ΔΑΚΕ: Υποτελείς στο κόμμα… Οικόσιτοι του κράτους Αυτοί ξεπέρασαν ακόμα και την ΠΑΣΚ και το ΠΑΣΟΚ

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ  ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΚΙΝΗΣΗ συλλ. «ο Αριστοτέλης»

           ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

http://aakaristotelis.blogspot.gr/                                                                                Κυριακή 20/1/2013

Για τη ΔΑΚΕ:

Υποτελείς στο κόμμα… Οικόσιτοι του κράτους

Αυτοί ξεπέρασαν ακόμα και την ΠΑΣΚ και το ΠΑΣΟΚ

Η ΔΑΚΕ, ο πρόεδρος της, Μπάμπης Κόκκινος

και από σήμερα, διορισμένος από την κυβέρνηση,

πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος των ΚΕΚ ΕΛΤΑ!!!

επιμένει να παραμένει στο Δ.Σ. της ΔΟΕ και αντιπρόεδρος της

Νέος Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και Διευθύνων σύμβουλος στη  θυγατρική εταιρεία των Ελληνικών Ταχυδρομείων ΚΕΚ ΕΛΤΑ τοποθετήθηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης ο γνωστός  συνδικαλιστής της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας και στέλεχος τηs ΔΑΚΕ,  Χαράλαμπος Κόκκινος.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: esos.gr

                                                                                 

Αναφορικά με την επικείμενη ιδιωτικοποίηση των

Ελληνικών Ταχυδρομείων, ο κ. Κόκκινος εξέφρασε τη θέση πως:

«Εκείνο το οποίο έχω να πω είναι: Ό,τι είναι να γίνει, θα πρέπει να γίνει με σταθερά “βήματα”,

 με απόλυτη διαφάνεια και πάνω από όλα, με γνώμονα

τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας.

                                                                                                            

συνέντευξη του Χαράλαμπου Κόκκινου

στην εφημερίδα Κοινή Γνώμη

                                                                                                                                                                                                                            

Εν ενεργεία συνδικαλιστής και αντιπρόεδρος της  Δ.Ο.Ε.  διορίζεται – ως άξιο τέκνο του κομματικού σωλήνα της Ν.Δ. – απ’ ευθείας από τον υπουργό Ανάπτυξης σε θέση Προέδρου και Διευθύνοντος συμβούλου σε θυγατρική εταιρία των ΕΛΤΑ. Διορισμένο κυβερνητικό στέλεχος και αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων ταυτόχρονα! Η απόλυτη καταρράκωση και απαξίωση του συνδικαλισμού και του συνδικάτου.  Την περίοδο των μνημονίων του ΔΝΤ και της ΕΕ, της άγριας λεηλασίας εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, η κυβέρνηση με το διορισμό

συνδικαλιστών σε κυβερνητικές θέσεις αποδεικνύει ότι έχει και τον απόλυτο έλεγχο των συνδικάτων και την εξασφάλιση πρόθυμων διεκπεραιωτών της πολιτικής της.

Η πολιτική και η πρακτική του κυβερνητικού συνδικαλισμού και των πρόθυμων συνδικαλιστών που εξέθρεψε το κράτος για να ενσωματώσει το συνδικαλιστικό κίνημα, δεν είναι ασυνήθιστο, έχουμε δει πολλές φορές συνδικαλιστικά στελέχη και της ΠΑΣΚ και της ΔΑΚΕ, ως ευέλικτοι χιμπατζήδες, να αφήνουν την καρέκλα του συνδικάτου για να αγκιστρωθούν σε κυβερνητικά πόστα. Μόνο που στην περίπτωση του αντιπροέδρου της Δ.Ο.Ε. Μπάμπη Κόκκινου, για πρώτη φορά εν ενεργεία συνδικαλιστής θα κατέχει ταυτόχρονα και κυβερνητική θέση. Το πρωί με παρρησία καταγγέλλουμε την κυβερνητική πολιτική, το βράδυ την εφαρμόζουμε!!!

Πώς συμβιβάζονται η ταύτιση του αντιπροέδρου της ΔΟΕ με την κυβερνητική πολιτική ιδιωτικοποίησης των ΕΛΤΑ και  η πρόσφατη εισήγηση προς της Γ.Σ. του κλάδου που η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ ψήφισε στο τελευταίο Δ.Σ. της ΔΟΕ; Προφανώς η αγωνία τους για «τη συρρίκνωση των Δημόσιων Υπηρεσιών και του κοινωνικού κράτους» δεν είναι παρά υποκριτική ρητορεία. Λόγια του αέρα που στόχο έχουν να δώσουν ένα αγωνιστικό – αντικυβερνητικό περιτύλιγμα στη αδράνεια και την υποταγή τους.

Οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπείρωσες Π.Ε. έθεσαν τα ζητήματα αυτά στο τελευταίο Δ.Σ.  της ΔΟΕ (Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013). Τόνισαν με έμφαση ότι ο διορισμός του αντιπροέδρου της σε κυβερνητική θέση – ως εκπροσώπου της κυβέρνησης-  εκθέτει πολιτικά και ηθικά την Ομοσπονδία.

Απαξιώνει το συνδικάτο απέναντι στα μέλη του και δημιουργεί κακό προηγούμενο. Έδειξαν ότι είναι πολιτικά ασυμβίβαστες οι ιδιότητες του συνδικαλιστή και του διορισμένου, από την κυβέρνηση, στελέχους και ζήτησαν απ’ όλες τις παρατάξεις να πάρουν θέση πάνω στο ζήτημα. Με την τοποθέτηση του ο Μπάμπης Κόκκινος θεώρησε τίτλο τιμής το διορισμό του από την τρικομματική κυβέρνηση. Η ΠΑΣΚ από την άλλη μεριά οχυρώθηκε πίσω από τις προβλέψεις του  καταστατικού της ΔΟΕ για τα ασυμβίβαστα και απέφυγε να τοποθετηθεί πολιτικά, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει. Κόρακας Κοράκου μάτι δεν βγάζει άλλωστε!

Δεν τους χρειαζόμαστε, δε μας αξίζουν

Σήμερα που πάνω από τα κεφάλια μας επικρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της αξιολόγησης, των απολύσεων, της διαθεσιμότητας, της αυτοδίκαιης αργίας και των υποχρεωτικών μεταθέσεων-μετακινήσεων ο κρατικός-κυβερνητικός-εργοδοτικός συνδικαλισμός δεν μπορεί και δε θέλει να υπερασπίσει το μαχόμενο εκπαιδευτικό και τη δημόσια εκπαίδευση, δε θέλει και δεν μπορεί να οργανώσει αγώνες ανατροπής. Το αποδεικνύει η απόλυτη πρόσδεσή τους με την πολιτική των κυβερνήσεων και με τα κόμματα εξουσίας, με τα βασικά ιδεολογήματα άσκησης της σημερινής πολιτικής για το χρέος, την ανταγωνιστικότητα, την ΕΕ, το κέρδος και την κρίση. Το αποδεικνύει η σιωπή τους στις πρόσφατες συλλήψεις συναδέλφων στη Θεσσαλονίκη. Η ανυπόληπτη γραφειοκρατία των κυβερνητικών συνδικαλιστών, οχυρωμένη πίσω από τα προνόμια της, αρνείται να σταθεί στο ύψος των καιρών ενδιαφέρεται μονάχα για την αναπαραγωγή του εαυτού της και τη διαιώνιση της εξουσίας της. Είναι επιτακτική ανάγκη να αποκαθηλώσουμε την πολιτική, τις πρακτικές και τον ίδιο τον  κρατικό-κυβερνητικό συνδικαλισμό της συναίνεσης και της υποταγής από το συνδικάτο. Να αλλάξουμε το συνδικάτο και τους  συσχετισμούς που κρατούν την Ομοσπονδία αγκιστρωμένη στο άρμα αυτής της πολιτικής.

Χρειαζόμαστε ένα άλλο συνδικαλιστικό κίνημα που θα έχει στην προμετωπίδα του τα ταξικά συμφέροντα των εργαζόμενων και του λαού, που θα βασίζεται στην άμεση δημοκρατία και την οργάνωση από τα κάτω, που θα συντονίζεται με όλες τις μορφές λαϊκής οργάνωσης, που θα προωθεί μορφές αλληλεγγύης και θα πρωτοστατεί στην οργάνωση αποφασιστικών αγώνων νίκης, που δε θα είναι το μακρύ χέρι του κράτους μέσα στα συνδικάτα αλλά θα επιδιώκει την ταξική ενότητα τους.

Για ένα συνδικάτο που θα είναι μπροστάρης στους αγώνες, Είναι καιρός πια να διεκδικήσουμε ένα συνδικάτο που θα εκφράζει τις ανάγκες και τις αγωνίες των μελών του. 

Αντί Επιλόγου

… Aπό στρατιωτικά έχω μιαν ιδέα,
κ’ έχω φιλίες με αρχηγούς των μισθοφόρων.
Είμαι μπασμένος κάμποσο και στα διοικητικά.
Στην Aλεξάνδρεια έμεινα έξι μήνες, πέρσι·
κάπως γνωρίζω (κ’ είναι τούτο χρήσιμον) τα εκεί:
του Κακεργέτη βλέψεις, και παληανθρωπιές, και τα λοιπά.

Όθεν φρονώ πως είμαι στα γεμάτα
ενδεδειγμένος για να υπηρετήσω αυτήν την χώρα,
την προσφιλή πατρίδα μου Συρία.

Σ’ ό,τι δουλειά με βάλουν θα πασχίσω
να είμαι στην χώρα ωφέλιμος. Aυτή είν’ η πρόθεσίς μου.
Aν πάλι μ’ εμποδίσουνε με τα συστήματά τους—
τους ξέρουμε τους προκομένους: να τα λέμε τώρα;
αν μ’ εμποδίσουνε, τι φταίω εγώ.

Θ’ απευθυνθώ προς τον Ζαβίνα πρώτα,
κι αν ο μωρός αυτός δεν μ’ εκτιμήσει,
θα πάγω στον αντίπαλό του, τον Γρυπό.
Κι αν ο ηλίθιος κι αυτός δεν με προσλάβει,
πηγαίνω παρευθύς στον Υρκανό.

Θα με θελήσει πάντως ένας απ’ τους τρεις.

Κ’ είν’ η συνείδησίς μου ήσυχη
για το αψήφιστο της εκλογής.
Βλάπτουν κ’ οι τρεις τους την Συρία το ίδιο…

Κ. Π. Καβάφης