Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Δραστήρια εργατική λαϊκή αλληλεγγύη και όχι κρατική ή αστική φιλανθρωπία, του Ακρίτα Καλούση





Από την πρώτη στιγμή που άρχισαν να φτάνουν οι πρόσφυγες στην Ελλάδα, ξεδιπλώθηκε ένα μεγάλο κύμα εργατικής λαϊκής αλληλεγγύης, το οποίο οργανώνεται καλύτερα, κλιμακώνεται και κατακτά την ταξική του αυτοτέλεια από τους κρατικούς και αστικούς θεσμούς και παρεμβάσεις. Πρωτοστατούν ταξικά σωματεία και μαχόμενες συλλογικότητες, όπως αυτές που συσπειρώνονται στο Συντονισμό για το προσφυγικό και το μεταναστευτικό σωματείων και συλλογικοτήτων. Ο Συντονισμός δημιουργήθηκε στις αρχές του περασμένου Οκτώβρη, με στόχο την οργάνωση του αγώνα του κόσμου της εργασίας ενάντια στην κυβέρνηση, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που δημιουργούν τις συνθήκες και τους όρους για το κύμα των προσφύγων (πόλεμος, ανταγωνισμοί, επικυριαρχία στη Συρία κ.λπ.), αλλά και την άμεση και έμπρακτη αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.


Η μέχρι τώρα παρέμβαση του Συντονισμού έχει εκφραστεί με διάφορους τρόπους. Είτε στην πλατεία Βικτωρίας μέχρι πριν λίγο καιρό, με μοίρασμα ανακοινώσεων και ειδών πρώτης ανάγκης και τροφίμων ή τώρα στο λιμάνι με ανάλογο τρόπο. Έχουν γίνει και γίνονται με συμμετοχή μελών του συντονισμού εκδηλώσεις ενημέρωσης και έμπρακτης αλληλεγγύης τόσο στην Αττική όσο και σε όλη την επικράτεια. Οι συλλογικότητες που μετέχουν στοσυντονισμό αναλαμβάνουν συγκεκριμένες μέρες παρουσίας και παρέμβασης στο λιμάνι του Πειραιά με στόχο την ενημέρωση αλλά και την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης κυρίως τροφίμων και ειδών προσωπικής υγιεινής.


Η Λαϊκή Συνέλευση Σεπολίων και Κολωνού το προηγούμενο Σάββατο έκανε μια αντίστοιχη προσπάθεια. Το ίδιο έγινε και από την Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης όπου το Ιατρείο και το Φαρμακείο ταξικής αλληλεγγύης της Λέσχης παρείχε ανάλογη φροντίδα. Τελευταία η εργατική λέσχη Κερατσινίου – Δραπετσώνας φιλοξενεί οικογένειες προσφύγων για λίγες ώρες ώστε να εξυπηρετήσουν την προσωπική τους υγιεινή, το ίδιο έχει προγραμματίσει και η εργατική Λέσχη της Νέας Σμύρνης για τις επόμενες μέρες.



Στο πλευρό των προσφύγων, που εγκλωβίζονται στον Πειραιά, βρίσκονται και τα εκπαιδευτικά σωματεία της περιοχής, τα οποία πήραν την πρωτοβουλία για τη δημιουργία ενός χώρου παρέμβασης στο λιμάνι για τα παιδιά των προσφύγων. Η παρέμβαση των σωματείων των εκπαιδευτικών και των αλληλέγγυων σχετικά με τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών των προσφύγων εντάσσεται στη συνολική προσπάθεια που γίνεται ώστε η οποιαδήποτε εκμετάλλευση της αλληλεγγύης να αποτραπεί. Είναι μια προσπάθεια-παρουσία για να εκφράσουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας ως εργαζόμενοι σε αυτή τη χώρα.


Οι ανάγκες πολλές, ο κόσμος πολύς και ιδιαίτερα τα παιδιά που αποτελούν τον μισό πληθυσμό. Τα παιδιά δείχνουν να το ευχαριστιούνται και να διασκεδάζουν. Η συμμετοχή των εκπαιδευτικών μερικές μέρες είναι πολύ εντυπωσιακή και σε αριθμό αλλά και σε «όρεξη» για προσφορά. Έτσι η υπόθεση της αλληλεγγύης γίνεται υπόθεση των «κάτω». Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχει κρατική μέριμνα υποδοχής και όλα βασίζονται στην αυθόρμητη ή οργανωμένη πρωτοβουλία αλληλέγγυων και όχι εθελοντών σε κάποια ΜΚΟ ή κρατική δομή.


Το κράτος επιχειρεί να εντάξει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όλους τους αλληλέγγυους στους εθελοντές της στήριξης της πολιτικής του, γι’ αυτό και χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο. Η παντελής κι εσκεμμένη απουσία του είναι κάτι παραπάνω από φανερή. Δεν θέλει επ ουδενί να υπάρχει κάτι που να δημιουργεί την έννοια του σταθερού και της μονιμότητας. Αυτό φαίνεται στον Πειραιά, και στην Ειδομένη κυρίως όπου υπάρχει η αναμονή για την “μετεγκατάσταση” σε πιο μόνιμο χώρο-στρατόπεδα. Φυσικά εδώ εντάσσεται και η “πρωτοβουλία” του Ολυμπιακού ο οποίος σε συμφωνία με την Παμπειραϊκή έχει αναλάβει το γεύμα, φυσικά σε πλήρη και ανοιχτή επικοινωνία με την κυβέρνηση.


Η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από τραγική. Φημολογείται ότι τις επόμενες μέρες, ίσως μετά τη σύνοδο της ΕΕ εκκενώσουν από πρόσφυγες τα επίμαχα σημεία (λιμάνια, Ειδομένη), για χάρη του τουρισμού και της εικόνας που δημιουργείται στο εξωτερικό.


Πρέπει άμεσα να οργανωθεί, παράλληλα με την έμπρακτη αλληλεγγύη των σωματείων και των συλλογικοτήτων, ένα αντιπολεμικό, αντι-ΕΕ, αντικυβερνητικό συλλαλητήριο που να καλέσει εργαζόμενους, μετανάστες, πρόσφυγες στον Πειραιά και πορεία μέσα στο λιμάνι και να απαιτήσει ανοιχτούς χώρους φιλοξενίας, αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης, υγιεινή διαμονή, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για ανοιχτά σύνορα κ.λπ. Το επόμενο διάστημα θα πέσουν σαν τα κοράκια οι ΜΚΟ για τα 700 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα 3 χρόνια. Ποιος μπορεί να πιστέψει πως ο Ολυμπιακός,ο Μώραλης, ο Μαρινάκης ο Μπόμπολας, η Τράπεζα Πειραιώς, ο Βαρδινογιάννης δίνουν τα γεύματα αγάπης και την κατασκευαστική τεχνογνωσία χώρων μετεγκατάστασης-στρατόπεδα, χωρίς αντίκρισμα.


Χρειάζεται να προβληθεί η αλληλεγγύη των λαών κόντρα στην εκμετάλλευση της φρίκης και του πόνου που οι ίδιοι δημιουργούν.


Παρεμβάσεις εργατικής λαϊκής αλληλεγγύης υπάρχουν και βρίσκει κανείς σε όλη την Ελλάδα. Στο Λαύριο το Δίκτυο Υποστήριξης Προσφύγων Λαυρεωτικής (ΔΥΠΛΑ) έχει συμβάλει σημαντικά στη φιλόξενη υποδοχή των προσφύγων με ανάλογες δράσεις.


Στην επαρχία χαρακτηριστική είναι η δράση της «Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους Πρόσφυγες» στην Καρδίτσα όπου από τον Νοέμβριο του 2015 εκτός από τη συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης πραγματοποιήθηκαν εκδηλώσεις, συζητήσεις, συναυλία αλληλεγγύης, κινητοποίηση στο Νέο Μοναστήρι όπου υπάρχουν συγκεντρωμένοι πρόσφυγες, ενώ υπάρχει και μόνιμο στέκι στην κεντρική πλατεία της πόλης. Στη Λάρισα, οι πρόσφυγες έχουν κυριολεκτικά στοιβαχτεί σε ένα εγκαταλειμμένο εργοστάσιο. Οι συνθήκες είναι πολύ άσχημες, με αποτέλεσμα η παρέμβαση των εκεί αλληλέγγυων να είναι πολύ δύσκολη. Συνέπεια αυτή της κατάστασης ήταν και η διαμαρτυρία των προσφύγων στις 18/3/2015. Διαμαρτυρίες εξάλλου έχουν γίνει και από τους πρόσφυγες στο Σχιστό Κερατσινίου και τις τελευταίες μέρες και από τους πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά ζητώντας κυρίως να ανοίξουν τα σύνορα.


πηγή: www.prin.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου