των συστημικών δυνάμεων. Αρνήθηκαν να υποστηρίξουν το αίτημα για μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου με τη δικαιολογία ότι είναι ενάντια στην απόφαση του ΣτΕ. Παρά τα προσκόμματα που έβαλαν, το ψήφισμα μπήκε και πέρασε στο συνέδριο ως απόφαση.

Το ανεξάρτητο ταξικό ρεύμα στην εκπαίδευση θα δώσει όλες του τις δυνάμεις ώστε να αναπτυχθούν οι απαραίτητοι αγώνες ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές, για την υπεράσπιση των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, των μαθητών και ευρύτερα των εργαζόμενων. 

Μπροστά μας έχουμε μεγάλες κοινωνικές, ταξικές αναμετρήσεις. Οι προηγούμενες μάχες, της διαθεσιμότητας, της αξιολόγησης, ενάντια στο κλείσιμο της ΕΡΤ, των απεργών εκπαιδευτικών στην πολιτική επιστράτευση ήταν στιγμές μεγάλων αγώνων. Οι αγώνες αυτοί νίκησαν γιατί ξεπέρασαν τα όρια της διαμαρτυρίας και αναπτύχθηκαν με αποφασιστικότητα, συγκρούστηκαν με το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής. Οργανώθηκαν, αποφασίστηκαν από μαζικές Γ.Σ, τους πήραν στις πλάτες τους οι εργαζόμενοι μέσα από επιτροπές αγώνα και απεργιακές επιτροπές. Νομιμοποίησαν το δίκιο των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών κόντρα στις συμβιβασμένες ηγεσίες. Πάνω στα βήματα αυτών των αγώνων, να υψώσουμε νέο μπόι αναμέτρησης και νίκης. ‘Έτσι ώστε οι όποιες επιμέρους νίκες να ακολουθούν ένα σχέδιο συνολικής αμφισβήτησης όλης της κυρίαρχης πολιτικής στην εκπαίδευση, στο δρόμο μιας άλλης θεώρησης για το σχολείο και την κοινωνία.

Είναι καιρός, ο καθημερινός φόβος, της εξαθλίωσης και της εργασιακής ανασφάλειας να αλλάξει στρατόπεδο. Απαιτούνται αγώνες που ακόμα και αν δεν ανατρέπουν τις κόκκινες ζώνες των Κυβερνήσεων, Ε-Ε, και ΔΝΤ, θα τις αμφισβητούν ΜΑΖΙΚΑ. Η μόνη δύναμη που μπορεί να τους σταματήσει είναι ο αγώνας της εργαζόμενης πλειοψηφίας και η αποφασιστικότητά της, όταν μεταφερθεί σε καθημερινές ρήξεις στους χώρους δουλειάς. Ονειρευόμαστε, διεκδικούμε και απαιτούμε το κοινωνικά αναγκαίο για να γίνουμε το κίνημα που δεν μπορούν να αγνοήσουν. Κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ΕΕ, ΔΝΤ, ΟΟΣΑ και όλου του μνημονιακού μετώπου που κυβέρνησε και ψήφισε μνημόνια ως τώρα. Με αγώνες σύγκρουσης και ανατροπής, όχι διαμαρτυρίας και υποταγής. Με συνδικάτο ταξικό, όχι κυβερνητικό και κρατικό.