της Ε.Κ.
Δε σκοπεύω να αναφερθώ καν στις αρετές του χαρακτήρα και στην σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τα εκπαιδευτικά θέματα οι έξι συνάδελφοι και η μία συναδέλφισσα, με τους οποίους έχουμε συνυπάρξει στη δευτεροβάθμια Πειραιά στο παρελθόν και διώκονται πειθαρχικά από την ΔΙ.Δ.Ε. για το παράπτωμα «της αναξιοπρεπούς ή της ανάρμοστης ή ανάξιας για υπάλληλο συμπεριφοράς»! Δε θα αναφερθώ, όχι γιατί δε μετράει το κάθε «δέντρο» χωριστά, αλλά πλέον στη δευτεροβάθμια Πειραιά έχουν οικοπεδοποιήσει το «δάσος» και το μοιράζουν σε εργολάβους! Άλλωστε στο διάχυτο κλίμα χούντας που (δεν την) παλεύουμε καθημερινά, όποιος και όποια αντιστέκεται στον αυταρχισμό από την πλευρά της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και της δημοκρατίας, οφείλουμε να τον/την υπερασπιστούμε και να μην κωλυσιεργούμε πίσω από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις που αβαντάρουν εν τέλει τον «εχθρό».
Αρκεί βέβαια κάποιος/α «να σκρολάρει» πάνω κάτω στην ιστοσελίδα της δευτεροβάθμιας Πειραιά για να καταλάβει την κατάσταση που επικρατεί τον τελευταίο χρόνο. Μέχρι προσφάτως, οι ανακοινώσεις με εξέχουσα θέση εστίαζαν στις κινήσεις του ΔΙ.Δ.Ε. Αυτό από μόνο του ίσως να μην λέει και πολλά, αν δε συνδυαζόταν με ανακοινώσεις καλωσορίσματος κατά την ανάληψη των καθηκόντων του, που λίγο – πολύ απαγόρευαν την οποιαδήποτε αμφισβήτηση απέναντι στον ΔΙ.Δ.Ε. και τις αποφάσεις του! Είναι άραγε η διοίκηση της εκπαίδευσης, έστω και σε επίπεδο περιφέρειας, υπόθεση αρχής ενός ανδρός; Συνιστά μια τέτοια διοίκηση που συνοδεύεται κάθε λίγο και λιγάκι από απειλές για πειθαρχικές διώξεις και εγκλίσεις για γραπτές διευκρινήσεις για τα γραφόμενα συνδικαλιστών συμβατή με ένα δημοκρατικό σχολείο που (ελπίζω ακόμα) η πλειοψηφία επιθυμεί; Δεν αναρωτιέμαι προφανώς καν αν συμβαδίζει με τις επιθυμίες της κυβέρνησης, καθότι έχει αποδείξει επανειλημμένα πως και στην εκπαίδευση είναι σκοπός της η τρομοκράτηση και η πειθάρχηση.
Στο παρελθόν εκπαιδευτικοί έχουν απειληθεί αρκετές φορές για πειθαρχικό έλεγχο από την ΔΙ.Δ.Ε. Πειραιά με αυταρχικής, χουντικής φύσεως διατάξεις! Όταν πριν λίγους μήνες ο ΔΙ.Δ.Ε. θεώρησε καλή ιδέα σε μία από τις πρώτες εκδηλώσεις της θητείας του να τιμήσει την προσφορά των ιδιωτικών σχολείων στον Πειραιά (sic), εκπαιδευτικοί που συγκεντρώθηκαν έξω από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, όπου θα γινόταν η εκδήλωση, για να διαμαρτυρηθούν με απόφαση της ΕΛΜΕ, «τραμπουκίστηκαν» με αποτέλεσμα να παρέμβει η αστυνομία για να συγκρατήσει την κατάσταση, απειλήθηκαν και ενημερώθηκαν πως έχει προβεί σε μηνύσεις! Γιατί; Γιατί διαμαρτυρήθηκαν!
Εδώ δε δίστασε να απειλήσει με πειθαρχική δίωξη εκπαιδευτικό γιατί συμμετείχε στην διακηρυγμένη από την ΕΛΜΕ Πειραιά απεργία – αποχή από την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας! Από τους εκατοντάδες που συμμετείχαν, γιατί άραγε μόνο έναν; Και γιατί άραγε έναν από αυτούς που διώκονται και τώρα;
Και πάμε στις πειθαρχικές διώξεις που ανακοινώθηκαν το μεσημέρι της 29ης Ιουνίου 2023, παραμονή της ολοκλήρωσης του σχολικού έτους!
Τα παραπτώματά τους; Δύο εξ αυτών συμμετείχαν στη διαδήλωση το 2020 για την δολοφονία του Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα… Διαδήλωση για την οποία υπήρξε «απαγόρευση λόγω καραντίνας» μεν, (όχι ότι επιτρεπόταν και κάτι εκείνη την περίοδο) αλλά αναστολή του συντάγματος επισήμως δε θυμάμαι να υπήρξε… Άρα με ποιον τρόπο ακριβώς δείχνουν αναξιοπρεπή συμπεριφορά ενώ ασκούν το κατοχυρωμένο δικαίωμά τους στην διαδήλωση; Και πώς αυτό κρίνεται δυόμισι χρόνια μετά ως ανάρμοστη συμπεριφορά; Και εν τέλει συνήθως σε στρατιωτικοποιημένες κοινωνίες ο προϊστάμενός σου είναι που έχει το δικαίωμα να κρίνει την συμπεριφορά σου εκτός εργασίας!
Οι τέσσερεις επόμενοι, γιατί προ ολίγου καιρού συμμετείχαν σε αποφασισμένη από την ΕΛΜΕ Πειραιά ενημέρωση και διαμαρτυρία για τον διαγωνισμό PISA, σε γυμνάσιο της περιφέρειας Πειραιά. Μισό λεπτό, γιατί εδώ ξεφεύγουμε και από τα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας. Έχουν απαγορευθεί (ξανά) οι διαμαρτυρίες; Έχει καταστεί (ξανά) παράνομος ο συνδικαλισμός; Ή μήπως αυτό που τους πείραξε στην πραγματικότητα είναι ότι βγήκε στο προσκήνιο ο ταξικός χαρακτήρας αυτού του διαγωνισμού που κατηγοριοποιεί σχολεία και λειτουργεί υπέρ των ανώτερων τάξεων;
Πάμε και στον έβδομο διωκόμενο… Το παράπτωμά του; Τόλμησε μετά την κατάρρευση της τράπεζας θεμάτων (ξέρετε αυτή που της επιτέθηκαν όλοι οι χάκερς της γης μαζί με δυο στρατιές εξωγήινων), σε προσωπικό email προς ομάδα εκπαιδευτικών του σχολείου του να ασκήσει κριτική στον πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας!!! Όλως τυχαίως (;) είναι ο ίδιος εκπαιδευτικός που απειλήθηκε γιατί συμμετείχε στην απεργία αποχή από την αυτό-αξιολόγηση! Αυτό για τον ΔΙ.Δ.Ε. Πειραιά, (πώς έφτασε το email στα χέρια του άραγε;) συνιστά και κακόβουλη κριτική και διώκεται ο συνάδελφος και με αυτό το παράπτωμα. Από πότε δε συνιστά δημοκρατικό δικαίωμα και υποχρέωση η κριτική στην εξουσία; Μήπως έχουν κάποιοι ξεχάσει ότι δημοκρατία δεν είναι η επιβολή της πλειοψηφίας σκέτα, αλλά η δυνατότητα συνύπαρξης και με τη διαφορετική άποψη, στάση προσέγγιση και κυρίως με τη δυνατότητα αμφισβήτησης; Αλλά όπως μας είχε ενημερώσει εξ αρχής ο ΔΙ.Δ.Ε. η αμφισβήτηση απαγορεύεται.
Οι διώξεις των συναδέλφων είναι κομμάτι της κλιμάκωσης της έντασης της τρομοκρατίας και της πειθάρχησης που επιχειρεί το κράτος και η κυβέρνηση συνολικά. Ο ΔΙ.Δ.Ε. μάς λέει αυτό που ακούμε από καιρό, εάν δε σε πείσει η καραντίνα να πειθαρχήσεις, θα σε πείσει η δίωξη και η καταστολή απέναντι στον συνδικαλισμό. Εάν δεν είναι αρκετό ούτε και αυτό, θα σε πείσει η πειθαρχική δίωξη της έκφρασης της γνώμης σου, γιατί το 1967 η κριτική και η αμφισβήτηση απέναντι στις αρχές, η συλλογική οργάνωση/δράση και ο συνδικαλισμός απαγορεύονται!
Δηλώνουμε ότι οι κινήσεις αυτές δε μας τρομοκρατούν. Δε μας τρομοκρατεί η επιχείρηση φίμωσης των σωματείων, της συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης. Δε θα μας κάνουν να σωπάσουμε!
Καμία δίωξη, καμία καταστολή, καμία ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.
Καμία μόνη, κανένας μόνος απέναντι στο κράτος, την κυβέρνηση και τη διοίκηση.
Η Αλληλεγγύη το όπλο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου